ஐகோ மியாவாக்கி
| ஐகோ மியாவாக்கி | |
|---|---|
| பிறப்பு | 20 செப்டம்பர் 1929 டோக்கியோ, சப்பான் |
| இறப்பு | 20 ஆகத்து 2014 (அகவை 84) யோக்கோகாமா, சப்பான் |
| தேசியம் | சப்பானியர் |
| படித்த கல்வி நிறுவனங்கள் | சப்பான் மகளிர் பல்கலைக்கழகம் |
| பணி | கலைஞர் |
| அறியப்படுவது | சிற்பங்கள், ஓவியங்கள், வரைதல் |
ஐகோ மியாவாக்கி (20 செப்டம்பர் 1929 - 20 ஆகஸ்ட் 2014) ஒரு சப்பானிய சிற்பக்கலை நிபுணர் மற்றும் ஓவியர் ஆவார். உலகளவில் பொது இடங்களில் நிறுவப்பட்ட உட்சுரோகி என்ற சிற்பத் தொடருக்காக இவர் மிகவும் பிரபலமானவர்.[1]
சுயசரிதை[தொகு]
டோக்கியோவில் பிறந்த மியாவாக்கி இளம் வயதிலேயே தனது குடும்பத்துடன் அட்டாமி மாகாணத்திற்கு குடிபெயர்ந்தார். மியாவாக்கி ஒரு பலவீனமான குழந்தை என்று அறியப்பட்டார், மேலும் இவரது இயற்பெயர் பலமுறை மாற்றப்பட்டது. மழலையர் பள்ளி ஆண்டுகளில் இவர் டகாகோவாகவும், பின்னர் பள்ளி தொடங்கும் போது மிகிகோவாகவும் இருந்தார். மார்ச் 1946 இல், மியாவாக்கி பெண்களுக்கான ஓடவாரா உயர்நிலைப் பள்ளியில் பட்டம் பெற்றார். ஜப்பான் மகளிர் பல்கலைக்கழகத்தில், இவர் வரலாற்றுத் துறையில் வரலாற்றாசிரியர் நோபோரு ஓருயுடன் படித்தார் மற்றும் அவரது ஆய்வறிக்கை மோமோயாமா காலத்தின் கலையில் கவனம் செலுத்தியது.[2] இவர் மார்ச் 1952 இல் பட்டம் பெற்றார்.[1] இவரது பல்கலைக்கழக ஆண்டுகளில், இவர் டோக்கியோ பல்கலைக்கழகத்தில் மேற்கத்திய வரலாற்றுத் துறையின் மாணவரான ஷுன்சோ மியாவாகியுடன் பழகத் தொடங்கினார்.[3] இருவரும் பள்ளியில் படிக்கும் போதே திருமணம் செய்து கொண்டனர், மேலும் இவர்கள் 1960 இல் பிரிந்து 1965 இல் விவாகரத்து செய்தனர்.[1][3]
இவர் மாணவியாக இருந்தபோது, மியாவாக்கிக்கு மேற்கத்திய பாணி ஓவியர் நோபுயா அபே அவரது மைத்துனர் நோபுகோ கமியா மூலம் அறிமுகமானார்.[1] 1953 ஆம் ஆண்டில், மியாவாக்கி ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவின் கலையை நன்கு அறிந்த அபேவுடன் பங்கா ககுயினில் படிக்கத் தொடங்கினார்.[1][2] இவர் போலந்து கலையில் ஆர்வமாக இருந்ததால் கொஞ்சம் போலிஷ் கற்றுக்கொண்டார்.[2] மேலும் காமியா மூலம், மியாவாக்கி கலைஞரான யோசிசிகே சைட்டோக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டார், மேலும் இந்த சந்திப்பு இவரது படைப்புகளை காட்சிப்படுத்துவதன் முக்கியத்துவத்தை இவருக்கு உணர்த்தியது.[1] இதற்கிடையில், வெளிநாட்டில் உள்ள கலையைப் பற்றி மேலும் தெரிந்து கொள்ள விரும்பிய மியாவாக்கி, 1957 இல் கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம், லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் மற்றும் சாண்டா மோனிகா கல்லூரியில் ஓவியம் படிக்க சிறிது காலம் அமெரிக்கா சென்றார்.[1][2]
1959 கோடையில், இவர் உலக கலைஞர்கள் மாநாட்டில் பங்கேற்க வியன்னாவுக்குச் சென்றார். அதன்பிறகு, சர்வதேச கலை விமர்சகர்கள் சங்கத்தில் இருந்த தகிகுச்சி ஷுசோ, மியாவாக்கியை மிலனில் தங்கும்படி பரிந்துரைத்தார்.[2] மிலனில், மியாவாக்கி என்ரிகோ பாஜுக்கு நோபுயா அபே மூலம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. இவர் லூசியோ போண்டானா, என்ரிகோ காஸ்டெல்லானி, பியரோ மன்சோனி மற்றும் பிற கலைஞர்களுடன் நட்பு கொண்டார்.[1][4]
1959 ஆம் ஆண்டில், மியாவாக்கி ஒரு புதுமையான தொடரை உருவாக்கினார். டிசம்பர் 1959 இல் டோக்கியோவில் இவரது முதல் தனிக் கண்காட்சியில் இந்தப் படைப்பு இடம்பெற்றது.[1][2] ஜியோ பொன்டியின் மகள் லிசா பொன்டி மூலம், மியாவாக்கி மிலனில் உள்ள கேலரியா மினிமாவுடன் இணைக்கப்பட்டார், பின்னர் இவர் 1961 இல் ஒரு தனி கண்காட்சியை நடத்தினார்.[2][4] 1958 மற்றும் 1962 க்கு இடைப்பட்ட இவரது ஓவியங்கள் சகுஹின் என்று பெயரிடப்பட்டன.[5][6]
சனவரி 1962 இல், மியாவாக்கி தற்காலிகமாக சப்பானுக்குத் திரும்பி தனது இரண்டாவது தனிக் கண்காட்சியை டோக்கியோவில் நடத்தினார்.[4] அந்த நேரத்தில் ஜப்பானுக்குச் சென்றிருந்த பிரெஞ்சு கலை வியாபாரி ஆண்ட்ரே ஸ்கொல்லரின் கவனத்தை இவரது ஓவியங்கள் ஈர்த்தது. மியாவாக்கி ஸ்கொல்லருடன் ஒரு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார் மற்றும் படைப்புகளைத் தயாரிக்கவும் கண்காட்சிகளை நடத்தவும் ஒரு வருடம் பாரிஸில் தங்கினார்.[1][2] [7] மியாவாக்கி மான் ரேயுடன் இந்த நேரத்தில் பாரிஸில் அறிமுகமானார்.[4] 1963 இல் பாரிஸிலிருந்து ஜப்பானுக்குத் திரும்பும் திட்டத்திற்கு எதிராக நியூயார்க்கில் 1966 வரை இருந்தார்.[2] மியாவாக்கி 1964 இல் பெர்டா ஷேஃபர் கேலரியில் ஒரு தனி கண்காட்சியை நடத்தினார், மேலும் மே ரே கண்காட்சி அட்டவணைக்கு முன்னுரை எழுதினார்.[1] மியாவாகி, நியூயார்க்கில் இருந்த காலத்தில் ரிச்சர்ட் லிண்ட்னருடன் நட்பு கொண்டார்.[7]
ஜப்பானுக்குத் திரும்பிய பிறகு, மியாவாகி சிற்பக்கலையைத் தொடங்கினார். ஒளியின் விளைவை வெளிப்படுத்த பித்தளை குழாய்கள், சதுர குழாய்கள் மற்றும் சிலிண்டர்களைப் பயன்படுத்தி மியாவாக்கி படைப்புகளை உருவாக்கத் தொடங்கினார். அக்டோபர் 1966 இல், நியூயார்க்கில் உள்ள குகன்ஹெய்ம் அருங்காட்சியகத்தில் நடைபெற்ற குகன்ஹெய்ம் சர்வதேச சிற்பக் கண்காட்சியில் இவர் தனது படைப்புகளைக் காட்சிப்படுத்தினார், மேலும் பித்தளை சதுரக் குழாய்களைக் கொண்ட இவரது பணி அருங்காட்சியகத்தின் விருதைப் பெற்றது.[1] இந்த படைப்புகளை உருவாக்குவதில், டோக்கியோ பல்கலைக்கழகத்தின் கட்டிடக்கலைத் துறையைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் குழாய்களை மெருகூட்டுவது போன்ற பணிகளைச் செய்வதன் மூலம் தனக்கு உதவியதாக மியாவாக்கி நினைவு கூர்ந்தார்.[2]
நவம்பர் 1966 இல், டோக்கியோவின் கின்சாவில் உள்ள மாட்சுயாவில் நடைபெற்ற விண்வெளியில் இருந்து சுற்றுச்சூழலுக்கு கண்காட்சியில் மியாவாகி பங்கேற்றார், அங்கு இவர் முதலில் கட்டிடக் கலைஞரும் வடிவமைப்பாளருமான அராட்டா இசோசாகியை சந்தித்தார்.[1][8][9]
1972 இல், மியாவாக்கி அராதா இசோசாகியை மணந்தார். அதே ஆண்டில், குனியோ ட்சுஜியின் நாவலான ஜூலியன் தி அபோஸ்டேட்க்கான தனது முதல் புத்தக வடிவமைப்பு திட்டத்தை முடித்தார்.[1] 1977 ஆம் ஆண்டில், 7வது சமகால ஜப்பானிய சிற்பக் கண்காட்சியில் காட்சிப்படுத்தினார்.[1][10] 1997 இல், மியாவாக்கி நோய்வாய்ப்பட்டார், ஆனால் கலை தயாரிப்பதை நிறுத்தவில்லை. 1998 இல், கனகாவாவின் நவீன கலை அருங்காட்சியகத்தில் ஒரு தனி கண்காட்சிக்காக, கலைஞர் உட்சுரோஹியின் அடிப்படையில் புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட மை வரைபடங்களைத் தயாரித்து காட்சிப்படுத்தினார்.. மியாவாக்கி ஜப்பானிய சமகால கலையில் தனது கண்டுபிடிப்புக்காக விருது பெற்றார் மற்றும் 2003 இல், பிரெஞ்சு கலாச்சார அமைச்சகத்திடமிருந்து விருது பெற்றார்.[1][11] மியாவாக்கி 20 ஆகஸ்ட் 2014 அன்று கணைய புற்றுநோயால் மருத்துவமனையில் இறந்தார்.[1]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 「宮脇愛子 日本美術年鑑所載物故者記事」, 東京文化財研究所, https://www.tobunken.go.jp/materials/bukko/247373.html
- ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 "宮脇愛子オーラル・ヒストリー 2009年1月10日," 日本美術オーラル・ヒストリー・アーカイヴ [Oral History Archives of Japanese Art], http://www.oralarthistory.org/archives/miyawaki_aiko/interview_01.php
- ↑ 3.0 3.1 『阿川弘之全集 第15巻』新潮社、2006、p214
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Takiguchi Shuzo and Miyawaki Aiko ca.1960," Art Office Ozasa, Press Release, 2018 http://artozasa.com/wp/wp-content/uploads/2018/05/takiguchi_miyawaki_EN.pdf
- ↑ To and From Shuzo Takiguchi (Osaka: National Museum of Art, Osaka, 1998), p.85
- ↑ Japanese Art 1960s: Japanese Summer 1960-64 (Ibaraki: Contemporary Art Center, Art Tower Mito, Ibaraki, 1997), pp. 44–45.
- ↑ 7.0 7.1 "AIKO MIYAWAKI JAPANESE, 1929-2014," The Mayor Gallery, https://www.mayorgallery.com/artists/250-aiko-miyawaki/
- ↑ Thomas Daniell and Arata Isozaki, "Arata Isozaki in conversation with Thomas Daniell," AA Files, No. 68 (2014), p. 34
- ↑ Midori Yoshimoto, "From Space to Environment: The Origins of Kankyō and the Emergence of Intermedia Art in Japan," Art Journal, 67, 3 (2008): 30+33.
- ↑ "MIYAWAKI, Aiko 1929-2014, スクロール・ペインティング 黒," The National Museum of Modern Art, Tokyo, https://search.artmuseums.go.jp/records.php?sakuhin=5295
- ↑ "Aiko Miyawaki," Aiko Miyawaki Atelier, https://aikomiyawakiatelier.amebaownd.com/pages/929704/concept