யாயர் லாபிட்
யாயர் லாபிட் | |
|---|---|
יאיר לפיד | |
.jpg) 2022 ஆம் ஆண்டில் லாபிட் | |
| இசுரேலின் 14 ஆம் பிரதம அமைச்சர் | |
பதவியில் உள்ளார் | |
| பதவியில் 1 சூலை 2022 | |
| குடியரசுத் தலைவர் | ஐசக் எர்சாக் |
| முன்னையவர் | நப்தாலி பென்னட் |
| இசுரேலின் 2ஆவது மாற்று பிரதமர் | |
| பதவியில் 13 சூன் 2021 – 1 சூலை 2022 | |
| பிரதமர் | நப்தாலி பென்னெட் |
| முன்னையவர் | பென்னி கான்ட்சு |
| பின்னவர் | நப்தாலி பென்னெட் |
| யெஷ் அடிட்டின் தலைவர் | |
பதவியில் உள்ளார் | |
| பதவியில் 1 மே 2012 | |
| முன்னையவர் | Position established |
| தனிப்பட்ட விவரங்கள் | |
| பிறப்பு | 5 நவம்பர் 1963 டெல் அவீவ், இசுரேல் |
| அரசியல் கட்சி | யெஷ் அடிட் |
| துணைவர் | லிகி லாபிட் |
| பிள்ளைகள் | 3 |
| பெற்றோர் | டாமி லாபிது சுலாமிட் லாபிது |
| பணி |
|
யாயிர் லாப்பிது (Yair Lapid) ( எபிரேயம்: יָאִיר לַפִּיד , ஒலிபெயர்ப்பு: Yāʾīr Lapīð, IPA: [jaˈʔiʁ laˈpid] ; பிறப்பு 5 நவம்பர் 1963) ஒரு இஸ்ரேலிய அரசியல்வாதி மற்றும் முன்னாள் பத்திரிகையாளர் ஆவார். 1 ஜூலை 2022 முதல் இஸ்ரேலின் 14 வது பிரதமராக பணியாற்றுகிறார். இவர் முன்னர் இஸ்ரேலின் மாற்று பிரதமராகவும், 2021 முதல் 2022 வரை வெளியுறவு அமைச்சராகவும் பணியாற்றினார் . 2020 முதல் 2021 வரை எதிர்க்கட்சித் தலைவராகவும், 2013 முதல் 2014 வரை நிதியமைச்சராகவும் பணியாற்றிய லாபிட், மையவாத யெஷ் அடிட்டின் கட்சியின் தலைவராகவும்[1] பணியாற்றுகிறார்.
2012 ஆம் ஆண்டில் அரசியலில் நுழைவதற்கு முன்பு, லாபிட் ஒரு எழுத்தாளர், தொலைக்காட்சி தொகுப்பாளர் மற்றும் செய்தி தொகுப்பாளராக இருந்தார். அவர் நிறுவிய மத்தியவாத யெஷ் அடிட் கட்சி, 2013 ஆம் ஆண்டில் நடந்த முதல் சட்டமன்றத் தேர்தலில் 19 இடங்களை வென்று நெசெட்டில் இரண்டாவது பெரிய கட்சியாக மாறியது. எதிர்பார்த்ததை விட அதிகமான வெற்றி முடிவுகள், முன்னணி மையவாதியாக லாபிட்டின் நற்பெயருக்கு பங்களித்தன.
2013 முதல் 2014 வரை, லிகுட் உடனான அவரது கூட்டணி ஒப்பந்தத்தைத் தொடர்ந்து, பிரதமர் பெஞ்சமின் நெத்தனியாகுவின் கீழ் நிதி அமைச்சராக லாபிட் பணியாற்றினார். 2013 ஆம் ஆண்டில், தி ஜெருசலேம் போஸ்ட்டின் "உலகின் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க யூதர்கள்" பட்டியலில் லாபிட் முதல் இடத்தைப் பிடித்தார். [2] இவர் 2013 ஆம் ஆண்டில் வெளியுறவுக் கொள்கை குறித்த உலகளாவிய சிந்தனையாளர்களில் முன்னணியில் இருப்பவர்களில் ஒருவராக அங்கீகரிக்கப்பட்டார், [3] மேலும் டைம் இதழின் 100 "உலகின் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க நபர்களில்" ஒருவராகவும் தரப்படுத்தப்பட்டார். இவர் நெசெட் வெளியுறவு மற்றும் பாதுகாப்புக் குழுவிலும், உளவுத்துறை மற்றும் பாதுகாப்பு சேவைகளுக்கான துணைக் குழுவிலும் பணியாற்றுகிறார்.
17 மே 2020 அன்று , இஸ்ரேலின் முப்பத்தைந்தாவது அரசாங்கம் பதவியேற்ற பிறகு, லாபிட் எதிர்க்கட்சித் தலைவரானார். 5 மே 2021 அன்று, கூட்டணி ஆட்சி அமைக்க மற்ற கட்சிகளுடன் பேச்சு வார்த்தை நடத்தினார். 2 ஜூன் 2021 அன்று, லாபிட் இஸ்ரேலிய ஜனாதிபதி ருவன் ரிவ்லினிடம் நப்தாலி பென்னட்டுடன் சுழற்சி அரசாங்கத்திற்கு ஒப்புக்கொண்டதாகவும், தற்போதைய பிரதம மந்திரி பெஞ்சமின் நெதன்யாகுவை மாற்றத் தயாராக இருப்பதாகவும் தெரிவித்தார். [4] புதிய அரசாங்கம் 13 ஜூன் 2021 அன்று பதவியேற்றது [5]
2022 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 1 ஆம் தேதி இஸ்ரேலின் பிரதமரானார். பென்னட் நெசெட்டைக் கலைக்க வாக்களிக்க அழைப்பு விடுப்பதாகவும், வாக்களித்த சிறிது நேரத்திலேயே அவர் பிரதமர் பதவியில் இருந்து விலகுவதாகவும் அறிவித்ததைத் தொடர்ந்து லாப்பிட் இஸ்ரேலின் பிரதமரானார். அடுத்த தேர்தலுக்குப் பிறகு புதிய அரசாங்கம் அமைக்கப்படும் வரை லாபிட் பிரதமராக இருப்பார். [a][6]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை மற்றும் பின்னணி
[தொகு]
லாபிட் டெல் அவிவில், பத்திரிகையாளரும் அரசியல்வாதியுமான யோசெப் டாமி லாபிட் என்பவரின் மகனாகப் பிறந்தார், அவர் நீதி அமைச்சராகவும், நாவலாசிரியரும் நாடக ஆசிரியருமான Shulamit (கிலாடி) Lapid ஆகவும் பணியாற்றினார். அவரது தந்தை நோவி சாட், யூகோஸ்லாவியாவில் (இப்போது செர்பியா) ஹங்கேரிய யூத பெற்றோருக்கு பிறந்தார், [7] மற்றும் அவரது தாயார் டெல் அவிவில் பிறந்தார். அவரது தாய்வழி தாத்தா டேவிட் கிலாடி முதலில் திரான்சில்வேனியாவைச் சேர்ந்த (இப்போது ருமேனியா) அஷ்கெனாசி யூதர் ஆவார், மேலும் மாரிவ் செய்தித்தாளின் நிறுவனர்களில் ஒரு எழுத்தாளர் மற்றும் பத்திரிகையாளர் ஆவார். [8] [9] [10] அவருக்கு மருத்துவ உளவியலாளரான மேராவ் என்ற சகோதரி உள்ளார். மற்றொரு சகோதரியான மைக்கல் 1984 இல் [11] கார் விபத்தில் இறந்தார். அவரது பெரியம்மா ஹெர்மியோன் லாம்பெல் செர்பியாவில் கைது செய்யப்பட்டு ஆஷ்விட்ஸுக்கு அனுப்பப்பட்டார், அங்கு அவர் எரிவாயு அறையில் கொல்லப்பட்டார். [12] [13]
அரசியல் வாழ்க்கை
[தொகு]
8 ஜனவரி 2012 அன்று லாபிட் அரசியலில் நுழைவதற்காக பத்திரிகையிலிருந்து விலகுவதாக அறிவித்தார். ஏப்ரல் 30 அன்று அவர் தனது கட்சியை முறையாக பதிவு செய்தார், " யெஷ் அடிட்" ( எபிரேயம்: יש עתיד , ஏற்றி ., "எதிர்காலம் இருக்கிறது"). 2012 இலையுதிர்காலத்தில் முன்கூட்டியே தேர்தல்கள் நடத்தப்பட வேண்டும் என்ற இஸ்ரேலில் உள்ள பொதுவான எதிர்பார்ப்புடன் ஒத்துப்போகும் வகையில் [14] நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டது.
யெஷ் அடிட் பதிவு செய்யப்பட்ட சில நாட்களுக்குப் பிறகு, ஒரு திடீரென மேற்கொள்ளப்பட்ட நடவடிக்கையில், பெஞ்சமின் நெத்தனியாகு ஒரு தேசிய ஐக்கிய அரசாங்கத்தை அமைத்தார். லாபிட்டின் கட்சி தேசியத் தேர்தல்களில் பங்கேற்க 2013 இறுதி வரை காத்திருக்க வேண்டும் என்று கருதப்பட்டது. ஆனால் அக்டோபர் 2012 இல், தீவிர பழமைவாதிகளுக்கு இராணுவ வரைவில் இருந்து விலக்கு அளிக்கும் உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பை எவ்வாறு செயல்படுத்துவது என்பது குறித்த பிரச்சனையில் நெதன்யாகுவின் கூட்டணியில் இருந்து கடிமா வெளியேறியதைத் தொடர்ந்து, ஜனவரி 2013 இன் இறுதியில் தேர்தல்கள் நடைபெறும் என்று நெதன்யாகு அறிவித்தார். இது யெஷ் அடிட் கட்சிக்கு தேர்தல் அரசியலில் போட்டியிடுவதற்கான முதல் வாய்ப்பாக அமைந்தது. 2012 நவம்பரில், யெஷ் அடிட் அமைப்பு சராசரியாக 11.6% வாக்குகளைப் பெற்றிருந்தது. 120 இடங்கள் கொண்ட நெசெட்டில் 13-14 இடங்களைப் பெற்றிருந்தது. ஜனவரி தேர்தல் முடிவுகளில், கட்சி எதிர்பாராத விதமாக 19 இடங்களை வென்றது, யெஷ் அடிட் கட்சி 19வது நெசட்டில் இரண்டாவது பெரிய கட்சியாக மாற்றியது.
லாபிட் 2013 மார்ச் 15 ஆம் நாள் இஸ்ரேலின் நிதி அமைச்சராக நியமிக்கப்பட்டார். ஒன்பது மாதங்களுக்குப் பிறகு, ஒரு கருத்துக்கணிப்பு வாக்களிக்கப்பட்டவர்களில் 75% பேர் அவரது செயல்திறனால் ஏமாற்றமடைந்ததாகக் கூறியதாக வெளிவந்தது. இதன் காரணமாக லாபிட்டின் செல்வாக்கில் சரியும் போக்கு காணப்பட்டது. மேலும், அவரது கட்சி ஆண்டின் ஆரம்பத்தில் பெற்றிருந்த 19 இடங்களுக்கு எதிராக 10 இடங்களை மட்டுமே எட்டியது. [15]
2 டிசம்பர் 2014 அன்று, நெதன்யாகு நிதியமைச்சர் பதவியிலிருந்து லாபிட்டை நீக்கினார். [16]
யெஷ் அடிட்
[தொகு]2016 ஆம் ஆண்டில், லாபிட் தனது தளமான "இஸ்ரேலுக்கான ஏழு அம்சத் திட்டம்" ஒன்றை முன்வைத்தார், இதில் வலுவான பாதுகாப்புக் கோட்பாடு, பாலஸ்தீனியர்களிடமிருந்து பிரிந்ததன் அவசியத்தின் அடிப்படையில் அரபு நாடுகளுடன் ஒரு பிராந்திய மாநாடு, ஊழலைத் தூய்மைப்படுத்துவதற்கான அரசியல் அமைப்பு சீர்திருத்தங்கள், இஸ்ரேல் அரசு அதன் யூத மற்றும் ஜனநாயகத் தன்மை, பலப்படுத்தப்பட்ட சட்ட அமலாக்க அமைப்பு, புதுமைகளால் முன்னேறும் பொருளாதாரம் மற்றும் கல்வி மற்றும் அறிவியலுக்கு ஆகியவற்றிற்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. [17] [18]
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ Lapid is not prohibited from leading the next government and continuing as prime minister.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "Dreams of the father guide Yair Lapid as he eyes Israel's premiership". France 24. 1 June 2021. Archived from the original on 3 June 2021. Retrieved 3 June 2021.
- ↑ Jerusalem Post staff (4 May 2013). "Top 50 most influential Jews 2013: Places 1–10". The Jerusalem Post. Archived from the original on 24 December 2017. Retrieved 5 August 2013.
- ↑ "Yair Lapid – For appealing to Israel's political center". Foreign Policy. Archived from the original on 24 June 2018. Retrieved 24 June 2018.
- ↑ Hoffman, Gil (3 June 2021). "Lapid tells Rivlin: I have succeeded in forming coalition with Bennett". The Jerusalem Post (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Archived from the original on 27 April 2022. Retrieved 22 June 2022.
- ↑ Lieber, Dov (13 June 2021). "Israel Gets New Government to End Netanyahu's 12-Year Rule". The Wall Street Journal. Archived from the original on 15 June 2021. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ Estrin, Daniel (20 June 2022). "Israel's prime minister is stepping down, sparking a new round of elections". NPR. Archived from the original on 1 July 2022. Retrieved 24 June 2022.
- ↑ Beck, Mordechai (20 June 2008). "Yosef Lapid". The Guardian. Archived from the original on 22 June 2022. Retrieved 22 June 2022.
- ↑ Shulamit Lapid பரணிடப்பட்டது 17 சூன் 2022 at the வந்தவழி இயந்திரம் – Jewish Women's Archive
- ↑ Gradstein, Linda (17 January 2012). "In entering Israeli politics, Yair Lapid eyes force of socioeconomic protests | Jewish Telegraphic Agency". Jta.org. Archived from the original on 3 April 2013. Retrieved 31 March 2016.
- ↑ "Shulamit Lapid | Jewish Women's Archive". Jwa.org. 1 March 2009. Archived from the original on 25 November 2021. Retrieved 31 March 2016.
- ↑ Schechter, Asher (23 January 2012). "Who Is Yair Lapid?". Haaretz. Archived from the original on 3 April 2015. Retrieved 31 March 2016.
- ↑ "The truth about Poland and the Holocaust". The Times of Israel. 29 January 2018. Archived from the original on 4 September 2021. Retrieved 4 February 2019.
- ↑ "Yair Lapid on Twitter". 2018. Archived from the original on 5 April 2022. Retrieved 4 February 2019.
- ↑ Sherwood, Harriet (9 January 2012). "Israeli TV talkshow host Yair Lapid to launch political party". தி கார்டியன். Archived from the original on 1 December 2021. Retrieved 1 July 2022.
- ↑ "75% dissatisfied with Lapid's performance". Globes. 26 December 2013. Archived from the original on 27 December 2013. Retrieved 26 December 2013.
- ↑ Ilan Ben Zion, (2 December 2014). Netanyahu fires Lapid, Livni from ministerial posts பரணிடப்பட்டது 16 திசம்பர் 2014 at the வந்தவழி இயந்திரம். The Times of Israel.
- ↑ "Yesh Atid Headed by Yair Lapidc". www.yeshatid.org.il. Archived from the original on 24 June 2018. Retrieved 24 June 2018.
- ↑ ""תוכנית 7 הנקודות" של לפיד". www.israelhayom.co.il (in ஹீப்ரூ). Archived from the original on 22 May 2021. Retrieved 22 May 2021.