செந்திரவாசி (நடனம்)
செந்திரவாசி நடனம் (cendrawasih dance) ஒரு பாலினீஸ் நடனம் ஆகும். இது இரண்டு பெண் நடனக் கலைஞர்களால் நிகழ்த்தப்படுகிறது . இது, சொர்க்க பறவையின் இனச்சேர்க்கை சடங்குகளை விளக்குகிறது (இந்தோனேசிய மொழியில் புருங் செந்திவாசி என்று அழைக்கப்படுகிறது).
வரலாறு
[தொகு]செந்திரவாசி என்று அழைக்கப்படும் இந்த நடனம், ஐ.ஜி.டி மானிக் என்பவரால் வடிவமைக்கப்பட்டது. மேலும், 1920 களில் புலேலெங் ரீஜென்சியின் சவான் துணைப்பிரிவில் முதன்முதலில் இந்த நடன நிகழ்ச்சி நிகழ்த்தப்பட்டது; இந்த பகுதி திரூனஜயா, விராங்ஜய மற்றும் பலவாக்யா உள்ளிட்ட பல நடனங்களின் தோற்றமாக உள்ளது. இருப்பினும், இந்த வகை நடனம், இப்போது பொதுவாக நிகழ்த்தப்படும் நடனத்திலிருந்து கணிசமாக வேறுபட்டது. [1]
செந்திரவாசி நடனத்தின் இன்றைய செயல்திறன், 1988இல், நடன இயக்கம் செய்த என்.எல்.என். சுவஸ்தி விஜய பாந்தெம் என்பவரால் தொடங்கப்பட்டது என் அறியப்படுகிறது. [2] செந்திரவாசி நடனம் இந்தோனேசியாவின் சொர்க்கத்தின் பறவை என்னும் கருத்துடன் ஈர்க்கப்பட்டு உள்ளது. இது, இந்தோனேசியாவில், புருங் செந்திரவாசி என்று அழைக்கப்படுகிறது. மேலும், பலினீஸில் "மானுக் தேவதா" ("தெய்வங்களின் பறவை") என்று அழைக்கப்படுகிறது. [3] [4] இந்த பறவையின் இனமானது ஒரு துணையை ஈர்க்க முயற்சிக்கும்போது நடனமாடவும் பாடவும் செய்கிறது என்று அறியப்படுகிறது. பறவைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட பல பாலினீஸ் நடனங்களில் செந்திரவாசி நடனமும் ஒன்றாகும்; மற்றவைகளில் மனுக் ராவா மற்றும் பெலிபிஸ் நடனங்கள் போன்றவை அடங்கும். [5]
விளம்பரங்களில்
[தொகு]தனிப்பட்ட நிகழ்ச்சிகளின் நடன இயக்குனர்கள் தங்கள் சொந்த விளக்கங்களை இந்த நடன நிகழ்ச்சிகளில் சேர்க்க அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள். [2] 2002 ல் பெரு போன்ற இந்தோனேஷியன் கலாச்சாரம், விளம்பரப்படுத்தும் போது செந்திரவாசி நடனத்தை அடிக்கடி பயன்படுத்திக் கொள்கிறது. [6] 2008 இல், ஃப்ரீயர் கலை தொகுப்பு வாஷிங்டன், டிசி, [4] 2008 இல் ஜப்பான், [7] மற்றும் 2008 இல் நெதர்லாந்து போன்ற நிகழ்ச்சிகளிலும் ஒரு விளம்பரமாக இந்த செந்திரவாசி நடனம் பயன்படுத்தப்பட்டது. [8]
கலோரி இழப்பு
[தொகு]செந்திரவாசி நடனத்தின் ஒரு செயல்திறன் 40 கலோரிகளை அல்லது ஒரு நிமிடத்திற்கு 5 கலோரிகளை எரிக்கக்கூடும் என்று 2014 ஆம் ஆண்டு ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. நடனக் கலைஞர்களின் இதயத் துடிப்பு நிமிடத்திற்கு சராசரியாக 157 துடிப்புகளை எட்டும் எனக் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. [9] இதனால், ஆராய்ச்சியாளர்கள் லேசானது முதல் தீவிரமான ஏரோபிக் பயிற்சியை வகைப்படுத்தினர். [9]
செயல்திறன்
[தொகு]இந்த நடனம் இரண்டு பெண்களால் நிகழ்த்தப்படுகிறது. [3] முதல் நபர், சொர்க்கத்தின் ஆண் பறவையையும், மற்றொரு நபர், ஒரு பெண் பறவையையும் சித்தரிப்பதாக இந்த நடனம் அமைந்துள்ளது. நடனம் ஒரு இனச்சேர்க்கை சடங்கின் வடிவத்தை எடுக்கும். [10] நடனக் கலைஞர்கள் பாண்ட்ஜி வகையிலான உடையை அணிந்து கொள்கின்றனர். தலைக்கவசத்தில் இறகுகள் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. அத்துடன் நீண்ட ஒரு இளஞ்சிவப்பு பட்டைகளுடன் கழுத்துச்சுற்றாடை அல்லது நீளமான [5] ஆடைகள் உள்ளன. இவை, சொர்க்க பறவைகளின் வண்ணமயமான இறக்கைகளாக செயல்படுகின்றன. [2] இவை, நிற்கும் போது இறக்கைகளின் தோற்றத்தை கொடுக்கும். ஓடும்போது பாவாடைகளின் படபடப்பு விமானம் பறப்பது போன்ற தோற்றத்தைத் தருகிறது. [11]
பல இயக்கங்கள் பிற பாலினீஸ் நடன வடிவங்களில் இல்லை. உதாரணமாக, நடனக் கலைஞர்கள் சொர்க்கத்தின் பறவைகளின் சிறகுகளைக் குறிக்க தங்கள் பின்னால் செல்லும் ஆடைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். [2] இரண்டு நடனக் கலைஞர்களும் ஊர்சுற்றுவது போல் ஆடைகளை அங்குமிங்கும் அசைத்து, பறவைகளின் சிறகுகள் படபட வென அடிப்பது போல நடனமாடுகிறார்கள். [5]
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ Bali Post 2012.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Ayu 2013.
- ↑ 3.0 3.1 Pikiran Rakyat 2014.
- ↑ 4.0 4.1 Smithsonian Institution.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Dibia & Ballinger 2004.
- ↑ The Jakarta Post 2002.
- ↑ Wardany 2008.
- ↑ The Jakarta Post 2008.
- ↑ 9.0 9.1 Adiartha Griadhi & Dwi Primayanti 2014.
- ↑ Kompas.
- ↑ The Jakarta Post 2007.