ஷாஃபிʽஈ மத்ஹபு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

ஷஃபிʽஈ ( அரபு மொழி: شَافِعِيShāfiʿī மாற்று எழுத்துக்கூட்டாக ஷாஃபி) மத்ஹப் சுன்னி இஸ்லாத்தின் பிரதானமான நான்கு முக்கிய பாரம்பரிய இஸ்லாமிய சட்டப் பள்ளிகளில் ஒன்றாகும். [1] [2] இது அரபு அறிஞர் முஹம்மது இப்னு இத்ரீஸ் அல்-ஷாஃபிஈயால் நிறுவப்பட்டது, இவர் ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் மார்க்க அறிஞர் மாலிக் உடைய மாணவராக அறியப்படுகிறார். [3] பள்ளி "பாரம்பரிய சமுதாய நடைமுறையில் மாகாண சார்பு" சட்ட முன்னுதாரணத்தின் ஆதாரமாக நிராகரித்தது, மேலும் "சட்டரீதியான மற்றும் மதத் தீர்ப்புகளுக்கான முக்கிய அடிப்படையாக" ஹதீஸை கேள்விக்குறியாக ஏற்றுக்கொள்வதற்காக வாதிட்டது. [4] சுன்னி இசுலாத்தின் மற்ற மூன்று பள்ளிகள் ஹனஃபி, மாலிகி மற்றும் ஹன்பாலி ஆகும். [1]

மற்ற ஃபிக்ஹ் பள்ளிகளைப் போன்று, ஷஃபி'ஈ குர்ஆன் மற்றும் ஹதீஸ் ஷரியா முதன்மைப் படுத்துகிறது . [5] குர்ஆன் மற்றும் ஹதீதில் தெளிவு கிடைக்காதபோது,இஜ்மாவிலிருந்து மத சட்ட வழிகாட்டுதலை நாடுகிறது - இஸ்லாமிய அறிஞர்களின் ஒருமித்த கருத்து (சியாபிக் ஹசீம் படி). [6] என்பதில் கருத்தொற்றுமை இல்லாமல் இருந்தால், ஷஃபி ʽ பள்ளி நம்பியிருக்கிறது கியாஸை அடுத்த ஆதாரமாக கொள்கிறது (ஒப்பாக்க காரண). [4]

ஷஃபி ʽ பள்ளி பரவலாக இஸ்லாத்தின் ஆரம்ப காலத்தில் பின்பற்றப்பட்டது, ஆனால் ஒட்டோமான் பேரரசு மேலாதிக்கம் பெற்றபோது அது ஹனஃபி பள்ளியை ஊக்குவித்தது. [5] ஷாஃபிʽஈ மற்றும் ஹனஃபி இடையே உள்ள வேறுபாடுகளில் முக்கியமானது இஸ்திஹ்ஸான் ஷாஃபி இதை ஏற்கவில்லை. [7] 

ஷஃபி ʽ பள்ளி இப்போது பெரும்பாலும் சோமாலியா, எரித்திரியா, எத்தியோப்பியா, ஜிபூட்டி, லோயர் எகிப்து, சுவாஹிலி கடற்கரை, ஹிஜாசில், யேமன், குர்திஷ் மத்திய கிழக்கு, லேவண்ட், தாகெஸ்தான், செசென் இங்குஷ் காகசஸ், இந்தோனேஷியா, மலேசியா, இலங்கை, மாலத்தீவு, கேரளா, ஹைதராபாத் டெக்கான் மற்றும் இந்தியா, சிங்கப்பூர், மியான்மர், தாய்லாந்து, புருனே மற்றும் பிலிப்பைன்ஸ் ஆகிய பகுதிகளில் பரவலாக பின்பற்றப்படுகிறது. [8]

கோட்பாடுகள்[தொகு]

ஷஃபிʽ சிந்தனை பள்ளி ஐந்து மூலங்களை ஆதாரங்களாக கருதுகிறது. படிநிலை வரிசையில், இவை: குர்ஆன், ஹதீத்கள் - அதாவது முஹம்மதுவின் சொற்கள், பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் நடைமுறைகள் - இஜ்மாஉ (சஹாபாவின் ஒருமித்த கருத்து, முஹம்மதுவின் தோழர்கள்), [9] இஜ்திஹாத் சஹாபாவின் தீர்வுக்கு நெருக்கமான தனிப்பட்ட கருத்துக்கள் , மற்றும் இறுதியாக கியாஸ் (ஒப்புமை). [10] என்றாலும் ஷாஃபிஈ உடைய சட்ட முறை பழக்கவழக்கம் அல்லது உள்ளூர் நடைமுறை ஆகியவற்றை சட்டம் வகுப்பதற்கான ஆதாரமாக ஏற்கவில்லை. [11] ஷஃபிஈ பள்ளி ஏனைய இஸ்லாமிய சட்டப் பள்ளிகள் ஏற்றுக்கொண்ட இரண்டு ஆதாரங்களை நிராகரிக்கிறது இஸ்திஹ்ஸான் மற்றும் (இஸ்லாமியம் வட்டி ஊக்குவிக்கும், சட்டத்திற்குட்பட்டதாகக் விருப்பம்) இஸ்திஸ்லாஹ் (பொது வட்டி). [12] [13] குர்ஆன் அல்லது ஹதீஸ்களில் எந்தவொரு உரை அடிப்படையும் இல்லாத மதச் சட்டங்களை இஸ்திஹான் மற்றும் இஸ்திஸ்லாவின் நீதித்துறை கொள்கை ஒப்புக் கொண்டது, ஆனால் இஸ்லாமிய அறிஞர்களின் கருத்துக்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு இஸ்லாத்தின் ஆர்வத்தையும் அதன் உலகமயமாக்கல் குறிக்கோள்களையும் ஊக்குவித்தது. [14] ஷஃபி ʽ பள்ளி இந்த முறைகள் உள்ளுணர்வு சார்ந்த மனித கருத்துக்களை நம்பியிருக்கும், மற்றும் அரசியல் சூழல் மற்றும் நேரம் ஊழல் மற்றும் சரிசெய்தல் சாத்தியம் கொண்டிருக்கும் கூறி, இந்த இரண்டு கொள்கைகளை நிராகரித்தது.

ஷாஃபி யின் அடிப்படை நூலாக அதன் நிறுவனர் எழுதிய அல்-ரிஸாலா உள்ளது. [15] அல்-ரிஸாலா மற்ற சுன்னி இஸ்லாம் ஃபிக்குகளுக்கும் செல்வாக்கு மிக்க புத்தகமாக மாறியது இஸ்லாமிய சட்டக் கோட்பாட்டில் எஞ்சியிருக்கும் மிகப் பழமையான அரபு படைப்பாக அல்-ரிஸாலா உள்ளது. [16] 

வரலாறு[தொகு]

அங்கு ஷஃபி ʽ பள்ளி (அடர் நீலம்) மிக முக்கியமான ஒரு தோராயமான நிறம் வரைபடம் காட்டுகிறது

இமாம் ஆஷ்-ஷாஃபி சுன்னி இமாம் அஹ்மத் இப்னு ஹன்பலின் ஆசிரியராகவும், இமாம் மாலிக் இப்னு அனஸின் மாணவராகவும் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது, [17] :121 இவர் ஜஅஃபர் அல் சாதிக்கின் மாணவராக இருந்தார் (அவர் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர் ) இமாம் அபு ஹனிபாவைப் போன்ற இஸ்லாமிய நபி ( நபி ) முஹம்மது ). [18] [19] [20] இவ்வாறு சுன்னி ஃபிக்ஹின் நான்கு பெரிய இமாம்கள் அனைத்தும் நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ முஹம்மதுவின் <i id="mwrw">பேட்</i> (வீட்டு) இலிருந்து இமாம் ஜாஃபருடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளனர். [21]

