புனித மார்ட்டின் தீவு
| உள்ளூர் பெயர்: நரிக்கல் ஜின்ஜிரா தாருச்சினி துவிப் | |
|---|---|
 புனித மார்ட்டின், வங்காளதேசம் | |
| புவியியல் | |
| அமைவிடம் | வங்காள விரிகுடா |
| ஆள்கூறுகள் | 20°36′47″N 92°19′36″E / 20.61306°N 92.32667°Eஆள்கூறுகள்: 20°36′47″N 92°19′36″E / 20.61306°N 92.32667°E |
| பரப்பளவு | 36 km2 (14 sq mi) |
| நீளம் | 6 km (3.7 mi) |
| அகலம் | 6 km (3.7 mi) |
| நிர்வாகம் | |
| மக்கள் | |
| மக்கள்தொகை | 4,000 |
புனித மார்ட்டின் தீவு (St. Martin's Island) என்பது வங்காள வங்காள விரிகுடாவின் வடகிழக்குப் பகுதியில் உள்ள ஒரு சிறிய தீவாகும். (பரப்பளவு 36 கி.மீ 2), காக்ஸ் பஜார்-பிரதான தீபகற்பத்தின் முனையிலிருந்து 9 கி.மீ தெற்கே உள்ளது. மேலும் வங்காளதேசத்தின் தெற்குப் பகுதியை உருவாக்குகிறது. சேரா துவிப் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு சிறிய தீவு இங்குள்ளது. இது மியான்மரின் வடமேற்கு கடற்கரையிலிருந்து மேற்கே 8 கிலோமீட்டர் (5 மைல்) தொலைவில், நாஃப் ஆற்றின் முகப்பில் உள்ளது.
வரலாறும் விளக்கமும்[தொகு]
ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு, இந்த தீவு பிரதான தீபகற்பத்தின் விரிவாக்கமாக இருந்தது. ஆனால் பிற்காலத்தில் இந்த தீபகற்பத்தின் ஒரு பகுதி நீரில் மூழ்கியது. இதனால் தீபகற்பத்தின் தெற்குப் பகுதி ஒரு தீவாக மாறியது. மேலும் வங்கதேச நிலப்பகுதியிலிருந்து துண்டிக்கப்பட்டது. 250 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இங்கு முதல் குடியேறிய அரேபிய மாலுமிகளால் இத்தீவுக்கு 'ஜசீரா' என்று பெயரிடப்பட்டது. பிரித்தானிய ஆக்கிரமிப்பின் போது தீவுக்கு அப்போதைய சிட்டகாங்கின் துணை ஆணையர் திரு மார்ட்டின் என்பவரின் பெயரால் புனித மார்ட்டின் தீவு என்று பெயரிடப்பட்டது. [1] தீவின் உள்ளூர் பெயர்கள் "நரிக்கல் ஜின்ஜிரா" [2] அதாவது 'தேங்காய் தீவு', என்றும் "தாருச்சினி துவிப்" அதாவது "இலவங்கப்பட்டை தீவு". இது வங்கதேசத்தின் ஒரே பவளத் தீவாகும்.
நிர்வாகம்[தொகு]
இந்தத் தீவு புனித மார்ட்டின் ஒன்றிய பகுதியை உருவாக்குகிறது . இது 9 கிராமங்கள் / பகுதிகளைக் கொண்டுள்ளது.
குடியிருப்பாளர்கள்[தொகு]
தீவின் ஏறக்குறைய 3,700 [3] மக்களில் பெரும்பாலோர் முதன்மையாக மீன்பிடித்தலில் ஈடுபடுகின்றனர். மற்ற பிரதான பயிர்கள் அரிசி மற்றும் தேங்காய். தீவில் மிகவும் பொதுவானதாக இருப்பதால், பாசிகள் சேகரிக்கப்பட்டு, உலர்த்தப்பட்டு, மியான்மருக்கு ஏற்றுமதி செய்யப்படுகின்றன. அக்டோபர் மற்றும் ஏப்ரல் மாதங்களுக்கு இடையில், அண்டை பகுதிகளைச் சேர்ந்த மீனவர்கள் தங்களது பிடிபட்ட மீன்களை தீவின் தற்காலிக மொத்த சந்தைக்கு கொண்டு வருகிறார்கள். இருப்பினும், கோழி, இறைச்சி மற்றும் பிற உணவுகள் வங்கதேசத்திலிருந்தும், மியான்மரிலிருந்தும் வருகிறது. மையமும் தெற்கும் முக்கியமாக விவசாய நிலங்கள் மற்றும் தற்காலிக குடிசைகள் என்பதால், நிரந்தர கட்டமைப்புகள் பெரும்பாலானவை வடக்கே உள்ளன.
மழைக்காலத்தில், வங்காள விரிகுடாவில் ஆபத்தான சூழ்நிலைகள் இருப்பதால், குடிமக்களுக்கு பிரதான நிலப்பகுதிக்கு (டெக்னாஃப்) செல்ல வாய்ப்பில்லை, அவர்களின் வாழ்க்கை ஆபத்தானது. தீவில் ஒரு மருத்துவமனை உள்ளது. ஆனால் கடந்த காலத்தில் பெரும்பாலும் மருத்துவர் இல்லை.
போக்குவரத்து[தொகு]
.jpg)
இத்தீவை அடைய ஒரே வழி நீர் போக்குவரத்து மட்டுமே: காக்ஸ் பஜார் மற்றும் பிரதான நகரிலிருந்து படகுகள் மற்றும் கப்பல்கள் (பெரும்பாலும் சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு) உள்ளன. தீவின் ஒரே உள் போக்குவரத்து மோட்டார் அல்லாத வாகனமாகும் (மனிதனால் இயக்கப்படுகிறது.) சாலைகள் சீமைக்காரையால் ஆனவை. அவற்றின் நிலை ஒழுக்கமானது. அனைத்து விடுதிகளும் சூரிய சக்தியை நம்பியுள்ளன. அதற்குப் பிறகு இரவு 11 மணிமுதல் மின் ஆக்கிகளுடன் செயல்படுகின்றன. இது தீவு முழுவதும் பிரபலமாக உள்ளது. 1991இல் ஏற்பட்ட சூறாவளிக்குப் பின்னர் தேசிய கட்டத்திலிருந்து மின்சாரம் கிடைப்பதில்லை. இந்தத் தீவு சூரியன், கடல் மற்றும் பனை மரங்களை அதிக அளவில் கொண்டுள்ளது. பகல் நேரத்தில், இது நீர் மற்றும் கடற்கரை விளையாட்டுகளுடன் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது. கடற்கரை விருந்துகள் மற்றும் நெருப்பு மாலை வானத்தை ஒளிரச் செய்கிறது.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ "সেন্ট মার্টিন দ্বীপ যেভাবে বাংলাদেশের অংশ হলো" [St. Martin's Island is part of Bangladesh]. பிபிசி.
- ↑ "Saint Martin Island Bangladesh". Abdul Aouwal. May 3, 2016. 2016-06-25 அன்று பார்க்கப்பட்டது.
- ↑ Chowdhury, Sifatul Quader (2012). "St Martin's Island". in Sirajul Islam; Jamal, Ahmed A.. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ). Asiatic Society of Bangladesh. http://en.banglapedia.org/index.php?title=St_Martin%27s_Island.
ஆதாரங்கள்[தொகு]
- Islam, M. Z. 2001. First Reef Check Survey in Bangladesh. Reef Check Newsletter, Volume-6, Issue 2, August 2006.
- Islam, M. Z. 2005. St. Martin Pilot Project, National Conservation Strategy (NCS) Implementation Project-1, Final Report, Ministry of Environment & Forest, Government of the People's Republic of Bangladesh, 2001, 119 pp.
- Marinelife Alliance, 2016. Final Report: Conservation of Sea Turtle along Bangladesh Coastal & Marine Territory, under Strengthening Regional Protection for Wildlife Protection Project (SRCWPP), Bangladesh Forest Department, Project ID-W2-06, 2013. 2016 Dec, 112 Pg.
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
 |
விக்கிப்பயணத்தில் Saint Martins Island என்ற இடத்திற்கான பயண வழிகாட்டி உள்ளது. |
- Marufa Ishaque. "Conservation Of Ecosystem And Biodiversity of Saint Martin‛s Island in Bangladesh" (PDF).
- "Saint Martin Island: The Beauty Queen in Bay of Bengal". 2017-10-21 அன்று மூலம் பரணிடப்பட்டது. 2020-11-16 அன்று பார்க்கப்பட்டது.
- "Lonely Planet".