மரியம்மா சேடத்தி
மரியம்மா சேடத்தி (Mariamma Chedathy) என்று அழைக்கப்படும் மரியம்மா ஜான், இந்தியாவின் கேரள மாநிலத்தைச் சேர்ந்த ஒரு தலித் நாட்டுப்புறவியலாளராவார். மரியம்மா 31 ஆகத்து 2008 அன்று இறந்தார்.[1]
வாழ்கை வரலாறு[தொகு]
கேரள மாநிலத்தின் கோட்டயத்தின் சங்கனாச்சேரி என்ற இடத்தில் குஞ்சப்பன் மற்றும் சின்னம்மா என்பவர்களின் மகளாக பிறந்தவர். இவர்கள் கேரளாவின் பட்டியல் இனத்தை சேர்ந்த பறையர் சமூகத்தை சார்ந்தவர்களாவார். இவருக்கு பெற்றோர் இட்ட பெயர் கோதை என்பதாகும். கைமல் என்ற உயர்ஜாதி நிலப் பிரபு இவர்கள் குடும்பத்தையே விலை கொடுத்து அடிமைகளாக வாங்கி அவரது நிலத்தில் வேலை செய்ய வைக்கப்பட்டதாகவும் அதனால் கல்வி கற்க உரிமை மறுக்கப்பட்டதாகும் பல தருணங்களில் கூறியுள்ளார். இவரது 15ஆவது வயதில் ஜான் என்பவரை திருமணம் செய்து கிறிஸ்தவ மதத்தை ஏற்று மரியம்மா ஜான் என்றானார்.
ஒவ்வொரு வயதிலும் வெவ்வேறு வேலைகளில் ஈடுபட்டு வந்த மரியம்மா சங்கனாச்சேரியில் உள்ள தூய பெச்மேன் கல்லூரியில் துப்புரவு பணியாளராக பணியாற்றும் போது எழுத்தறிவு இயக்க பிரச்சாரத்தின் பால் ஈர்க்கப்பட்டு நாட்டுப்புற கலை மற்றும் பாடல் நிகழ்ச்சிகளில் கலந்து கொண்டார். நாட்டுப்புற கலைகள் மற்றும் பாடல்கள் போன்றவற்றில் இவருக்கு இருந்த அபார அறிவு மற்றும் திறமையை எஸ்பி கல்லூரி பேராசிரியர் செபாஸ்டியன் வட்டமடம் அடையாளம் கண்டு, வெளிக்கொண்டு வந்தார். இவரது நாட்டுப்புறவியல் திறன் காரணமாகவே அந்த பேராசிரியர் இவர் பணியாற்றும் அதே கல்லூரியில் நாட்டுப்புறவியல் பிரிவு ஆலோசகராக இவரது பெயரை பரிந்துரை செய்தார். ஆரம்பக் கல்வி கூட பயிலாத மரியம்மா சேட்டத்தி முதுகலை மாணவர்களுக்கு நாட்டுப்புறவியல் கற்றுக் கொடுக்கும் பேராசிரியராக பணியாற்றிய அதிசயம் நிகழ்ந்தது.
நாட்டுப்புற கலைஞர்[தொகு]
மரியம்மா சேடத்தி என்று அன்புடனும் மரியாதையுடனும் மக்களாலும் மாணவர்களாலும் அழைக்கப்பட்ட மரியம்மா ஜான் அவர் சார்ந்த பறையர் சமூகத்தில் அனைவருக்கும் நன்கு அறியப்பட்ட நபராகவும் இருந்தார். படிப்பறிவில்லாதவராக இருந்தாலும், ஆயிரக்கணக்கான நாட்டுப்புறப் பாடல்களை மனப்பாடமாக அறிந்திருந்தார். அவரது முன்னோர்கள் மூலமாகவும் மற்ற தலித் மூதாதையர்கள் மூலமாகவும் தலைமுறை தலைமுறையாகக் கடத்தப்பட்ட இந்த நாட்டுப்புறப் பாடல்களானது பொதுவாக தலித் மக்களின் வீரத்தையும் பண்பாட்டையும், அவர்கள் வாழ்க்கை முறைமைகளையும் விவரிக்கின்றன. எந்த எழுத்து வடிவத்திலும் இல்லாத இந்த பாடல்கள் வாய்வழியாகவே அடுத்தடுத்த தலைமுறைகளுக்கு பரிமாறப்பட்டது.வயலில் தண்ணீர் பாய்ச்சும்போதும், நெல் நடவு செய்யும் போதும், அறுவடை செய்யும் போதும், விவசாயப் பொருட்களை நாட்டுப் படகில் ஏற்றிச் செல்லும் போதும், தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகள் போன்றோர் இந்த நாட்டுப்புறப் பாடல்களைப் பாடுகிறார்கள். அவற்றையெல்லாம் ஆவணப்படுத்த எண்ணி மரியம்மா சேடத்தியின் நினைவிலிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட நாட்டுப்புறப் பாடல்கள், பேராசிரியர் செபாஸ்டியன் வட்டமட்டம் அவர்களால் தொகுத்தளிக்கப்பட்டு மாணிக்கம் பெண்ணு என்ற புத்தக வடிவில் கோட்டயம் எழுத்தறிவு பதிப்பகச் சமூகத்தால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. முடியாட்டம் என்பது ஒரு காலத்தில் பரவலாக இருந்த ஒரு கலை வடிவமாகும், ஆனால் இப்போது கேரளாவின் மத்திய திருவிதாங்கூரில் மறைந்து வருகிறது. இது புலயா மற்றும் பறையா சாதியினரால் நிகழ்த்தப்படுகிறது (இருவரும் கேரளாவில் அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட பட்டியல் சாதிகள்). இது ஆரம்பத்தில் ஒரு கருவுறுதல் நடனமாக அறியப்பட்டது. இப்போது ஒரு சமூக பொழுதுபோக்காக அரங்கேற்றப்பட்டுள்ளது. திருமணமான இளம் பெண்கள் இதை நிகழ்த்துபவர்கள் ஆவார். அவர்கள் நீண்ட முடியுடனும் மற்றும் எண்ணிக்கையில் பன்னிருவராக இருக்க வேண்டும். தாள வாத்தியங்களான கரு, மரம், துடி, உடுக்கு, மத்தளம் ஆகியவற்றின் துணையுடன் இந்த பாடல்கள் பாடப்படுகின்றன. பாடலின் தாளத்திற்கும் போக்குக்கும் ஏற்ப பெண்கள் தங்கள் தளர்ந்த தலைமுடியை வெவ்வேறு வடிவங்களில் ஆடுகிறார்கள். இந்தக் கலை வடிவத்தை உருவாக்கியவர் பறையர்களின் முதல் தாயான பூயின்காளம்மா என்று நம்பப்படுகிறது. கோலம்-தள்ளல். இது தென்னிந்தியாவின் தென் கேரளாவில் உள்ள ஒரு நடன வடிவத்தில் உள்ள சடங்காகும். இது பெண் தெய்வமான காளியை வீடுகள் மற்றும் கோவில்களில் வழிபடும் வழக்கமாக உள்ளது. இது கோவில் திருவிழாக்களிலும், தீய ஆவிகளை பீடித்த உடல்களில் இருந்து விரட்டவும் செய்யப்படுகிறது. அதன் தோற்றம் கனியர் (கேரளாவில் அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மற்றொரு சாதி) சாதியின் குழுவில் இருந்து வந்தது. இத்தகைய முடியாட்டம் மற்றும் கோலம்-துள்ளல் ஆகியவை பறையர் சமூகத்தின் சடங்கு கலைகளில் சிலவாகும். மரியம்மா அந்தக் கலை வடிவத்தின் ஒரு முக்கிய வெளிப்பாடாக இருந்தார்.மற்றும் மேற்கூறிய சடங்கு கலைகளில் கடைசியாக ஒருவராக இருந்தார்.
தலித் செயற்பாட்டாளர்[தொகு]
கேரளாவின் தலித் கவிஞர்களில் முதன்மையானவராகவும் மாரியம்மா சேடத்தி கருதப்படுகிறார். காலப்போக்கில், மரியம்மா பாடிய அனைத்துப் பாடல்களும் அவர் காலத்தில் நிலவிய சாதிய அமைப்புக்கு எதிராகப் பெரும் அடியாக அமைந்தன என்பது நாளுக்கு நாள் எந்து சுத்தி (என்ன தூய்மை) எது சுத்தி (இது தூய்மை) என்ற அவரது மிகவும் பிரபலமான கவிதை ஒன்றின் இரண்டு வரிகள் அந்தக் காலத்தின் சாதிவெறியையும், தூய்மைவாதத்தையும் சித்தரிக்கின்றன. 'மாணிக்கம் பெண்ணு, செங்கனூர் அதி, செங்கனூர் மணி மற்றும் பாண்டி சிறுதா: ஆகியவை உயர் சாதிப் படிநிலை மேலோங்கி இருந்த காலத்தில் இருந்த தலித் வீரர்களை சித்தரிக்கும் இவரது கவிதைகள். மேற்கூறிய கவிதைகளைத் தவிர, அவரது கவிதைத் தொகுப்பில் பின்வருவன அடங்கும்:-
- நட்டுப்பாட்டுகள் (நெல் விதைக்கும் போது பாடப்படும் பாடல்கள்)
- பொங்கச்சப்பாட்டுகள் ( நிலச் சுமைகளைப் போற்றும் பாடல்கள்)
- வெட்டுப்பாட்டுகள் (வேட்டையாடுவதற்கு முன் பாடப்படும் ஆசீர்வாத பாடல்கள்
திரைப்பட பாடகர்[தொகு]
1999 ஆம் ஆண்டு மலையாள திரைப்பட இயக்குனர் திரு. ஜெயராஜ் அவர்கள் "கருணம்" திரைப்படத்தில் அவரது கவிதைகளைப் பயன்படுத்தியுள்ளார், அந்தப் பாடல்களை மரியம்மா சேடத்தி அவர்களே பாடியுள்ளார்.
விருதுகள்[தொகு]
- 1999 கேரளா ஃபோக்லோர் அகாடமி பெல்லோஷிப்.
- 2001 கேரள சங்கீத் நாடக அகாடமி விருது.
- 2003 திரைப்பட விமர்சகர் விருது.
- ஃபெடரேஷன் ஆஃப் பிலிம் சொசைட்டி ஆஃப் இந்தியாவின் ஜான் ஆபிரகாம் விருது.
- விஜயபுரம் மறைமாவட்ட வெற்றியாளர் விருது.
ஆதாரங்கள்[தொகு]
- BC Folklore, Bulletin of the British Columbia Folklore Society, மாணிக்கம் பெண் என்ற நூலின் அடிப்படையில் மூன்று கட்டுரைகளை வெளியிட்டுள்ளது.
- காமச்சவேலனின் மரணம் மற்றும் உயிர்த்தெழுதல், கி.மு. நாட்டுப்புறவியல், எண். 11
- மாணிக்கம் பெண்ணு: ஒரு பறைய நாட்டுப்புறக் கதை, எண். 12
- பறையா நாட்டுப்புறக் கதைகளில் மனிதர்கள், கடவுள்கள் மற்றும் இயற்கை, எண். 14
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Mariamma Chedathiyude Manikkam Pennu, Folksongs collected from Mariamma Chedathy, Second Edition, SPCS, Kottayam, Kerala, India.