ஷஃபி கெய்ரோ, மெக்கா மற்றும் பாக்தாத்தில் நான் ʽ நான் madhhab இருந்தது அல்-ஷஃபி மூலம் பரவுவதை ʽ இது இஸ்லாத்தின் ஆரம்பகால வரலாற்றில் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. ஈராக் பள்ளி தலைமை பிரதிநிதி கோர்சனில் உள்ள அதே நேரத்தில் அபு இஷாக் அல்-Shirazi இருந்தது, ஷஃபி ʽ பள்ளி அல்-Juwayni மூலம் பரவி அல்-ஈராக் இருந்தது. இந்த இரண்டு கிளைகளும் இப்னுல் சலா மற்றும் அவரது தந்தையைச் சுற்றி ஒன்றிணைந்தன. ஷஃபி ʽ நீதி பரிபாலனம் அதிகாரப்பூர்வமான சட்டம் ஏற்கப்பட்டது கிரேட் Seljuq பேரரசு, Zengid வம்சத்தின், Ayyubid வம்சத்தின் பின்னர் மாம்லுக் சுல்தான்களின் (கெய்ரோ) அது அதன் மிக அகலமான பயன்பாடு பார்த்தேன் எங்கே. இது ஏற்கப்பட்டது Kathiri மாநில Hadhramawt மற்றும் ஆட்சியின் மிகப்பெரிய மெக்கா ஷெரீப் . 

மேற்கு ஆசியா மற்றும் மத்திய துருக்கியின் சுல்தான்கள் மற்றும் தெற்காசியாவில் ஒட்டோமான் பேரரசின் ஸ்தாபனத்தின் மற்றும் விரிவாக்கத்துன், ஷாஃபி ʽ பள்ளி ஹனஃபி பள்ளியுடன், பகுதியில் Hanafites அனுமதித்தார் என்பதால் மாற்றப்பட்டார் Istihsan (சட்டத்திற்குட்பட்டதாகக் விருப்பம்) சமய சட்டம் விளக்கும் போது ஆட்சியாளர்கள் நெகிழ்வு அனுமதித்தது அவர்களின் நிர்வாக விருப்பங்களுக்கு. [7] ஆப்பிரிக்காவின் கொம்பு மற்றும் அரேபிய தீபகற்பத்தின் கரையோர பகுதிகளில் ஷஃபி ʽ பள்ளி பின்பற்றப்பட சேர்த்து சுல்தானியர்களுடன் குறிப்பாக 12 முதல் மூலம் இந்தியப் பெருங்கடலின் பல ஆசிய மற்றும் கிழக்கு ஆப்பிரிக்க கடற்கரைப் பகுதிகளில் அதன் கடல்வழி இராணுவ விரிவாக்கத்தின் முதன்மை ஓட்டுனர்கள் ஆவர் 18 ஆம் நூற்றாண்டு. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், ஷஃபி ʽ அறிவியல் அறிவு seagoing ஒரு நெட்வொர்க் மூலம் பரவுவதை இருந்தது ஷெரீப் வியாபாரிகள். [22]

புள்ளிவிவரங்கள்[தொகு]

ஷாஃபிʽஈ பள்ளி முஸ்லீம் உலகின் பின்வரும் பாகங்களில் தற்போது மேலோங்கியுள்ளது; [8]

ஷாஃபிʽஈ சட்டப் பள்ளியை பின்பற்றுபவர்களின் எண்ணிக்கை சுன்னி இஸ்லாமியர்களிடயே இரண்டாவது பெரிய சட்ட பள்ளியாக உள்ளது, என சயீத் குறிப்பிடுகிறார். [2] எனினும், UNC மாலிகியை இரண்டாவது பெரிய பள்ளி மதிப்பிடப்படுகிறது, மேலும் ஹனஃபி மிக பெரியது என்றும், ஷஃபி மூன்றாவது பெரியது என்றும் அது குறிப்பிடுகிறது. [8] ஒவ்வொரு தேசத்துக்குமான சட்டப் பள்ளி ஆதரவாளர்களின் மக்கள்தொகை தரவு கிடைக்கவில்லை அது சார்ந்த புள்ளி விவரங்கள் மதிப்பீடுகளேயாகும்.

