ஜெகன்னாத் பிரசாத் தாஸ்
ஜெகன்னாத் பிரசாத் தாஸ் (Jagannath Prasad Das) (ஜெ.பி.) (பிறப்பு: ஏப்ரல் 26, 1936) இவர் ஒடிசா மாநிலத்தைச் சேர்ந்த ஒரு சிறந்த இலக்கிய எழுத்தாளர் ஆவார். இவர், ஒடியா இலக்கியத்தில், நாற்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக பங்களித்து வருகிறார். இவரது படைப்புகளில், கவிதைகள், நாடகங்கள், சிறுகதைகள், புதினம், கட்டுரைகள், சிறுவர் கவிதைகள் மற்றும் கேலித்துணுக்குகள் ஆகியவை அடங்கும். மேலும், இவர், இலக்கியப் படைப்புகளை வெவ்வேறு மொழிகளில் இருந்து ஒடியா மற்றும் ஆங்கில மொழிகளில் மொழிபெயர்த்துள்ளார். ஒடிசன் கலை குறித்து விரிவான ஆராய்ச்சி மேற்கொண்ட அவர், ஒடிசா மாநிலத்தின் சித்திரக் கலைகள் குறித்து மூன்று படைப்புகளை வெளியிட்டுள்ளார். அவர் ஓவியங்களையும் வரைந்துள்ளார். நாடக மேடையில் மற்றும் திரைப்படங்களில் நடித்துள்ளார்.
சமூக மற்றும் கலாச்சார இயக்கங்களில் தீவிரமாக பங்கேற்றார். இவரது எழுத்துக்கள் இந்தி, ஆங்கிலம் மற்றும் பிற இந்திய மொழிகளில் பரவலாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டு அவருக்கு தேசிய அங்கீகாரம் கிடைக்கப் பெற்றார். அவரது எழுத்துக்களுக்கான விருதுகள் அவருக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றில் முக்கியமானவை அவரது கவிதைகளுக்கான மத்திய சாகித்ய அகாதமி விருது (அவர் விருதை பெற்றுக்கொள்ள மறுத்துவிட்டார்). [1] நாடகங்களுக்கான நந்திகர் விருது, சிறுகதைகளுக்கான சரலா விருது மற்றும் அவரது கவிதைக்கு சரஸ்வதி சம்மன் பரணிடப்பட்டது 2015-04-02 at the வந்தவழி இயந்திரம் . விருது போன்றவை ஆகும். அவர் இலக்கிய, கலாச்சார மற்றும் தொண்டு நிறுவனங்களுடன் இணைந்திருக்கிறார். மேலும் இந்த அமைப்புகளின் உறுப்பினர் / அலுவலக உரிமையாளராகவும் இருந்துள்ளார். சரலா விருது - 1998 ( பிரியா விதுஷாகாவுக்கு ) வழங்கப்பட்டது. [2]
அலகாபாத் பல்கலைக்கழகத்தில் உதவி பேராசிரியராக ஒரு சுருக்கமான கற்பித்தல் பணியுடன் தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கிய அவர், இந்திய நிர்வாக சேவையில் சேர்ந்தார். மேலும் ஒடிசா அரசு மற்றும் மத்திய அரசில் பல முக்கியமான பதவிகளை வகித்தார். அரசு சேவையில் இருந்து முன்கூட்டியே ஓய்வு பெற்ற பின்னர் தில்லியில் குடியேற அவர் தேர்வு செய்துள்ளார். மேலும் அவர் வசிக்கும் நகரத்தின் கலாச்சார மற்றும் சமூக வாழ்க்கையில் நன்கு அறியப்பட்ட நபராக உள்ளார்.
சுமன்யு சத்பதி அவர் மீது எழுதிய ஒரு குறுகிய சுயசரிதை துண்டுக்கு தி ஆர்ட்டிஸ்ட் ஏஸ் பொலூமெடிஸ் என்று பெயரிட்டதில் ஆச்சரியமில்லை. ஏனெனில் கிரேக்க வார்த்தையான இதற்கு பல மனப்பான்மை அதாவது பல திறமைகள் உள்ளடக்கிய என்ற பொருள் உள்ளது.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை[தொகு]
ஒடிசாவின் பூரி மாவட்டத்தில் பான்பூரில் ஸ்ரீதர் தாஸ் மற்றும் இந்து தேவி ஆகியோருக்கு ஏப்ரல் 26, 1936 அன்று தாஸ் பிறந்தார். அவரது தந்தை ஸ்ரீதர் தாஸ், ஒரு சிறந்த கல்வியாளர் ஆவார். அப்போது பான்பூர் உயர்நிலைப்பள்ளியில் கற்பித்தார். பான்பூர் ஒரு கிராமம் மற்றும் தாஸ் உள்ளூர் 'வடமொழி' பள்ளியில் படித்தார். ஸ்ரீதர் அங்குள்ள கிறிஸ்து கல்லூரியில் பேராசிரியராக கட்டாக்கிற்கு சென்றார். குடும்பம் 1948 இல் அங்கு சென்றது. ஜெ.பி. மிஷன் பள்ளியில் சேர்ந்தார் (பின்னர் கிறிஸ்து கல்லூரி பள்ளி என்று அழைக்கப்பட்டது.) மற்றும் அங்கு படித்து மெட்ரிகுலேஷன் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றார் (1951). அவர் தனது இடைநிலை கல்வியை கிறிஸ்து கல்லூரியில் படித்தார். (1953) மற்றும் கட்டாக் (1955) ராவன்ஷா கல்லூரியில் இளங்கலை பட்டம் பெற்றார். அவர் ஒரு நல்ல மாணவராக இருந்தார். மற்றும் அனைத்து தேர்வுகளிலும் உயர் பதிப்பெண்களைப் பெற்றார். அரசியல் அறிவியலில் தனது முதுகலை படிப்பைத் தொடர, அலகாபாத் சென்றார். அவர் 1957 இல் முதுகலை படிப்பில் தேர்ச்சி பெற்றார். வெற்றிகரமான மாணவர்களின் பட்டியலில் முதலிடம் பிடித்தார்.
ஆரம்பகால எழுத்து[தொகு]
தாஸ் தனது பள்ளி நாட்களிலிருந்தே கவிதை எழுதத் தொடங்கினார். மேலும் அவரது ஆரம்பகால கவிதைகளில் ஒன்று புகழ்பெற்ற ஒடியா இலக்கிய இதழான கும்கூமில் 1949 இல் பதின்மூன்று வயதாக இருந்தபோது வெளியிடப்பட்டது. அவர் தொடர்ந்து ஒடியா இலக்கிய பத்திரிகைகளுக்கு பங்களித்தார். மற்றும் அக்காலத்தின் பல இலக்கிய வெளிச்சங்களுடன் இடத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டார். 1951 ஆம் ஆண்டில், கட்டாக்கின் ஒடிசா பப்ளிஷிங் ஹவுஸால் வெளியிடப்பட்ட ஸ்டாபகா (அதாவது 'பூச்செண்டு' என்ற தலைப்பில் அவரது 39 கவிதைகளின் தொகுப்பை அவர் வெளியிட்டார். அவர் தொடர்ந்து கவிதை எழுதுகிறார் மற்றும் ஒடியா கவிதைகளில் ஒரு முக்கிய இளம் குரலாக கருதப்பட்டார். இருப்பினும், அவர் அலகாபாத்திற்கு குடிபெயர்ந்தபோது எழுதுவதை நிறுத்தினார். அவரது அடுத்த கவிதைத் தொகுப்பு 1971 இல் மட்டுமே வெளிவந்தது.
இந்த ஆரம்ப கவிதைகளை இளமைப் பருவமாகக் கருதி தாஸ் தனது பிற்காலத் தொகுப்புகளில் சேர்க்கவில்லை. இருப்பினும், அவரது ஆரம்பகால கவிதைகளின் பல வாசகர்கள் அந்த கவிதைகளின் சொற்களை இன்னும் நினைவில் வைத்திருக்கிறார்கள், மேலும் அவரது கவிதைகளின் சடலத்திலிருந்து அவை விலக்கப்படக்கூடாது என்று நினைக்கிறார்கள்.
விருதுகள்[தொகு]
- பஜாதந்திர பிரச்சார் சமிதியின் விஷுவ விருது - 1976 மற்றும் 1984
- ஒடிசா சாகித்ய அகாடமி விருது - 1975 ( ஜெ ஜஹாரா நிர்ஜனதாவுக்கு )
- சாகித்ய அகாடமி விருது - 1990 ( அஹ்னிகாவுக்கு ). அவர் விருதை ஏற்கவில்லை.
- சரலா விருது - 1998 ( பிரியா விதுஷாகாவுக்கு )
- நந்திகர் நாடக ஆசிரியர் விருது - 2000
- சரஸ்வதி சம்மன் - 2006 ( பரிக்ரமாவுக்கு )