உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

விலங்குநஞ்சு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
குளவி கொடுக்கின் நுனியில் விஷத்தின் துளி.

நஞ்சு, விஷம் அல்லது விலங்குநஞ்சு (zootoxin) என்பது விலங்கு அல்லது பூச்சிகளால் உற்பத்தி செய்யப்படும் ஒரு வகை நஞ்சாகும், இது நஞ்சுள்ள விலங்குகள் அல்லது பூச்சிகளின் கடி அல்லது கொட்டுதல் மூலம் ஏற்படும் காயம் வழியாக பிற உயிரிகளின் உடலில் செலுத்தப்படுகிறது.[1][2][3] நஞ்சேற்றம் (envenomation) எனப்படும் செயல்பாட்டில், பற்கள் அல்லது கொடுக்கு போன்ற சிறப்பு உறுப்புகள் மூலம் நச்சு செலுத்தப்படுகிறது.[2] விலங்குநஞ்சு (Venom) பொதுவாக நஞ்சில் (Poison) இருந்து வேறுபட்டதாக கருதப்படுகிறது. நஞ்சு (poison) என்பது ஒரு நச்சுப்பொருள் (Toxin) ஆகும், இது உணவாக உட்கொள்ளப்படுவதன் (Ingested), மூச்சில் புகுந்துவிடுவதன் (Inhaled) அல்லது தோல் வழியாக உறிஞ்சப்படுவதன் (Absorbed) மூலம் இயங்கில்லாமல் (Passively) வழங்கப்படுகிறது.

அதேசமயம், நச்சுச்சுரப்பு டாக்ஸன்ஜன் (Toxungen) என்பது ஒரு என்பது ஒரு விலங்கின் சுரப்பு அல்லது பிற உடல் திரவம் (secretion or bodily fluid) ஆகும். இது மற்றொரு விலங்கின் வெளிப்புறத்திலே நேரடி உடல் தொடர்பு மூலமும் உடல் தொடர்பு இல்லாமலும் (with or without physical contact) செலுத்தப்படும் நச்சு பொருளாகும்.

நிலப்பரப்பு மற்றும் கடல்களிலும் வாழும் வேட்டையாடும் விலங்குகள் மற்றும் இரைகள், முதுகெலும்புள்ள மற்றும் முதுகெலம்பற்ற விலங்குகள் போன்ற பல்வேறு வகையான விலங்குகளிலும் விலங்குநஞ்சு என்பது உருவாகியுள்ளது,. நரம்பு மண்டலங்களை பாதிக்கும் நரம்பியல் நச்சுகள், தசைகளை சேதப்படுத்தும் தசைநச்சுகள், மற்றும் இரத்த உறைதலை சீர்குலைக்கும் குருதிநச்சுகள், உயிரணுக்களைக் கொல்லும் நெக்ரோடாக்சின்கள் மற்றும் சைட்டோடாக்சின்கள் ஆகிய நான்கு முக்கிய செயல்பாட்டின் மூலம் விலங்கு நஞ்சுகள் செயல்படுகின்றன. நச்சு விலங்குகள் ஆண்டுக்கு பல்லாயிரக்கணக்கான மனித இறப்புகளை ஏற்படுத்துகின்றன.

விலங்கு நஞ்சுகள் பெரும்பாலும் வெவ்வேறு வகையான நச்சுகளின் சிக்கலான கலவைகள் ஆகும். விலங்கு நஞ்சுகள் இரத்த உறைவு, மூட்டுவலி மற்றும் சில புற்றுநோய் உள்ளிட்ட பல நோய்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மேலும் பல நோய்களுக்கு விலங்கு நஞ்சுகளின் பயன்பாடு பற்றிய ஆய்வுகள் நடைபெறுகின்றன .

பரிணாமம்

[தொகு]

விவித உயிரினக் குழுக்களில் (Taxa) நஞ்சின் பயன்பாடு பரிணாம ஒருங்கிணைவு (Convergent Evolution) கோட்பாடிற்கான சிறந்த உதாரணமாகும். இந்த சிறப்பு பண்பு எவ்வாறு மிகவும் பரவலாகவும் மாற்றுமையாகவும் (Diversified) உருவாகியது என்பதைத் துல்லியமாக உறுதி செய்வது கடினம். நஞ்சுள்ள உயிரினங்களின் நஞ்சுகளை உருவாக்கும் மல்டிஜீன் குடும்பங்கள் (Multigene Families) தொடர்ச்சியாக இயற்கைத் தேர்விற்கு உள்ளாகின்றன, இது மிகவும் மாறுபட்ட மற்றும் குறிப்பிட்ட செயல்பாடுகளைக் கொண்ட நஞ்சுகளை உருவாக்குகிறது.

நஞ்சு அதன் சூழலுக்கும் (Environment) இரைக்கும் (Victims) ஏற்றவாறு மாற்றம் அடைகிறது, குறிப்பாக, வேட்டையாடும் விலங்குகளில் காணப்படும் நஞ்சானது இரையாகும் உயிரினத்தின் (Prey) குறிப்பிட்ட அயணி வாயில்கள் (Ion Channels) மீது மிகுந்த செயல்திறன் (Efficiency) பெறும் வகையில் பரிணாம வளர்ச்சி அடைகிறது. இதனால், ஒவ்வொரு விலங்கின் நஞ்சும் அந்த உயிரினத்தின் வழக்கமான உணவுக்கே (Standard Diet) மிகவும் சிறப்பாக செயல்படுகின்றது.[4]

தேனீ விஷத்தில் உள்ள பாஸ்போலிபேஸ் ஏ2 என்ற நொதி கொழுப்பு அமிலங்களை வெளியிடுகிறது, இது கால்சியம் சமிக்ஞையை பாதிக்கிறது.

விலங்குநஞ்சுகள் தன்னுள் உள்ள பல்வேறு நச்சு பொருட்களின் மூலம் உயிரியல் விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன; சில விலங்குநஞ்சுகள் வெவ்வேறு வகையான நஞ்சுகளின் சிக்கலான கலவையாக இருக்கலாம்.

  • நெக்ரோடாக்ஸின்கள் (Necrotoxins) – இது சந்திக்கும் செல்களை அழித்து நெக்ரோசிஸ் (Necrosis) ஏற்படுத்தும் (அதாவது, செல்களின் மரணம்). விரியன் பாம்புகள் (Vipers) மற்றும் தேனீ (Bees) விஷங்களில் இது காணப்படுகிறது.[5]
  • ஹீமோடாக்ஸின்கள் (Haemotoxins / Hemotoxins / Hematotoxins) என்பது சிவப்பு இரத்த அணுக்களை (Red Blood Cells) அழிக்கவும், இரத்த உறைவை (Blood Clotting) பாதிக்கவும், உடலின் உறுப்புகளை சேதப்படுத்தவும் மற்றும் பொது திசு நாசம் (Generalized Tissue Damage) ஏற்படுத்தவும் காரணமாகும். கண்ணாடி விரியன் பாம்புகளில் காணப்படுகின்றன.
  • நியூரோடாக்ஸின்கள் Neurotoxins – இது நரம்பு மண்டலத்தை பாதிக்கும், குறிப்பாக அயணி கால்வாய் நச்சுகள் (Ion Channel Toxins). இவை கருப்பு விதவை சிலந்திகள், தேள்கள், பெட்டி ஜெல்லிமீன், கூம்பு நத்தைகள், பூராண்கள் மற்றும் நீல வளைய ஆக்டோபஸ்கள் உள்ளிட்ட பல உயிரிகளில் காணப்படுகின்றன.[6]
  • மயோடாக்ஸின்கள் (Myotoxins), இது ஒரு ஏற்பியுடன் பிணைவதன் மூலம் தசைகளை சேதப்படுத்துகிறது. இந்த சிறிய, அடிப்படை பெப்டைடுகள் பாம்புகளில் காணப்படுகின்றன (ராட்டில்ஸ்னேக்) மற்றும் பல்லியின் விஷங்கள் போன்றவை.[7][8][9][10]
  • சைட்டோடாக்சின்கள் (Cytotoxins), இவை தனிப்பட்ட உயிரணுக்களைக் கொல்கின்றன. தேனீக்களின் அபிடாக்ஸின் மற்றும் கருப்பு விதவை சிலந்திகளின் விஷத்தில் காணப்படுகின்றன [11][12]

விலங்குநஞ்சும் மனிதர்களும்

[தொகு]

மருத்துவத்தில், பாம்பு நஞ்சில் உள்ள புரதங்கள் இரத்த உறைவு, கீல்வாதம் மற்றும் சில புற்றுநோய் உள்ளிட்ட நோய்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.[13][14] கிலா அரக்கப் பல்லி நஞ்சில் உள்ள எக்ஸெனடைடு எனும் உயிர்வேதிப்பொருள் நீரிழிவு நோய் சிகிச்சையில் பயன்படுகிறது.[15] தீ எறும்பு நஞ்சிலிருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்ட சோலெனோபின்கள் புற்றுநோய் சிகிச்சை முதல் தடிப்புத் தோல் அழற்சி வரை உயிரியல் மருத்துவ பயன்பாடுகளை நிரூபித்துள்ளன.[16][17] விலங்குநஞ்சுடன் தொடர்புடைய புரதங்கள் மற்றும் தனிப்பட்ட கூறுகளை மருந்து வழிமுறைகளுக்கு எவ்வாறு பயன்படுத்தலாம் என்பதை ஆய்வு செய்ய விலங்குநஞ்சு புரதவியல் (வேனோமிக்ஸ்) என்ற அறிவியலின் ஒரு கிளை நிறுவப்பட்டுள்ளது.[18]

எதிர்ப்பு

[தொகு]
கலிபோர்னியா தரை அணில் வடக்கு பசிபிக் ராட்டில்ஸ்னேக் வெளியேற்றும் சக்திவாய்ந்த நஞ்சினை எதிர்க்கிறது.

பல வேட்டையாடும் விலங்கினங்களால் நஞ்சு ஒரு உணவுச் சமன்பாட்டுக் கருவியாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. நஞ்சுள்ள வேட்டையாடும் விலங்களுக்கும் அவற்றின் இரைகளுக்கும் இடையிலான சக பரிணாமமே நஞ்சுஎதிர்ப்பின் உந்து சக்தியாகும், இதுவே உயிரின உலகில் பலமுறை உருவாகியுள்ள விஷ எதிர்ப்பின் (venom resistance) முக்கிய இயக்க சக்தியாகும்.[19] நஞ்சுடைய வேட்டையாடி விலங்குகளுக்கும் விஷத்தை எதிர்க்கும் இரைகளுக்கும் இடையிலான சக பரிணாமம் என்பது ஒரு இரசாயன ஆயுத போட்டி என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.[20] வேட்டையாடும்/இரையை உண்ணும் இணைகளின் சக பரிணாமம் நீண்ட காலத்திற்கு ஒன்றுக்கொன்று பொருத்தமாக பரிணாம வளர்ச்சி அடையும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. [21] வேட்டையாடும் உயிரினங்கள் எளிதில் இலக்காகும் (susceptible) உயிரினங்களைப் பிடிக்க அதிகமாய் சார்ந்திருக்கும் போது, மீதமுள்ள உயிரினங்கள் தப்பித்துப் பிழைக்கும் திறன் கொண்டவையாக இருக்கும். [22] வேட்டையாடும் உயிரினம் எதிர்க்கும் இரையை தன் நஞ்சினால் அடக்க முடியாமல் போவதால் நஞ்சுஎதிர்ப்பானது இரைவிலங்குகளில் பொதுவாக காலப்போக்கில் அதிகரிக்கிறது.[23]

நஞ்சு எதிர்ப்பு திறன் வளர்ச்சியின் மூலம் இரைகளுக்கு பிழைப்புத் திறன் அதிகரிக்கிறது மேலும் வேட்டையாடி விலங்குகள் நஞ்சு எதிர்ப்பு திறன் கொண்ட இரைகளை வேட்டையாட முடியாவிட்டால், புதிய இரைவிலங்கினங்களை தேடி உணவுச் சங்கிலியின் பாதையில் பயணிக்க வேண்டியதிருக்கும்.[24] [25]

நஞ்சு எதிர்ப்பு திறன் கொண்ட ஓசெல்லாரிஸ் கோமாளி மீன் எப்போதும் நச்சுள்ள கடல் அனிமோன் கூடாரங்களுக்கு இடையில் வாழ்கிறது.

மேலும் காண்க

[தொகு]

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. ↑ டோர்லாண்ட் மருத்தவ அகராதியில் venom
  2. ↑ 2.0 2.1 Gupta, Ramesh C. (24 March 2017). Reproductive and developmental toxicology. Saint Louis. pp. 963–972. ISBN 978-0-12-804240-3. கணினி நூலகம் 980850276.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  3. ↑ Chippaux, JP; Goyffon, M (2006). "[Venomous and poisonous animals--I. Overview]." (in fr). Médecine Tropicale 66 (3): 215–20. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0025-682X. பப்மெட்:16924809. 
  4. ↑ Kordiš, D.; Gubenšek, F. (2000). "Adaptive evolution of animal toxin multigene families". Gene 261 (1): 43–52. doi:10.1016/s0378-1119(00)00490-x. பப்மெட்:11164036. 
  5. ↑ Raffray, M.; Cohen, G. M. (1997). "Apoptosis and necrosis in toxicology: a continuum or distinct modes of cell death?". Pharmacology & Therapeutics 75 (3): 153–177. doi:10.1016/s0163-7258(97)00037-5. பப்மெட்:9504137. 
  6. ↑ Dutertre, Sébastien; Lewis, Richard J. (2006). "Toxin insights into nicotinic acetylcholine receptors". Biochemical Pharmacology 72 (6): 661–670. doi:10.1016/j.bcp.2006.03.027. பப்மெட்:16716265. 
  7. ↑ Nicastro, G. (May 2003). Franzoni, L.; de Chiara, C.; Mancin, A. C.; Giglio, J. R.; Spisni, A.. "Solution structure of crotamine, a Na+ channel affecting toxin from Crotalus durissus terrificus venom". Eur. J. Biochem. 270 (9): 1969–1979. doi:10.1046/j.1432-1033.2003.03563.x. பப்மெட்:12709056. 
  8. ↑ Griffin, P. R.; Aird, S. D. (1990). "A new small myotoxin from the venom of the prairie rattlesnake (Crotalus viridis viridis)". FEBS Letters 274 (1): 43–47. doi:10.1016/0014-5793(90)81325-I. பப்மெட்:2253781. 
  9. ↑ Samejima, Y.; Aoki, Y.; Mebs, D. (1991). "Amino acid sequence of a myotoxin from venom of the eastern diamondback rattlesnake (Crotalus adamanteus)". Toxicon 29 (4): 461–468. doi:10.1016/0041-0101(91)90020-r. பப்மெட்:1862521. 
  10. ↑ Whittington, C. M.; Papenfuss, A. T.; Bansal, P.; Torres, A. M.; Wong, E. S.; Deakin, J. E.; Graves, T.; Alsop, A. et al. (June 2008). "Defensins and the convergent evolution of platypus and reptile venom genes". Genome Research 18 (6): 986–094. doi:10.1101/gr.7149808. பப்மெட்:18463304. 
  11. ↑ Sobral, Filipa; Sampaio, Andreia; Falcão, Soraia; Queiroz, Maria João R.P.; Calhelha, Ricardo C.; Vilas-Boas, Miguel; Ferreira, Isabel C. F. R. (2016). "Chemical characterization, antioxidant, anti-inflammatory and cytotoxic properties of bee venom collected in Northeast Portugal". Food and Chemical Toxicology 94: 172–177. doi:10.1016/j.fct.2016.06.008. பப்மெட்:27288930. https://bibliotecadigital.ipb.pt/bitstream/10198/13492/3/345.pdf. 
  12. ↑ Peng, Xiaozhen; Dai, Zhipan; Lei, Qian; Liang, Long; Yan, Shuai; Wang, Xianchun (April 2017). "Cytotoxic and apoptotic activities of black widow spiderling extract against HeLa cells". Experimental and Therapeutic Medicine 13 (6): 3267–3274. doi:10.3892/etm.2017.4391. பப்மெட்:28587399. 
  13. ↑ Pal, S. K.; Gomes, A.; Dasgupta, S. C.; Gomes, A. (2002). "Snake venom as therapeutic agents: from toxin to drug development.". Indian Journal of Experimental Biology 40 (12): 1353–1358. பப்மெட்:12974396. 
  14. ↑ Holland, Jennifer S. (February 2013). "The Bite That Heals". National Geographic. Archived from the original on 25 May 2018. Retrieved 30 September 2018.
  15. ↑ Mullin, Emily (29 November 2015). "Animal Venom Database Could Be Boon To Drug Development". Forbes. Retrieved 30 September 2018.
  16. ↑ Fox, Eduardo G.P.; Xu, Meng; Wang, Lei; Chen, Li; Lu, Yong-Yue (May 2018). "Speedy milking of fresh venom from aculeate hymenopterans". Toxicon 146: 120–123. doi:10.1016/j.toxicon.2018.02.050. பப்மெட்:29510162. 
  17. ↑ Fox, Eduardo Gonçalves Paterson (2021). "Venom Toxins of Fire Ants". In Gopalakrishnakone, P.; Calvete, Juan J. (eds.). Venom Genomics and Proteomics. Springer Netherlands. pp. 149–167. doi:10.1007/978-94-007-6416-3_38. ISBN 9789400766495.
  18. ↑ Calvete, Juan J. (December 2013). "Snake venomics: From the inventory of toxins to biology". Toxicon 75: 44–62. doi:10.1016/j.toxicon.2013.03.020. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0041-0101. பப்மெட்:23578513. https://archive.org/details/sim_toxicon_2013-12-01_75/page/n47. 
  19. ↑ Arbuckle, Kevin; Rodríguez de la Vega, Ricardo C.; Casewell, Nicholas R. (December 2017). "Coevolution takes the sting out of it: Evolutionary biology and mechanisms of toxin resistance in animals". Toxicon 140: 118–131. doi:10.1016/j.toxicon.2017.10.026. பப்மெட்:29111116. https://archive.lstmed.ac.uk/7837/1/Coevolution%20takes%20the%20sting%20out%20of%20it%20.pdf. 
  20. ↑ Dawkins, Richard; Krebs, John Richard; Maynard Smith, J.; Holliday, Robin (1979-09-21). "Arms races between and within species". Proceedings of the Royal Society of London. Series B. Biological Sciences 205 (1161): 489–511. doi:10.1098/rspb.1979.0081. பப்மெட்:42057. Bibcode: 1979RSPSB.205..489D. 
  21. ↑ McCabe, Thomas M.; Mackessy, Stephen P. (2015). Gopalakrishnakone, P.; Malhotra, Anita (eds.). Evolution of Resistance to Toxins in Prey. Toxinology. Springer Netherlands. pp. 1–19. doi:10.1007/978-94-007-6727-0_6-1. ISBN 978-94-007-6727-0. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  22. ↑ Nuismer, Scott L.; Ridenhour, Benjamin J.; Oswald, Benjamin P. (2007). "Antagonistic Coevolution Mediated by Phenotypic Differences Between Quantitative Traits". Evolution 61 (8): 1823–1834. doi:10.1111/j.1558-5646.2007.00158.x. பப்மெட்:17683426. 
  23. ↑ Holding, Matthew L.; Drabeck, Danielle H.; Jansa, Sharon A.; Gibbs, H. Lisle (1 November 2016). "Venom Resistance as a Model for Understanding the Molecular Basis of Complex Coevolutionary Adaptations". Integrative and Comparative Biology 56 (5): 1032–1043. doi:10.1093/icb/icw082. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:1540-7063. பப்மெட்:27444525. https://academic.oup.com/icb/article/56/5/1032/2420622. 
  24. ↑ Calvete, Juan J. (1 March 2017). "Venomics: integrative venom proteomics and beyond". Biochemical Journal 474 (5): 611–634. doi:10.1042/BCJ20160577. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0264-6021. பப்மெட்:28219972. 
  25. ↑ Morgenstern, David; King, Glenn F. (1 March 2013). "The venom optimization hypothesis revisited". Toxicon 63: 120–128. doi:10.1016/j.toxicon.2012.11.022. பப்மெட்:23266311. 
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=விலங்குநஞ்சு&oldid=4214565" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது