கடுங்குளிர் ஏவூர்தி இயந்திரம்

ஏரியான் 5 செலுத்து வாகனத்திலுள்ள கடுங்குளிர் இயந்திரம்

கடுங்குளிர் ஏவூர்தி இயந்திரம் (Cryogenic rocket engine) என்பது செயற்கைக் கோள்களை விண்ணில் செலுத்தும் ஏவூர்தியில் பயன்படுத்தப்படும் இயந்திரம் ஆகும்.^[1] அதிக எடையுடைய செயற்கைக் கோள்களையும், செலுத்து வாகனத்தையும் விண்வெளியில் அதிக உயரத்தில் செலுத்த இந்த இயந்திரம் பயன்படுத்தப்படுகிறது.^[2] இவ்வியந்திரத்தில் கடுங்குளிரில் உள்ள ஆக்ஸிஜன் மற்றும் ஹைட்ரஜன் வளிமங்கள் எரிபொருளாகப் பயன்படுகின்றன. பல்வேறு வகையான வாயுக் கலவைகள் எரிபொருட்களாகப் பரிசோதிக்கப்பட்டபின் இந்த இரு வாயுக்கள் சிறந்தவை என முடிவெடுக்கப்பட்டது. சாடர்ன் V செலுத்து வாகனம் சந்திரனை அடைந்ததற்கு இந்த இயந்திரமே முக்கியக் காரணமாகும்.^[1]

உருசியாவின் உதவியும் அமெரிக்காவின் எதிர்ப்பும்

முதலில் இவ்வியந்திரத்தின் தொழில் நுட்ப உதவிகளை பெற ஐக்கிய அமெரிக்காவுடன் நடந்த பேச்சுவார்த்தை தோல்வியடைந்தது. அமெரிக்கா உதவிகளை வழங்கத் தயாராக இருந்தாலும், அதற்காக அதிக அளவு பணமும் கேட்டது.^[2] 1991 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 18 ஆம் தியதி இந்த இயந்திரத்தின் தொழில்நுட்ப உதவிகளைப் பெற உருசியாவுடன் உடன்படிக்கை செய்யப்பட்டது. ஆனால் அமெரிக்கா, ரஷ்யாவின் இச்செயலானது ஏவுகணைத் தொழில்நுட்பக் கட்டுப்பாட்டு அமைப்பின் (Missile Technology Control Regime) நெறிமுறைகளை மீறும் செயல் என எதிர்ப்புத் தெரிவித்ததால் அவ்வுதவிகளைப் பெற முடியவில்லை.^[2]^[3] இது தொடர்பாக உருசியாவின் நிகோலாய் சிமியோனாவ் (Nikolai Semyonov) அமெரிக்காவானது ரஷ்யாவின் விண்வெளித் திட்டங்களைத் அழிக்க நினைக்கிறது எனக் குற்றம் சாட்டினார்.^[2] மேலும் இந்தியாவானது, அமெரிக்கா இதே தொழில்நுட்பத்தை 1988-92 ஆம் ஆண்டு காலகட்டத்தில் இந்தியாவிற்குத் தர இருந்ததைச் சுட்டிக் காட்டியது.^[2]

வடிவமைப்புச் சிக்கல்கள்

இவிவியந்திரத்தை வடிவமைப்பது மிகவும் சிக்கலான ஒன்றாகும். ஆக்சிஜன் வாயுவை (LOX) மைனஸ் 183 டிகிரி அளவுக்குக் குளிர்வித்தாலும் மற்றும் ஹைட்ரஜன் வாயுவை (LH2) மைனஸ் 253 டிகிரி அளவுக்குக் குளிர்வித்தாலும் அவை திரவமாகிவிடும்.^[4] அதன் பின் இவை எரிபொருளாக உபயோகப்படுத்தப்படுகின்றன. இவ்விரு எரிபொருட்களும் எரியும் இயந்திரத்தின் உட்புறச் சுவரை வடிவமைப்பது மிகவும் சிக்கலானதாகும். இத்தகைய கடும் குளிரைத் தாங்கும் உலோகங்கள் உருவாக்குவதற்கு அதிக ஆராய்ச்சியும், பணமும் தேவையான ஒன்று. எனவே உலகில் மிகக் குறைந்த நாடுகளே இவ்வியந்திரத்தை வடிவமைத்துள்ளன.

இந்தியா

ஜி. எஸ். எல். வி செலுத்து வாகனத்தில் கடுங்குளிர் இயந்திரம் பயன்படுத்தப்படடு 2014 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 5 ஆம் தேதி செலுத்தப்பட உள்ளது. மேலும் ஜி.எஸ்.எல்.வி - மார்க் 3 ராக்கெட் உருவாக்கப்பட்டுவருகிறது. இது இன்னும் சோதித்துப் பார்க்கும் கட்டத்தை எட்டவில்லை. இது நான்கு முதல் ஐந்து டன் எடைகொண்ட செயற்கைக்கோளை 35 ஆயிரம் கி.மீ. உயரத்துக்குச் செலுத்தும் திறன் கொண்டது. இந்த கடுங்குளிர் இயந்திரத்தைச் சோதித்துப் பார்க்க தமிழ் நாட்டில் திருநெல்வேலி மாவட்ட எல்லையில் நாகர்கோவில் நகருக்கு அருகே மகேந்திரகிரியில் திரவ இயக்கத் திட்ட மையம் உள்ளது.

இந்தியாவின் முயற்சிகள்

2010 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரலில் ஜி.எஸ்.எல்.வி. ஸ்ரீஹரிகோட்டாவிலிருந்து ஏவப்பட்டது. இதில் 2,220 கிலோகிராம்கள் எடை கொண்ட ஜிசாட்-4 செயற்கைக்கோள் வைக்கப்பட்டிருந்தது. செலுத்து வாகனத்தின் மூன்றாவது அடுக்கில் இருந்த கடுங்குளிர் (கிரையோஜெனிக் இன்ஜின்) இயந்திரம் செயல்படாமல் போனதால் தோல்வி அடைந்தது.^[5]
2010 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் ஜி.எஸ்.எல்.வி மீண்டும் செலுத்தப்பட்டது. செல்லும் பாதையிலிருந்து திசை மாறியதால், கடலுக்கு மேலாக நடு வானில் அழிக்கப்பட்டது. சில தவறான இணைப்புகளால் இத்தோல்வி ஏற்பட்டது.^[6]
2013 ஆகஸ்டு மாதம் ஜி.எஸ்.எல்.வி-யைச் செலுத்த எல்லா ஏற்பாடுகளும் செய்யப்பட்டன. செலுத்தப்படுவதற்கு சுமார் ஒரு மணி நேரம் இருந்த சமயத்தில், இயந்திரத்தில் ஏதோ ஒழுக்கு கண்டுபிடிக்கப்பட்டு செலுத்துவது ரத்துசெய்யப்பட்டது.
2014 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 5 ஆம் தேதி இந்திய நேரப்படி மாலை 04:18 மணிக்கு வெற்றிகரமாக விண்ணில் ஏவப்பட்டது.^[7]