பச்சமாமா

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
பச்சமாமா
அண்டவியல் தத்துவத்தில் பச்சமாமாவின் விளக்கம்.
அதிபதிபூமி, வாழ்க்கை, அறுவடை, நடவு, பயிர்கள், கருவுறுதல்
வேறு பெயர்கள்மாமா பச்சா, பூமித்தாய், இராணி பச்சமாமா
துணைபச்சா கமாக், இன்டி
பெற்றோர்கள்விராகோச்சா
குழந்தைகள்இன்டி
மாமா கில்லா
சமயம்அந்தீசு மலைத்தொடர் (இன்கா பேரரசு)

பச்சமாமா (Pachamama) அந்தீசு மலைத்தொடரில் வசிக்கும் பூர்வ குடிகளால் வணங்கப்படும் ஒரு தெய்வமாகும். அவர்களிடையே இவள் "பூமித்தாய் " எனவும் "கருவுறுதலுக்கான" தெய்வமாகவும் வணங்கப்படுகிறாள். [1] மேலும் இவள் நடவு மற்றும் அறுவடைக்கும் தலைமை தாங்குகிறாள். மலைகளை உள்ளடக்கி, நிலநடுக்கங்களை ஏற்படுத்துகிறாள். எப்போதும் இருக்கும் மற்றும் சுதந்திரமான தெய்வம். இவள் இந்த பூமியில் வாழ்க்கையை நிலைநிறுத்துவதற்கான சொந்த படைப்பு சக்தியைக் கொண்டவள். [1] இவளது ஆலயங்கள் புனிதமான பாறைகள் அல்லது பழம்பெரும் மரங்களின் அமைந்திருக்கும். மேலும், உருளைக்கிழங்கு அல்லது கோகோ இலைகளை அறுவடை செய்யும் பெண்ணாகக் கருதப்படுகிறாள். அண்டவியல் கொள்கைகளான நீர், பூமி, சூரியன் மற்றும் சந்திரன் [2] ஆகியவற்றின் முதன்மையான தோற்றம் என்றும் கருதுகின்றனர். [2] பூசாரிகள் இலாமாக்கள், "குய்" ( கினி எலி ), குழந்தைகள் (கபகோச்சா சடங்கு) மற்றும் விரிவான, சிறிய, எரிக்கப்பட்ட ஆடைகள் ஆகியவற்றை கெச்சுவா மக்கள் இவளுக்கு பலியிடுகிறார்கள். [3] பச்சமாமா இன்டி என்ற சூரியக் கடவுளின் தாயாகவும், மாமா கில்லா சந்திர தெய்வமாகவும் வணங்கப்படுகிறாது. மாமா கில்லா இந்தியின் மனைவி என்று கூறப்படுகிறது.

அமெரிக்காவின் எசுப்பானிய குடியேற்றத்துவத்திற்குப் பிறகு, அவர்கள் பிராந்தியத்தின் பூர்வீக மக்களை கத்தோலிக்க திருச்சபையினராக மாற்றினர். மத ஒத்திசைவு காரணமாக, மரியாளின் உருவம் பல பழங்குடியினருக்கு பச்சமாமாவுடன் தொடர்புடையது. [4]

ஆண்டியன் கலாச்சாரங்கள் நவீன நாடுகளை உருவாக்கியதால், பச்சமாமாவின் உருவம் இன்னும் கருணை உள்ளதாகவும், அவளது பரிசுகளுடன் தாராளமாகவும், [5] இயற்கைக்கான பூமித்தாயாகவும் நம்பப்படுகிறது. 21 ஆம் நூற்றாண்டில், தென் அமெரிக்காவில் உள்ள பல பழங்குடி மக்கள் இந்த பழங்கால நம்பிக்கைகளில் சுற்றுச்சூழல் கவலைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளனர். மக்கள் இயற்கையிலிருந்து அதிகமாக எடுத்துக் கொள்ளும்போது பிரச்சினைகள் எழுகின்றன. ஏனெனில் அவர்கள் பச்சமாமாவிலிருந்து அதிகமாக எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். [6]

அர்கெந்தீனாவிலுள்ள பச்சமாமா அருங்காட்சியகம்

பச்சமாமாவும் இவரது மகன்,கணவர் ஆகியோர், இந்தி, தவண்டின்சுயு எனப்படும் பகுதியில் கருணையுள்ள தெய்வங்களாக வணங்கப்படுகிறார்கள். தவண்டின்சுயு என்பது முன்னாள் இன்கா பேரரசின் பெயராகும். மேலும் இப்பகுதி இன்றைய பொலிவியா, எக்குவடோர், சிலி, பெரு மற்றும் வடக்கு அர்கெந்தீனாவிலுள்ள ஆண்டியன் மலைகள் வழியாக நீண்டுள்ளது. கூட்டங்கள் மற்றும் விழாக்களுக்கு முன்பு மக்கள் பொதுவாக பச்சமாமாவைக் கௌரவிப்பதற்காக ஒரு சிற்றுண்டியைக் கொடுப்பார்கள். சில பிராந்தியங்களில், மக்கள் தினசரி அடிப்படையில் சல்லா எனப்படும் ஒரு சிறப்பு சடங்கைச் செய்கிறார்கள். அம்மனுக்கு சிறிதளவு புளித்த மதுவை தரையில் கொட்டிவிட்டு, மீதியை குடிப்பார்கள்.

பச்சமாமாவும் கிறிஸ்தவமும்[தொகு]

பச்சமாமா தொடர்பான பல சடங்குகள் கிறிஸ்தவ சமயத்துடன் இணைந்து நடைமுறைப்படுத்தப்படுகின்றன. பல குடும்பங்கள் ஒரே நேரத்தில் கிறிஸ்தவ மற்றும் பச்சமாமாக்களாக உள்ளன. [7]

அரசியல் பயன்பாடு[தொகு]

பெருவியன் தேசியக் கதையில் பச்சமாமா மீதான நம்பிக்கை முக்கியமாக இடம்பெற்றுள்ளது. முன்னாள் அதிபர் அலெஜான்ட்ரோ டோலிடோ 28 ஜூலை 2001 அன்று மச்சு பிச்சுவில் ஒரு அடையாள தொடக்க விழாவை நடத்தினார். விழாவில் கெச்சுவா மத பெரியவர் பச்சமாமாவுக்கு பிரசாதம் வழங்கினார். [6] சில ஆண்டியன் அறிவுஜீவிகள் பச்சமாமாவை தன்னியக்கத்திற்கு உதாரணமாகக் குறிப்பிடுகின்றனர்.

இதனையும் பார்க்கவும்[தொகு]

சான்றுகள்[தொகு]

  1. 1.0 1.1 Dransart, Penny. (1992) "Pachamama: The Inka Earth Mother of the Long Sweeping Garment." Dress and Gender: Making and Meaning. Ed. Ruth Barnes and Joanne B. Eicher. New York/Oxford: Berg. 145-63. Print.
  2. 2.0 2.1 Matthews-Salazar, Patricia. (2006) "Becoming All Indian: Gauchos, Pachamama Queens, and Tourists in the Remaking of an Andean Festival." Festivals, Tourism and Social Change: Remaking Worlds. Ed. David Picard and Mike Robinson. N.p.: Channel View Publications. 71–81.
  3. Murra, John V. (1962). "Cloth and Its Functions in the Inca State". American Anthropologist 64 (4): 714. doi:10.1525/aa.1962.64.4.02a00020. https://archive.org/details/sim_american-anthropologist_1962-08_64_4/page/714. 
  4. Merlino, Rodolfo y Mario Rabey (1992). "Resistencia y hegemonía: Cultos locales y religión centralizada en los Andes del Sur" (in es). Allpanchis (40): 173–200. doi:10.36901/allpanchis.v24i40.799. 
  5. Molinie, Antoinette (2004). "The Resurrection of the Inca: The Role of Indian Representations in the Invention of the Peruvian Nation". History and Anthropology 15 (3): 233–250. doi:10.1080/0275720042000257467. 
  6. 6.0 6.1 Hill, Michael (2008). "Inca of the Blood, Inca of the Soul". Journal of the American Academy of Religion 76 (2): 251–279. doi:10.1093/jaarel/lfn007. பப்மெட்:20681090. https://semanticscholar.org/paper/7ac3692515508adeec9a185c325139e9ce7e65f2. 
  7. Merlino, Rodolfo y Mario Rabey (1983). "Pastores del Altiplano Andino Meridional: Religiosidad, Territorio y Equilibrio Ecológico" (in es). Allpanchis (குசுக்கோ, Perú) 15 (21): 149–171. doi:10.36901/allpanchis.v15i21.888. 

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
பச்சமாமா
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பச்சமாமா&oldid=3700023" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது