உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

தூண்டப்பட்ட கதிரியக்கம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

தூண்டப்பட்ட கதிரியக்கம் அல்லது செயற்கைக் கதிரியக்கம் என்பது கதிரியக்கத் தன்மையற்ற லேசான தனிமங்களை தூண்டப்பட்ட அல்லது செயற்கை முறைகளில் கதிரியக்கத் தனிமங்களாக மாற்றும் நிகழ்வு ஆகும். இந்த தூண்டப்பட்ட கதிரியக்கமானது 1934-ஆம் ஆண்டு ஐரீன் ஜோலியட் கியூரி மற்றும் பிரெடரிக் ஜோலியட்-கியூரி ஆகியவர்களால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.[1][2][3]

செயற்கைக் கதிரியக்கமும் இயற்கைக் கதிரியக்க விதிகளுக்கு உட்படும். செயற்கை கதிரியக்கத் தனிமங்கள் எலக்ட்ரான், பாசிட்ரான், நியூட்ரான், மற்றும் காம்மா கதிர்களை வெளிவிடும்.

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. Thomadsen, Bruce; Nath, Ravinder; Bateman, Fred B.; Farr, Jonathan; Glisson, Cal; Islam, Mohammad K.; LaFrance, Terry; Moore, Mary E. et al. (2014). "Potential Hazard Due to Induced Radioactivity Secondary to Radiotherapy". Health Physics 107 (5): 442–460. doi:10.1097/HP.0000000000000139. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0017-9078. பப்மெட்:25271934. 
  2. Caesium-137 emits gammas at 662 keV while cobalt-60 emits gammas at 1.17 and 1.33 MeV.
  3. "Irène Joliot-Curie and Frédéric Joliot". Science History Institute. June 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 March 2018.