உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

மேற்கு சுலாவெசி

ஆள்கூறுகள்: 2°41′S 118°54′E / 2.683°S 118.900°E / -2.683; 118.900
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
மேற்கு சுலாவெசி
West Sulawesi
மாநிலம்
Province of West Sulawesi
Provinsi Sulawesi Barat
அலுவல் சின்னம் மேற்கு சுலாவெசி
சின்னம்
மேற்கு சுலாவெசி அமைவிடம்
Map
மேற்கு சுலாவெசி is located in இந்தோனேசியா
மேற்கு சுலாவெசி
      மேற்கு சுலாவெசி
ஆள்கூறுகள்: 2°41′S 118°54′E / 2.683°S 118.900°E / -2.683; 118.900
பகுதிசுலாவெசி
மாநிலம்மேற்கு சுலாவெசி
தலைநகரம்மாமுஜு
பரப்பளவு
 • மொத்தம்17,152.99 km2 (6,622.81 sq mi)
 • பரப்பளவு தரவரிசை31-ஆவது
உயர் புள்ளி
10,085 m (33,087 ft)
மக்கள்தொகை
 (சூன் 30, 2024)[1]
 • மொத்தம்14,60,753
 • அடர்த்தி85/km2 (220/sq mi)
மக்கள் தொகை
 • இனக்குழுக்கள்[2]45.42% மண்டார்
12.49% பூகிஸ் மக்கள்
10.91% மாமசா
8.12% களும்பாங்
4.92% ஜாவா
2.61% பாட்டா
2.19% மக்காசார் மக்கள்
9.0% வேறு
 • சமயம் (2023)[3]82.2% இசுலாம்
14.8% சீர்திருத்தம்
1.47% கத்தோலிக்கம்
1.25% இந்து
0.19% நாட்டுப்புற மதம்
0.04% பௌத்தம்
0.01% கன்பூசியம்
வேறு
 • மொழிகள்இந்தோனேசியம், மண்டார், மாமசா, களும்பாங், மாமுஜு
நேர வலயம்இந்தோனேசிய நேரம் +7
HDI (2024)Increase 0.705[4]
இணையதளம்sulbarprov.go.id

மேற்கு சுலாவெசி (இந்தோனேசியம்: Sulawesi Barat; ஆங்கிலம்: West Sulawesi) என்பது இந்தோனேசியா, சுலாவெசி தீவில் உள்ள ஒரு மாநிலம் ஆகும். இது 17,152.99 கிமீ2 நிலப்பரப்பைக் கொண்டுள்ளது. இதன் தலைநகரம் மாமுஜு (Mamuju).

இந்த மாநிலத்தின் தலைநகரம், மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தில் அதிக மக்கள் தொகை கொண்ட நகரமாகவும் விளங்குகிறது.

நிலவியல்

[தொகு]

முன்னர் செலிபிஸ் தீவு (Celebes Island) என்று அழைக்கப்பட்ட சுலாவெசி தீவின் மேற்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ள மேற்கு சுலாவெசி மாநிலம் 6 பிராந்தியங்களைக் கொண்டுள்ளது:

  1. போலேவாலி மண்டார் (Polewali Mandar Regency)
  2. மாமசா (Mamasa Regency)
  3. மஜினே (Majene Regency)
  4. மாமுஜு (Mamuju Regency)
  5. மத்திய மாமுஜு (Central Mamuju Regency)
  6. பாசாங்காயூ (Pasangkayu Regency)

மேற்கு சுலாவெசி அதன் மேற்கு கடற்கரையில் ஒரு குறுகிய தாழ்நிலப் பகுதியையும்; தெற்கில் ஓரளவு பரந்த தாழ்வான மலைப் பகுதியையும் கொண்டுள்ளது. இதற்கு நேர்மாறாக மத்திய, வட-மத்திய மற்றும் கிழக்குப் பகுதிகள் மலைப்பாங்கானவையாக உள்ளன. பல சிகரங்கள் 8,200 அடி (2,500 மீட்டர்) உயரத்திற்கும் மேல் உள்ளன.

மேற்கு சுலாவெசி மாநிலம் பல ஆறுகளைக் கொண்டுள்ளது. அவற்றில் மிக நீளமானது மேற்கு நோக்கிப் பாயும் கராமா ஆறு (Karama River) ஆகும். இது மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தின் வடக்கில், மூன்றில் ஒரு பகுதியைப் பிரிக்கிறது. அத்துடன் மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தில், தெற்கு நோக்கிப் பாயும் சடாங் ஆறும் ஒரு முக்கியமான ஆறு ஆகும்.

தொல்லியல் வரலாறு

[தொகு]

திசம்பர் 11, 2019 அன்று, டாக்டர் மாக்சிம் ஆபர்ட் (Dr. Maxime Aubert) தலைமையிலான ஆராய்ச்சியாளர்கள் குழு, லியாங் புலு சிபோங் 4 (Leang Bulu’ Sipong 4) சுண்ணாம்புக் குகையில் இருந்து, 44,000 ஆண்டுகளுக்கும் மேலான பழைமையான சுவர் ஓவியங்களைக் கண்டுபிடித்ததாக அறிவித்தது.[7][8]

பன்றி மற்றும் எருமையை வேட்டையாடும் சித்தரிப்பின் வயதையும், தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் தீர்மானித்தனர்.[9][10]

நிலவியல்

[தொகு]

மேற்கு சுலாவெசி மாநிலம், கிழக்கே தெற்கு சுலாவெசி மற்றும் மத்திய சுலாவெசி மாநிலங்களையும், மேற்கே மாக்காசர் நீரிணையையும், தெற்கே பசிபிக் பெருங்கடலையும் எல்லையாகக் கொண்டுள்ளது. இந்த மாநிலம் மேற்கே கிழக்கு கலிமந்தான் மற்றும் தெற்கு கலிமந்தானுடன் கடல் எல்லைகளையும் பகிர்ந்து கொள்கிறது.

கந்தாங் தேவதா தேசிய பூங்கா

[தொகு]

கந்தாங் தேவதா மலையில் உள்ள கந்தாங் தேவதா தேசிய பூங்கா (Gandang Dewata National Park), மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தின் மையத்தில் உள்ளது.[11][12] கராமா ஆறு;[13][14] மற்றும் மத்திய சுலாவெசியின் டோங்காலா பிராந்தியத்தியில் (Donggala Regency) உள்ள இலாரியாங் ஆறு (Lariang River);[15] ஆகிய ஆறுகள் மத்திய சுலாவெசிக்கும் மேற்கு சுலாவெசிக்கும் இடையிலான எல்லையின் ஒரு பகுதியாக அமைகின்றன. இரண்டு ஆறுகளும் இலாரியாங் நகரம் வழியாக மாக்காசார் நீரிணையில் கலக்கின்றன.[16][17] அவை மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தின் முக்கிய ஆறுகள் ஆகும்.

மாமுஜு பிராந்தியத்தில் உள்ள பாலாபாலகான் தீவுகளும் (Balabalagan Islands) இந்த மாநிலத்தின் ஒரு பகுதியாகும்.[18] பாலாபாலகான் தீவுகள் ஒரு பவளப்பாறைத் தொடரில் உள்ளன. இந்தப் பவளப் பாறை கலிமந்தானில் இருந்து தொடர்ந்து நீண்டுள்ளது. இந்தப் பவளப் பாறைகள் கப்பல் போக்குவரத்திற்குப் பெரும் ஆபத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. அட்மிரால்டி பைலட் (Admiralty Pilot) எனும் கடல்சார் அமைப்பு, அந்தத் தீவுகளுக்கு இடையே எந்த கப்பலும் செல்லக்கூடாது என்று எச்சரித்துள்ளது."[19][20]

போக்குவரத்து

[தொகு]
மக்கள்தொகை வளர்ச்சி
ஆண்டும.தொ.±%
2000 9,00,457—    
2010 11,58,651+28.7%
2020 14,19,229+22.5%
2024 14,60,753+2.9%
Source: (Statistics Indonesia)[1]

தொடருந்து போக்குவரத்து அல்லது தேசிய மற்றும் மாநில நெடுஞ்சாலைகள் எதுவும் இல்லை. சாலைகள் பெரும்பாலும் செப்பனிடப்படாத மண் பாதைகளாகவே உள்ளன. மாமசா பிராந்தியத்தியில் உள்ள சுமரோரோங் நகரில் உள்ள சுமரோரோங் வானூர்தி நிலையம் (Sumarorong Airport) மற்றும் மாமுஜு பிராந்தியத்தின் மாமுஜு நகரில் உள்ள தம்பா பாடாங் வானூர்தி நிலையம் (Tampa Padang Airport); ஆகியவை மாநிலத்தில் உள்ள இரண்டு வானூர்தி நிலையங்களாகும்.

அருகிலுள்ள மற்றொரு பெரிய வானூர்தி நிலையம், தெற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தின் மக்காசார் நகரில் உள்ள சுல்தான் அசனுதீன் பன்னாட்டு வானூர்தி நிலையம் (Sultan Hasanuddin International Airport) ஆகும்.

