நிக்கோலாய் பியோத்ரோவ்
| நிகோலாய் பியோதரோவ் Nikolai Fyodorov | |
|---|---|
 Nikolai Fyodorov by Leonid Pasternak | |
| பிறப்பு | ஜூன் 9, 1829 தம்போவ் ஆளுநரகம், உருசியா |
| இறப்பு | திசம்பர் 28, 1903 (அகவை 74) மாஸ்கோ, உருசியா |
| பகுதி | உருசிய மெய்யியல் |
| பள்ளி | உருசிய அண்டவியம் |
முக்கிய ஆர்வங்கள் | அண்ட, மாந்தரின தோற்றமும் படிமலர்ச்சியும் எதிர்காலமும் |
குறிப்பிடத்தக்க எண்ணக்கருக்கள் | அண்டவியம், பல்லிறையியம், பரந்த உளவியம், ஆளுமையியம், முனைவான கிறித்தவம், பொது அரும்பணி, மாந்த ஒற்றுமை, மீமாந்தவியம், பறநிலை இறவாமை, இறந்தோர் உயிர்ப்பித்தல், விண்வெளிக் குடியேற்றம், apocatastasis |
செல்வாக்குச் செலுத்தியோர் | |
| வலைத்தளம் | |
| nffedorov | |
நிகோலாய் பியோதரோவிச் பியோதரோவ் (Nikolai Fyodorovich Fyodorev) (உருசியம்: Синиколаьы Федорович Федаровут) என்ற குடும்பப்பெயர் (ஆங்கிலத்தில் " பெதரோவ் ") (பிறப்பு:ஜூன் 9,1829, எலாதோம்சுக் மாவட்டம் " அல்லது தம்போவ் மாகாணம் " : இறப்பு:திசம்பர் 28,1903) [1] இவர் தன் குடும்பத்தில் " நிகோலாய் பாவ்லோவிச் " என்று அறியப்பட்ட ககாரின் ஆவார். இவர் ஒரு உருசிய மரபுவாதக் கிறித்தவ இறையியலாளரும் மத சிந்தனையாளரும் எதிர்காலவியல் அறிஞரும் , நூலக அறிவியலாளரும், புதுமைக் கல்வியாளருமாக இருந்தார். ,[2] இவர் உருசிய[3] அண்டவிய இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். இது மீமாந்தவியத்தின் முன்னோடியாக இருந்தது. பியோதரோவ் முனைவுறு வாழ்க்கை விரிவாக்கம், உடல் அழியாமை, அறிவியல் முறைகளைப் பயன்படுத்தி இறந்தோரை உயிர்ப்பித்தல் ஆகியவற்றை ஆதரித்தார்.
அவர் " மாஸ்கோவின் சாக்ரட்டீசு " என்று அழைக்கப்பட்டார். ."[3][4][5] எல். என். தல்சுத்தோய், எப். எம். தோசுத்தயேவ்சுகி, வி. எசு. சோலோவியோவ் ஆகியோர் இவரை மரியாதையுடனும் போற்றுதலுடனும் குறிப்பிட்டனர்.[4] ஒரு நபரின் மரணத்துடன் கூட சமரசம் செய்ய விரும்பாத மக்களை உயிர்த்தெழுப்ப வேண்டும் என்று அவர் கனவு கண்டார். அறிவியலின் உதவியுடன் அவர் சிதறிய மூலக்கூறுகளையும் அணுக்களையும் திரட்டி அவற்றைத் தந்தையரின் உடல்களில் வைக்க விரும்பினார். .[4][5]
எதிர்காலத்தில் உயிருடன் மீண்டும் ஒன்றிணைக்கப்பட வேண்டிய இறந்தவர்கள் உட்பட மனிதகுலத்தை ஒன்றிணைக்கும் பொதுவான பணியில் கலை, மதத்திற்கு அடுத்ததாக அறிவியலுக்குப் பியோதரோவ் ஒரு இடத்தை வழங்கினார். .[6][7][8]
வாழ்க்கை[தொகு]
அவர் மே 26 அன்று (ஜூன் 7,1829) குளூச்சி, தம்போவ் மாகாணத்தில் (இப்போது சசோவ்சுகி மாவட்டம், இரியாசான் ஒப்லாசுத்து, உருசியா,,) பிறந்தார். இளவரசர் பாவெல் இவானோவிச் ககாரினின் (1798 - 1872) சட்டவிரோத மகனாக, இவர் தனது காட்பாதர் என்ற குடும்பப்பெயரைப் பெற்றார். அவரது தாயார் எலிசவேட்டா இவானோவா , ஒரு தாழ் வகுப்பு பிரபுத்துவப் பெண்.
அவருக்கு அலெக்சாண்டர் என்ற ஓர் அண்ணனும் (அவருடன் இவர் 1851 வரை ஒன்றாக வளர்க்கப்பட்டு கல்வி பயின்றார்) மூன்று தங்கையரும் இருந்ததாக அறியப்படுகிறது. .[9]
1836 ஆம் ஆண்டில் அவர் 1842 ஆம் ஆண்டில் தாம்போவ் ஆண்கள் மாவட்டப் பள்ளியில் சேர்ந்தார்.[10][11] அதன் பிறகு 1849 ஆம் ஆண்டில் அவர் ஒதெசாவில் உள்ள இலைசியம் இரிச்செலியூவின் கேமரல் துறையில் நுழைந்தார். அங்கு அவர் இரண்டு ஆண்டுகள் படித்தார். பின்னர், இவருக்குப் பள்லிக்கட்டணம் கட்டிவந்த இவரது மாமா கான்சுதாந்தின் இவானோவிச் ககாரின் இறந்ததால் இலைசியத்தை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. .[11]
1854 ஆம் ஆண்டில் அவர் தம்போவ் உடற்பயிற்சிக் கூடத்தில் ஆசிரியரின் சான்றிதழைப் பெற்றார். மேலும் இலிபெத்சுக் மாவட்டப் பள்ளியில் வரலாறு, புவியியல் ஆசிரியராகச் சேர்ந்தார்.
1869 ஆம் ஆண்டில் செர்ட்கோவ்சுகாயா நூலகத்தில் உதவி நூலகராக வேலை பெற்றார் , 1874 முதல் 25 ஆண்டுகள் அவர் தனது வாழ்க்கையின் கடைசி ஆண்டுகளில் உருமியந்த்சேவ் அருங்காட்சியகத்தின் நூலகராகப் பணியாற்றினார். மாஸ்கோ முதன்மைக் காப்பகத்தின் வாசிப்பு அறையில் உருசிய வெளியுறவு அமைச்சகத்தின் உருமியந்த்சேவ் அருங்காட்சியகத்தில் பியோதரோவ் புத்தகங்களின் முறையான பட்டியலைத் தொகுத்த முதல் நபராவார். அங்கு பிற்பகல் மூன்று மணிக்குப் பிறகு (அருங்காட்சியகத்தின் இறுதி நேரம் மற்றும் ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் ஒரு கலந்துரையாடல் குழுமம் இருந்தது. இதில் பல முதன்மையான சமகாலத்தவர்கள் கலந்து கொண்டனர்.
பியோதரோவ் ஒரு துறவி வாழ்க்கையை நடத்தினார். எந்த சொத்தையும் சொந்தமாக்காமல் இருக்க முயன்றார். தனது சம்பளத்தின் பெரும்பகுதியை தனது இணை ஊழியர்களுக்குக் கொடுத்தார். சம்பள உயர்வை மறுத்தார். எப்போதும் நடந்துதான் செல்வார்.
அக்டோபர் 1858 முதல் அவர் தம்போவ் மாகாணத்தில் உள்ள போரோவ்சுகி பள்ளியில் கற்பித்தார். பின்னர் அவர் போகோரோத்சுக் மாஸ்கோ மாகாணத்திற்கும் , விரைவில் உகிலிச் யாரோசுலாவல் மாகாணத்திற்கும் சென்றார் , அங்கிருந்து அவர் ஓடோயெவ் மற்றும் பின்னர் போகோரோடித்சுக் துலா மாகாணத்திற்கு சென்றார்.
நவம்பர் 1866 முதல் ஏப்ரல் 1869 வரை என். எப். பெதரோவ் போரோவ்சுகி மாவட்ட பள்ளியில் கற்பித்தார். இந்த நேரத்தில் அவர் யாஸ்னயா பொல்யானாவில் உள்ள இலியோ தல்சுத்தோயின் பள்ளியின் ஆசிரியர்களில் ஒருவரான நிகோலாய் பாவ்லோவிச் பீட்டர்சனுடன் பழகினார். பீட்டர்சனுடனான பழக்கத்தால் இவர் திமித்ரி கரகோசோவ் வழக்கில் கைது செய்யப்பட்டார் , ஆனால் மூன்று வாரங்களுக்குப் பிறகு விடுவிக்கப்பட்டார்.
ஜூலை 1867 முதல் ஏப்ரல் 1869 வரை அவர் மாஸ்கோவில் மிகைலோவ்சுகியின் குழந்தைகளுக்குத் தனிப்பட்ட பாடங்களை வழங்கினார்.
