நீலப் பூங்குருவி

நீலப் பூங்குருவி; Blue rock thrush
	ஆண் மான்டிகோலா சொ. சொலிடேரியசு
	பெண் மான்டிகோலா சொ. சொலிடேரியசு
காப்பு நிலை
	; தீவாய்ப்புக் கவலை குறைந்த இனம் (IUCN 3.1)
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:	விலங்கு
தொகுதி:	முதுகுநாணி
வரிசை:	பசாரிபார்மிசு
குடும்பம்:	பழைய உலக; ஈப்பிடிப்பான்
பேரினம்:	மாண்டிக்கோலா
இனம்:	M. solitarius
இருசொற் பெயரீடு
	Monticola solitarius; (லின்னேயசு, 1758)
	மா. சொலிட்டாரசு பரம்பல் இனப்பெருக்கம் வாழிடம் செல்வழி இனப்பெருக்கம்-அற்ற நாடோடி (பருவகாலம் நிச்சயமற்றது)
வேறு பெயர்கள்
	தூர்டசு சொலிட்டாரியசு லின்னேயசு, 1758

நீலப் பாறைப் பூங்குருவி அல்லது நீலப் பூங்குருவி (Blue Rock Thrush; MonticolaSolitarius, மான்டிகோலா சொலிடேரியசு) என்பது ஒரு குருவி வகை ஆகும். பழைய உலக ஈப்பிடிப்பான் போன்ற இந்த பூங்குருவியானது முன்னர் துர்டிடே குடும்பத்தில் வைக்கப்பட்டது. இது தெற்கு ஐரோப்பா, வடமேற்கு ஆப்பிரிக்கா மற்றும் மத்திய ஆசியாவிலிருந்து வடக்கு சீனா மற்றும் மலேசியா வரை காணப்படுகிறது. நீலப் பூங்குருவி என்பது மால்ட்டாவின் அதிகாரப்பூர்வ தேசியப் பறவையும், அந்நாட்டின் முன்னாள் நாணயத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்த எல்எம் 1 நாணயங்களிலும் காட்டப்பட்டது.

வகைப்பாட்டியல்[தொகு]

1758ஆம் ஆண்டில் கரோலஸ் லின்னேயஸ் தனது சிஸ்டமா நேச்சுராவின் 10வது பதிப்பில் டுர்டுசு சொலிடேரியசு என்ற இரு பெயரில் நீலப் பூங்குருவியினை விவரித்தார்.^[2]^[3] இதனுடைய விலங்கியல் பெயர் இலத்தீன் மொழியிலிருந்து வந்தது. 'மோன்டிகோல, மோன்சு "என்பது ”மலை", மற்றும் கோலெரு மோண்டிசு என்பது "மலையில் வாழ்வதைக் குறிக்கிறது". சாலிடாரியசு என்பது "தனித்து" எனப்பொருள்படும்.^[4]

பாறை பூங்குருவிப் பேரினமான மாண்டிகோலா முன்னர் துர்டிடே குடும்பத்தில் வைக்கப்பட்டது.^[5] ஆனால் மூலக்கூறு ஃபைலோஜெனடிக் ஆய்வுகளின் படி இது பழைய உலக ஈப்பிடிப்பான் குடும்பமான மூயுசிகேபிடே உடன் நெருங்கிய தொடர்புடையதாக அறியப்படுகிறது.^[6]

அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஐந்து துணையினங்கள் உள்ளன:^[7]^[8]

மா. சொ. சொலிடேரியசு (லின்னேயசு, 1758) - வடமேற்கு ஆப்பிரிக்கா, தெற்கு ஐரோப்பா, வடக்கு துருக்கி முதல் ஜார்ஜியா மற்றும் அசர்பைஜான் வரை.
மா. சொ.லாங்கிரோசுடிரிசு (பிளைத், 1847) - கிரீஸ் மற்றும் மேற்கு மற்றும் தெற்கு துருக்கி மத்திய கிழக்கு வழியாக வடமேற்கு இமயமலை முதல் வடகிழக்கு ஆப்பிரிக்கா மற்றும் இந்தியா வரை
மா. சொ. பாண்டோ (சைக்ஸ், 1832) - கிழக்கு சீனாவிலிருந்து மத்திய இமயமலை மற்றும் வடக்கு வியட்நாம் முதல் சுந்தா பெருந் தீவுகள் வரை
மா. சொ. பிலிப்பென்சிசு (ஸ்டேடியஸ் முல்லர், 1776) - கிழக்கு மங்கோலியா முதல் சக்கலின் தெற்கே ஜப்பான், வடக்கு பிலிப்பைன்ஸ் மற்றும் வடகிழக்கு சீனா முதல் இந்தோனேசியா
மா. சொ. மடோசி சாசென், 1940 - மலாய் தீபகற்ப மற்றும் வடக்கு சுமத்ரா

மான்டிகோலா சொலிடேரியசை இரண்டு இனங்களாகப் பிரிக்க ஒரு திட்டம் உள்ளது: 1) மேற்கு இனம் மா. சொ. சொலிடாரியசு, மா. சொ. லாங்கிரோசுடிரிசு மற்றும் 2) கிழக்கு இனம். பிலிப்பென்சிசு, மா. சோ. பாண்டோ மற்றும் மா. சொ. மடோசி.^[9]

விளக்கம்[தொகு]

நீலப் பூங்குருவியின் நீளம் 21–23 cm (8.3–9.1 அங்) வரையும், நீண்ட மெல்லிய அலகுடன் காணப்படும். பரிந்துரைக்கப்பட்ட துணையினங்களின் ஆண் இனப்பெருக்கம் நீலச் சாம்பல் இறகமைப்புடனும் அதன் அடர் இறக்கைகளுடனும் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளப்படுகிறது. பெண்கள் மற்றும் முதிர்ச்சியற்றவை குறைவான அடர் பழுப்பு மேற்புறங்கள் மற்றும் வெளிறிய பழுப்பு அடிப்பகுதிகளையும் கொண்டது. துணையினத்தின் ஆண் மா. சொ. பிலிப்பென்சிசு மார்பகத்தின் நடுப்பகுதியிலிருந்து வாலின் அடிப்பகுதிவரை கஷ்கொட்டை இறகமைப்பு கொண்டுள்ளது.

ஆண் நீலப் பூங்குருவி ஒரு தெளிவான, மெல்லிசை அழைப்பை ஒலிக்கிறது. ஆனால் இது பாறை பூங்குருவியினைவிட ஓசை அதிகமானது.

பரவலும் வாழ்விடமும்[தொகு]

ஐரோப்பிய, வடக்கு ஆப்பிரிக்க மற்றும் தென்கிழக்காசியப் பறவைகள் முக்கியமாக இடம்பெயர்வதில்லை, ஒரு சில உயரமான இயக்கங்களைத் தவிர்த்து. ஆசிய இனங்கள் குளிர் காலங்களில் துணை-சஹாரா ஆப்பிரிக்கா, இந்தியா மற்றும் தென்கிழக்காசியப் பகுதிகளுக்கு வலசை போதலை மேற்கொள்கின்றன. இந்த பறவை வடக்கு மற்றும் மேற்கு ஐரோப்பாவிற்கு மிகவும் அரிதாகவே வருகின்றன.

நடத்தை[தொகு]

திறந்த மலைப்பகுதிகளில் நீலப் பூங்குருவி இனப்பெருக்கம் செய்கின்றன. இவை பாறை இடுக்குகள் மற்றும் சுவர்களில் கூடுகட்டி, பொதுவாக 3-5 முட்டைகள் வரை இடும். அனைத்துண்ணி, நீலப் பூங்குருவி பெர்ரி மற்றும் விதைகளுடன் பல வகையான பூச்சிகள் மற்றும் சிறிய ஊர்வனவற்றைச் சாப்பிடுகிறது.^[8]