அணுக்கரு ஆற்றல்: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு
சி r2.7.2+) (தானியங்கிமாற்றல்: ru:Ядерная энергетика |
சி r2.7.1) (தானியங்கிஇணைப்பு: fa:انرژی اتمی |
||
வரிசை 46: | வரிசை 46: | ||
[[et:Tuumaenergia]] |
[[et:Tuumaenergia]] |
||
[[eu:Energia nuklear]] |
[[eu:Energia nuklear]] |
||
[[fa:انرژی اتمی]] |
|||
[[fi:Ydinvoima]] |
[[fi:Ydinvoima]] |
||
[[fr:Énergie nucléaire]] |
[[fr:Énergie nucléaire]] |
04:12, 11 சனவரி 2012 இல் நிலவும் திருத்தம்
இக்கட்டுரை கூகுள் மொழிபெயர்ப்புக் கருவி மூலம் உருவாக்கப்பட்டது. இதனை உரை திருத்த உதவுங்கள். இக்கருவி மூலம்
கட்டுரை உருவாக்கும் திட்டம் தற்போது நிறுத்தப்பட்டுவிட்டது. இதனைப் பயன்படுத்தி இனி உருவாக்கப்படும் புதுக்கட்டுரைகளும் உள்ளடக்கங்களும் உடனடியாக நீக்கப்படும் |
அணுக்கரு ஆற்றல் என்பது அணு(க்களின்) உட்கருவை பிரித்தல் (பிளப்பு) அல்லது ஒன்றுடன் ஒன்று இணைத்தலின் (பிணைவு) மூலமாக வெளியாகிறது. அணுக்கருத் திரளில் இருந்து ஆற்றலுக்கு மாற்றுதல் திரள்-ஆற்றல் சமான சூத்திரம் ΔE = Δm.c ² உடன் இசைவானதாக இருக்கிறது. இதில் ΔE = ஆற்றல் வெளியீடு, Δm = திறள் குறை மற்றும் c = வெற்றிடத்தில் (பெளதீக மாறிலி) ஒளியின் வேகம் ஆகும். 1896 ஆம் ஆண்டில் பிரஞ்சு இயற்பியல் வல்லுநர் ஹென்றி பெக்குரெல் மூலமாக அணுக்கரு ஆற்றல் முதலில் கண்டறியப்பட்டது. அக்காலத்திற்கு சற்று முன்பு அதாவது 1895 ஆம் ஆண்டில் கண்டறியப்பட்ட எக்ஸ்-ரே தட்டுக்கள் போன்ற யூரேனியத்திற்கு அருகில் உள்ள இருளில் ஒளிப்படத்துக்குரிய தட்டுக்கள் சேமிப்பதைக் கண்டறிந்த போது இதை அவர் கண்டறிந்தார்.[1]
அணுக்கரு வேதியியல் இரசவாதத்தை தங்கமாக மாற்றுவதற்கு ஏதுவாக்கும் வடிவமாக அல்லது ஒரு அணுவில் இருந்து மற்றொரு அணுவாக மாற்றப்படுவதற்குப் (ஆனாலும் பல படிநிலைகள் மூலமாக) பயன்படுத்தப்படலாம்.[2] ரேடியோநியூக்கிளைடு (கதிரியக்க ஐசோடோப்பு) உருவாக்கம் பொதுவாக ஆல்பா துகள்கள், பீட்டா துகள்கள் அல்லது காமா கதிர்கள் ஆகியவற்றுடன் மற்றொரு ஐசோடோப்பின் (அல்லது மிகவும் துல்லியமாக நியூக்கிளைடு) கதிரியக்கத்துடன் தொடர்புடையதாக இருக்கிறது. ஒரு அணுவில் ஒவ்வொரு அணுக்கருத்துகளுக்கும் அதிகமான கட்டமைப்பு ஆற்றலை இரும்பு கொண்டிருக்கிறது. குறை சராசரி கட்டமைப்பு ஆற்றாலின் அணு, உயர் சராசரி கட்டமைப்பு அணுவினுள் மாற்றமடைந்தால் ஆற்றல் வெளியிடப்படுகிறது. ஹைட்ரஜனின் பிணைவு, கனமான அணுக்களை உருவாக்குவதற்கான இணைதல், ஆற்றலை வெளியிடுதல், யுரேனியப் பிளப்புச் செய்வதாக பெரிய அணுக்கருக்களை சிறிய பகுதிகளாக உடைத்தல் ஆகியவற்றைப் பின்வரும் அட்டவணை காட்டுகிறது. ஐசோடோப்புகளுக்கு இடையில் நிலைப்புத்தன்மை மாறுபடுகிறது: ஐசோடோப்பு U-235 என்பது மிகவும் பொதுவான U-238 ஐக் காட்டிலும் மிகவும் குறைந்த நிலைப்புதன்மை கொண்டது.
அணுக்கரு ஆற்றல் பின்வரும் மூன்று வெளிநோக்கு ஆற்றல் (அல்லது வெளிநோக்கு வெப்பம் சார்) செயல்பாடுகளால் வெளியிடப்படுகிறது:
- கதிரியக்கச் சிதைவு - இதில் கதிரியக்க அணுக்கருச் சிதைவுகளில் நியூட்ரான் அல்லது புரோட்டான், மின்காந்த கதிர்வீச்சு (காமா கதிர்கள்), நியூட்ரினோக்கள் (அல்லது அவற்றில் அனைத்தும்) ஆகிய துகள்கள் உமிழ்வதன் மூலமாகத் தானியங்குகிறது.
- பிணைவு - இரண்டு அணு உட்கரு ஒன்றுடன் ஒன்று உருகி கனமான அணுக்கருவை உருவாக்குகிறது.
- பிளப்பு - கனமான அணுக்கருவை இலேசான உட்கருவாக இரண்டாகப் (அல்லது மிகவும் அரிதாக மூன்றாக) பிளத்தல்
குறிப்புகள்
- ↑ "Marie Curie - X-rays and Uranium Rays". aip.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2006-04-10.
- ↑ டர்னிங் லீட் இண்டு கோல்ட்