வெள்ளி புரோமைடு

வெள்ளி புரோமைடு
பெயர்கள்
	வேறு பெயர்கள் புரோமார்கைரைட்டு; புரோமைரைட்டு; வெள்ளி(I) புரோமைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	7785-23-1
ChemSpider	59584
	InChI InChI=1S/Ag.BrH/h;1H/q+1;/p-1 ; Key: ADZWSOLPGZMUMY-UHFFFAOYSA-M ; InChI=1/Ag.BrH/h;1H/q+1;/p-1; Key: ADZWSOLPGZMUMY-REWHXWOFAK;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
	SMILES [Ag]Br;
UNII	NHQ37BJZ2Z
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	AgBr
வாய்ப்பாட்டு எடை	187.77 கி/மோல்
தோற்றம்	பழுப்பு மஞ்சள் நிறத் திண்மம்; ஒளியுணர்திறன் மிக்கது
அடர்த்தி	6.473 கி/செமீ3, திண்மம்
உருகுநிலை	432 °C (810 °F; 705 K)
கொதிநிலை	1,502 °C (2,736 °F; 1,775 K) (சிதைவுறுகிறது)
நீரில் கரைதிறன்	0.140 மிகி/லி (20 °செ)
கரைதிறன் பெருக்கம் (Ksp)	5.4 × 10 −13
கரைதிறன்	எத்தனால், பெரும்பான்மையான அமிலங்களில் கரைவதில்லை; அமோனியாவில் பகுதியளவு கரையும்; கார சயனைடு கரைசல்களில் கரையும்
Band gap	2.5 eV
எதிர்மின்னி நகாமை	4000 cm2/(V·s)
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	−59.7·10−6 cm3/mol
ஒளிவிலகல் சுட்டெண் (nD)	2.253
வெப்பவேதியியல்
Std enthalpy of; formation ΔfHo298	−100 kJ·mol−1
நியம மோலார் ; எந்திரோப்பி So298	107 J·mol−1·K−1
வெப்பக் கொண்மை, C	270 J/(kg·K)
தீங்குகள்
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	வெள்ளி(I) புளோரைடு]]; வெள்ளி குளோரைடு; வெள்ளி அயோடைடு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	செப்பு(I) புரோமைடு; பாதரச(I) புரோமைடு
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். verify (இது ?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

வெள்ளி புரோமைடு (Silver bromide) என்பது மென்மையான, வெளிர்-மஞ்சள் நிறமுடைய, நீரில் கரையாத உப்பு ஆகும். இந்த உப்பானது மற்ற வெள்ளி ஆலைடுகளுடன் ஒப்பிடும் போது ஒளிக்கான அசாதாரண உணர்திறன் காரணமாக நன்கு அறியப்பட்டது ஆகும். இந்தப் பண்பு வெள்ளி ஆலைடுகளை நவீன ஒளிப்படப் பொருட்களின் அடிப்படையாக மாற்ற அனுமதித்துள்ளது.^[2] ஒளிப்படத் தகடுகளில் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது, மேலும் புனித உடற்போர்வையின் போலியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டதாக சிலர் நம்புகின்றனர்.^[3] இந்த உப்பை இயற்கையாகவே புரோமார்கைரைட் (புரோமைரைட்) என்ற கனிமமாக காணலாம்.

தயாரிப்பு

இந்தச் சேர்மத்தை கனிம வடிவில் காணலாம் என்றாலும், பொதுவாக வெள்ளி நைட்ரேட்டை ஒரு கார புரோமைடு (பொதுவாக பொட்டாசியம் புரோமைடு) உடன் வினைபுரியச் செய்வதன் மூலம் தயாரிக்கப்படுகிறது.^[2]

AgNO₃ (aq) + KBr (aq) → AgBr (s) + KNO_3(aq)

கடினமான முறையாக இருந்தாலும், உப்பை அதன் தனிமங்களிலிருந்து நேரடியாகவும் தயாரிக்கலாம்.

ஒரு எளிய, ஒளி-உணர்திறன் மிக்க மேற்பரப்பின் நவீன முறை தயாரிப்பானது ஒரு ஜெலட்டின் வெள்ளி ஆலைடு படிகங்களின் குழம்பை உருவாக்குகிறது, பின்னர் அது ஒரு ஒளிப்படத்தகடு அல்லது பிற ஊடகத்தில் பூசப்படுகிறது. கட்டுப்படுத்தப்பட்ட சூழலில் வீழ்படிவின் மூலம் சிறிய, சீரான படிகங்களை உருவாக்குகின்றன. (பொதுவாக <1 μm விட்டம் மற்றும் ~ 10¹² Ag அணுக்களைக் கொண்டுள்ளன).^[2]

வேதிவினைகள்

பொதுவாக, வெள்ளி புரோமைடு திரவ அம்மோனியாவுடன் உடனடியாக வினைபுரிந்து Ag(NH
₃)
₂Br மற்றும் Ag(NH
₃)
₂Br⁻
₂ போன்ற பல்வேறு அம்மைன் அணைவு சேர்மங்களை உருவாக்குகிறது.^[4]

AgBr + m NH₃ + (n - 1) Br⁻
→ Ag(NH
₃)
_mBr^1-n
_n

வெள்ளி புரோமைடு முப்பீனைல்பாஸ்பீனுடன் வினைபுரிந்து ஒரு டிரிஸ்(ட்ரைபீனைல்ஃபாஸ்பீன்) உற்பத்தி செய்கிறது. ^[5]

இயற்பியல் பண்புகள்

படிக அமைப்பு

AgF, AgCl மற்றும் AgBr அனைத்தும் முக மைய கனசதுர (fcc) பாறை-உப்பு (NaCl) படிக கட்டமைப்பு பின்வரும் கட்டமைப்பு அளவுருக்களுடன் உள்ளன. ^[6]

வெள்ளி ஆலைடு படிகத்தின் பண்புகள்

சேர்மம்

படிக உரு

அமைப்பு.

படிகக் கூட்டமைப்பு, a/Å

வெள்ளி புளோரைடு

முகமைய கனசதுரம்

பாறை உப்பு, NaCl

4.936

வெள்ளி குளோரைடு, குளோரார்ஜிரைட்டு

முகமைய கனசதுரம்

பாறை உப்பு, NaCl

5.5491

வெள்ளி புரோமைடு, புரோமாரஜிரைட்டு

முகமைய கனசதுரம்

பாறை உப்பு, NaCl

5.7745

*அலகு செல் அமைப்பு*

முக மைய கனசதுரம்	NaCl - பாறை உப்பு அமைப்பு

பெரிய ஆலைடு அயனிகள் ஒரு கனசதுர நெருக்கமான பொதியலில் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. அதே நேரத்தில் சிறிய வெள்ளி அயனிகள் அவற்றுக்கிடையேயான எண்முக இடைவெளிகளை நிரப்புகின்றன. ஒரு வெள்ளி அயனி Ag⁺ 6 Br⁻ அயனிகளால் சூழப்பட்ட அணைவுக் கட்டமைப்பை வழங்குகிறது.

மற்ற வெள்ளி ஆலைடுகளைப் போலல்லாமல், அயோடார்கைரைட் (ஏஜிஐ) ஒரு அறுகோண துத்தநாக படிகக் கூட்டமைப்பைக் கொண்டுள்ளது.

கரைதிறன்

வெள்ளி ஆலைடுகள் பரந்த அளவிலான கரைதிறன்களைக் கொண்டுள்ளன. AgF இன் கரைதிறன் AgI ஐ விட 6 × 10⁷ மடங்கு ஆகும். இந்த வேறுபாடுகள் ஆலைடு அயனிகளின் ஒப்பீட்டு கரைசல் என்தால்பிகளுக்கு காரணமாகின்றன- மற்றவற்றோடு ஒப்பிடும் போது ஃபுளூரைடு கரைசலின் வெப்ப உள்ளடக்கம் முரண்படும் அளவிற்கு மிக அதிகமாக உள்ளது.

**வெள்ளி ஆலைடு கரைப்பான்கள்**
சேர்மம்	கரைதிறன் (கி/100 கி H₂)
வெள்ளி புளோரைடு	172
வெள்ளி குளொரைடு	0.00019
வெள்ளி புரோமைடு	0.000014
வெள்ளி அயோடைடு	0.000003

மேற்கோள்கள்

↑ ^1.0 ^1.1 Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A23. ISBN 978-0-618-94690-7.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Greenwood, N.N., Earnshaw, A. (1984). Chemistry of the Elements. New York: Permagon Press. pp. 1185–87. ISBN 978-0-08-022057-4.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
↑ Hamilton, J.F. (1974). "Physical Properties of Silver Halide Microcrystals". Photographic Science and Engineering 18 (5): 493–500.
↑ Leden, I., Persson, G.; Persson; Sjöberg; Dam; Sjöberg; Toft (1961). "The Solubility of Silver Chloride and Silver Bromide in Aqueous Ammonia and the Formation of Mixed Silver-Ammonia-Halide Complexes". Acta Chem. Scand. 15: 607–614. doi:10.3891/acta.chem.scand.15-0607.
↑ Engelhardt, LM; Healy, PC; Patrick, VA; White, AH (1987). "Lewis-Base Adducts of Group-11 Metal(I) Compounds. XXX. 3:1 Complexes of Triphenylphosphine With Silver(I) Halides". Aust. J. Chem. 40 (11): 1873–1880. doi:10.1071/CH9871873.
↑ Glaus, S.; Calzaferri, G. (2003). "The band structures of the silver halides AgF, AgCl, and AgBr: A comparative study". Photochem. Photobiol. Sci. 2 (4): 398–401. doi:10.1039/b211678b. Bibcode: 2003PhPhS...2..398G.

[b1-1] 1.0 ^1.1 Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A23. ISBN 978-0-618-94690-7.

[Greenwood-Earnshaw1984-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Greenwood, N.N., Earnshaw, A. (1984). Chemistry of the Elements. New York: Permagon Press. pp. 1185–87. ISBN 978-0-08-022057-4.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)

[Hamilton1974-3] Hamilton, J.F. (1974). "Physical Properties of Silver Halide Microcrystals". Photographic Science and Engineering 18 (5): 493–500.

[Leden1961-4] Leden, I., Persson, G.; Persson; Sjöberg; Dam; Sjöberg; Toft (1961). "The Solubility of Silver Chloride and Silver Bromide in Aqueous Ammonia and the Formation of Mixed Silver-Ammonia-Halide Complexes". Acta Chem. Scand. 15: 607–614. doi:10.3891/acta.chem.scand.15-0607.

[Engelhardt1987-5] Engelhardt, LM; Healy, PC; Patrick, VA; White, AH (1987). "Lewis-Base Adducts of Group-11 Metal(I) Compounds. XXX. 3:1 Complexes of Triphenylphosphine With Silver(I) Halides". Aust. J. Chem. 40 (11): 1873–1880. doi:10.1071/CH9871873.

[Glaus-Calzaferri2003-6] Glaus, S.; Calzaferri, G. (2003). "The band structures of the silver halides AgF, AgCl, and AgBr: A comparative study". Photochem. Photobiol. Sci. 2 (4): 398–401. doi:10.1039/b211678b. Bibcode: 2003PhPhS...2..398G.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]