எசுப்பானிய உள்நாட்டுப் போரில் பெண்ணியவாதிகள்
பெண்ணியவாதிகள் எசுப்பானிய உள்நாட்டுப் போரில் ஈடுபட்டனர், இருப்பினும் அவர்களின் ஈடுபாட்டின் அடிப்படையிலான நிபந்தனைகள் இரண்டாம் குடியரசுக்கு முந்தையவையாக இருந்தது.
எசுப்பானியாவில் பெண்ணிய இயக்கம் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் இருந்து தொடங்கியது, பெண்களுக்கான உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டது மற்றும் அவர்கள் வீட்டில் இருக்கும் இடத்திலிருந்து பெண்கள் எதிர்பார்ப்பதை விட அதிகமாக முயற்சித்தது. மற்ற இடங்களில் பெண்ணிய வளர்ச்சிகளுக்கு மாறாக, பல எசுப்பானிய பெண்ணியவாதிகள் இந்த காலத்தில் பெண்களின் கல்வி மூலம் தங்கள் இலக்குகளை அடைய முயற்சி செய்தனர். மேலும் பெண்ணிய இலக்குகள் மற்றும் குழுக்களின் அரசியல் செயல்பாடுகளானது, அது தன்னிச்சையாகவும் ஆண்களால் எளிதில் நிராகரிக்கப்பட்டதாகவும் இருந்தது. மார்கரிட்டா நெல்கன், மரியா மார்டினெசு சியரா மற்றும் கார்மென் டி பர்கோசு ஆகியோர் எசுப்பானியாவிற்குள் பெண்ணிய சிந்தனையை பதித்த குடியரசிற்கு முந்தைய முக்கியமான எழுத்தாளர்கள் ஆவர்.
பிரிமோ டி ரிவேராவின் சர்வாதிகாரம், பெண்கள் அரசியல் ரீதியாக ஈடுபடுவதற்கு முக்கியக் காரணமாக அமைந்தது, காங்கிரசோ டி லாஸ் திபுடாடோசுக்கு பெண்களை நியமித்தது. அந்த முயற்சியில் அவர்கள் வெற்றிபெறவில்லை என்று நினைத்து, பெண்களின் வாக்குரிமையை நோக்கிய செயல்பாடுகளில் ஈடுபட்டனர்.இதில் பெண் சுதந்திரம் முதன்மை நோக்கமாக இருந்தது ஆனால் இது கத்தோலிக்க திருச்சபை உறுப்பினர்களால் கண்டனம் செய்யப்பட்டது மற்றும் அவதூறாக பார்க்கப்பட்டது. எசுப்பானிய சோசலிஸ்ட் தொழிலாளர் கட்சி மற்றும் கூட்டமைப்பு நேஷனல் டெல் ட்ராபஜோ போன்ற அரசியல் மற்றும் தொழிலாளர் அமைப்புகளிலிருந்து பெண்கள் உள்ளே நுழையாதவாறு தடுக்கப்பட்டனர்.
குடியரசுக் கட்சி மற்றும் உள்நாட்டுப் போர் காலங்களில் பெண்ணியம் பொதுவாக "இரட்டை போர்க்குணம்" ,அராஜகவாதம் மற்றும் சாத்தியமான சமூக முன்னேற்றங்களைப் புரிந்துகொள்வதில் தாக்கத்தினை ஏற்படுத்தியது. ஆயினும் அதிகரித்த பெண்களின் விடுதலையானது இடதுசாரிகளின் முயற்சியால் தொடர்ந்து எதிரிகளால் ஆட்சியைப் பிடிப்பதைத் தடுத்தது. வாக்களிக்கும் உரிமை, கருக்கலைப்பு மற்றும் பிறப்பு கட்டுப்பாட்டுக்கான அணுகல் உள்ளிட்ட பெரும்பாலான முன்னேற்றங்கள் ஏற்பட்டது. இந்த காலகட்டத்தில் பெண்களின் வாக்குரிமையின் மிக முக்கியமான ஆதரவாளராக கிளாரா காம்போமோர் ரோட்ரிகசு இருந்தார்.
உள்நாட்டுப் போரின்போது, பிரதான இடதுசாரி பெண்ணியம் சமத்துவமின்மையை நிவர்த்தி செய்வதற்கான தனித்துவ அணுகுமுறையை மேற்கொண்டது. அம்பாரோ ஒய் கேஸ்கோனிய மே 1936 இல், பெண்ணியவாதிகள் மிக முக்கியமான அமைப்புக்கள் ஒன்றானது. டோலோரசு இபுரூரி பிராங்கோயிஸ்ட் படைகளுக்கு எதிராகப் பேசுவதற்காக நாடு முழுவதும் பயணம் செய்ததால், லா பாசெனேரியா என்ற புனைப்பெயரைப் பெற்றார்.
பிரான்சிஸ்கோ பிராங்கோ மற்றும் அவரது படைகள் 1939 இல் உள்நாட்டுப் போரில் வெற்றி பெற்றன. பெண்களின் தனிப்பட்ட மற்றும் அரசியல் சுயாட்சியை மறுக்கும் எசுப்பானினின் பாரம்பரிய பாலினப் பாத்திரங்களுக்கு ஆதரவளித்தது,பொதுவுரையாடலில் இருந்து பொதுவுடைமை பெண்ணியம் பின்னர் மறைந்தது. போருக்குப் பிந்தைய காலத்தில் தடைசெய்யப்பட்ட பெண்ணிய படைப்புகள் பெரும்பாலும் மரியா லாஃபிட், காம்போ அலங்காவின் கவுண்டஸ் மற்றும் லில் ஆல்வாரெஸ் போன்ற பிரபுத்துவப் பெண்களின் படைப்புகளிலிருந்து உருவானது. போருக்கு முந்தைய குடியரசுக் கட்சியின் பெண்ணியவாதிகளான ரோசா சேசல் மற்றும் மரியா ஜாம்ப்ரானோ ஆகியோர் தங்களது படைப்புகளில் நாடுகடத்தல் பற்றி எழுதினார்கள், அவர்களின் படைப்புகள் எசுப்பானியாவிற்கு கடத்தப்பட்டன. இதன் விளைவாக, உள்நாட்டுப் போரின்போது பெண்கள் மற்றும் பெண்ணியவாதிகள் செய்த பங்களிப்புகள் பெரும்பாலும் மட்டுப்படுத்தப்பட்டன
கென்ட் என்பவரின் கருத்துக்கள் காம்போமோருடனான அவரது கருத்து வேறுபாடு மற்றும் பொதுப் போராட்டம், மிகப்பெரிய மற்றும் வெளிப்படையான பெண்ணிய மோதலுக்கு வழிவகுத்தது. [1] [2] [3].
சான்றுகள்[தொகு]
- ↑ Ryan, Lorraine (January 2006). A Case Apart: The Evolution of Spanish Feminism. https://www.researchgate.net/publication/304396163.
- ↑ Montero Barrado, Jesús Mª (October 2009). "Mujeres Libres". El Catoblepaz (92 ed.). பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 February 2019.
- ↑ Bunk, Brian D. (2007-03-28). Ghosts of Passion: Martyrdom, Gender, and the Origins of the Spanish Civil War. https://books.google.com/books?id=TqxxAQsW_KUC.