உமர் கயாத் மகால்
உமர் கயாத் மகால் (ஆங்கிலம்: Omar Hayat Mahal) ( உருது : عمر حیات محل), என்பது குல்சார் மன்சில் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் பாக்கித்தானின் சினியோட்டில் உள்ள மரத்தால் கட்டபட்டுள்ள ஒரு மாளிகையாகும். [1] [2] இந்த மாளிகை 1923 இல் தொடங்கப்பட்டு 1935 ஆம் ஆண்டில் கட்டி முடிக்கப்பட்டது. இந்த மாளிகை, முதலில் 5-மாடி உயரமத்தில் கட்டத் திட்டமிடப்பட்டது. [3] கல்கத்தாவைச் சேர்ந்த சினியோட்டி தொழிலதிபர் சேக் உமர் கயாத் என்பவரால் கட்டப்பட்டது. இந்த மாளிகை சினியோட்டின் உள்ளூர் மரவேலைப்பாடு பாணியின் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளைக் காட்டுகிறது, மேலும் அதன் அலங்காரமாக அலங்கரிக்கப்பட்ட உட்புறத்தின் காரணமாக கட்டிடத்தின் "ஆபரணம்" என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.
வரலாறு[தொகு]
சேக் உமர் தனது குடும்பத்தின் விருப்பத்திற்கு மாறாக திருமணம் செய்ததற்காக புறக்கணிக்கப்பட்ட பின்னர் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் சினியோட்டிலிருந்து கல்கத்தாவுக்கு குடிபெயர்ந்தார். [4] சினியோட்டின் சேக் பழங்குடியினரில் ஏராளமானோர் பிரித்தானியர் காலத்தில் கல்கத்தாவில் குடியேறினர்.
சேக் உமரின் முதல் மகன் குல்சார் 1920 இல் பிறந்தார். இது சேக் உமர் தனது சொந்த ஊருக்குத் திரும்புவதற்கான முடிவைத் தூண்டியது. [4] அங்கு அவர் சினியோட்டின் சிறந்த கைவினைத்திறனைக் கொண்டிருக்கும் ஒரு அரண்மனையை உருவாக்க முடிவு செய்தார்.
அரண்மனையின் கட்டுமானப் பணி சையத் கசன் சா என்பவரிடம் வழங்கப்பட்டது. அவர் சினியோட்டின் சிறந்த கைவினைஞர்களையும், [4] மற்றும் வெவ்வேறு இடங்களிலிருந்தும் ஒன்றுச் சேர்த்தார், அவர்கள் 10 பத்து ஆண்டுகள் இரவும் பகலும் தொடர்ந்து பணியாற்றினர். மர செதுக்கலின் மனாபத் காரி பாணியில் விற்பன்னர்களான இரஹீம் பக்ச் பிர்சா மற்றும் இலாகி பக்ச் பிர்சா ஆகியோர் இந்த மாளிகையில் மரவேலைகளை மேற்கொண்டனர். அக்மத் தின், செங்கல் பணிகளை முடித்தார், பிரபல கலைஞர் நியாசு அக்மத் சலந்தாரி எசுடக்கோ-வேலையைச் செய்தார். மற்றொரு புகழ்பெற்ற கலைஞரான ஜான் முகம்மது இந்த மாளிகையின் ஓவியங்களை வரைந்தார்.
இந்த மாளிகை 1930 வாக்கில் வாழக்கூடியதாக இருந்தது, இது ஜாங் மாவட்ட அரசிதழில் பிரித்தன் ஆசிரியர்களால் ஒரு 'உள்ளூர் அதிசயம்' என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. [4] - 200,000 ரூபாய் செலவில் இது 1935 இல் கட்டிமுடிக்கப்பட்டது சேக் உமர் இந்தக்கட்டிடம் நிறைவடைந்த உடனேயே 1935 இல் இறந்தார்.
சேக் உமர் கயாத்தின் ஒரே மகன் குல்சார் 1937 இல் ஒரு ஆடம்பரமான விழாவில் மாளிகையில் திருமணம் செய்து கொண்டார். [4] குல்சார் திருமணமான மறுநாளே அரண்மனையில் இறந்து கிடந்தார். கொண்டாட்டத்திற்காக எரிக்கப்பட்ட பெரிய அளவிலான நிலக்கரியின் விளைவாக உள்ளிழுக்கும் விஷத்தின் விளைவாக இருக்கலாம். பின்னர் அவர் அரண்மனையின் தரை தளத்தின் முற்றத்தில் அவரது தாயின் கல்லறை அருகில்அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
திரு கயாத்தின் உறவினர்கள் இந்த மாளிகையை கைவிட்டனர். அதை துரதிர்ஷ்டவசமாக நினைத்தனர். [4] குடும்ப உறுப்பினர்கள் யாரும் இக்கட்டிடத்திற்கு உரிமை கோரவில்லை என்றாலும், ஊழியர்கள் இரண்டு வருடங்கள் தொடர்ந்து அங்கு வாழ்ந்தனர். 1940 ஆம் ஆண்டில், அஞ்சுமான்-இ-இஸ்லாமியா அமைப்பு கட்டிடத்தில் ஒரு பள்ளியைத் திறந்தது. சேக் முகம்மது அமீன் என்பவரால் ஒரு அனாதை இல்லம் 1948 இல் நிறுவப்பட்டது. இது 1950 இல் வேறு இடத்திற்கு மாற்றப்பட்டதும், கட்டிடம் மீண்டும் கைவிடப்பட்டது. உள்ளூர் ஆட்கள் சிலர் மாளிகையின் அலங்காரக் கூறுகளில் சிலவற்றைக் கலைத்து, அதைச் சேகரிப்பாளர்களுக்கு விற்றனர்.
இந்த மாளிகையின் இரண்டு நிலைகள் 1970 களில் அதன் ஆபத்தான சீர்குலைவு காரணமாக அகற்றப்பட்டன, அதே நேரத்தில் 1993 ல் கடுமையான மழையைத் தொடர்ந்து மற்றொரு நிலை கைவிடப்பட்டது. [3] இந்த கட்டிடம் 1989 ஆம் ஆண்டில் அரசாங்க கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது, 1990 களின் நடுப்பகுதியில் உள்ளூர் சமூகத்தால் திரட்டப்பட்ட நிதியுடன் பெரிய பகுதிகள் சரி செய்யப்பட்டன. [4] இந்த மாளிகை இப்போது ஒரு கலாச்சார மையம் மற்றும் நூலகமாக பயன்படுத்தப்படுகிறது.
கட்டிடக்கலை[தொகு]
அரண்மனையின் கட்டிடம் மொகலாயர்களின் கட்டடக்கலை பாணியி கடைசி காலகட்டமாக இருக்கலாம். அல்லது முகலாய மறுமலர்ச்சிக் கட்டிடமாக இருகலாம். கதவுகள், சன்னல்கள் மற்றும் கட்டிடத்தின் முன்பாகம் (ஜிரோகாக்கள்) ஆகியவற்றில் தனித்துவமான செதுக்குதல் வெட்டுக்கள் அவற்றின் சொந்த நிறத்தை பிரதிபலிக்கின்றன. கூரைகள், பால்கனிகள், படிக்கட்டுகள், மொட்டை மாடி மற்றும் சுவர் பூச்சு (ஸ்டக்கோ) வடிவமைப்புகள் சரியான உட்புறத்தை உருவாக்குகின்றன. கட்டிடத்தின் முகப்பு செங்கற்களால் ஆனது. பளிங்கு போன்ற பிரகாசம் மற்றும் திகைப்பூட்டும் அழகிய காட்சிகள் போன்றவை முகலாய கால நில உரிமையாளர்களின் பெரிய அரண்மனைகளில் இடம் பெற உதவுகிறது.
பாதுகாப்பு[தொகு]
பின்னர் இந்த வைக்கப்பட்ட 1989 இல் அதன் மகிமையின் பார்த்து எனினும் கட்டிட இறப்புகளுக்கு அதிக அழித்து யார் Qabza மாஃபியா கைபற்றப்பட்டது, எம் அத்தர் தாஹிர், அப்போதைய துணை ஆணையர் Jhang மாளிகையைத் மோசமான மாநில குறித்துக்கொண்டு. [4] அவர் அத்துமீறல்களை அகற்றி, கட்டிடத்தை அரசாங்க உரிமையின் கீழ் கொண்டுவந்தார். சினியோட்டின் உதவி ஆணையர் முஹம்மது அம்ஜத் சாகிப், மாளிகையின் பழுதுபார்ப்புக்கு பணம் திரட்டுவதற்கான நிதி திரட்டும் முயற்சியை வழிநடத்துகிறார், மற்றும் அதன் மறுசீரமைப்பை ரூ .1,700,000 செலவில் தொடங்கினார்.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ "Historic Royal Palaces of Pakistan".
- ↑ Desk, Interactive (24 February 2016). "These photos will take you on a magical trip through Chiniot".
- ↑ 3.0 3.1 Oriental Architecture. "Asian Historical Architecture: A Photographic Survey". www.orientalarchitecture.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-02-02.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 Ali, Aown (2015-12-03). "Umar Hayat Mahal: Chiniot’s dying ‘wonder’" (in en-US). DAWN.COM. https://www.dawn.com/news/1221723.