மகாவஸ்து
மகாவஸ்து (சமசுகிருதத்தில் "பெரிய நிகழ்வு" அல்லது "பெரிய கதை") என்பது வினய பிடகத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்த ஆரம்பகால பௌத்தத்தின் மகாசாங்கிகா லோகோத்தரவாட பள்ளியின் நியமன உரை ஆகும்.[1][2] மகாவஸ்து என்பது புத்தர் ஷக்யமுனியின் ஒரு கூட்டு பல-வாழ்க்கை வரலாறு ஆகும். அதன் ஏராளமான உரை அடுக்குகள் கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டு மற்றும் கிபி 4 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு இடையில் தொகுக்கப்பட்டதாக அறிஞர்களால் கூறப்படுகிறது .[3][4][5]
1882 மற்றும் 1897 க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் எமிலி செனார்ட் என்பவரால் மகாவஸ்து முதன்முதலில் மேற்கில் வெளியிடப்பட்டது.[6] இந்த பதிப்பு பௌத்த கலப்பின சமசுகிருதம் என்று அழைக்கப்படும் மொழியில் உள்ளது.[7]
கண்ணோட்டம்[தொகு]
இந்த உரையானது கடந்தகால வாழ்க்கை கதைகள், முந்தைய புத்தர்களின் கதைகள், கௌதம புத்தரின் இறுதி வாழ்க்கையின் கதைகள், பதிக்கப்பட்ட ஆரம்பகால புத்த சூத்திரங்கள் மற்றும் இரண்டு முன்னுரைகள் (நிதானங்கள்) ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஒரு கலவையாகும்.[8][6] உரையின் பாதிக்கு மேல் ஜாதக மற்றும் அவதான கதைகள், புத்தர் மற்றும் பிற போதிசத்துவர்களின் முந்தைய வாழ்க்கையின் கணக்குகள் அடங்கும்.[3]
மஹாவஸ்து இரண்டு முன்னுரைகளுடன் ( நிதானங்கள் ), நிதானமஸ்காரங்கள் (கி.பி. 3ஆம் நூற்றாண்டு) மற்றும் நிதானவஸ்து (கி.பி. 1ஆம் நூற்றாண்டு) ஆகியவற்றுடன் ஆரம்பிக்கிறது.[6]
மஹாவஸ்துவின் நான்கு பிரிவுகளில் பஹுபுத்தக சூத்திர வகையின் நூல்கள் உள்ளன. இதில் பஹுபுத்தசூத்திரம் XXI அத்தியாயத்தில் மற்றும் தொகுதி III மற்றும் I இல் அத்தியாயம் V ஆகியவை அடங்கும். பஹுபுத்தகசூத்திரங்கள் கடந்த கால புத்தர்களின் கதைகளைக் கொண்ட சூத்திரங்கள். இந்த விவரிப்புகள் போதிசத்துவ பாதை தொடர்பான புத்த மதக் கோட்பாடுகளுக்கு ஆதாரங்களாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.[6] பஹுபுத்தகசூத்திரங்களின் இணையான உதாரணங்கள் காந்தார பௌத்த நூல் தொகுப்புகளில் காணப்படுகின்றன.[9][6] இந்த கையெழுத்துப் பிரதிகளில் ஒன்று கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. மற்றொரு இணையான சீன மொழி பெயர்ப்பான ஃபோ பென்சிங் ஜி ஜிங் (தைஷோ 190).[6]
மஹாவஸ்துவின் ஜாதகக் கதைகள் பாளி கதைகளைப் போலவே இருக்கின்றன, இருப்பினும் கதைகளின் விவரங்களின் அடிப்படையில் குறிப்பிடத்தக்க வேறுபாடுகள் உள்ளன. திகா நிகாயம் (மஹாகோவிந்த சுத்தம் ), மஜ்ஜிம நிகாயம் (அரியபரியேசன சுத்தம் ; மற்றும் மஹாசச்சகா சுத்தம்), தக்டகாபதம், திகா நிகாயம் (அடி. 8, சஹஸ்ஸ வாக்கம் ; மற்றும், அத்தியாயம். 25, பிக்கு வாக்கம் ), சுத்த நிபாதம், புத்தவசம் மற்றும் தேன சுத்தம் ஆகியவற்றில் இருந்து மஹாவஸ்துவின் பிற பகுதிகள் பாலி நியதியில் இணையாக உள்ளன.[10]
மஹாவஸ்துவின் மிக சமீபத்திய அடுக்கு தசபூமிகம் ஆகும், இது போதிசத்துவ பூமிகளின் (கட்டங்கள்) திட்டத்தின் போதனைகளைக் கொண்டுள்ளது. வின்சென்ட் டூர்னியரின் கூற்றுப்படி, இந்த உரை மகாவஸ்துவில் (போதிசத்துவ நிலைகள் பற்றிய எந்த போதனையையும் கொண்டிருக்கவில்லை) உரை உருவாக்கத்தின் கடைசி காலத்தில் (கி.பி. 4-6 ஆம் நூற்றாண்டுகள்) ஒட்டப்பட்டது.[6] தசபூமிகம் முதலில் ஒரு பிற்சேர்க்கை அல்லது துணைப் பொருளாகக் கருதப்பட்டதாகத் தெரிகிறது (பரிவாரா, பரிசாரம்) பின்னர் அது மஹாவஸ்துவுக்குள் நுழைந்தது. இரண்டாவது அவலோகிதசூத்திரத்திலும் இதேபோன்ற வழக்கு நிகழ்ந்தது, இது மகாயான வேதங்களுடன் ஒற்றுமையைக் காட்டுகிறது.[6]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Keown 2013, ப. 117.
- ↑ Tournier 2012, ப. 89–90.
- ↑ 3.0 3.1 The Editors of Encyclopaedia Britannica 1998.
- ↑ "Mahāvastu" (2008).
- ↑ Jones (1949), p. xi, writes: ""... the Mahāvastu is not the composition of a single author written in a well-defined period of time. Rather, it is a compilation which may have been begun in the second century B.C., but which was not completed until the third or fourth century A.D."
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 6.7 Tournier 2017
- ↑ Jones (1949), pp. x–xi.
- ↑ Tournier 2012
- ↑ Salomon, Richard. New Biographies of the Buddha in Gāndhārī (Studies in Gāndhārī Manuscripts 3) Journal of the International Association of Buddhist Studies Volume: 44, 2021, Pages: 355-401. DOI: 10.2143/JIABS.44.0.3290296
- ↑ Regarding the Dhammapada parallels, see Ānandajoti (2007), "Introduction," where Ānandajoti writes: