நவகோபால் மித்ரா
நவகோபால் மித்ரா (Nabagopal Mitra) ( 1840– 9 பிப்ரவரி, 1894) இவர் ஓர் இந்திய நாடக ஆசிரியரும், கவிஞரும், கட்டுரையாளரும், தேசபக்தரும், இந்து தேசியவாதத்தின் நிறுவன பிதாக்களில் ஒருவருமாவார். இந்து தேசியவாதத்தின் தோற்றத்தின் பின்னணியில் உள்ள முன்னோடி நிறுவனமான இந்து மேளாவை ( இராஜ்நாராயண பாசு திறந்து வைத்தார்) நிறுவினார். இவர் தேசிய அச்சகம்,[1] தேசியப் பத்திரிக்கை, தேசியச் சங்கம், தேசியப் பள்ளி, தேசிய அரங்கம், தேசியக் கடை,[2] தேசிய ஜிம்னாசியம், தேசிய சர்க்கஸ் ஆகியவற்றை நிறுவினார். இதன் காரணமாக 'தேசிய மித்ரா' என்ற பெயரைப் பெற்றார்.
ஆரம்பகால வாழ்க்கை[தொகு]
கொல்கத்தாவின் கார்ன்வாலிசு தெருவுக்கு அருகிலுள்ள சங்கர் கோசு லேன் என்ற இடத்தில் வசிக்கும் பெங்காலி இந்து கயஸ்தா குடும்பத்தில் இவர் பிறந்தார். பிறந்த ஆண்டு சர்ச்சைக்குரியது. இவர் 1840 இல் பிறந்தார் என்று பெரும்பாலான வரலாற்றாசிரியர்கள் ஒப்புக் கொண்டாலும், சில ஆதாரங்களில் இவரது பிறந்த ஆண்டு 1841 ஆக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இவரது ஆரம்ப நாட்களிலிருந்து இவர் தாகூர் குடும்பத்துடன் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தார். சத்யேந்திரநாத் தாகூர், கனேந்திரநாத் தாகூர் ஆகியோர் இந்து பள்ளியில் இவரது வகுப்பு தோழர்கள். படிப்படியாக இவர் ஆதி பிரம்ம சமாஜம், தத்வபோதினி சபை போன்றவற்றின் தலைவரான மகரிஷி தேவேந்திரநாத் தாகூரின் நெருங்கிய கூட்டாளியானார். கேசவ சந்திர செனின் தீவிர சீர்திருத்தவாத நிலைப்பாட்டுடன் ஒப்பிடுகையில் மகரிஷி தேவேந்திரநாத் கண்ணோட்டத்தில் பழமைவாதமாக இருந்தார். கேசவ செனின் தத்துவம் உலகளாவியவாதத்தில் வேரூன்றியிருந்தாலும், மகரிஷி தேவேத்ரநாத் ஒரு தேசியவாத கண்ணோட்டத்தில் சீர்திருத்தங்களை நம்பினார். மகரிஷி தேவேந்திரநாத்தின் சிந்தனையால் இவர் பெரிதும் செல்வாக்கு பெற்றிருந்தார்.
தொழில்[தொகு]
இவர், ஒற்றுமையை தேசியவாதத்தின் அடிப்படை அளவுகோலாகக் கருதினார். மேலும் இந்துக்களுக்கு தேசிய ஒற்றுமையின் அடிப்படை இந்து மதமாக இருந்தது . இந்து தேசத்தின் வரையறையையும் இவர் முயற்சித்தார். இவரைப் பொறுத்தவரை, "இந்து தேசியம் .. வங்காளத்துடன் மட்டுமல்ல. இது இந்துஸ்தானின் நீளம் மற்றும் அகலம் முழுவதும் இந்து பெயர்கள் மற்றும் இந்து மதங்கள் அனைத்தையும் தழுவுகிறது; புவியியல் நிலை அல்லது மொழி ஒரு இயலாமை என்று கருதப்படவில்லை. இந்துக்கள் ஒரு மத தேசமாக இருக்க வேண்டும். " [3]
தேசியப் பத்திரிக்கை[தொகு]
1867 ஆம் ஆண்டில், இவர் தேசியப் பத்திரிக்கை என்ற ஆங்கில வார இதழைத் தொடங்கினார். இதற்கு மகரிஷி தேபேந்திரநாத் தாகூர் நிதியளித்தார்.[4] தலைமை ஆசிரியராக இருந்தபோதும், இவர் தனது கட்டுரைகளில் இலக்கணப்படி சரியான ஆங்கிலத்தைப் பயன்படுத்தவில்லை. யாராவது ஏதேனும் இலக்கணப் பிழையைச் சுட்டிக்காட்டினால், ஆங்கிலம் தனது தாய்மொழி அல்ல என்பதால், தனது கட்டுரையில் ஏதேனும் இலக்கணத் தவறுகள் இருந்தால் எந்தத் தீங்கும் இல்லை என்று விளக்கி அதை நியாயப்படுத்தினார். இவரைப் பொறுத்தவரை, ஒருவர் இலக்கணப்படி சரியாக இல்லாவிட்டாலும், ஆங்கிலத்தில் தன்னை வெளிப்படுத்த முடிந்தால் போதும். ஒடுக்குமுறையாளர்களின் மொழி மீதான இவரது அவமதிப்பும், விமர்சனமும், முக்கியமாக இவரது வழிகாட்டியான மகரிஷி தேபேந்திரநாத் தாகூரிடமிருந்து பெறப்பட்ட ஒரு பண்பு, ஊடகங்களில் பிரதிபலிக்க வேண்டியிருந்தது, மேலும் அது வாராந்திர தொடங்கப்பட்டபோது மொழியைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் முக்கிய தீர்மானிக்கும் காரணியாக இருந்தது.
இந்து மேளா[தொகு]
1867 ஆம் ஆண்டில், தேசிய அறிக்கை, வங்காளத்தின் படித்த பூர்வீக மக்களிடையே தேசிய உணர்வை மேம்படுத்துவதற்கான ஒரு சங்கத்தின் அறிக்கை இராஜ்நாராயண பாசு வெளியிட்டார். இந்த கையேட்டால் ஈர்க்கப்பட்ட இவர் 1867 இல் இந்து மேளா, தேசிய சங்கம் ஆகியவற்றை நிறுவினார். மேளா முதலில் ஜாதியா மேளா என்று அழைக்கப்பட்டது.[5]
ஜோதிரிந்திரநாத் தாகூரை இந்து மேளாவில் அவர் இயற்றிய கவிதைகளை ஓதுமாறு கேட்டுக்கொண்டார். இளம் நரேந்திரநாத் இந்து மேளாவிற்கு அடிக்கடி வந்து செல்வார்.[6]
தேசிய ஜிம்னாசியம்[தொகு]
இந்து மேளாவில், ஜிம்னாஸ்டிக்ஸ் , மல்யுத்தம் போன்ற பிற பாரம்பரிய விளையாட்டுகளுக்கு இவர் அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்தார். 1868 ஆம் ஆண்டில், இவர் தனது சொந்த இல்லத்தில் ஒரு ஜிம்னாஸ்டிக் பள்ளியைத் திறந்தார். அதற்கு இவர் தேசிய ஜிம்னாசியம் என்று பெயரிட்டார். இது மிகவும் பிரபலமானதாக இருந்தது. மேலும், சில ஆண்டுகளில் பள்ளி பல உடற்கல்வி ஆசிரியர்களை உருவாக்கியது. 1870 களின் முற்பகுதியில் வங்காளத்தின் துணைநிலை ஆளுநர் ஜார்ஜ் காம்ப்பெல் ஒரு புதிய கல்விக் கொள்கையை வகுத்தார். இந்த புதிய முறையின்படி, அரசுப் பள்ளிகளிலும், கல்லூரிகளிலும் ஐரோப்பிய பாணி உடற்பயிற்சி கூடங்கள் அமைக்கப்பட்டன. இந்துக் கல்லூரியின் உடற்பயிற்சி கூடத்தில் இணையான பார்கள், கிடைமட்டச் சட்டம், ட்ரேபீஸ் போன்றவை இருந்தன. இவரது மூத்த மருமகன் அங்கு பயிற்றுவிப்பாளராக இருந்தார். ஐரோப்பிய உபகரணங்களின் பயனையும், அவசியத்தையும் உணர்ந்த மித்ரா, அவற்றை இந்திய மரபுக்குள் ஒருங்கிணைக்க முயன்றார். எனவே, தேசிய ஜிம்னாசியத்தில், உடல் பயிற்சிகள், மல்யுத்தம், வாள் சண்டை மற்றும் குச்சி கையாளுதல் ஆகியவற்றிற்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டிருந்தாலும், படிப்படியாக நவீன உபகரணங்கள் பார்கள் ,ட்ரேபீஸ் போன்றவை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. ஐரோப்பிய பாணி ஜிம்னாஸ்டிக்ஸில் பெங்காலி இந்து மாணவர்களுக்கு பயிற்சி அளிக்க மித்ரா ஒரு பிரிட்டிசு பயிற்சியாளரை நியமித்தார்.
உடல் பயிற்சி தவிர, இந்தியாவின் எதிர்கால தலைவர்களுக்கு தேசியவாதத்தின் முதல் படிப்பினைகளை வழங்குவதற்கும் இந்த நிறுவனம் முக்கிய பங்கு வகித்தது. அவர்களில் முதன்மையானவர் பிபின் சந்திர பால், சுந்தரி மோகன் தாசு, ராஜ் சந்திர சவுத்ரி போன்றவர்கள். சுவாமி விவேகானந்தரும் தனது ஆரம்ப வாழ்க்கையில் தேசிய ஜிம்னாசியத்தில் சேர்ந்தார். ஒருமுறை ஒரு பிரிட்டிசு மாலுமி ஜிம்மில் கவிழ்ந்த ட்ரெபீஸின் கம்பத்தால் தாக்கப்பட்டு மயக்கமடைந்தார். பார்வையாளர்களில் பலர் தப்பி ஓடிவிட்டனர். ஆனால் இளம் நரேந்திரநாத் மற்றும் அவரது நண்பர்கள் தைரியம் கொண்டு மாலுமிக்கு புத்துயிர் அளிக்கும் வரை சில நாட்கள் கவனித்தௌ வந்தனர்.[7]
தேசியப் பள்ளி[தொகு]
1872 ஆம் ஆண்டில், மித்ரா கொல்கத்தா பயிற்சி அகாடமியின் வளாகத்தில் 13, கார்ன்வாலிஸ் தெருவில் தேசியப் பள்ளியை நிறுவினார்.[8] சாகுபடி கலை, இசை மற்றும் உடல் பயிற்சிக்காக இந்த நிறுவனம் அமைக்கப்பட்டது. பாடநெறிகளில் வரைதல், வடிவழகு, வடிவியல் வரைதல், கட்டடக்கலை வரைதல், பொறியியல் மற்றும் கணக்கெடுப்பு ஆகியவை அடங்கும். பீடத்தில் கலை பாடத்திட்டத்தின் தலைமை ஆசிரியர் சியாமச்சரண் சிறீமானி மற்றும் இந்தியாவின் முதல் கலை இதழான சில்ப புஷ்பாஞ்சலியின் நிறுவனர் காளிதாஸ் பால் ஆகியோரும் அடங்குவர் .[9]
தேசிய அரங்கம்[தொகு]
1872 ஆம் ஆண்டில் தேசிய அரங்கம் உருவாவதற்குப் பின்னால் நபகோபால் மித்ரா முக்கிய பங்கு வகித்தார். தேசிய அரங்கம் என்ற பெயரை முதலில் மித்ரா பரிந்துரைத்தார். திசம்பர் 7, 1873 அன்று இந்த குழு தங்களது முதல் நாடகமான நில்தார்பன் நிகழ்ச்சியை நடத்தியது. இந்த அரங்கத்தை 'தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிகழ்வு' என்று மித்ரா தேசிய தாளில் பாராட்டினார்.
தேசிய சர்க்கஸ்[தொகு]
மித்ரா 1881 ஆம் ஆண்டு சூன் மாதம் 10-2, கார்ன்வாலிஸ் தெருவில் தேசிய சர்க்கஸை நிறுவினார். மித்ரா தனது முழு சொத்துக்களையும் முன்னோடி தேசிய நிறுவனங்களை நிறுவ பயன்படுத்தினார். இறுதியாக இவர் இந்தியாவில் அக்ரோபாட்டிக்ஸ், ஜிம்னாஸ்டிக்ஸ் மற்றும் இயற்பியல் கலாச்சாரத்தை பரப்பிய முன்னோடி நிறுவனமான நேஷனல் சர்க்கஸுக்கு பணம் திரட்டுவதற்காக தனது இல்லத்தை அடமானம் வைத்தார் . மேலும், பிரியநாத் போஸ் நிறுவிய மிகவும் புகழ்பெற்ற மற்றும் வெற்றிகரமான 'கிரேட் வங்காள சர்க்கஸின்' முன்னோடியாக செயல்பட்டார். முன்னோடி பலூனிஸ்ட் மற்றும் பாராசூட்டிஸ்ட் ராம் சந்திர சாட்டர்ஜி, தேசிய சர்க்கஸில் அக்ரோபாட்டாக தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார்.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Notes on the Bengal Renaissance.
- ↑ "The centenary year of the war-cry: Vande Mataram" இம் மூலத்தில் இருந்து 2007-06-19 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://archive.today/20070619123422/http://www.organiser.org/dynamic/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=92&page=5.
- ↑ Saha, Panchanan (2007). Hindu-Muslim relations in a new perspective. Biswabiksha. p. 131. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-901959-5-9.
- ↑ Guha-Thakurta, P. (2000). The Bengali Drama: Its Origin and Development. Psychology Press. p. 145. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-415-24504-3.
- ↑ Datta, Amaresh (1988). Encyclopaedia of Indian Literature: Devraj to Jyoti. Sahitya Akademi. p. 1578. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-260-1194-0.
- ↑ Dr. Bhupendranath Datta. Swami Vivekananda: Patriot-Prophet. Nababharat Publishers.
- ↑ Chattopadhyaya, Rajagopal (1999). Swami Vivekananda in India: A Corrective Biography. Motilal Banarsidass. p. 22. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-1586-5.
- ↑ Ghatak, Kamal Kumar (1991). Hindu Revivalism in Bengal: Rammohan to Ramakrishna. Minerva Associates (Publications). p. 39. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-85195-35-3.
- ↑ Guha-Thakurta, Tapati (1995). Texts of Power: Emerging Disciplines in Colonial Bengal. University of Minnesota Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8166-2687-8.