டெண்டாய்
_28_Apr,_2013_-_panoramio.jpg)
டெண்டாய் (தாமரை பள்ளி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) என்பது ஒரு மகாயான பௌத்த பாரம்பரியம் ஆகும். இது சப்பானில் துறவி சாய்ச்சோவால் (மரணத்திற்குப் பின் டெங்கியோ டெய்ஷி என்று அழைக்கப்படுகிறார்) அதிகாரப்பூர்வமாக நிறுவப்பட்டது. சப்பானிய டெண்டாய் பள்ளி தொடக்கத்திலிருந்தே ஹை மலையை அடிப்படையாகக் கொண்டது. ஹெயன் காலத்தில் (794-1185) இது முக்கியத்துவம் பெற்றது. இது படிப்படியாக சக்திவாய்ந்த மற்ற பள்ளிகளை பின்னுக்கு தள்ளி அரச நீதிமன்றத்தில் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க பிரிவாக மாறியது.
காமகுரா காலத்தில் (1185-1333) டெண்டாய் சப்பானிய பௌத்தத்தின் மேலாதிக்க வடிவங்களில் ஒன்றாக மாறியது. சப்பானில் ஏராளமான டெண்டாய் கோயில்கள் மற்றும் பரந்த நில உடைமைகள் உள்ளன. காமகுரா காலத்தில், பல்வேறு துறவிகள் டெண்டாயை விட்டு வெளியேறி தங்களுடைய புதிய பள்ளிகளை நிறுவினர்.[1] 1571 இல் ஓடா நோபுனாகா டெண்டாய் தலைமைக் கோவிலை அழித்தது, அத்துடன் தலைநகரை கியோட்டோவிலிருந்து எடோவிற்கு புவியியல் ரீதியாக மாற்றியது, டெண்டாயின் செல்வாக்கை மேலும் பலவீனப்படுத்தியது.[2]
சீன மற்றும் சப்பானிய மொழிகளில், அதன் பெயர் அதன் தாய் சீன பௌத்த பள்ளியான தியான்டாய்க்கு ஒத்திருக்கிறது. இரண்டு மரபுகளும் தாமரை சூத்திரத்தின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகின்றன மற்றும் தியான்டாய் தேசபக்தர்களின் போதனைகளை மதிக்கின்றன. ஆங்கிலத்தில் டெண்டாய் குறிப்பாக சப்பானிய பள்ளியைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஹசாமா ஜிகோவின் கூற்றுப்படி, டெண்டாயின் முக்கிய பண்பு "ஒரு விரிவான பௌத்தத்தை ஆதரிப்பதாகும்". [3]
போதிசத்துவ விதிகளின் பிரத்தியேகமான பயன்பாடு, நான்கு ஒருங்கிணைந்த பள்ளிகள் அடிப்படையிலான ஒரு நடைமுறை பாரம்பரியம் மற்றும் படிப்பிற்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பது ஆகியவை டெண்டாயின் மற்ற தனித்துவமான கூறுகளாகும்.[3] டேவிட் சேப்பல் டெண்டாயை மிக விரிவான மற்றும் பன்முகப்படுத்தப்பட்ட பௌத்த பாரம்பரியமாகப் பார்க்கிறார். இது பிற கலாச்சாரங்களுக்கு ஏற்பவும், புதிய நடைமுறைகளை உருவாக்கவும், புத்த மதத்தை உலகளாவிய மயமாக்கவும் ஏற்ற ஒரு மத கட்டமைப்பை வழங்குகிறது என கூறுகிறார். [4]
வரலாறு[தொகு]
ஜியான்சென் 754 ஆம் ஆண்டிலேயே டெண்டாய் போதனைகளை சப்பானுக்குக் கொண்டு வந்திருந்தாலும், அதன் போதனைகள் பல தலைமுறைகளுக்குப் பிறகு துறவி சாய்ச்சோ (767-822) 804 இல் அரச பணிகளில் சேரும் வரை வேரூன்றவில்லை.[5] சாய்ச்சோ ஹியே மலையில் என்ரியாகு-ஜியை நிறுவினார். ஷிங்கோன் பௌத்தத்தின் வருங்கால நிறுவனர் குகாய் அதே பணியில் சாய்ச்சோவுடன் பயணித்தார்; இருப்பினும், இருவரும் இந்த காலகட்டத்தில் சந்தித்ததற்கான எந்த ஆதாரமும் இல்லை.[6]
நிங்போ நகரத்தில் சாய்ச்சோ தியான்டாய் தேசபக்தரான தாவோசுயியிடம் அறிமுகமானார், பின்னர் அவர் தியான்டாய் மலைக்குச் சென்றார்.[7] சான் கட்டளைகள் மற்றும் சீன பௌத்தம் பற்றிய போதனைகள் மற்றும் துவக்கங்களைப் பெற்ற பிறகு, சாய்ச்சோ தனது நேரத்தை தியான்டாய் நூல்களின் துல்லியமான நகல்களை உருவாக்குவதற்கும் படிப்பதற்கும் செலவிட்டார். 805 ஆம் ஆண்டின் ஆறாவது மாதத்தில், சைச்சோ சீனாவுக்கான அதிகாரப்பூர்வ பணியுடன் சப்பானுக்குத் திரும்பினார்.[8][9][10]
அரச மரபுக்கு தியான்டாய் மற்றும் புத்த மதத்தின் மீதான ஆர்வம் காரணமாக, சாய்ச்சோ திரும்பியவுடன் முக்கியத்துவம் பெற்றார். அவரைப் பேரரசர் கன்மு (735-806) பல்வேறு ஆழ்ந்த சடங்குகளைச் செய்யுமாறு கேட்டுக் கொண்டார், மேலும் சைச்சே சப்பானில் ஒரு புதிய, சுதந்திரமான டெண்டாய் பள்ளிக்கான அங்கீகாரத்தையும் பேரரசரிடம் கோரினார்.[8] பேரரசர் இந்த கோரிக்கையை அனுமதித்தார்.[9]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Stone, Jacqueline (1 May 1995). "Medieval Tendai hongaku thought and the new Kamakura Buddhism: A reconsideration". Japanese Journal of Religious Studies 22 (1–2). doi:10.18874/jjrs.22.1-2.1995.17-48. https://nirc.nanzan-u.ac.jp/nfile/2559.
- ↑ Sansom, George (1961). A History of Japan 1334-1615. Stanford: Stanford University Press. p. 284. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8047-0525-9.
- ↑ 3.0 3.1 Hazama Jikō. The Characteristics of Japanese Tendai. Japanese Journal of Religious Studies 1987 14/2-3
- ↑ Chappell, David W. (1987). 'Is Tendai Buddhism Relevant to the Modern World?' in Japanese Journal of Religious Studies 1987 14/2-3. Source: Nanzan Univ.; accessed: Saturday August 16, 2008. p.247
- ↑ Groner, Paul (2000). Saicho: The Establishment of the Japanese Tendai School. Hawaii University Press. பக். 7. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-8248-2371-0.
- ↑ Ryuichi Abe. Saichō and Kūkai: A Conflict of Interpretations Ryuichi Abe. Japanese Journal of Religious Studies 1995 22/1-2
- ↑ Groner, Paul (2000). Saicho: The Establishment of the Japanese Tendai School. Hawaii University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-8248-2371-0.
- ↑ 8.0 8.1 Hazama Jikō “Dengyo Daishi’s Life and Teachings” in “The Characteristics of Japanese Tendai.” Japanese Journal of Religious Studies 14/2-3 (1987): 101-112.
- ↑ 9.0 9.1 Gardiner, David L. (2019). Tantric Buddhism in Japan: Kūkai and Saichō. எஆசு:10.1093/acrefore/9780199340378.013.621
- ↑ Forte, Victor. Saichō: Founding Patriarch of Japanese Buddhism In Gereon Kopf (ed.), The Dao Companion to Japanese Buddhist Philosophy. Springer. pp. 307-335 (2019)