குறிப்பிடத்தக்க ஷாஃபி ʽ[தொகு]

In Hadith:

In Tafsir:

In Fiqh:

In Arabic language studies:

In Aqidah:

In Sufism

In history

Statesmen

தற்கால ஷாஃபி ʽஈ அறிஞர்கள்[தொகு]

மேலும் காண்க[தொகு]

  • அதான்
  • இஸ்லாத்தில் விசுவாசதுரோகம்
  • இஸ்லாத்தில் நிந்தனை
  • பாவம் பற்றிய இஸ்லாமிய கருத்துக்கள்
  • இஸ்லாமிய பள்ளிகள் மற்றும் கிளைகள்
  • ஷரியா
  • தொழுகை
  • உளு
  • மத்ஹபு 

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. 1.0 1.1 Hallaq 2009.
  2. 2.0 2.1 Abdullah Saeed (2008), The Qur'an: An Introduction, Routledge, ISBN 978-0415421256, p. 17
  3. Kamali 2008.
  4. 4.0 4.1 "Shāfiʿī ISLAMIC LAW". Encyclopaedia Britannica. பார்க்கப்பட்ட நாள் 19 April 2020.
  5. 5.0 5.1 Shafiவார்ப்புரு:Ayiniyyah Bulend Shanay, Lancaster University
  6. Syafiq Hasyim (2005), Understanding Women in Islam: An Indonesian Perspective, Equinox, ISBN 978-9793780191, pp. 75-77
  7. 7.0 7.1 Wael B. Hallaq (2009), Sharī'a: Theory, Practice, Transformations, Cambridge University Press, ISBN 978-0521861472, pp. 58-71
  8. 8.0 8.1 8.2 Jurisprudence and Law - Islam Reorienting the Veil, University of North Carolina (2009)
  9. Badr al-Din al-Zarkashi (1393), Al-Bahr Al-Muhit, Vol 6, pp. 209
  10. . 
  11. A.C. Brown, Jonathan (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1780744209. https://archive.org/details/misquotingmuhamm0000brow. 
  12. Istislah The Oxford Dictionary of Islam, Oxford University Press
  13. Istihsan The Oxford Dictionary of Islam, Oxford University Press
  14. Lloyd Ridgeon (2003), Major World Religions: From Their Origins to the Present, Routledge, ISBN 978-0415297967, pp. 259–262
  15. Majid Khadduri (1961), Islamic Jurisprudence: Shafiவார்ப்புரு:Ayini's Risala, Johns Hopkins University Press, pp. 14–22
  16. Joseph Lowry (translator), Al-Shafiவார்ப்புரு:Ayini: The Epistle on Legal Theory, Risalah fi usul al-fiqh, New York University Press, 2013, ISBN 978-0814769980
  17. Dutton, Yasin, The Origins of Islamic Law: The Qurʼan, the Muwaṭṭaʼ and Madinan ʻAmal, p. 16
  18. "Nafisa at-Tahira". www.sunnah.org. Archived from the original on 2019-06-26. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-07-09.
  19. Zayn Kassam; Bridget Blomfield (2015), "Remembering Fatima and Zaynab: Gender in Perspective", in Farhad Daftory (ed.), The Shi'i World, I.B Tauris Press
  20. Aliyah, Zainab (2 February 2015). "Great Women in Islamic History: A Forgotten Legacy". Young Muslim Digest. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 February 2015.
  21. "Imam Ja'afar as Sadiq". History of Islam. Archived from the original on 2015-07-21. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-11-27.
  22. Randall L. Pouwels (2002), Horn and Crescent: Cultural Change and Traditional Islam, Cambridge University Press, ISBN 978-0521523097, page 139
  23. UNION OF THE COMOROS 2013 INTERNATIONAL RELIGIOUS FREEDOM REPORT U.S. State Department (2014), Quote: "The law provides sanctions for any religious practice other than the Sunni Shafiவார்ப்புரு:Ayini doctrine of Islam and for prosecution of converts from Islam, and bans proselytizing for any religion except Islam."
  24. Jonathan A.C. Brown (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications. பக். 105. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-78074-420-9. https://archive.org/details/misquotingmuhamm0000brow/page/105. 
  25. Jonathan A.C. Brown (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy. Oneworld Publications. பக். 303. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-78074-420-9. https://archive.org/details/misquotingmuhamm0000brow/page/303. 
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஷாஃபிʽஈ_மத்ஹபு&oldid=3582266" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது