கர்ணன் (மகாபாரதம்)

கர்ணன் (வலது) எதிர்கொள்பவன் அர்ஜூனன், இவர் பின்னர் குருக்ஷேத்ரா யுத்தத்தில் கர்ணனைக் கொல்பவர்.

கர்ணன் மகாபாரதம் காப்பியத்தில் இடம் பெறும் மைய கதாப்பாத்திரங்களுள் ஒருவர். அவர் அங்கா நாட்டின் (தற்போதைய பாகல்பூர் மற்றும் முங்கர்) அரசராக இருந்தார். அர்சுனனை போரில் வீழ்த்தக்கூடிய வல்லமை பெற்ற ஒரே வீரனாக நம்பப்படும் கர்ணன், ஸ்ரீகிருஷ்ணர் மற்றும் பீஷ்மரினால் மகாபாரதத்தின் மிகச்சிறந்த போர்வீரராகக் கருதப்பட்டார்.

அவர் சூரியன் (சூரியக் கடவுள்) மற்றும் குந்திதேவி ஆகியோரின் மகனாவார். அவர் குந்திக்கும் பாண்டுவிற்கும் திருமணம் நடைபெறும் முன்னரே, குந்திதேவிக்கு மகனாக பிறந்தார். துரியோதனனின் மிக நெருங்கிய நண்பரான கர்ணன் குருச்சேத்திரப் போரில் பாண்டவர்களை (தனது சகோதரர்களை) எதிர்த்து போரிட்டார். குருச்சேத்திரப் போரில் இரண்டு நாள் கௌரவர் அணியின் தலைமைப் படைத்தலைவராக இருந்து போர் புரிந்து கடோற்கஜனை இந்திரன் வழங்கிய சக்தி எனும் ஆயுதத்தால் கொன்றார். கர்ணன் அவரது வாழ்க்கை முழுவதும் துரதிஷ்டத்திற்கு எதிராகப் போராடினார் மற்றும் அவர் அனைத்து சூழ்நிலைகளிலும் தனது வார்த்தையைக் காப்பாற்றினார். அவரது இந்த வீரம் மற்றும் பெருந்தன்மைக்காக நிறைய பாராட்டுக்களைப் பெற்றார். கர்ணல் நகரை கர்ணன் நிறுவியதாக நம்பப்படுகின்றது.

கன்னிப் பிறப்பு

கர்ணன் அவரது தாய் குந்திதேவிக்கு அவரது தந்தை சூரியக் கடவுள் சூரியன் மூலமாகப் பிறந்தார். இளவரசர் பாண்டுவை அவரது தாய் திருமணம் செய்வதற்கு முன்னரே கர்ணன் பிறந்தார். குந்தி இளமையாக இருந்தபோது, துர்வாச முனிவர் அவரது தந்தையின் இடத்திற்கு வந்தார். குந்திதேவி முனிவருக்கு மிகுந்த கனிவோடு ஒரு ஆண்டு முழுவதும் பணிவிடை செய்தார். அவரது சேவை மற்றும் விருந்தோம்பலில் மகிழ்ந்த முனிவர் அவரது எதிர்காலத்து துயரம் பற்றி கணித்து திருமணத்திற்குப் பின்னர் பாண்டு மூலம் குழந்தையின்மையால் ஏற்படும் சிக்கல் பற்றி அறிந்து அந்த துன்பத்தை தீர்க்க வரம் ஒன்றை முன்பே அளித்தார். இந்த வரத்தினால் அவர் தனது விருப்பப்படி எந்த கடவுளையும் அழைத்து குழந்தை பெற முடியும். குந்தி மணமாகாமல் இருந்த போது, அவர் அந்த வரத்தின் சக்தியைச் சோதிக்க முடிவுசெய்தார். அவர் மந்திரத்தை உச்சரித்து சூரிய பகவானை அழைத்தார். மந்திரத்தின் சக்தியால் கட்டுப்பட்டு, சூரியன் குந்தியின் முன்னாள் தோன்றி அவருக்கு மகனை அளித்தார். அவர் சூரியனைப் போன்றே பிரகாசமாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் இருந்தார். இந்த குழந்தையானது போர்க்கவசம் ('கவசா') மற்றும் காதுவளையங்கள் ('குண்டலா') இணைந்திருந்தே பிறந்தது. இருப்பினும் குந்தி தனது கன்னித்தன்மையை இழக்கவில்லை. அவர் மணமாகாத தாயாக உலகத்தைச் சந்திக்க விருப்பமின்றி இருந்தார். அவரது தோழியான தத்ரியின் துணையுடன், அவர் அந்தக் குழந்தை கர்ணனை கூடையில் வைத்து, புனித நதியான கங்கையில் அக்குழந்தை வேறொரு குடும்பத்தால் எடுத்துக்கொள்ளப்படும் என்ற நம்பிக்கையில் மிதக்க விட்டார்.

வளர்ப்புமுறை

குழந்தை கர்ணன் அதிரதன் அவர்களால் கண்டெடுக்கப்பட்டார்-- இவர் அரசர் திரிதராஷ்டிராவின் தேரோட்டி ஆவார். அவரும் அவரது மனைவி ராதாவும் கர்ணனை தங்களின் சொந்த மகனாகவே வளர்த்தனர். மேலும் அவருக்கு வாசுசேனா என்று பெயரிட்டு அழைத்தனர். கர்ணனை ராதேயன் என்றும் அழைத்தனர் - ராதாவின் மகன் (அவரது வளர்ப்புத் தாய்), அவ்வேளையில் அவரது உண்மையான பெயர் கர்ணன் என்பது 'காது' என்ற பொருள்படும், ஏனெனில் புராணத்தின் படி, குழந்தை கர்ணன் அவரது தாய் குந்தியின் காது வழியாக வந்தவர். கர்ணன் மற்றும் அவரது வளர்ப்பு பெற்றோர்கள் இடையேயான பிணைப்பானது தூய அன்பு, மரியாதை மற்றும் பாசம் ஆகியவை நிறைந்தது. கர்ணன் அவர்களின் மகனாக தனது கடமைகளை விருப்பத்துடன் செய்துவந்தார். இருப்பினும் அவர் அங்க தேசத்தின் அரசனானது மற்றும் முடிவில் அவரது உண்மையான பிறப்பு பற்றிய ரகசியம் வெளிவந்தது வெறுப்பை உண்டாக்கியது. ஆயினும் கர்ணன் தனது இறப்பு வரையில் அவரது வளர்ப்பு பெற்றோருக்கு உண்மையானவராகவும் விசுவாசமுள்ளவராகவும் இருந்தார். அவரது மனைவியின் பெயர் விருஷாலி, பொன்னுருவி.

கர்ணனின் மகன்கள்

அவரது மகன்கள் பற்றிக் குறிப்பிடுவதாயின், கர்ணனுக்கு பல மகன்கள் இருந்தனர் அவர்களின் ஒன்பது மகன்களின் பெயர்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. ஒன்பது பேரில், ஒருவர் மட்டுமே குருக்ஷேத்ரா போரில் கலந்துகொண்டார். வீரசசேனா; சுதமா; ஷத்ருஞ்ஜயா; த்விபடா; சுஷேனா; சத்தியசேனா; சித்ரசேனா; சுஷர்மா (பனசேனா); மற்றும் விரிஷகேது. விருஷகேது குருச்சேத்திரப் போரில் இறக்காதவர்களில் ஒருவன். போருக்குப் பின் இவன் அருச்சுனனின் அரவணைப்பில் இருந்தான்.

திரௌபதியின் சுயம்வரத்தைத் தொடர்ந்த கைகலப்பில் சுதமா இறந்தான். ஷத்ருஞ்ஜயா மற்றும் த்விபடா ஆகியோர் குருக்ஷேத்ரா போரில் துரோணர் கௌரவர்களின் படைக்கு தலைமை தாங்கியபோது அர்ஜூனன் கைகளில் மடிந்தனர். சுஷேனா போரில் பீமரால் கொல்லப்பட்டார். சத்யசேனா, சித்ரசேனா மற்றும் சுஷர்மா நகுலனின் கைகளால் இறந்தனர். கர்ணனின் மூத்த மகன் வீரசேனா போரின் கடைசி நாளில் கர்ணன் போர்படைகளுக்கு தலைமை ஏற்றிருந்தபோது இறந்தார். வீரசேனா அர்ஜூனரால் கொல்லப்பட்டார்.

வீரஷசேனனின் சாவானது அதன் பயங்கரமான விவரங்களை விவரிக்கின்றது:

நகுலனால் தனது சகோதரர்கள் துஹ்ஷசேனா மற்றும் சித்ரசேனா ஆகியோர் கொல்லப்பட்டதால் கடும் கோபமுற்ற வீரஷசேனா பழிவாங்கும் பொருட்டு தனது தந்தையின் எதிரிகளுடன் போரிட விரும்பினார். அந்த இரண்டு கதாநாயகர்களுக்கும் இடையேயான பயங்கர யுத்தம் பின்னர் முடிந்தது. வீரஷசேனா நகுலனின் குதிரைகளைக் கொல்வதில் வெற்றி பெற்று பல அம்புகளைக் கொண்டு அவரை குத்தினார். அவர் தனது தேரிலிருந்து இறங்கினார். நகுலன் தனது உடைவாள் மற்றும் கேடயத்தை எடுத்துக்கொண்டு, வீரஷசேனாவை நோக்கித் தனது பாதையை உண்டாக்கினார். அவர் இரண்டாயிரம் குதிரைவீரர்களின் தலையை வெட்டிச் சாய்த்தார். வீரஷசேனா, நகுலன் தன்னை நோக்கி வருவதைக் காண்கின்றார், உடைவாளானது தடகளம் போன்று சுழல்கின்றது. அவர் உடைவாளை உடைத்தெறிந்து நான்கு பிறைச் சந்திரன் வடிவிலான அம்புகளைக் கொண்டு தடுக்கின்றார். நகுலா பின்னர் பீமரின் தேரில் ஏறிவிடுகின்றார். அர்ஜூனரின் அருகில் வந்தபோது, நகுலன் அவரிடம், "தயவுசெய்து அந்த பாவப்பட்ட நபரைக் கொன்றுவிடு" என்று கோருகின்றார். அர்ஜூனர் கடவுள் கிருஷ்ணரை நோக்கி, "கர்ணனின் மகனை நோக்கிச் செல்லுங்கள். நான் அவனை அவனது தந்தையின் கண்முன்னே கொல்லவேண்டும்" என்று கட்டளையிடுகின்றார். யாருடைய உதவியுமின்றி, வீரஷசேனா அர்ஜூனனுக்கு சவாலாக பல வேறு வகையான அம்புகளை எய்து போரிட்டார். அவர் அர்ஜூனரின் தோளில் பத்து அம்புகளைக் கொண்டு குத்தினார், கிருஷ்ணருக்கும் பத்து அம்புகள். அர்ஜூனன் கடும் கோபத்துடன் வந்து கர்ணன் உள்ளிட்ட கௌரவர்களிடத்தில் உரக்க கத்தி, "கர்ணா, இன்று, நீ மோசமாக என் மகன் அபிமன்யூவைக் கொன்றதால் நான் உன் மகனைக் கொல்லுவேன்! அனைத்து போர்வீரர்களும் முடிந்தால் அவனைக் காப்பாற்றுங்கள். நான் அவனைக் கொல்லுவேன், அதன் பின்னர், முட்டாள்! நான் உன்னையும் கொல்லுவேன்; மேலும் பீமன் இந்தப் போரை ஏற்படுத்த தீய கொள்கைகளைக் கொண்ட ஈனன் துரியோதனனைக் கொல்லுவார்" என்றார்.

கர்ணன் அச்சுறுத்தப்பட்டார், அர்ஜூனர் பத்து அம்புகளைக் கொண்டு வீரஷசேனாவைத் தாக்கினார் அது அவரைப் பலவீனப்படுத்தியது. நான்கு கூரான முனையுடைய அம்புகளைக் கொண்டு அர்ஜூனர் அவரின் வில், அவரது இரண்டு கைகள் மற்றும் அழகான காதணிகளைக் கொண்டு அலங்கரிக்கப்பட்ட அவரது தலை ஆகியவற்றை வெட்டினார். வீரஷசேனா கொல்லப்படுவதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த கர்ணன் கடும் துன்பத்தில் கண்ணீர் சிந்தினார். மேலும் அவரது கண்கள் கடும் கோபத்தில் சிவந்திருந்தன. பின்னர் அவர் அர்ஜூனனை நோக்கி தன்னிடம் சண்டையிட வருமாறு சவால் விடுக்கின்றார்.

வீரஷகேது மட்டுமே பேரச்சமூட்டுகின்ற குருக்ஷேத்திரா போரில் வாழ்கின்ற கர்ணனின் ஒரே மகன். பின்னர் அவர் பாண்டவர்களின் ஆதரவாளராக மாறினார். அஸ்வமேதா யாக நடைபெற்ற போட்டியின் போது, வீரிஷகேது அர்ஜூனரிடம் இணைந்து சண்டையில் பங்குபெற்று சுதவா மற்றும் பாப்ருவஹனா ஆகியோருடன் போரிட்டார். போர் நடைபெற்ற வீரஷகேது யவனதா அரசரின் (மேற்குப் பகுதிகளின் அரசராக இருக்கலாம்) மகளைத் திருமணம் செய்துகொண்டார். இந்த நிகழ்வானது அர்ஜூனர் தனது அண்ணன் மகன் வீரஷகேது மீது வைத்திருந்த அளவுகடந்த பாசத்தைக் கூறுகின்றது.

கர்ணனின் போர்க்கலைப் பயிற்சி

அவர் வளர்ந்த பின்னர், கர்ணன் அவரது தந்தை அதிரதன் போன்று தேரோட்டியாய் இருப்பதை விடவும் போர் நடவடிக்கைகளில் மிகுந்த ஆர்வம் கொண்டார். கர்ணன் துரோணாச்சாரியர் அவர்களைச் சந்தித்தார். அவர் அந்த நேரத்தில் போர்க்கலையில் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க ஆசானாக இருந்தார். துரோணாச்சாரியார் இளவரசர்களின் ஆசானாக இருந்தார், ஆனால் கர்ணன் தேரோட்டியின் மகனாக இருந்ததாலும் துரோணர் க்ஷத்ரியர்களுக்கு மட்டுமே பயிற்சியளித்ததாலும், கர்ணனை அவரது மாணவராக ஏற்றுக்கொள்ள துரோணர் மறுத்தார்.

துரோணரால் மறுக்கப்பட்ட பின்னர், கர்ணர் தனது சகோதரர் ஷோனாவின் உதவியுடன் சுயமாகக் கற்றுக்கொள்ள முடிவுசெய்தார். ஆனால் இந்தியக் கலாச்சாரத்தின் அடிப்படையில், நீங்கள் ஒரு கலையைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டுமெனில், கண்டிப்பாக உங்களுக்கு ஒரு குரு (ஆசிரியர்) இருக்க வேண்டும், எனவே கர்ணன் சூரியனை (கடவுள்) தனது குருவாக்க முடிவுசெய்தார். கர்ணன் அனைத்துக் கலைகளையும் ஆசானின்றிக் கற்றறிந்தார். பகலில், அவர் பல்வேறு ஆயுதங்களைப் (போர்க்கருவிகள்) பற்றிய தகவலை சேகரித்து, பின்னர் சூரியன் மறைந்த பின்னர் அவற்றைப் பயிற்சி செய்தார்.

ஒரு நாள் கர்ணன் ஒரு மாத விடுமுறை கழித்து அத்தினாபுரம் (கௌரவர்களின் தலைநகரம்) சென்ற போது, அவர் தனது நண்பன் அசுவத்தாமன் (துரோணரின் மகன்) இடமிருந்து, அந்த கடைசி வாரம் குரு துரோணாச்சாரியார் தனது மாணவர்களின் வில்வித்தைத் திறனில் சோதனை செய்ய முடிவெடுத்ததை அறிந்து கொண்டார்.

அவர் மரத்தின் கிளையில் ஒரு மரத்தில் செய்யப்பட்ட பறவையைத் தொங்கவிட்ட பின்னர் தனது மாணவர்களை அழைத்தார். அவர் முதலாமவரிடம் பறவையின் கண்ணுக்குக் குறிவைக்கக் கூறினார், ஆனால் சரியாக எய்த முடியவில்லை. பின்னர் அவர் அந்த மாணவரிடம் அவர் பார்க்க முடிந்தது என்ன என்று கேட்டார். அதற்கு அந்த மாணவர் தன்னால் தோட்டம், மரம், பூக்கள், மற்றும் பலவற்றைக் காண முடிகின்றது என்று பதிலளித்தார். துரோணர் அவரை சற்று விலகிக்கொள்ளுமாறும் சுட வேண்டாம் என்றும் கேட்டுக்கொண்டார். அவர் அதே போன்ற செயலை பிற மாணவர்களிடமும் மீண்டும் செய்தார். அர்ஜூனனின் முறை வந்தபோது, அர்ஜூனன் தனது குருவிடம் தன்னால் அந்தப் பறவையின் கண் மட்டுமே தெரிவதாகக் கூறினார். இது குருவிற்கு திருப்தியளித்ததால் அவர் அர்ஜூனரை பறவையின் மீது அம்பு எய்த அனுமதித்தார். அருச்சுனன் கிளியின் கண்ணின் மீது வெற்றிகரமான அம்பு எய்தினார்.

பின்னர் அவர் தனது சகோதரனின் நிகழ்வுகளைக் கவனித்த பின்னர், கர்ணன் தனது சகோதரனிடம் அர்ஜூனனால் கிளியின் ஒரு கண்ணை மட்டும்தான் அடிக்க முடிந்தது, தன்னால் ஒரே எய்தலில் கிளியின் இரு கண்களையும் அடிக்க முடியும் என்று கூறினார். அவர்கள் இரவில் பயிற்சி எடுத்துகொள்வதால், கர்ணன் கிளியின் இரண்டு கண்களையும் அதே இரவு பாலிதாவின் (வீடுகளுக்கு ஒளியேற்றப் பயன்படும் கருவி) உதவியுடன் எய்த முடிவுசெய்தார்.கர்ணனின் அறிவுரைப்படி ஷோனா மரக்கிளியை மரத்தில் பாலிதாவின் உதவியுடன் கீழே தொங்க விட்டார். கர்ணன் இரண்டு அம்புகளை வில்லுடன் நாணால் பூட்டினார் (அம்புகள் தனது நிலையில் சற்று மாற்றத்துடன் ஒன்று பின்னர் மற்றொன்று என்றவாறு இருந்தன). விரைவில் சோனாவிடமிருந்து சமிக்ஞை வந்தவுடன் கர்ணன் வெற்றிகரமாக பறவையின் இரண்டு கண்களை ஒரே எய்தலில் அடித்தார். இது குறைந்த கால பயிற்சியில் பெறப்பட்டது, இது கர்ணனை எல்லாக் காலத்திலும் உலகில் வில்வித்தையில் தலைசிறந்தவர் என்பதைக் காட்டுகின்றது.

மிகக் குறுகிய காலத்தில் கர்ணனால் பல்வேறு கலைகளைக் கற்றுக்கொள்ள முடிந்தது. ஆனால், கர்ணன் தெய்வீக ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துதல் உள்ளிட்ட வில்வித்தையின் மேம்பட்ட திறன்கள் அனைத்தையும் கற்றுக்கொள்ள மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தார். துரோணர் மறுத்த பின்னர், கர்ணன் துரோணரின் குருவான பரசுராமர் இடமிருந்து கற்றுக்கொள்ள முடிவுசெய்தார். ஆகவே, கர்ணன் இறுதியாக பரசுராமரை அணுகினார். ஆனால் அவர் பிராமணர்களுக்கு மட்டுமே கற்றுக்கொடுக்கத் தெரிந்தவராக இருந்தார்[1]. அவர் பரசுராமரின் முன்னர் பிராமணராகத் தோன்றி தன்னை மாணவனாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டினார். பரசுராமர் அவரை மாணவராக ஏற்றுக்கொண்டு அவருக்கு ஒரு எல்லை வரையில் கற்றுக் கொடுத்தார். அவர் கர்ணனை போர்க்கலை மற்றும் வில்வித்தை ஆகியவற்றில் தனக்கு நிகரானவராக அறிவித்தார். எனவே, கர்ணன் பரசுராமரின் கடுமையான முயற்சியுள்ள மாணவரானார்.

கர்ண பிரயாகை

இமயமலையில் கர்ணன் தவமியற்றிய இடம் கர்ண பிரயாகை. ருத்ர பிரயாகையிலிருந்து 32கி.மீ தொலைவில் பதரி ஆசிரமம் செல்லும் வழியில் உள்ளது. அலகநந்தா நதியும் பிண்டரி கங்கை நதியும் சங்கமிக்கும் இடமே கர்ண பிரயாகை. இங்குள்ள நீராடும் படித்துறையில் தான் கர்ணன் தனது தந்தை சூரிய பகவானை நோக்கி வழிபட்டார்.

கர்ணன் மீதான பல்வேறு சாபங்கள்

கர்ணர் தனது குரு பகவான் பரசுராமர், ஒரு பிராமணர் மற்றும் பூமா தேவி ஆகியோர்களால் சாபமிடப்பட்டார், அவை கீழே விவரிக்கப்படுகின்றன:

பரசுராமரின் சாபம்

கர்ணரின் பயிற்சி நிறைவடைந்ததால், பரசுராமா கர்ணனின் பிறப்பைப் பற்றிய உண்மையை அறிந்தார். ஒரு மதியம் பரசுராமர் கர்ணரிடம் மரத்தின் நிழலில் தூங்க தனக்காக ஒரு தலையணையைக் கொண்டுவரக் கோரினார். கர்ணர் அதற்குப் பதிலாக தனது மடியில் தலைவைக்குமாறு வேண்டினார். பரசுராமர் தூங்கிய வேளையில், ஒரு ராட்சதத் தேனீ கர்ணரின் தொடையைத் தாக்கியது. அதீத வலியிலும், தனது குருவின் தூக்கத்தைக் கெடுக்கக் கூடாது என்பதற்காக கர்ணன் நகரவில்லை. தேனீயானது கர்ணரின் தொடையை ஆழமாகக் குடைந்ததால், இரத்தம் வடியத் தொடங்கியது. கர்ணரின் தொடையில் இருந்து இரத்தம் வடிந்ததால் பரசுராமர் எழுந்துவிட்டார். அவர் கர்ணன் க்ஷத்ரியராக இருக்க வேண்டும் பிராமணர் அல்ல என்பதை அனுமானித்தார். ஏனெனில் க்ஷத்ரியர்களுக்கு மட்டுமே அது போன்ற துணிவு இருக்கும். ஆகவே, பரசுராமர் அனைத்து க்ஷத்ரியர்களுக்கு எதிராகவும் பழிவாங்குவதாக உறுதியளித்திருந்தார். கர்ணன் தன்னிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளும் பொருட்டு பிராமணராக இருப்பதாகப் பொய்யுரைத்ததாக முடிவுசெய்தார். எனவே, அவர் கர்ணனுக்கு அதிகம் தேவைப்பட்ட பிரம்மாஸ்திரப் பயன்பாடு உள்ளிட்ட போர்த்திறன்கள் அவரைவிட்டு நீங்குவதாக சாபமிட்டார். இது இந்த சம்பவம் நிகழ்ந்த வரையில் பரசுராமரிடமிருந்து கற்ற அனைத்தும் கர்ணனுக்கு மறந்துவிடும் என்பதைக் குறித்தது. கர்ணன், தனது அரச பாரம்பரித்தைப் பற்றிய அறியாதவர், அவர் தனது குருவிடம் எந்த மாணவனும் தனது இடத்தில் இருந்தால் அவ்வாறே நடந்திருப்பர் என்று மன்னிப்புக் கோரினார். கோபத்தில் கர்ணனுக்கு அளித்த சாபத்தை நினைத்து அவர் வருந்துகையில், பரசுராமரின் சாபத்தைத் திரும்பப் பெற இயலாது. அவர் கர்ணனுக்கு பார்கவாஸ்திரம் என்ற தெய்வீக ஆயுதத்தை விஜயா என்றழைக்கப்பட்ட பரசுராமரின் தனிப்பட்ட வில்லுடன் பரிசளித்து முடிவில் அவர், கர்ணனை எக்காலத்திற்கும் அழியாத பெருமை மற்றும் இறவாத புகழைப் பெறவேண்டும் என்று தான் விரும்புவதாக ஆசிர்வதித்தார்.

பிராமணரின் சாபம்

பரசுராமரின் ஆசிரமத்திலிருந்து புறப்பட்டதும், கர்ணன் சில காலம் வழியறியாமல் குழப்பமடைந்திருந்தார். அவர் வழியில், ஷப்தவேதி வித்யா (சத்தத்தை கவனிப்பதன் மூலம் இலக்கைத் தாக்கும் திறன்) பயிற்சியின் போது, அவர் தவறுதலாக காட்டு விலங்கு என்று எண்ணி ஒரு பசுவை அம்பால் எய்து அதனைக் கொன்று விட்டார். இந்த நிகழ்வு அந்தப் பசுவை வளர்த்த பிராமணருக்கு கோபத்தை ஏற்படுத்தி அவருக்கு சாபமிட்டார். அவர் ஒரு உதவியற்ற விலங்கைக் கொன்றதால், கர்ணனும் அதே போன்ற வழியில் கொல்லப்பட இருப்பதாக அது குறிப்பிடுகின்றது. அப்பொழுது சிக்கலான சூழலில் அவரது கவனம் அவரது பகைவரிடம் இருந்து சிதறடிக்கப்பட்டு உதவியற்றவராக இருப்பார்.

பூமாதேவியின் சாபம்

ஆந்திராவின் நாடோடிக் கதை மேலும் விவரிப்பது, ஒருமுறை கர்ணன் அவரது தேரில் தனது அங்க தேசத்தில் சுற்றுகையில், ஒரு குழந்தை தனது பானையிலிருந்து நெய் வடிவதைப் பார்த்து அழுவதைக் கண்டார். அவர் அந்தச் சிறுமி அழுவதற்கான காரணம் கேட்கையில், அவள் தனது கவனமின்மையின் மீது தனது சித்தி கோபமுறுவாள் என்பதால் பயந்து அழுவதாக கூறினாள். கர்ணனும் போதிய பெருந்தன்மையுடன் அவளிடம் தான் புதிய நெய்யை அளிப்பதாகக் கூறினார். ஆனால், அந்தக் குழந்தை மண்ணில் கலந்த அதே நெய்தான் வேண்டும் என்றும் புதிய நெய்யை அளிப்பதை மறுப்பதாகவும் கூறியது. கர்ணன் அந்த சிறுமியின் மீது பரிவுற்று, மண்ணுடன் கலந்த நெய்யை தனது உள்ளங்கையில் எடுத்து பிழிந்து நெய்யைப் பிரித்து பானையில் திருப்பி ஊற்றினார். இந்தச் செயலின் போது, கர்ணன் வலியால் துடிக்கும் பெண்ணின் குரலைக் கேட்டார். அவர் தனது உள்ளங்கையைத் திறந்த போது, அந்தக் குரல் பூமிதேவியின் குரல் என்பதை உணர்ந்தார். கோபம் மிகுந்த பூமாதேவி, கர்ணனை ஒரு சிறிய குழந்தைக்காக பூமித் தாய்க்கு மிகப்பெரிய வலியை அளித்ததற்காக தண்டித்தாள். எனவே, பூமாதேவி அவருக்கு, அவரது வாழ்வில் மிகவும் முக்கியமான் போரில், அதே வழியில் அவர் தனது தேரின் சக்கரத்தில் சிக்கி மண்ணின் உள்ளங்கையில் வைத்து அவரது எதிரிகளுக்கு அவரை பலவீனமானவராக மாற்றுவேன் என்று சாபமிட்டார்.

ஆகவே, கர்ணன் மூன்று வேறுபட்ட மற்றும் தனித்தனி சூழ்நிலைகளில் சாபத்தைப் பெற்றுள்ளார். எதிர்பாராத விதமாக, இந்த சாபங்கள் அனைத்தும் குருச்சேத்திரப் போரில் முக்கியமான கட்டத்தில் செயல்பாட்டுக்கு வந்தது, பின்னர் அவை அவரை ஆயுதமற்றவராக, தேரற்றவராக மற்றும் உதவியற்றவராகவும் மாற்றியது.

அங்க தேசத்து அரசனாகவும் துரியோதனனின் நண்பனாகவும்

அஸ்தினாபுரத்தில் துரோணர் குரு இளவரசர்களின் திறன்களை காண்பிக்கும் ஒரு போட்டியை நடத்தினார். இந்த போட்டியில் குறிப்பாக வில்லாளி என்ற பரிசை அருச்சுனன் வென்றார். கர்ணன் அந்தப் போட்டிக்கு வந்து சேர்ந்து வெல்லத்தக்க அர்ஜூனின் வித்தைகள் முடிந்த பின்னர், அவரிடம் போட்டிக்காக சவால்விடுத்தார். க்ரிபாச்சார்யா கர்ணனின் போட்டியை மறுத்து, அவரிடம் முதலில் அவரது குலம் மற்றும் அரசைப் பற்றி கேட்கின்றார் - போட்டி விதிமுறைகளின் படி, அர்ஜூனன் குரு இல்லத்தின் இளவரசனாக இருப்பதால் ஒரு இளவரசம் மட்டுமே சவால் விட முடியும். கௌரவர்களில் மூத்தவரான துரியோதனன், பாண்டவர்கள் போர்க்கலையில் அவரையும் அவரது சகோதரர்களையும் விட சிறந்தவர்கள் என்பதை அறிவார். கர்ணனை பாண்டவர்களுக்கு எதிராக வலிமையானவராகப் பார்த்தார். உடனே அவரை அங்கதேசத்தின் அரசனாக்கி, அரசன் அர்ஜூனனுடன் போட்டியிட தகுதியானவனாக்கினார். அப்போது கர்ணன் அவரிடம் இதற்கு ஈடாக நான் என்ன செய்ய முடியும் என்று கேட்டதற்கு துரியோதனன் தனக்கு அவரது நட்பைப் வேண்டுவதாகக் கூறுகின்றார்.

இந்த நிகழ்ச்சியானது மகாபாரதத்தில் முக்கியமான உறவை ஏற்படுத்தியது. அதுவே துரியோதனன் மற்றும் கர்ணன் இடையே வலிமையான பிணைப்பை ஏற்படுத்தியது. இது கர்ணன் மற்றும் அர்ஜூனன் இடையே கடுமையான போட்டியை ஏற்படுத்தியது. மேலும் பொதுவாக பாண்டவர்கள் அனைவரும் மற்றும் கர்ணன் இடையே பகைமை உண்டானது.

கர்ணன் துரியோதனனுக்கு விசுவாசமுள்ள மற்றும் உண்மையான நண்பனாகப் பேசப்படுகின்றார். பிரபலமற்ற சூதாட்ட விளையாட்டிற்கு துரியோதனன் மனமகிழ்கையில், அவர் அதைத் தொடங்குவதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்தார். கர்ணன் ஷகுனியை விரும்பவில்லை, மேலும் தொடர்ந்து துரியோதனனுக்கு அவரது எதிரிகளை வீழ்த்த வஞ்சகம் மற்றும் சூழ்ச்சியைப் பயன்படுத்துவதற்குப் பதில் போர்வீரம் மற்றும் திறனைப் பயன்படுத்துமாறு அறிவுரைத்தார். அரக்கு மாளிகையில் பாண்டவர்களைக் கொல்லும் முயற்சியில் தோல்வி ஏற்பட்ட போது, கர்ணன் துரியோதனை அவரது மனத்தளர்விற்காகக் கடிந்துகொள்கின்றார். கோழைத்தனத்தின் வழிகள் தோல்வியில்தான் முடியும் என்று கூறி, வீரத்தின் மூலம் வேண்டியதைப் பெறலாம் எனவே போராளியாக மாற அவரை வற்புறுத்துகின்றார்.

கர்ணன் இளவரசி சித்ரகாந்தாவை மணப்பதில் துரியோதனனுக்கு உதவினார். அவரது சுயம்வரத்தில், இளவரசி துரியோதனனை மறுக்கின்றார் ஆனால் துரியோதனன் தனது படையின் மூலம் அவரைத் தொடர்ந்து கொண்டுவந்தார். சுயம்வரத்திற்கு வந்த பிற அரசர்கள் துரியோதனனை பின்தொடர்ந்தனர். இருப்பினும் கர்ணன் அவர்களை ஒற்றைக் கையில் தோற்கடித்தார். ஜராசந்தன், சிசுபாலன், தந்தவக்கிரன், சல்லியன் மற்றும் உருக்மி உள்ளிட்டோர் தோற்கடிக்கப்பட்டவர்கள். அவரது பாராட்டின் சான்றாக, ஜரசந்தன் மகதாவின் ஒரு பகுதியை கர்ணனுக்குப் பரிசளித்தார். பீமன் ஜரசந்தாவை கிருஷ்ணரின் உதவியைக் கொண்டு தோற்கடித்தார். ஆனால் இதை முன்னதாக கர்ணன் ஜரசந்தனை ஒற்றையாளாக தோற்கடித்தார். கர்ணன் ஜரசந்தாவை இரண்டாகப் பிரிப்பது பற்றி, அவரது பலவீனத்தை வெளிப்படுத்திய முதல் நபர் ஆவார்.

பெருந்தன்மையும் பண்புநலம்

அவர் அங்க தேச அரியணையில் பதவியேற்றதைத் தொடர்ந்து, கர்ணன், தான் சூரிய பகவானை வணங்குகின்ற மதிய வேளையில் அவரை கோரிக்கையுடன் அணுகிய யாரும், அவரது கோரிக்கை நிறைவேறாமல் செல்லக்கூடாது என்ற ஒரு உறுதிமொழியை எடுத்துக்கொண்டார். அவர் எவரையும் வெறும் கையுடன் விட்டதில்லை. இந்த நடைமுறையானது கர்ணனின் புகழுக்குப் பங்களித்தது போன்றே அவரது வீழ்ச்சிக்கும் துணைபோனது. இந்திரா மற்றும் குந்தி ஆகியோர் இதை சாதகமாக்கிக் கொண்டனர். மேலும், கர்ணன் சிறுமியின் கோரிக்கையை நிறைவேற்ற மண்ணில் விழுந்த நெய்யை எடுக்க முயன்றபோது பூமாதேவியின் மூலமாக சாபமளிக்கப்பட்டார்.

