டோக்கியோ அரண்மனை
ஏகபத்திய அரண்மனை (Imperial Palace) அல்லது டோக்கியோ அரண்மனை என்பது சப்பான் பேரரசரின் முக்கிய இல்லமாகும். இது டோக்கியோவின் சியோடா மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு பெரிய பூங்கா போன்ற பகுதி மற்றும் அரண்மனை உட்பட பல கட்டிடங்களைக் கொண்டுள்ளது. அங்கு பேரரசர் வசிக்கும் இடம், பல்வேறு விழாக்கள் மற்றும் வரவேற்புகள் நடைபெறும் அரண்மனை, ஏகாதிபத்திய குடும்பத்தின் குடியிருப்புகள், காப்பகம், அருங்காட்சியகங்கள் மற்றும் நிர்வாக அலுவலகங்கள் அமைந்துள்ளது. 1.15-சதுர-கிலோமீட்டர் (0.44 sq mi) அரண்மனை மைதானம் மற்றும் தோட்டங்கள் பழைய எடோ கோட்டையின் தளத்தில் கட்டப்பட்டுள்ளன.[1][2][3]
வரலாறு[தொகு]
எடோ கோட்டை[தொகு]
ஷோகுனேட் சரணடைந்த பிறகு, ஷோகன் டோகுகாவா யோஷினோபு உட்பட மக்கள் எடோ கோட்டையின் வளாகத்தை காலி செய்ய வேண்டியிருந்தது. நவம்பர் 26, 1868 இல் கியோட்டோ அரண்மனையை விட்டு வெளியேறி, பேரரசர் எடோ கோட்டைக்கு வந்து, தனது புதிய இல்லத்திற்குச் டோகேய் கோட்டை என்று பெயர் மாற்றினார். இந்த நேரத்தில், டோக்கியோ டோகேய் என்றும் அழைக்கப்பட்டது. அவர் மீண்டும் கியோட்டோவுக்குப் புறப்பட்டார், மேலும் 9 மே 1869 இல் திரும்பி வந்த பிறகு, அது ஏகபத்திய கோட்டை (இம்பீரியல் கேஸ்ல்) என மறுபெயரிடப்பட்டது.[4]
முந்தைய தீகள் பழைய டான்ஜோன் (1657 மீரேக்கி தீயில் எரிந்தன) கொண்ட ஹொன்மாரு பகுதியை அழித்தன. மே 5, 1873 இரவு, நிஷினோமாரு அரண்மனை (முன்னர் ஷோகுனின் குடியிருப்பு) தீயில் எரிந்தது, மேலும் புதிய ஏகாதிபத்திய கோட்டை 1888 இல் அந்த இடத்தில் கட்டப்பட்டது. கோட்டையில் பல தோட்டங்கள் உள்ளன.
பழைய அரண்மனை[தொகு]
மெய்சி காலத்தில், எடோ கோட்டையின் பெரும்பாலான கட்டமைப்புகள் அழிக்கப்பட்டன, சில மற்ற கட்டிடங்களுக்கு வழி வகுக்கும் போது மற்றவை பூகம்பம் மற்றும் தீயினால் அழிக்கப்பட்டன. எடுத்துக்காட்டாக, அகழியின் மீது மரத்தாலான இரட்டை பாலங்கள் கல் மற்றும் இரும்புப் பாலங்களால் மாற்றப்பட்டன. மெய்சி காலத்தில் கட்டப்பட்ட அரண்மனையின் கட்டிடங்கள் மரத்தால் கட்டப்பட்டன. அவற்றின் வடிவமைப்பு பாரம்பரிய சப்பானிய கட்டிடக்கலையை வெளிப்புற தோற்றத்தில் பயன்படுத்தியது, அதே நேரத்தில் உட்புறங்கள் நாகரீகமான சப்பானிய மற்றும் ஐரோப்பிய கூறுகளின் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கலவையாக இருந்தன. பிரமாண்ட அறைகளின் கூரைகள் சப்பானிய கூறுகளால் மூடப்பட்டிருந்தன; இருப்பினும், மேற்கத்திய நாற்காலிகள், மேசைகள் மற்றும் கனமான திரைச்சீலைகள் இருந்தன. பொது அறைகளின் தளங்கள் தரைவிரிப்புகளைக் கொண்டிருந்தன, அதே நேரத்தில் குடியிருப்பு இடங்கள் பாரம்பரிய டாடாமி பாய்களைப் பயன்படுத்துகின்றன.
பிரதான பார்வையாளர் மண்டபம் அரண்மனையின் மையப் பகுதியாக இருந்தது. இது வளாகத்தில் மிகப்பெரிய கட்டிடமாக இருந்தது. பொது நிகழ்ச்சிகளுக்காக அங்கு விருந்தினர்கள் வரவேற்கப்பட்டனர். உட்புறத்தில், உச்சவரம்பு பாரம்பரிய ஜப்பானிய பாணியில் இருந்தது, அதே நேரத்தில் தரையானது அழகுபடுத்தப்பட்டது. கியோட்டோ அரண்மனையைப் போலவே கூரை வடிவமைக்கப்பட்டது, ஆனால் செப்புத் தகடுகளால் மூடப்பட்டிருந்தது. தைஷோவின் பிற்பகுதியிலும், ஷோவா காலத்தின் ஆரம்பத்திலும், அதிக கான்கிரீட் கட்டிடங்கள் சேர்க்கப்பட்டன. இந்த கட்டமைப்புகள் ஜப்பானிய கூறுகளை மட்டுமே வெளிப்படுத்தின.
1888 முதல் 1948 வரை, இந்த வளாகம் அரண்மனை கோட்டை என்று அழைக்கப்பட்டது. மே 25, 1945 இரவு, டோக்கியோவில் நேச நாடுகளின் வெடிகுண்டுத் தாக்குதலில் அரண்மனையின் பெரும்பாலான கட்டமைப்புகள் அழிக்கப்பட்டன. அமெரிக்க விமானி ரிச்சர்ட் லைன்பெர்கரின் கூற்றுப்படி, ஜூலை 29, 1945 அன்று பேரரசரின் அரண்மனை அவர்களின் சிறப்புப் பணியின் இலக்காக இருந்தது, மேலும் 2000-பவுண்டு குண்டுகளால் தாக்கப்பட்டது.[5][6] ஆகஸ்ட் 1945 இல், இரண்டாம் உலகப் போரின் இறுதி நாட்களில், பேரரசர் ஹிரோஹிட்டோ தனது பிரிவி சபையை சந்தித்து, சரணடைதல் முடிவுகளை எடுத்தார்.
மெய்சி கால அரண்மனையின் பெரிய அளவிலான அழிவின் காரணமாக, கட்டிடக் கலைஞர் ஜுன்ஸோ யோஷிமுராவால் வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு புதிய பிரதான அரண்மனை மண்டபம் மற்றும் குடியிருப்புகள் 1964-68 இல் தளத்தின் மேற்குப் பகுதியில் கட்டப்பட்டன. இப்பகுதி 1948 இல் ராசகுடியிருப்பு என மறுபெயரிடப்பட்டது, அதே நேரத்தில் கிழக்குப் பகுதி கிழக்கு தோட்டம் என மறுபெயரிடப்பட்டு 1968 இல் பொதுப் பூங்காவாக மாறியது.
தற்போதைய அரண்மனை[தொகு]
தற்போதைய அரண்மனை முன்னாள் எடோ கோட்டையை உள்ளடக்கியது. பல்வேறு ஏகாதிபத்திய நீதிமன்ற செயல்பாடுகள் மற்றும் வரவேற்புகளுக்காக வடிவமைக்கப்பட்ட நவீன க்யூடேன் அரண்மனை மைதானத்தின் பழைய நிஷினோமாரு பகுதியில் அமைந்துள்ளது. ஜப்பானிய கட்டிடக் கலைஞர் ஷாசோ உச்சியால் வடிவமைக்கப்பட்ட, பேரரசர் மற்றும் பேரரசியின் உத்தியோகபூர்வ இல்லமான புகியேஜ் அரண்மனை புகியேஜ் தோட்டத்தில் அமைந்துள்ளது.[7]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ "皇居へ行ってみよう". Kunai-chō. Archived from the original on January 9, 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-01-02.
- ↑ Ian Cowie (7 August 2004). "Oriental risks and rewards for optimistic occidentals". The Daily Telegraph. Archived from the original on 2022-01-12. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-05-07.
- ↑ Edward Jay Epstein (17 February 2009). "What Was Lost (and Found) in Japan's Lost Decade". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2011-09-02.
{{cite magazine}}: Cite magazine requires|magazine=(help) - ↑ "皇居 - 通信用語の基礎知識". Wdic.org. 2010-02-04. Archived from the original on March 9, 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-09-14.
- ↑ Richard C. L., Lineberger, "The Night We Bombed the Emperor's Palace", Air Power History, 50/3, (September 22, 2003) : 42 pages.
- ↑ Lineberger, Richard C. (Sep 22, 2003). "The night we bombed the Emperor's Palace". Air Power History. The Free Library by Farlex. Archived from the original on November 11, 2017.
- ↑ "The Imperial Residence". The Imperial Household Agency. Archived from the original on December 18, 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 August 2015.