ஆல்பிரட் ஐன்ஹார்ன்
| ஆல்பிரட் "ஃபிங்கிள்" ஐன்ஹார்ன் | |
|---|---|
 ஆல்பிரட் ஐன்ஹார்ன் | |
| பிறப்பு | 27 பெப்ரவரி 1856 ஆம்பர்கு |
| இறப்பு | 21 மார்ச்சு 1917 (அகவை 61) மியூனிக், செருமானியப் பேரரசு |
| தேசியம் | செருமானியர் |
| பணியிடங்கள் | மியூனிக் லுட்விக் மேக்சிமிலியன் பல்கலைக்கழகம் |
| கல்வி கற்ற இடங்கள் | டூபிங்கன் பல்கலைக்கழகம் |
| முனைவர் பட்ட மாணவர்கள் | ரிச்சர்டு வில்ஸ்டாட்டர் லுட்விக் கிளேக்ஸ்[1] |
| அறியப்படுவது | நோவாகைன் |
ஆல்பிரட் ஐன்ஹார்ன் (Alfred Einhorn) (27 பிப்ரவரி 1856 - 21 மார்ச் 1917) ஒரு செருமானிய வேதியியலாளர் ஆவார். இவர் புரோகைன் என்பதை முதல் முறையாக தொகுப்பு முறையில் தயாரித்து 1905 ஆம் ஆண்டில் அவர் நோவோகைன் என்ற பெயரில் காப்புரிமை பெற்றார் . [2] அதுவரை முதன்மை மயக்க மருந்தாக கோக்கைன் பயன்பாட்டில் இருந்தது, இருப்பினும் அதன் விரும்பத்தகாத பக்க விளைவுகள் ( நச்சுத்தன்மை மற்றும் அடிமையாதல் உட்பட) விஞ்ஞானிகளை புதிய மயக்க மருந்துகளைத் தேட வழிவகுத்தது. நோவோகெயின் ஒப்பீட்டளவில் பாதுகாப்பானது மற்றும் பயனுள்ளது என்று கண்டறியப்பட்டது. இருப்பினும், இம்மருந்தின் மயக்க விளைவு கோகோயினை விட பலவீனமாக இருந்தது மற்றும் சில நோயாளிகளுக்கு அதிக ஒவ்வாமை இருப்பதாக நிரூபிக்கப்பட்டது. இந்த காலகட்டத்தில் உருவாக்கப்பட்ட மற்ற மயக்க மருந்துகள் எதுவும் மிகவும் பயனுள்ளதாக நிரூபிக்கப்படவில்லையாதலால் நோவோகெயின் விரைவில் நிலையான வலியிடத்திற்கான மயக்க மருந்தாக மாறியது. அதன் பயன்பாடு பெரும்பாலும் லிடோகைன் மூலம் மாற்றப்பட்டாலும், அது இன்றும் பெரும்பாலும் பல் மருத்துவத்தில் பயன்பாட்டில் உள்ளது.
வாழ்க்கை[தொகு]
ஐன்ஹார்ன் ஆம்பர்க்கில் பிறந்தார். மேலும், இவரது பெற்றோரின் மரணம் காரணமாக இவரது கல்வி உறவினர்களுடன் லீப்ஜிக்கில் நடந்தது. இவர் லீப்சிக் பல்கலைக்கழகத்தில் வேதியியல் பயின்றார். பின்னர், டூபிங்கன் பல்கலைக்கழகத்தில் 1878 ஆம் ஆண்டில் கீட்டோன்களில் அவர் செய்த பணிக்காக தனது முனைவர் பட்டத்தைப் பெற்றார். இவர் 1882 ஆம் ஆண்டில் முனிச் பல்கலைக்கழகத்தில் அடால்ஃப் வான் பேயரின் குழுவில் சேர்ந்தார், டார்ம்ஸ்டாட் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் ஆச்சென் பல்கலைக்கழகத்திற்கு இரண்டு முறை வெளியேறினார். ஆனால், 1891 ஆம் ஆண்டில் நிரந்தரமாக முனிச்சிற்கு திரும்பினார். இவர் 1917 ஆம் ஆண்டில் இறக்கும் வரை முனிச் பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராக இருந்தார்.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Bishop, Paul. (2017). Ludwig Klages and the Philosophy of Life: A Vitalist Toolkit. Routledge. பக். 3. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781138697157.
- ↑ Cooper, Dale (2012). The Licensing of German Drug Patents Confiscated During World War I: Federal and Private Efforts to Maintain Control, Promote Production, and Protect Public Health. பக். 3–32. http://www.jstor.org/stable/23645744. பார்த்த நாள்: 12 September 2021.