திரௌபதியின் சுயம்வரம்

திரௌபதியின் சுயம்வரத்தில் கர்ணன் விவாகம் கோருபவராக இருந்தார். பெரும்பாலான பிற போட்டியாளர்களைப் போன்று அல்லாமல், அவர் வில்லின் நாணை எளிதாகப் பயன்படுத்தும் வல்லமை படைத்தவர். ஆனால் அவர் இலக்கை அமைக்கத் தயாராக இருந்தபோது, கிருஷ்ணாவின் கருத்துப்படி திரௌபதி அவரை அம்பெய்வதிலிருந்து கட்டுப்படுத்தும் பொருட்டு அவரை சூத புத்திரன் (தேரோட்டியின் மகன்) என்றழைத்தார். பாண்டவர்கள் அந்த சுயம்வரத்தில் பிராமணர்களாக மாறுவேடமிட்டு கலந்து கொண்டனர். மற்ற இளவரசர்கள் தோல்வியடைந்ததைத் தொடர்ந்து , அர்ஜூனன் வளையத்திற்கு வந்து வெற்றிகரமாக இலக்கைத் தாக்கி, திரௌபதியின் கைகளைப் பற்றினார். அர்ஜூனரின் அடையாளம் பின்னர் வெளிப்பட்ட போது, கர்ணனின் பகையுணர்வு மேலும் அதிமானது.

பகடை விளையாட்டு

சகுனி பகடை விளையாட்டில் சூழ்ச்சியின் மூலம் வென்ற பின்னர், பாண்டவர்களின் ராணி திரௌபதியை துச்சாதனன் மூலமாக அரசவைக்கு இழுத்து வரப்பட்டார். துரியோதனன் மற்றும் அவரது சகோதரர்கள், அவரை துகிலுரிய முயற்சித்தனர். கர்ணன், நான்கு பேர்களுக்கும் மேலான கணவர்களைக் கொண்ட ஒரு பெண் வேறொன்றுமில்லை வேசிதான் மற்றும் பாண்டவர்கள் பருப்பு நீக்கப்பட்ட எள்ளு விதைகள் போன்றவர்கள் மேலும் அவள் இப்போது வேறு கணவர்களைத் தேடுகின்றாள் என்று கூறி திரௌபதியை இகழ்ந்தார்.

அந்த இடத்தில், பீமன், துரியோதனன் மற்றும் அவரது சகோதரர்களை போரில் தனிப்பட்ட முறையில் கொல்லுவேன் என்று சூளுரைத்தார். தொடர்ந்து அருச்சுனன் கர்ணனை கொல்லுவேன் என்றும் சபதம் விட்டார்.

படைப்பிரிவுப் பிரச்சாரம்

பாண்டவர்களின் நாடுகடத்தலின் போது, கர்ணன் துரியோதனனை உலகின் பேரரசனாக நிலைநிறுத்தும் பணியை தானே எடுத்துக்கொண்டார். நாட்டின் வேறுபட்ட பகுதிகளில் பல்வேறு அரசர்களைக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவருவதற்காக கர்ணன் படைப்பிரிவுக்கு தலைமையேற்று, அவர்களை அத்தினாபுரம் அரசர் துரியோதனுக்கு கூட்டணியாக சத்தியம் செய்யுங்கள் அல்லது சண்டையில் செத்து மடியுங்கள் என்று பணித்தார். கர்ணன் அனைத்து சண்டைகளிலும் வென்றார். இந்த படைப்பிரிவின் துணிவில், கர்ணன் போர்தொடுத்தல் தொடரும் மற்றும் பின்வரும் பேரரசுகளின் சமர்ப்பிப்புகள் குறைந்தன, அவை கம்போஜர்கள், ஷாகாக்கள், கேகயர்கள், அவந்தி நாட்டவர்கள், காந்தாரர்கள், மடரகாக்கள், திரிகர்த்தர்கள், தன்கனாக்கள், விதேகர்கள், சுஹ்மாக்கள், அங்க நாட்டவர்கள், வங்க நாட்டவர்கள், நிஷாதர்கள், கலிங்கர்கள், வாட்ஷாக்கள், ஆஷ்மகாக்கள், ரிஷிகாக்கள் மற்றும் மெல்க்காஸ் மற்றும் காட்டு பழங்குடியினர்கள் உள்ளிட்ட பல அரசுகள் என்பதைக் குறிப்பிட்டார். (MBH 8.8.18-20).

கிருஷ்ணர் மற்றும் கர்ணர்

துரியோதனன் உடனான அமைதிப் பேச்சுவார்த்தைகள் தோல்வியைத் தழுவியதைத் தொடர்ந்து, கிருஷ்ணர் துரியோதனின் சிறந்த போர்ப்படைத் தளபதியான கர்ணனை அணுகினார். கிருஷ்ணர் கர்ணனிடம் பாண்டவர்களின் மூத்தவரான அவரது அடையாளத்தை வெளியிட்டு அவரை பாண்டவர்களின் பக்கம் சேர்ந்துகொள்ளக் கேட்கின்றார். அவர் பாண்டவர்களின் மூத்தவராக இருப்பதால், தருமர் கர்ணனை பெரிய அரசனாக்க கண்டிப்பாக இந்திரப்பிரஸ்த நாட்டின் முடிசூட்டுவார் என்று ஸ்ரீகிருஷ்ணர் உறுதியளிக்கிறார்.

கர்ணன் அந்த சிறந்த வாய்ப்பை மறுக்கின்றார், ஏனெனில் அவர் கடந்தகாலத்தில் துரியோதனன் மீதான வைத்திருந்த விசுவாசம் மேலும், அதே போன்று மரபு வழியில் பாண்டவர்களுடன் பிணைப்பு இருந்தாலும் அவர் துரியோதனின் பக்கம் இருக்க நிர்பந்திக்கப்பட்டிருந்தார். அவர் யூதிஸ்திரா ஒரு நேர்மையான மனிதர், மேலும் அவருக்கு தன்னை விட கர்ணன் வயதானவர் என்று தெரியும், யூதிஸ்திரா உடனடியாக தனது மகுடத்தை அவருக்கு அளிப்பார் என்று கண்ணன் கூறினார். இருப்பினும், துரியோதனனுக்கு தனது நன்றிக்கடனை செலுத்த, கர்ணன் இந்திரப்பிரஸ்தாவின் மகுடத்தை துரியோதனனுக்கு அளிக்கலாம். இந்த கர்ணனின் எண்ணம் தர்மத்துக்கு எதிராக இருந்தது. அவர் மேலும் கிருஷ்ணரிடம், நீண்ட காலமாக பாண்டவர்களுடன் உண்மையின் பக்கம் இருக்கிறீர்கள், தோல்வி என்பது அவருக்கு நிச்சயம் என்பதை நினைவூட்டினார். கிருஷ்ணர் வருத்தமடைந்தார், ஆனால் கர்ணனின் விசுவாசத்தைப் பாராட்டினார், அவரது முடிவை ஏற்றுக்கொண்டார். கர்ணனிடம் அவரது மரபுவழி பற்றிய உண்மை ரகசியமாகவே இருக்கும் என்பதை உறுதியளித்தார். கிருஷ்ணர் மீண்டும் கர்ணனை அவரது நேர்மைக்காகப் பாராட்டி, மண்டியிட்டு வணங்கினார்- தெய்வம் மனிதனிடம் மண்டியிடுவது ஒரு உதாரணம் ஆகும்.

போர்க்கவசத்தின் இழப்பு

கடவுளர்களின் (தேவர்கள்) அரசனும் அர்ஜூனன் தந்தையுமான இந்திரன், கர்ணன் வெல்ல முடியாதவன் மற்றும் அவன் தங்க போர்க்கவசம் மற்றும் காதணிகளுடன் பிறந்தவன். அவை அவனுடன் இருக்கும் வரையில் அவனுக்கு போரில் இறப்பு என்பது கிடையாது என்பதை உணர்ந்திருந்தார். பாண்டவர்களின் நாடுகடத்தலின் போது, போர் நிகழும் சூழலில் இருந்த சமயம், இந்திரன் கர்ணனை பலவீனமாக்க அதைத் தன்னுடன் எடுத்துக்கொண்டான். அவன் கர்ணனை ஏழை பிராமணராக மதியவேளை வணங்குதலின் போது அணுக முடிவுசெய்தான். சூர்ய பகவான் இந்திரனின் நோக்கத்தைக் கூறி எச்சரித்து, அவரது கவசம் மற்றும் குண்டலங்களை அவரிடம் கொடுக்கவேண்டாம் என்று அறிவுரை கூறினார். கர்ணன் சூரியனுக்கு நன்றி சொல்லி அவர் தனது வார்த்தையால் கட்டுண்டுள்ளதை விவரித்தார் மேலும் அவர் தன்னை சந்திக்க வந்தவர்களை வெறும்கையுடன் தான் செத்தாலும் அனுப்ப முடியாது என்றும் கூறினார். சூரியன் கணித்தது போன்றே, இந்திரன் மாறுவேடமிட்டு கர்ணனை அணுகி அவரது கவசம் (உடல் கவசம்) மற்றும் குண்டலம் (காதணிகள்) தானமாகக் கேட்டார். கர்ணன் அவற்றைத் தரத் தயாராக இருந்தார். தனது உடலில் இருந்து போர்க்கவசத்தை வெட்டியும் காதணிகளைக் கழற்றிக்கொண்டும் இருந்தார். இந்திரன் கர்ணனின் செய்கையால் அவரது பெருந்தன்மையால் வெட்கித் தலைகுனிந்தார். பரஸ்பரம் காக்க கர்ணனிற்கு இந்திரனின் மிகவும் சக்திவாய்ந்த ஆயுதம், வாசவி சக்தியைப் பயன்படுத்திக்கொள்ளும் வரத்தை அளித்தார். ஆனால் அதை ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். இந்த இடத்தில், அவர் தனது உடலில் இருந்து கவசத்தை எந்தவித பின்வாங்கலின்றி வெட்டியதால், அவர் வைகர்த்தனா என்ற பெயரைப் பெற்றார்.

குந்தி மற்றும் கர்ணன்

போர் தொடங்கியதால், குந்தி கர்ணனை அவனது உண்மையான அடையாளத்தை வெளிப்படுத்துவதற்கு சந்தித்தார். அவர் கர்ணனிடம் தான் அவரது தாய் என்றும் அவர் தனது மகன் என்றும் கூறினார். பின்னர், இருவரும் உணர்ச்சிப் பெருக்கில் அன்பைப் பரிமாறிக் கொண்டனர். அவர் கர்ணனை 'ராதேயா' என்பதற்குப் பதிலாக 'கௌந்தேயா' (குந்தியின் மகன்) என்று அழைத்தார். ஆனால் கர்ணன் தன்னை உலகம் முழுவது ராதேயன் என்றுதான் அங்கீகரித்துள்ளனர் கௌந்தேயன் என்று இல்லை என்று பதிலளித்தார். குந்தி கர்ணனை பாண்டவர்களுடன் சேர்ந்து அரசனாகும் படி கூறினார். கர்ணன் அதை மறுத்து குந்தியிடம், அவர் தன்னை பல வருடங்களுக்கு முன்னர் கௌந்தேயன் என்று அழைக்கத் தயாராக இருந்தாரா என்று கேட்டார். மேலும் அவர் களத்தில் தோன்றியவுடன் காட்சியும் கோலமும் மாறியிருக்கின்றன என்றும் கூறினார். ஆனால் இப்போது அவரிடம் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவது காலதாமதமானது ஆகும். மேலும் அவர் துரியோதனின் நண்பனாகவே இருக்க விரும்புவதாகவும், அவர் அவரது நட்புக்கு துரோகம் இழைக்க முடியாது என்பதையும் கூறினார். இருப்பினும், அவர் குந்தியிடம் அர்ஜூனனைத் தவிர பாண்டவர்கள் யாரும் தன்னால் கொல்லப்பட மாட்டார்கள் என்று சத்தியம் செய்தார். கர்ணன் மற்றும் அர்ஜூனன் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் கொல்ல உறுதியளித்துள்ளனர். எனவே அவர்களில் ஒருவர் சாவது உறுதி. எனவே, அவர் குந்தியிடம் அவர் ஐந்து மகன்களை மட்டுமே காக்க முடியும் - ஐந்தாவது தான் அல்லது அருச்சுனன் இருவரில் ஒருவராகத்தான் இருக்க முடியும் என்று கூறினார். கர்ணன் அவரது தாயிடம் தங்களுக்கு இடையேயான உறவு மற்றும் தனது அரச பிறப்பு ஆகியவற்றை தான் சாகும் வரையில் ரகசியமாகவே வைக்கும்படி கோரினார்.

குந்தி கர்ணனிடமிருந்து அம்பு / தெய்வீக ஆயுதத்தை ஒருமுறைக்கு மேல் பயன்படுத்துவதில்லை என்ற மற்றொரு சத்தியத்தையும் எதிர்பார்த்தார். கர்ணன் அவருக்கு அதையும் உறுதியளித்தார். அதன் முடிவாக, பின்னர் குருக்ஷேத்ரா போரில் கர்ணன் நாகாஸ்திரா ஆயுதத்தை ஒருமுறைக்கு மேல் பயன்படுத்த முடியவில்லை.

குருச்சேத்திரப் போர்

மகாபாரதம் சித்தரித்த குருக்ஷேத்திரா யுத்தத்தின் கைப்பிரதி.

குருச்சேத்திரப் போரின் தொடக்கத்தில், கௌரவர்களின் தலைத் தளபதியான பீஷ்மர், கர்ணன் தோரோட்டியின் மகனாக இருப்பதால் அவரது தலைமையில் மாபெரும் போரில் பங்கேற்பதை மறுத்தார். இருப்பினும் துரியோதனன் பீஷ்மரிடம் கர்ணனை அவரது தலைமையில் ஏற்றுக்கொள்ளும்படி வேண்டினார். ஆனால், பீஷ்மர் அவரது தலைமையில் போரில் கர்ணனின் பங்கேற்பை தொடர்ந்து மறுத்தார். அதன் விளைவாக, கர்ணன் பீஷ்மர் வீழ்ந்த பின்னர் (பத்தாவது நாளில்) போர்க்களத்தில் பதினோராவது நாள்தான் களம்புகுந்தார்.

பதின்மூன்றாம் நாள்

போரின் பதின்மூன்றாம் நாளில், துரோணர் பாண்டவர்களுடன் போரிட சக்கரவியூஹா/பத்மவியூக்ஹா என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு சிறப்பு அமைப்பை ஏற்பாடு செய்தார். பாண்டவர்களின் அணியில் கிருஷ்ணர் மற்றும் அர்ஜூனன் ஆகியோருக்கும் மட்டுமே அந்தத் திட்டத்தை எவ்வாறு முறியடிப்பது என்பது தெரியும். இருப்பினும், இருவரும் உள்நோக்கத்தோடு போர்க்களத்திலிருந்து வெகுதூரத்திற்கு துரியோதனன் அணியிலுள்ள டிரைகர்த்தாவை ஆள்கின்ற இரண்டு அரசர்களால் (சகோதரர்கள்) இழுத்து வரப்பட்டனர். அர்ஜூனனின் மகன் அபிமன்யூ, அவரது தாயின் வயிற்றில் இருந்தபோது அர்ஜூனன் அவரது தாய் சுபத்ராவிற்கு சக்கரவியுகம் ஏற்பாடுகளைப் பற்றிக் கூறியபோது கேட்டதால், அவனுக்கு சக்கரவியூஹா அமைப்பு பற்றி பகுதியளவு தெரியும். சுபத்திரை முதல் பகுதிய விளக்கங்களைக் கூறும்போது மட்டுமே விழிப்புடன் இருந்தார் அதன் பின்னர் அவர் தூங்கிவிட்டார். எனவே அபிமன்யூவிற்கு அந்த அமைப்பிற்குள் நுழைவது எவ்வாறு என்பது மட்டுமே தெரியும். ஆனால் அதிலிருந்து தான் எவ்வாறு வெளிவருவது என்பது தெரியாது. எனவே, நான்கு பாண்டவ சகோதரர்களும் அர்ஜூனன் மற்றும் கிருஷ்ணர் இல்லாததால் அபிமன்யூவைத் தலைமையாகக் கொண்டு சக்ரவியூகத்தில் நுழைய முடிவுசெய்தனர்.

ஆனால், வெகுவிரைவில் அபிமன்யு சக்ரவியூகத்தில் நுழைந்தார், ஜயத்திரதன்-- என்ற கௌரவர்களின் படைப்பிரிவிலிருந்த சிந்து அரசன் அதைத் தடுத்தான். அதனால் பிற பாண்டவர்கள் அந்த அமைப்பில் நுழைவதிலிருந்து தடுக்கப்பட்டனர். ஆகவே, எதிரிகளின் அமைப்பின் மத்தியில் அனைவரும் அபிமன்யூவை தனித்து விட்டனர். உள்ளே நுழைந்ததும், அவன் துணிவுடன் போரிட்டு, அவன் தனியாளாக கர்ணன், துரோணர், துரியோதனன் உள்ளிட்ட கௌரவர்களின் முக்கியத் தளபதிகள் அனைவரையும் தோற்கடித்தான். துரியோதனனுன் கர்ணனும் துரோணரின் அறிவுறுத்தலின் படி அபிமன்யூவை அழிப்பதில் உதவிக்கொள்ள தேர்வுசெய்தனர். கர்ணன் எய்த அம்புகள் அபிமன்யூவின் வில்லை உடைத்து அவனது தேரை தடுத்து நிறுத்திய வேளையில் கௌரவர்கள் அவனை அழித்தனர். போரானது அபிமன்யூவின் இறப்புடன் முடிந்தது. அர்ஜூனன் கௌரவர்களின் கைகளில் அபிமன்யூவின் இறந்ததைப் பற்றி அறிகின்றார். அடுத்த நாள் சூரிய அஸ்தமனத்திற்கு முன்னர் ஜயத்ரத்தாவை கொல்ல சபதமேற்கின்றார். பிணக்குவியலில் அவர் பலியிடுதலைத் தானாகவே கைவிடுகின்றார்.

14 ஆம் நாள் இரவு

பதினான்காம் நாளில், சண்டையானது எந்தவித சிறப்புமின்றி இரவு வரை நீடித்தது மற்றும் பீமாவின் பாதி-அசுர மகன் கடோற்கஜன் கௌரவப் படைகளை பத்து பேருக்கு ஒருவனைக் கொலை செய்கின்றான். பொதுவாக, அசுரர்கள் இரவில் அதீத வலிமை பெறுகின்றனர். துரியோதனன் மற்றும் கர்ணன் வீரத்துடன் அவனை எதிர்த்து போரிட்டனர். இறுதியாக கடோட்கச்சா அனைத்து கௌரவப் படைகளையும் அந்த இரவில் அழித்து வருகையில், துரியோதனன் கர்ணனிடம் இந்த சூழ்நிலையிலிருந்து காக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டான். கர்ணன் சக்தி ஆயுதத்தை கடோட்கச்சா மீது பயன்படுத்த நிர்பந்திக்கப்பட்டார். இந்த ஆயுதம் அவரின் ஒப்பற்ற பெருந்தன்மையை (அவ்வேளையில் அவர் தனது கவசம் மற்றும் குண்டலத்தை இந்திரனுக்கு தானமாக அளிக்க முன்வந்தார்) மதிக்கும் அடையாளமாக இந்திரனால் வழங்கப்பட்டது. இருப்பினும், இந்த சக்தி ஆயுதத்தை ஒருமுறை மட்டுமே பயன்படுத்த முடியும், பின்னர் அது இந்திரனிடம் திரும்பி வந்துவிடும். எனவே, கடோட்கச்சாவின் மீது சக்தி ஆயுதத்தைப் பயன்படுத்தினால், பின்னர் கர்ணன் அதையே அர்ஜூனனின் மீது பயன்படுத்த முடியாது. கர்ணன் சக்தி ஆயுதத்தை கடோட்கச்சாவைக் கொல்லப் பயன்படுத்திய போது, இப்போது கர்ணன் அர்ஜூனனிடம் போரிடுவதற்குப் பயன்படுத்த வேறு எந்தத் தெய்வீக ஆயுதங்களும் இல்லாததால் அவர்கள் பெற்ற வெற்றி குறிப்பிட்ட காலத்திற்குத்தான் என்பது கிருஷ்ணருக்குத் தெரிந்ததே.

கர்ணா பர்வம்

நாள் 16 மற்றும் நாள் 17 ஆகியவற்றில் நடைபெற்ற மகாபாரதப் போர் கர்ணா பர்வம் என்று ஆவணப்படுத்தப்படுகின்றது, இங்கு கர்ணன் கௌரவப் படைகளின் தலைவனாக இருந்தார்.

பதினாறாம் நாள்

இங்கு கர்ணன் மற்றும் அருச்சுனன் இடையே போர் நடக்கும் முன்னர் வரையில் அர்ஜூனனிடம் கிருஷ்ணர் கூறியது - "இங்கு சுருக்கமாக, ஓ பாண்டு மைந்தா! நான் மாவீரன் கர்ணனை உனக்கு சமமாகக் கருதலாம், அல்லது உன்னைவிட சிறந்தவனாகவும் கருதலாம்! மாபெரும் சண்டையில் சிறந்த கவனம் மற்றும் தெளிவு ஆகியவற்றைக் கொண்டே அவனைக் கொல்ல வேண்டும். ஆற்றலில் அவன் நெருப்புக்கு சமமானவன். வேகத்தில், அவன் மூர்க்கத்தனமான காற்றுக்குச் சமமானவன். சீற்றத்தில், அவன் தன்னையே அழித்துக்கொள்ளக் கூடியவன். வலிமையான பண்பில், அவனது உடல் அமைப்பில் சிங்கத்திற்கு ஒப்பானவன். அவன் உயர அளவில் எட்டு ரேட்னிக்களைக் கொண்டவன். அவரது கரங்கள் பெரியவை. மார்பு அகன்றது. அவன் வெல்லமுடியாதவன். அவன் உணர்ச்சிமிக்கவன். அவன் ஒரு நாயகன். அவன் மீண்டும் நாயகர்களின் முதலாமானவன். அவன் மிகவும் நேர்த்தியானவன். போர்க்கலையின் ஒவ்வொரு செயல்பாட்டின் மீதும் வெறிபிடித்தவன், அவன் நண்பர்களின் பயங்களைச் சிதறடிப்பவன். திருதராட்டிரன் மகனின் நன்மையில் ஈடுபாடுள்ளவன், எப்போதும் பாண்டுவின் மகன்களை வெறுப்பவன். நான் நினைப்பது, வாசவைக் கொண்ட கடவுளர்கள் அவர்களின் தலையை வைத்து ராதாவின் மகனை கொல்லலாம், அதை நீ காப்பாற்று, வேறு யாராலும் முடியாது. எனவே, கொல் இன்றே சுதாவின் மகனே. யாரும் சதை மற்றும் இரத்ததின் வெறிபிடித்தவர் இல்லை, கடவுளர்கள் கூட கவனத்துடன் போரிடவில்லை, அனைத்து வீரர்களும் (மூன்று உலகத்தின்) ஒன்றிணைந்து சண்டை செய்தால் அந்த மாவீரனை வெற்றியடையலாம்".

கர்ணன் மற்றும் அர்ஜூனன் இடையேயான போரின் போது, அர்ஜூனனின் தேர் கர்ணனின் அம்புகளால் தாக்கப்பட்டு அம்புகள் விழுந்த இடத்திலிருந்து சில மீட்டர்கள் பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டது. அந்நேரத்தில் அர்ஜூனனின் தோரோட்டியாக இருந்த பகவான் கிருஷ்ணன், கர்ணனை அவரது தாக்குதலுக்காகப் பாராட்டினார். கர்ணைனை கிருஷ்ணர் பாராடியதற்காக அதிர்ச்சியடைந்து அவருக்குப் பதிலளிக்கும் விதமாக அர்ஜூனனின் அம்புகள் கர்ணனின் தேரை பல நூறு மீட்டர்கள் நகர்த்தியது. கிருஷணர், "அர்ஜூனா, அண்டத்தின் மொத்த எடையையும் என்னுள் வைத்திருக்கும் நான் உன் தேரில் அமர்ந்துள்ளேன் மற்றும் உனது தேர் பகவான் அனுமானின் ஆசிர்வாதத்தால் சூழப்பட்டுள்ளது. இந்த இரு காரணங்களும் இல்லையென்றால், கர்ணன் அம்புகள் உனது ரதத்தை பூமிக்கு அப்பால் வீசியிருக்கும்" என்று கூறினார். கர்ணன் அவரது தேரின் சக்கரத்தைத் தூக்குகின்ற போது அருச்சுனனால் கொல்லப்பட்டார், ஏனெனில் அவர் அந்த முறையில் சாகவேண்டும் என்று பரசுராமரால் சபிக்கப்பட்டிருந்தார்.

பதினாறாவது நாளில் கர்ணன் கௌரவர் படையின் தலைமைத் தளபதியாகப் போரிட்டார். போரின் பதினாறாவது நாளில் கர்ணன் ஒற்றை ஆளாக அனைத்து பாண்டவர்களையும் வீழ்த்தினார். முதலில், கர்ணன் பீமாவை வீழ்த்தினார், ஆனால் தான் (கர்ணன்) அவரை (பீமா) விட பெரியவன், அதனால் தான் அவரைக் கொல்ல முடியாது என்று கூறி அவரை உயிருடன் விட்டுவிட்டார். பின்னர் தருமரை வீழ்த்தினார், ஆனால் "நீ உனது குரு கற்றுக்கொடுத்த அனைத்தையும் மறந்துவிட்டது போன்று தெரிகின்றது, எனவே முதலில் சென்று பயிற்சி எடுத்துவிட்டு பின்னர் சண்டையிட வா" என்று கூறி அவரை உயிருடன் விட்டார். அதன் பிறகு கர்ணன், நகுலன் மற்றும் சகாதேவன் ஆகியோரைத் தோற்கடித்து, அர்ஜூனனைத் தவிர பாண்டவர்கள் அனைவரையும் உயிருடன் விடுவதாக தனது தாய் குந்திக்கு அளித்த சத்தியத்தினால் அவர்களை கொல்லாமல் விட்டுவிட்டார். தனது சகோதரர்கள் அனைவரையும் வீழ்த்திய பின்னர், கர்ணன் தனது தோரோட்டி சல்லியனை அர்ஜூனனின் முன் தனது தேரை எடுத்துச்செல்லக் கூறினார். தனக்கு முன்னர் அர்ஜூனன் இருப்பதைக் காண்கின்றார், கர்ணன் தனது சக்திவாய்ந்த ஆயுதம் நாகாஸ்திரத்தை எடுத்து அர்ஜூனன் மீது எய்தினார். கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை நாகாஸ்திரத்தினால் ஏற்பட இருந்த உறுதியான இறப்பை, தனது தெய்வீக சக்திமூலம் அர்ஜூனின் ரதத்தை பூமியில் தனது பாதத்தின் அழுத்தத்தால் சற்று தாழ்த்திய மூலமாகக் காப்பாற்றினார்.

பதினேழாம் நாள்

போரின் பதினேழாம் நாளில், மிகவும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட கர்ணன் அர்ஜூனன் இடையேயான போட்டி நடைபெற்றது.

சண்டையின் போது, அர்ஜூனனின் அம்புகள் கர்ணனின் தேரைத் தாக்கியபோது, அது சில அடிகள் பின்னால் நகர்ந்தது. இருப்பினும், கர்ணனின் அம்புகள் அர்ஜூனனின் தேரைத் தாக்கியபோது, அது சில அங்குலங்கள் மட்டுமே பின்னால் நகர்ந்தது. இதற்காக கிருஷ்ணர் கர்ணனைப் பாராட்டினார். ஆனால், அர்ஜூனன் அதிர்ச்சியடைந்து இந்தப் பாராட்டுக்கான காரணத்தை அவரிடம் கேட்டார். கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடம் பதிலாகக் கூறுகையில், கர்ணனின் தேர் கர்ணன் மற்றும் சல்லியன் ஆகியோரின் எடையை மட்டுமே தாங்குகின்றது. மாறாக, கிருஷ்ணர் மற்றும் ஹனுமான் ஆகியோர் கிருஷ்ணனின் தேரில் அமர்ந்துள்ளதால் முழு பிரபஞ்சத்தின் எடையையும் தாங்குகின்றது. இருந்தாலும், கர்ணனால் அதை நகர்த்த முடிந்தது என்றார்.

கர்ணன் அர்ஜூனனின் வில்லின் நாணை பலமுறை அறுத்தார். ஆனால், அவர் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும் அர்ஜூனன் வில் நாணை கண் சிமிட்டுதலில் (மிகவும் குறுகிய நேரத்தில்) திரும்பக் கட்டுவதைக் கண்டறிந்தார். இதற்காக கர்ணன் அர்ஜூனனைப் பாராட்டினார், மேலும் ஷால்யாவிடம் உலகில் சிறந்த வில்லாளன் என்று அர்ஜூனனை ஏன் அழைக்கின்றார்கள் என்று தான் தற்போது bvbvbகுறிப்பிட்டார். இருப்பினும் போரானது தொடக்கத்தில் சமமான நிலையில் இருந்தது. கர்ணனின் தேர் சக்கரம் தரையில் சேற்றில் மூழ்கியபோது (பூமாதேவியின் சாபம் செயல்படத் தொடங்கியதன் விளைவு) அவர் தடுமாற்றமடைந்தார். அவரது குரு பரசுராமர் முன்னறிந்து கூறியது போலவே, அவரால் தெய்வீக ஆயுதங்களுக்கான மந்திரங்களை அவரால் நினைவுபடுத்திக் கண்டறியவும் முடியவில்லை. அவர் தேரிலிருந்து இறங்கி சக்கரத்தை அகற்றினார், அவர் அர்ஜூனனிடம் போர் விதிமுறைகளின் படி, தான் சரிசெய்துவிட்டு வரும்வரையில் கார்த்திருக்கக் கோரினார். கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடன் அபிமன்யூவைக் கொல்லும்போது அதையே அவன் மீறிய பின்னர், இந்த நேரத்தில் விதிமுறைகளைப் பற்றிக் குறிப்பிட கர்ணனுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை என்று கூறினார். கர்ணன் உதவியின்றி உள்ளபோதே கொல்லும்படி (பிராமணரின் சாபம் நடைமுறைக்கு வந்தது) அர்ஜூனனை கிருஷ்ணர் நிர்ப்பந்தித்தார். பகவான் கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடம், போரின் இந்த சிக்கலான தறுவாயில் கர்ணனைக் கொல்லாவிட்டால், அவர் வேறு எப்போதும் அவரைக் கொல்லவும் முடியாது மற்றும் பாண்டவர்கள் போரில் வெல்லவும் முடியாது என்று கூறினார். எனவே, அர்ஜூனன் ஊழ்வினையின் படி தெய்வீக அம்பைப் பயன்படுத்தி கர்ணனைக் காயப்படுத்தினார்.

கர்ணனின் இறப்பிற்குப் பின்னர்

போரினைத் தொடர்ந்து, வீழ்ந்தவர்கள் அனைவருக்கும் ஈமச்சடங்குகள் நிகழ்த்தப்பட்டது. குந்திதேவி கர்ணனுக்கும் அதே போன்று சடங்குகளைச் செய்யுமாறு தனது மகன்களிடம் வேண்டினார். அவர்கள் மறுத்தபோது, அவர் தொடர்ந்து அவன் சூதபுத்திரன் என்று கூறுகின்றார், மேலும் அவரது பிறப்பைப் பற்றிய உண்மையை வெளிப்படுத்தினார். சகோதரர்கள், தாங்கள் உடன்பிறப்பைக் கொலைசெய்ததை அறிந்து அதிர்ச்சியடைந்தனர். தருமர் குறிப்பாக தனது தாயின் மீது கடுங்கோபம் கொள்கின்றார், மேலும் எந்தப் பெண்ணாலும் இந்த இடத்தில் ரகசியம் கொள்ள இயலாது என்று தூற்றுகின்றார்.

பகவான் கிருஷ்ணர் காந்தாரியிடம் சென்று கர்ணன் இறந்ததைக் கூறுகின்றார். கர்ணன் குந்தியின் மூத்த மகன், அவர் யார் என்று அவருக்குத் தெரிந்தும், அவர் துரியோதனனுக்காக தொடர்ந்து போரிட்டார் என்றும் கூறினார். காந்தாரி பகவான் கிருஷ்ணரிடம், "உங்களுக்கு என்ன நடக்கப்போகிறது என்பது தெரிந்தும், உங்களால் போரைத் தடுக்கமுடியவில்லை" என்று கூறினாள். காந்தாரி பகவான் கிருஷ்ணரை நோக்கி: "எனது குடும்பம் மொத்தமும் அழிந்தது போன்று, உங்கள் குடும்பமும் அதே போன்று அழியும்" சபித்தாள்.

18 நாட்கள் கழித்து குருக்ஷேத்ராவில் மகாபாரதப் போர் நிறைவடைந்தது, பகவான் கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை தனது தேரிலிருந்து இறங்கி வருமாறு கூறினார். அர்ஜூனன் அதைச் செய்தபோது, கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை தேரிலிருந்து சிறுதூரம் அழைத்துச் சென்றார். பின்னர் அவர் பகவான் ஹனுமானுக்கு தேரிலிருந்து வெளியேறும்படி குறிப்பு தருகிறார். அந்த நேரத்தில் அனுமன் தேரிலிருந்து குதித்தார், அர்ஜூனனின் குதிரைகள் உயிருடன் எரிந்தன மேலும் அவரது தேர் வெடித்து சிதறியது. இதைப் பார்த்தபோது அர்ஜூனன் அதிர்ச்சியடைந்தார். கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடம் பீஷ்மர், துரோணர், கர்ணன் மற்றும் அசுவத்தாமன் ஆகியோரின் இறப்பை ஏற்படுத்தும் அஸ்திரங்கள் அவரின் குதிரைகள் மற்றும் தேருக்கு அழிவை ஏற்படுத்தி விட்டது. ஹனுமானின் தெய்வீக சக்தி அவர்களின் ஆயுதங்களின் விளைவுகளை காலம்தாழ்த்தியதன் வாயிலாக தேர் சரியான நிலையில் பாராமரிக்கப்பட்டு வந்தது என்று கூறினார்.

கர்ணனின் இறப்பிற்கு பங்களித்த காரணிகள்

• கர்ணனின் சாவிற்கு முதல் மற்றும் முக்கிய காரணம் முனிவர் துர்வாசர் ஆவார். அவர் குந்தியை ஆசீர்வதிக்கையில் மந்திரத்துடன் அவரது விருப்பத்திற்கு எந்த கடவுளையும் அழைக்கலாம் என்று ஆசீர்வதித்த அவர், அந்த மந்திரத்தின் பின்விளைவை அவரிடம் சொல்லவில்லை. எனவே, குந்தி அந்த மந்திரத்தின் பின்விளைவைப் பற்றிய விழிப்புணர்வின்றி தனது திருமணத்திற்கு முன்னதாக சூரியனை அழைத்தார். திடீர் பயத்தாலும் தொடர்ந்த தீய வழியினாலும் குழந்தை உருவானது.

தேரோட்டி அதிரதாவினால் அவர் வளர்க்கப்பட்டதால் கர்ணனை க்ஷத்ரியராக ஏற்றுக்கொள்ளல் மறுக்கப்பட்டது. அத்தினாபுரம் சிம்மாசனத்திற்குரிய உண்மையான நபர் கர்ணன், தருமர் அல்லது துரியோதனன் அல்ல, ஆனால் அவரது பிறப்பு ரகசியமாக வைக்கப்பட்டதால் இது அறியப்படவில்லை.

• இராட்சத தேனீ வடிவத்தில் இருந்த பகவான் இந்திரன், கர்ணனின் தொடையைக் குடைந்தார். இது குரு பரசுராமரைக் கோபப்படுத்தியது, அவர் தொடர்ந்து கர்ணனை தனது சாதி பற்றி பொய்யுரைத்ததற்காக சாபமிட்டார். பின்னர் குருக்ஷேத்திராவில் நடக்கவிருந்த படுகொலைபற்றி பரசுராமருக்கு தெரியும் என்பது வெளியிடப்பட்டது. அர்ஜூனனுடன் போரிடும் முன்னர் இரவில் அவர் கர்ணனிடம் கனவில், உறுதியாக கௌரவர்களைத் தோற்கடிக்கவே கொடூரமான முறையில் அவரை நோக்கத்தோடு சாபமிட்டதாக விவரித்தார், கர்ணன் சாபத்தை பணிவுடன் ஏற்றுக்கொண்டதால், அவர் இறப்புக்குப் பின்னரும் எக்காலத்திற்கும் அழியாத புகழைக் கொண்டிருப்பார் என்று ஆசிர்வதித்தார்.

• பசுவின் உரிமையாளரான பிராமணனின் சாபம்.

• பூமாதேவியின் சாபம்.

• பகவான் இந்திரனுக்கு தனது கவசம் மற்றும் குண்டலத்தை தன்னிடமிருந்து தானமாக அளித்தல், இந்த முறை அவர் பிச்சைக்காரராக மாறுவேடமிட்டிருந்தார், ஏனெனில் அவரது அதீத பெருந்தன்மைக் குணம்.

• சக்தி ஆயுதத்தை கடோற்கஜன் மீது செயல்படுத்தியது.

• அவரது தாய் குந்திதேவிக்கு அளித்த அவரது இரண்டு சத்தியங்கள்.

• அர்ஜூனனை கர்ணனின் நாகஸ்திரத்திலிருந்து காக்க கிருஷ்ணன் தேரை அழுத்தியது

• சல்லியன், போர் மிகமுக்கியமான கட்டத்தில் இருந்த போது நடுவழியில் கர்ணனின் தேரை விட்டுச்சென்ற தேரோட்டி.

• மகாபாரதப் போரின் ஆரம்பத்தில் கர்ணனுக்கு பாண்டவர்கள் தனது சகோதரர்கள் என்பது கிருஷ்ணர் மூலமாகத் தெரிந்தபோது, பாண்டவர்களின் மீதான கர்ணனின் பழிவாங்கும் எண்ணம் பயனற்றதானது. பாண்டவர்களின் மீதான கர்ணனின் பகைமை மறைந்தது. ஆனால், துரியோதனனின் மீதான விசுவாசத்தின் அடிப்படையில், கர்ணன் போரில் அர்ஜூனனுக்கு எதிராகப் போரிட முடிவுசெய்தார். மாறாக, பாண்டவர்கள் யாருக்கும் கர்ணன் அவர்களின் சகோதரர் என்பது கர்ணன் இறந்த பின்னர் வரையில் தெரியாது.

• பகவான் கிருஷ்ணர், கர்ணன் தனது தேரை சேற்றிலிருந்து வெளியே கொண்டுவரும் போது அவரைக் கொல்லும்படி அர்ஜூனனை வற்புறுத்தினார்.

• கர்ணன் ஆரம்பத்திலிருந்தே தனது தெய்வீக அம்பு விஜயாவை பயன்படுத்தவில்லை

• கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை கர்ணனிடமிருந்து மூன்று முறை பார்கவா அஸ்திரா மற்றும் நாகாஸ்திரா ஆகியவற்றிலிருந்து காப்பாற்றினார்

போற்றுதலுக்குரிய உருவமாக கர்ணன்

கர்ணன் அவரது தெய்வீக சேவைகளை தீயவன் துரியோதனனுக்குச் செய்திருந்தாலும், பலகோடி இந்துக்களும் மற்றும் இந்தியர்களும் அவரை போற்றுதலுக்குரிய நபராகவே கருதுகின்றனர். கர்ணன் எப்போதும் வல்லமை பொருந்திய போர்வீரராகவே கருதப்படுகின்றார். எல்லா காலத்திலும் மாவீரராகவும் இருக்கலாம். போற்றும்படியான துணிச்சல் மிக்க ஆற்றல் அவரது வாழ்வில் மிகையானது, மேலும் அவர் தனக்கென தனிப்பட்ட துணிச்சல், வீரம் மற்றும் புகழ் ஆகியவற்றுடன் இறந்துள்ளார். கர்ணன் குறிப்பாக தனது பெருந்தன்மைக்காக போற்றப்படுகின்றார். எவ்வாறு தவறான தீர்ப்புக்கள் தனிநபரின் நல்ல தகுதிகள் அனைத்தையும் பயனற்றதாகக் காண்பிக்கின்றது என்பதற்கு அவர் உதாரணமாகக் கருதப்படுகின்றார்.

பெரும்பாலான இந்துக்கள் கர்ணனை தனது துரதிஷ்டங்களுக்கு எதிராக தன் வாழ்நாள் முழுவதும் தங்கு தடையின்றி போராடிய மனிதனாகக் கருதப்படுகின்றார். அவர் தனக்கு வரவேண்டியதை ஒருபோதும் பெற்றதில்லை. ஆனால் அவரது முயற்சிகளுக்கு ஒருபோதும் கைவிட்டதில்லை. பீஷ்மர் மற்றும் பகவான் கிருஷ்ணர் உள்ளிட்ட பெரும்பாலான அவரது சமகாலத்தவர்கள், கர்ணன் மனித இனத்தில் அரிதாகத் தோன்றிய உயர்ந்த ஆன்மா என்பதை ஏற்றனர். கர்ணன் தைரியத்தை இழக்காமல் தடைகளைக் கடக்கும் மனிதர்களுக்கான உத்வேகமாக கருதப்படுகின்றார். கர்ணன் என்பது இந்து ஆண் பெயர்களில் பிரபலமானது.

கர்ணனின் வல்லமை மற்றும் நற்குணத்தைக் குறிக்கின்ற பல நிகழ்ச்சிகளும் மேற்கோள்களும் உள்ளன. அந்த நிகழ்ச்சிகளில் ஒன்று அர்ஜூனனுடன் கர்ணனின் போரின் போது நடைபெற்றது. கர்ணனின் அம்புகளில் ஒன்று தாக்கியதால் அர்ஜூனனின் தேர் சில அங்குலம் பின் சென்றபோது, அர்ஜூனனின் சாரதியான (தேரோட்டி) கிருஷ்ணன் கர்ணனைப் பாராட்டினார். அவரது கருத்தில் அர்ஜூனன் வியப்படைந்து "நான் கர்ணனின் தேரை பல மைல்கள் பின்னுக்கு நகர்த்தியுள்ள போது, இதற்காக கர்ணனை பாராட்டுவதில் எந்த காரணமும் இல்லை" என்றார். பின்னர் அர்ஜூனனுக்கு கிருஷ்ணர் விவரித்தது, "உனது தேரில் பகவான் விஷ்ணுவாக நான் இருக்கின்றேன். நான் முழு பிரபஞ்சத்தினை கொண்டுள்ளேன் மற்றும் உனது தேரில் கூடுதலாக அக்னி (நெருப்புக்கான தெய்வம்) இருக்கின்றார், மேலும் ஹனுமானின் ஆசீர்வாதங்கள் கொடி வடிவத்தில் உள்ளன. இந்த காரணிகளை உனது தேரிலிருந்து நீக்கப்பட்டால் அது பறந்திருக்கும், புவியின் மையத்தில் இருந்திருக்கும்" என்று கூறினார்.

அதே போன்று போரில் கர்ணனின் நன்னெறிகளை விவரிக்கின்ற குறிப்பிட்ட நிகழ்வுகளும் உள்ளன. அவற்றில் ஒன்று அர்ஜூனன் உடன் நிகழ்ந்த போரின் போது, கர்ணனின் அம்பின் பலத்த அடியால் அர்ஜூனன் மயங்கினார். அந்த நேரத்தில் கர்ணனால் பாதுகாக்கப்பட்ட நாக அரசன் ஆஷ்வசேன், மறைந்து ஊர்ந்து சென்று கர்ணனிடம் தனது விஷத்தை அர்ஜூனனுக்கு எதிராகப் பயன்படுத்தும்படி கேட்டுக்கொண்டது. ஏனெனில் அர்ஜூனன் நிலத்திற்காக அவனது வீட்டை (காடு) எரித்திருந்தார். கர்ணன் எந்த மனிதன் மீதும் பாம்பைப் பயன்படுத்துவதை மறுத்தார், இது மனித இனத்திற்கு செய்யும் நம்பிக்கைத் துரோகம் என்று கூறினார்.

இன்னும்பல; கர்ணன் இறந்த அன்று இரவில் குருக்ஷேத்ரா போர்க்களத்தில் கர்ணன் சாய்ந்து இறக்கின்ற பொழுது பாண்டவர்களின் கூடாரத்தில் கிருஷ்ணர் சோகத்துடன் சாய்ந்திருந்தார். அவர் ஏன் சோகத்துடன் இருக்கிறார் என்று அர்ஜூனன் கேள்வி எழுப்பிய போது, கிருஷ்ணர் கர்ணனைப் போன்ற பெரிய மனிதன் இறந்ததற்காக துக்கம் அனுசரிப்பதாகப் பதிலளித்தார். கர்ணன் மீது கிருஷ்ணர் கொண்ட அன்பால் கோபப்பட்ட அர்ஜூனன் ஏன் என்று அறிய நிர்ப்பந்தித்தார். பின்னர் கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனை கர்ணனிடம் இரண்டு பிராமணர்களாக மாறுவேடமிட்டு அழைத்து சென்றார்; ஒருவர் இளைஞர் மற்றொருவர் வயதானவர். வயதான பிராமணராக வேடமிட்ட கிருஷ்ணர் கர்ணனிடம் கூறியது, "ஓ கர்ணா, நீ அதீத பெருந்தன்மைக்கு பெயர் பெற்றவராக இருக்கின்றீர்கள், எனவே நான் இங்கு எனது மகனின் திருமணத்திற்காக எதையாவது பெற இங்கு வந்துள்ளேன், உங்களால் எனக்கு என்ன கொடுக்க முடியும்?" கர்ணன் பதிலளித்து கூறுகையில் "நான் இங்கு சாகும் தருவாயில் படுத்துள்ளதால் உங்களுக்கு அளிக்க என்னிடம் எதுவுமில்லை, என்னிடம் எனது தங்கப்பல் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளது" என்றார். மேலும் கர்ணன் அருகில் இருந்த கல்லை எடுத்து தன் பல்லை தட்டி வெளியே எடுத்தார். கர்ணனை சோதிக்கும் பொருட்டும் அர்ஜூனனுக்கு கர்ணனின் பெருந்தன்மையை எடுத்துக்காட்டவும், கிருஷ்ணர் கர்ணனை பிராமணர் தொடுவதற்குப் பொருந்தாத எதையோ இரத்தத்தில் நனைத்து அளித்ததற்காக திட்டினார். இதைக் கேட்டவுடன் கர்ணன் அழத்தொடங்கினார், மேலும் தனது கண்ணீர் அந்தப் பல்லைக் கழுவி கிருஷ்ணரிடம் அளித்தார். அதன் பின்னர் கிருஷ்ணர் சென்றுவிடுகிறார், அர்ஜூனன் அவரைப் பின்தொடர்ந்தார். பின்னர் கிருஷ்ணர் அர்ஜூனனிடம் இந்த உலகை விட்டு கர்ணன் செல்வது ஈகைப் பண்பு மற்றும் அது போன்ற கர்ணன் கொண்டிருந்த பிற தகுதிகள் செல்வதைக் குறிக்கும்; ஆகவே தான் கர்ணனின் சாவுக்காக துக்கம் அனுசரிப்பதாகக் கூறினார்.

அவரது மிகுந்த தியாகத்துடன் அகமகிழ்ந்து, கிருஷ்ணர் கர்ணனுக்கு தனது கருட வாகனத்தில் தனது மனைவியர் ராதா மற்றும் ருக்மணி ஆகியோருடன் இணைந்து காட்சியளித்தார். பகவான் கிருஷ்ணர் அவர் விரும்பிய வரத்தை தருவதாக கர்ணனுக்கு உறுதியளித்தார். கர்ணன், தான் கிருஷ்ணனிடம் துரியோதனனுக்கு வெற்றியை அளிக்கும் படியும் அவரது படைகளுக்கு மீண்டும் வாழ்வு அளிக்கவும் கேட்கமுடியும், ஆனால் அவர் அவ்வாறு செய்யவில்லை. பின்னர் அவர் இரண்டு விஷயங்களைக் கோரினார்: முதலாவதாக, தான் வெகுவிரைவில் இறக்க வேண்டும், அவரது தாய் குந்திக்கு தகவல் தெரிவிக்க வேண்டும். அவர் வேகமாக போர்க்களத்திற்கு வரவேண்டும் மற்றும் அவர் கர்ணன் தனது மகன் என்றும் அவன் தாழ்ந்த சாதியைச் சேர்ந்தவன் அல்ல என்றும் வெளிப்படையாக அறிவிக்க வேண்டும். இரண்டாவதாக, கிருஷ்ணனின் பாதத்தை அடையும் விதமாக (அதாவது, அவரது ஆன்மாவை பல்வேறு பிறப்புகளின் சுழற்சியில் இருந்து விடுதலை செய்ய) கர்ணன் பிறருக்கு உணவளித்தலின் நற்செயலை (அன்னதானம்) நிறைவேற்ற வேண்டுகின்றார். இது வெறும் தானம் மட்டுமே அவர் இதிலிருந்து இந்த வாழ்க்கையில் எதையும் எடுத்து செல்ல முடியாது. ஏனெனில் யாரும் தாழ்ந்த சாதியினரின் வீட்டில் சாப்பிட விரும்ப மாட்டார்கள். அவர் கிருஷ்ணரிடம், தனக்கு அடுத்த பிறப்புகளை அளித்தால் சுதந்திரமாவும் அன்னதானத்தை அளிக்கும் வாய்ப்புடன் அளிக்கவும் கூறுகின்றார். கிருஷ்ணர் கர்ணனிற்கு இவற்றை சாதகமாக வழங்கி, மேலும் அவரிடம் அடுத்த பிறப்பில் மீண்டும் சிறுத்தொண்டர் நாயனாராக பிறக்க இருப்பதாக கூறினார். (இது நாட்டுப்புற மரபுவழிச் செய்தி மட்டுமே அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒன்று அல்ல) இவர் தனது மகனை பகவான் சிவபெருமானுக்கு உணவாக வழங்கியதற்கு பிரபலமானவர், அதன் பின்னர் அவர் மோட்சத்தை அடைந்தார்.

அர்ஜூனனுடன் வேறுபாடு

அர்ஜூனன் மற்றும் கர்ணன் இடையே நிறைய ஒற்றுமைகள் உள்ளன. இருவரும் சிறந்த வில்லாளர்கள், திரௌபதியை மணக்க போட்டியிட்டவர்கள் மேலும் இருவரும் தங்களின் சொந்த சகோதரர்களுடன் போரில் சண்டையிட்டனர். ஆழமான இணைப்பு அமைந்துள்ளது, உண்மையில் இருவரும் கௌரவர்களிடத்தில் நட்பு ரீதியாகவும் மற்றும் இரத்த பந்தம் மூலமாகவும் வலிமையான முடிச்சைக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களாக மற்றும் அவர்களின் குடும்பங்களின் முக்கியத்துவத்துடன் இணைந்த அவர்களின் முடிவுகள் பகவத் கீதையில் கிருஷ்ணரால் விவரிக்கப்பட்டபடி ஒருவரின் கடமையைச் செய்வதன் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தப் பயன்படுகின்றன.

கர்ணன் பரிசளித்தல், ஈகை, நேர்மை மற்றும் வீரம் ஆகியவற்றின் சிறந்த உதாரணமாக வாழ்ந்தார். இன்னமும் ஊழ்வினையால் உந்தப்பட்டவர் ஏனெனில் அவர் துரியோதனனுக்கு தனது விசுவாசத்தைக் கொண்டிருந்தார். கர்ணன் திரௌபதி கணவனாக ஐந்து நேர்த்தியான தகுதிகளை வைத்திருந்தார், ஆனால் அவர் துரியோதனனிடம் இருந்ததால் அவையனைத்தும் செல்லுபடியாகாதவையாகின. துரியோதனன் மீதான நட்பு கர்ணனை வழிநடத்தியது, இருந்த போதிலும் விருப்பமின்றி அவரது நண்பருக்கு துணைபுரிவதில் அவரது நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் பாண்டவர்களுக்கு எதிராக இருந்தது. கர்ணன் பாண்டவர்களுக்கு எதிரான துரியோதனின் தீங்கிழைக்கும் திட்டங்களைப் பற்றி அறிந்திருந்தார். நன்மைக்கு எதிராக தீமைக்கு உதவுவதில் தனது உடனடியான வீழ்ச்சியைப் பற்றியும் அவர் அறிந்திருந்தார். திரிட்ராஷ்திராவின் நீதிமன்றத்தில் திரௌபதியின் அவரை எடுத்துக்கொண்ட விதத்தால் அவரது குற்றமற்ற நற்பெயரை மீண்டும் சிலர் நிலைநாட்டிய வேளையில், சிலர் அவர் இந்த சட்டத்தால் தண்டிக்கப்பட வேண்டும் என்று வாதிட்டனர், ஆகவே திரௌபதி தனது சுயம்வரத்தில் அவர் கலந்து கொண்டு போட்டியிடும் வாய்ப்பை மறுக்க அவரை சூத் புத்ரா என்ற அடைமொழியில் (இது அவரை தாழ்ந்த சாதியிலிருந்து வந்தவர் என்பதைக் குறிக்கின்றது) அசிங்கப்படுத்தியதன் மூலமாக முதலில் மரியாதையின்றி தாழ்வுபடுத்தினார்; இருப்பினும் நிராயுதபாணியான மற்றும் எண்ணிக்கையில் விஞ்சிய அபிமன்யூவை கொன்றதில் அவரது பங்கு, அவர் விதிமுறையின் படி கௌரவமிக்க போர்வீரராக அவரை நேரடியாக வேறு வழியில் பாதிப்படையச் செய்திருக்கலாம் மற்றும் ஊழ்வினையின் காரணமாக அதே விதியில் தண்டித்திருக்கலாம். மகாபாரதத்தின் சில மொழிபெயர்ப்புகளின் படி, இது போரின் தவறான பக்கத்தில் போர்வீரனாக கர்ணனின் நிலையை இறுக்கத்தைக் காட்டியது மேலும் அதே வழியில் கர்ணன் அர்ஜூனனால் கொல்லப்பட்டது அவரது விதியை நிராயுதபாணியாக, தேரற்றவனாக முடித்தது மற்றும் அவரது பின்புறம் அர்ஜூனனிடம் திரும்பியது.

கர்ணனின் சூரிய பக்தி & சாத் பூஜா

கர்ணன் அவரது தந்தை சூரியனை வணங்கப் பயன்படுத்திய ஆர்க்கியா தெய்வத்தன்மையை அளித்திருக்கின்றது. இந்த மரபு பீஹார், ஜார்கண்ட் மற்றும் உத்தரப் பிரதேசம் ஆகிய மாநிலங்களின் பல்வேறு பகுதிகளில் சாத் பூஜா என்ற வடிவத்தில் இன்னமும் கொண்டு செல்லப்படுகின்றன.

குறிப்புதவிகள்

• மகாபாரதா: கர்ணா , எழுதியவர் ஆடம் பவுல்ஸ். வெளியிட்டத் NYU பிரஸ், 2006. ISBN 0814799817.
• த சேன்ஸ்க்ரிட் ஹீரோ: கர்ணா இன் எபிக் மகாபாரதா , எழுதியவர் கெவின் மெக்ரத். வெளியிட்டது பிரில், 2004. ISBN 9004137297.
• ராஷ்மிரதி; रश्मिरथी / रामधारी सिंह "दिनकर, (த சன் சாரியோடீர்) பை ராம்தாரி சிங் 'தின்கர்' - எ போயட்டிக் ரெண்டரிங் ஆப் கர்ணாஸ் லைப், ஹிஸ் டிராமா, ஹிஸ் பிரண்ட்ஷிப் அண்ட் த டிராஜெடீஸ் (ஹிந்தியில்)
• ஷிவாஜி சேவாண்ட் (ஆசிரியர்), "ம்ரித்யூன்ஜயா "(மராத்தி). {ஆங்கில பதிப்பு: "மிர்த்யூன்ஜயா, த டெத் கன்க்யூரெர்: த ஸ்டோரி ஆப் கர்ணா" - ISBN 81-7189-002-4}
• 'த மகாபாரதா' எழுதியவர் ஸ்ரீமதி. கமலா சுப்ரமணியம், பாரதிய வித்யா பவன் பிரஸ்.

புற இணைப்புகள்

• தமிழில் முழு மஹாபாரதம்