பியோதரோவ் புகைப்படம் எடுக்க மறுத்தார் , மேலும் அவரது உருவப்படத்தை வரைய அனுமதிக்க மாட்டார். .[12] பியோதரோவின் ஒரு படம் இலியோனிடு பாசுட்டர்டர்நாக் என்பவரால் கமுக்கமாக உருவாக்கப்பட்டது. மற்றொன்று 1902 ஆம் ஆண்டில் கலைஞர் செர்ஜி கோரோவின் என்பவரால் உருவாக்கப்பட்டது.
பியோதரோவ் புத்தகங்கள் எதையும் அவரது வாழ்நாளில் வெளியிடவில்லை. இவர் அறிதிறன் சொத்துரிமையைப் பற்றிய கருத்தை எதிர்த்தார். மேலும் அவரது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கட்டுரைகள் பொது பணியின் தத்துவம் ( இது உடல் உயிர்த்தெழுதலின் தத்துவம் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது) என்ற தலைப்பில் இவரது இறப்புக்குப் பிறகு அச்சிடப்பட்டன.
1903 ஆம் ஆண்டின் குளிர்காலத்தில் குளிர்காய்ச்சலால் ஏழைகளுக்கான தங்குமிடத்தில் இறந்தார். .[13] அவர் துக்க மடாலயத்தின் கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார் . 1930 இல் சோவியத் சமாதியின் ஒரு பகுதியாக அவரது கல்லறையும் மடாலயத்தில் உள்ள மற்ற அனைத்து கல்லறைகளும் சோவியத் ஒன்றியத்தால் அழிக்கப்பட்டன. ]].[14]
மெய்யியல்[தொகு]
மக்கள் பண்பாட்டில்[தொகு]
முன்னாள் சோவியத் சோசலிச குடியரசுகளின் ஒன்றியத்தில் விண்வெளி பந்தயத்தைப் பற்றிய 2011 ஆம் ஆண்டின் பிபிசி ஆவணப்படமான விண்ணகக் கதவைத் தட்டுதல் , பலரின் பார்வையில் , முதல் மனிதனை விண்வெளியில் நிறுத்திய சோவியத் விண்வெளித் திட்டத்தின் உண்மையான தந்தை நிகோலாய் பியோதரோவ் என்று கூறுகிறது.
பியோத்ச்ரோவின் சிந்தனை மறைமுகமாக விவாதிக்கப்பட்டு நன்கு அறியப்பட்ட 201சாம் ஆண்டு அறிவியல் புனைகதை புதினமான தி குவையத் திருடன் நூலில்ல் குறிப்பிடப்பட்டாலும் , சோபோர்னோசுத்து என்று அழைக்கப்படும் பதிவேற்றப்பட்ட மனங்களின் பிந்தைய மனிதக் கூட்டு நிறுவனர்கள் உருசிய அண்டவியத்தோடு தொடர்புள்ள பியோதரோவாலும் பிற சிந்தனையாளர்களாலும் ஈர்க்கப்பட்டனர் என்று குறிக்கப்படுகிறது.
மார்செல் தெராக்சின் 2013 ஆம் ஆண்டு புதினமான வியப்பூட்டும் உடல் , சோவியத் கால, சோவியத்துக்குப் பிந்தைய ஆராய்ச்சிகளால் உருவாக்கப்பட்ட பொது அரும்பணி (இறந்தோரை உயிர்ப்பித்தல்) பியோதரோவின் கருத்துக்களை முதனிலை மனதில் இருந்து ஒரு குறியிடப்பட்ட அகராதியைப் பயன்படுத்தி மற்றொரு உடலில் ஒரு மனதை பொருத்தவும் , குறிப்பிடப்படாத ஆனால் வேதனையான செயல்முறையையும் கற்பனை செய்கிறது. மாங்கா கண்ம்: செவ்வாய் விவரிப்பு(Manga Gunnm : Mars Chronicle) எனும் 2022 ஆம் ஆண்டு நூல் LOG_044 என்ற இயலில் நேரடியாக பியோதரோவின் பெயரும் இவரது பொது அரும்பணியின் மெய்யியல் நூலும் குறிப்பிடப்படுகின்றன
மேலும் காண்க[தொகு]
- அந்தோணி அடாலா
- மீக்குளிரடக்கம்
- அழியாத தன்மை
- அச்சிடக்கூடிய உறுப்புகள்
- புத்துணர்வு மருந்து
- உருசிய எதிர்காலவியல்
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ "Федоров Николай Федорович". www.hrono.ru. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-02-21. http://www.hrono.ru/biograf/bio_f/fedorov_nf07.php
- ↑ "Записка". Платоновский центр. Archived from the original on 2019-03-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-07-28.
- ↑ Семёнова С. Г. Философия воскрешения Н. Ф. Фёдорова பரணிடப்பட்டது 2016-11-05 at the வந்தவழி இயந்திரம் // Фёдоров Н. Ф. Собрание сочинений: В 4 т. Том 1.
- ↑ 4.0 4.1 Ramm, Benjamin. "Cosmism: Russia's religion for the rocket age". www.bbc.com (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-03-17.
- ↑ 5.0 5.1 Zizek, Slavoj (2023-02-06). "Death, glory and warlordism in Vladimir Putin's Russia". The Japan Times (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-03-17.
- ↑ Режабек Б. Г., Кузьминов А. А. Трансгуманизм: Фёдоров பரணிடப்பட்டது 2008-06-06 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Автор и ведущая Елена Ольшанская Философия общего дела பரணிடப்பட்டது 2007-05-20 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Ed Tandy N.F. Fedorov, Russian Come-Upist பரணிடப்பட்டது 2005-02-04 at the வந்தவழி இயந்திரம் Originally published in Venturist Voice, Summer 1986. Revised by R. Michael Perry in 2003. (in ஆங்கில மொழி)
- ↑ Мусский И. А. Сто великих мыслителей. — М.: Вече, 2009. — С. 282. — 428 с. — (Сто великих). — பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-5-9533-3976-6
- ↑ Lubardić, Bogdan; Humanities, Gnomon Center for the (2018). "Faith, Science and the Question of Death". Philotheos 18 (1): 78. doi:10.5840/philotheos20181816. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1451-3455. https://www.academia.edu/40434042.
- ↑ 11.0 11.1 В. В. Зеньковский ошибочно указал, что Фёдоров учился на юридическом факультете и в течение трёх лет. см. И. Г. Михневич. Сочинения. — С. 16. பரணிடப்பட்டது 2021-05-02 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ "Портрет Николая Фёдорова". Archived from the original on 2007-07-10. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2006-09-23.
- ↑ Cosmism russias religion for the rocket age பரணிடப்பட்டது 2021-04-21 at the வந்தவழி இயந்திரம், BBC, 20.04.2021
- ↑ "На месте найденного археологами храма в Москве отменили строительство сцены | Иверское благочиние города Москвы". 2018-10-25. Archived from the original on 2018-10-25. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-03-17.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
மேலும் படிக்க[தொகு]
- Nikolai Berdyaev, The Religion of Resusciative Resurrection. "The Philosophy of the Common Task of N. F. Fedorov.
- Nader Elhefnawy, Nikolai Fedorov and the Dawn of the Posthuman.
- Ludmila Koehler, N.F. Fedorov: the Philosophy of Action Institute for the Human Sciences, Pittsburgh, PA, US, 1979. AlibrisID: 8714504160
- History of Russian Philosophy «История российской Философии» (1951) by N. O. Lossky. Publisher: Allen & Unwin, London ASIN: B000H45QTY International Universities Press Inc NY, NY பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8236-8074-0 sponsored by Saint Vladimir's Orthodox Theological Seminary.
- Ed Tandy, N.F. Fedorov, Russian Come-Upist, Venturist Voice, Summer 1986.
- G. M. Young, Nikolai F. Fedorov: An Introduction Nordland Publishing Co., Belmont, MA, US, 1979.
- George M. Young, "The Russian Cosmists: The Esoteric Futurism of Nikolai Fedorov and hos Followers" Oxford University Press, New York, 2012.
- Taras Zakydalsky Ph.D. thesis, N. F. Fyodorov's Philosophy of Physical Resurrection Bryn Mawr, 1976, Ann Arbor, MI, US.
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Museum-Library Nikolai Fyodorov
- Internet Encyclopedia of Philosophy, Nikolai Fedorovich Fedorov
- Nikolai Fyodorov artistic portrait
- Bautz, Traugott, தொகுப்பாசிரியர் (2003). "Fedorov, Nikolaj Fedorovič" (in de). Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). 21. Nordhausen: Bautz. cols. 381–386. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:3-88309-110-3. http://www.bbkl.de/f/fedorov_n_f.shtml.
- Nikolai Fyodorov artistic portrait
- Bautz, Traugott, தொகுப்பாசிரியர் (2003). "Fedorov, Nikolaj Fedorovič" (in de). Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). 21. Nordhausen: Bautz. cols. 381–386. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:3-88309-110-3. http://www.bbkl.de/f/fedorov_n_f.shtml.
- N.F. Fyodorov. The Philosophy of the Common Task. The texts on English.