சமயம்

[தொகு]
மேற்கு சுலாவெசி மாநிலத்தில் பிராந்தியங்கள் வாரியாக சமயம் (2016)[3]
பிராந்தியம் இசுலாம் சீர்திருத்த
கிறித்தவம் 		கத்தோலிக்கம் இந்து மதம் பௌத்தம் கன்பூசியனிசம் நாட்டு
புறம்
மாஜெனே 99.75% 0.10% 0.10% 0.02% 0.03% 0.00% 0.00%
மாமசா 20.29% 70.80% 4.35% 2.92% 0.01% 0.01% 1.62%
மாமுஜு 81.61% 16.61% 0.87% 0.88% 0.02% 0.01% 0.00%
மத்திய மாமுஜு 80.24% 12.90% 2.18% 4.57% 0.10% 0.01% 0.01%
பாசாங்காயூ 86.98% 6.99% 1.83% 4.19% 0.01% 0.01% 0.00%
போலேவாலி மண்டார் 96.00% 2.77% 1.00% 0.19% 0.04% 0.00% 0.00%
மேற்கு சுலாவெசி 82.22% 14.82% 1.47% 1.25% 0.04% 0.01% 0.19%

காட்சியகம்

[தொகு]
  • மேற்கு சுலாவெசி காட்சிப் படங்கள்

மேலும் காண்க

[தொகு]

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. ↑ 1.0 1.1 Badan Pusat Statistik, Jakarta, 28 February 2024, Provinsi Sulawesi Barat Dalam Angka 2024 (Katalog-BPS 1102001.76)
  2. ↑ Ananta, Aris; Arifin, Evi Nurvidya; Hasbullah, M Sairi; Handayani, Nur Budi; Pramono, Agus (2015). Demography of Indonesia's Ethnicity. Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 978-981-4519-87-8. P. 102.
  3. ↑ 3.0 3.1 Sulawesi Barat Dalam Angka 2016, BPS
  4. ↑ "Indeks Pembangunan Manusia 2024" (in இந்தோனேஷியன்). Statistics Indonesia. 2024. Retrieved 15 November 2024.
  5. ↑ Badan Pembangunan Nasional (2023). "Capaian Indikator Utama Pembangunan". Jakarta: Badan Pembangunan Nasional.
  6. ↑ "J.D.I.H. - Dewan Perwakilan Rakyat".
  7. ↑ "Animal painting found in cave is 44,000 years old" (in en-GB). BBC News. 2019-12-12. https://www.bbc.com/news/world-asia-50754303. 
  8. ↑ "Narrative Cave Art in Indonesia Dated to 44,000 Years Ago | ARCHAEOLOGY WORLD". archaeology-world.com (in பிரிட்டிஷ் ஆங்கிலம்). Retrieved 2020-04-26.
  9. ↑ correspondent, Hannah Devlin Science (2019-12-11). "Earliest known cave art by modern humans found in Indonesia" (in en-GB). The Guardian. https://www.theguardian.com/science/2019/dec/11/earliest-known-cave-art-by-modern-humans-found-in-indonesia. 
  10. ↑ "The oldest story ever told is painted on this cave wall, archaeologists report". The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/science/2019/12/11/oldest-story-ever-told-is-painted-this-cave-wall-archaeologists-report/. 
  11. ↑ "Lemas dan Kedinginan, 5 Pendaki Asal Bandung Dievakuasi dari Gunung Gandang Dewata". Kompas. http://regional.kompas.com/read/2017/07/17/09545331/lemas-dan-kedinginan-5-pendaki-asal-bandung-dievakuasi-dari-gunung-gandang. 
  12. ↑ Gandangdewata, gunungbagging.com, accessed 20 March 2025.
  13. ↑ Rand McNally, The New International Atlas, 1993.
  14. ↑ Lelo Karama at Geonames.org (cc-by); Last updated 2013-06-04; Database dump downloaded 2015-11-27
  15. ↑ Pasangkaju, SA 50-8 (topographic map 1:250,000), Series T503, United States Army Map Service, April 1964
  16. ↑ "Plate 19 Indonesia Central: Philippines". Times Atlas of the World (seventh ed.). John Bartholomew and Sons, Ltd. 1985. ISBN 978-0-7230-0265-9.
  17. ↑ The 1964 U.S. Army topographic map Pasangkaju does not show the town of Lariang.
  18. ↑ George Wright (1834). A New and Comprehensive Gazetteer. Thomas Kelly. p. 384. balabalagan.
  19. ↑ Michael Leifer (n.d.). International Straits of the World: Malacca Singapore and Indonesia. Sijthoff & Nordhoff. ISBN 9028607781.{{cite book}}: CS1 maint: year (link) Note that Google Books has mislabeled book.
  20. ↑ Badan Pusat Statistik, Jakarta, 2021.

சான்றுகள்

[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மேற்கு_சுலாவெசி&oldid=4232970" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது