மலேசியாவில் இந்து மதம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
மலேசிய இந்துக்கள்
waterfalltemple.png
பின்பற்றுவோரின் மொத்த எண்ணிக்கை
2.06 மில்லியன் (2020 est.) [1]
1.79 மில்லியன் (2011 census)
சமயங்கள்
சைவ சமயம், வைணவம், சமணம், பௌத்தம்
மொழிகள்
வழிபாட்டு மொழி
சமஸ்கிருதம் மற்றும் பழந்தமிழ்
முக்கியமான மொழி:
தமிழ், ஆங்கிலம்
சிறுபான்மை
மலையாளம், தெலுங்கு மொழி, பஞ்சாபி மொழி, இந்தி , பெங்காலி, நேபாளி மொழி, பாலி மொழி, சீன மொழி, மலாய் செட்டி கிரியோல் மொழி
தேசிய மொழி

மலேசிய மொழி

 

மலேசியாவில் இந்து சமயம் நான்காவது பெரிய சமயம் ஆகும். மலேசியாவின் 2010 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, சுமார் 1.78 மில்லியன் மலேசியர்கள் (மொத்த மக்கள்தொகையில் 6.3%) இந்துக்கள்.[2] இந்த 2000 ஆம் ஆண்டில் 1,380,400 (மொத்த மக்கள் தொகையில் 6.2%) இருந்து வருகிறது

பெரும்பாலான மலேசிய இந்துக்கள் தீபகற்ப மலேசியாவின் மேற்குப் பகுதிகளில் குடியேறியுள்ளனர். மலேசியாவில் 3 மாநிலங்களில் இந்துக்களின் சதவீதம் மக்கள் தொகையில் 10% க்கும் அதிகமாக உள்ளது. 2010 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, அதிக சதவீத இந்துக்களை கொண்ட மலேசிய மாநிலம் நெகிரி செம்பிலான் (13.4%), அதைத் தொடர்ந்து சிலாங்கூர் (11.6%), பேராக் (10.9%) மற்றும் பெடரல் டெரிட்டரி ஆஃப் கோலாலம்பூர் (8.5%).[3] இந்து மக்கள் தொகையில் குறைந்த சதவீதத்தைக் கொண்ட மாநிலம் சபா (0.1%).

இந்தியர்கள், சீனர்கள் போன்ற பிற இனக்குழுக்களுடன் சேர்ந்து, பண்டைய மற்றும் இடைக்கால சகாப்தத்தில் மலேசியாவிற்கு வரத் தொடங்கினர். 2010 இல், மலேசிய மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி 1.91 மில்லியன் இந்திய வம்சாவளி குடிமக்கள் உள்ளனர்.[4] சுமார் 1.64 மில்லியன் இந்திய இனக்குழு மலேசியர்கள் (86%) இந்துக்கள். சுமார் 0.14 மில்லியன் இந்தியர் அல்லாத இனக்குழு மலேசிய மக்களும் இந்துக்கள் என்று கூறுகின்றனர்.[5]

மலேசியா 1957 இல் பிரித்தானிய காலனித்துவப் பேரரசில் இருந்து சுதந்திரம் பெற்றது, அதன் பிறகு அதன் அதிகாரப்பூர்வ மதத்தை இஸ்லாம் என்று அறிவித்தது, மேலும் ஒரு கலவையான அரசியலமைப்பை ஏற்றுக்கொண்டது. ஒருபுறம், இது மத சுதந்திரத்தை (இந்து மதத்தின் நடைமுறை போன்றவை) பாதுகாக்கிறது, ஆனால் மறுபுறம் மலேசிய அரசியலமைப்பு மத சுதந்திரத்தையும் கட்டுப்படுத்துகிறது.[6][7][8] சமீபத்திய தசாப்தங்களில், மலேசியாவின் பல்வேறு மாநில அரசுகள் மற்றும் அதன் ஷரியா நீதிமன்றங்களால்இந்துக்கள் மற்றும் பிற சிறுபான்மை மதத்தினரை மத ரீதியாக துன்புறுத்துவது பற்றிய அறிக்கைகள் அதிகரித்து வருகின்றன.[6][9] தனியார் சொத்தில் கட்டப்பட்ட மற்றும் மலேசிய சுதந்திரத்திற்கு நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே கட்டப்பட்ட இந்து கோவில்கள், சமீபத்திய ஆண்டுகளில் மலேசிய அரசாங்க அதிகாரிகளால் இடிக்கப்பட்டன.[10]

வரலாறு[தொகு]

காலனித்துவத்திற்கு முந்தைய காலம்[தொகு]

Hinduism expansion in Asia, from its heartland in Indian Subcontinent, to the rest of Asia, especially Southeast Asia, started circa 1st century marked with the establishment of early Hindu settlements and polities in Southeast Asia.

இந்தோனேசிய தீவுக்கூட்டத்தைப் போலவே</a>, பூர்வீக மலாய்க்காரர்களும் பௌத்தம், இந்து மதம் மற்றும் இஸ்லாம் ஆகியவற்றின் வருகைக்கு முன்னர் ஒரு பூர்வீக ஆன்மிகம் மற்றும் இயக்க நம்பிக்கைகளை கடைப்பிடித்தனர். வங்காள விரிகுடாவின் முதல் இந்தியப் பயணங்கள் எப்போது நிகழ்ந்தன என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. பழமைவாத மதிப்பீடுகள் குறைந்தபட்சம் 1,700 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மலாய் கடற்கரைக்கு முந்தைய வருகையை வைக்கின்றன.[11] இந்தியாவுடனான வர்த்தகத்தின் வளர்ச்சி, மலாய் உலகின் பெரும்பாலான கடலோர மக்களை இந்து மதத்துடன் தொடர்பு கொள்ள வைத்தது. இதனால், இந்து மதம், இந்திய கலாச்சார மரபுகள் மற்றும் சமஸ்கிருத மொழி ஆகியவை நிலம் முழுவதும் பரவத் தொடங்கின. கோயில்கள் இந்திய பாணியில் கட்டப்பட்டன மற்றும் உள்ளூர் மன்னர்கள் தங்களை ராஜா என்று குறிப்பிடத் தொடங்கினர், மேலும் இந்திய அரசாங்கத்தின் விரும்பத்தக்க அம்சங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன.[12]

காலனித்துவ காலம்[தொகு]

இந்து பத்து குகை கோவிலுக்குள் நுழைவதற்கு முன்பு தரையில் இருந்து பார்க்கப்பட்ட தங்க கார்த்திகேய சிலை.

19 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இருந்து 20 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரை பிரித்தானிய காலனித்துவ ஆட்சியின் போது பல இந்திய குடியேறிகள் தென்னிந்தியாவிலிருந்து மலாயாவிற்கு வந்தனர்.[13]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. "Malaysia Demographics Profile". 27 November 2020.
  2. 2010 Population and Housing Census of Malaysia (Census 2010) பரணிடப்பட்டது 14 செப்டெம்பர் 2014 at the வந்தவழி இயந்திரம் Department of Statistics Malaysia, Official Portal (2012)
  3. Population Distribution and Basic Demographic Characteristics 2010 பரணிடப்பட்டது 11 அக்டோபர் 2012 at the வந்தவழி இயந்திரம் Department of Statistics, Government of Malaysia (2011), Page 13
  4. "Population Distribution and Basic Demographic Characteristics 2010" (PDF). Department of Statistics. Government of Malaysia. 2011. p. 15. Archived from the original (PDF) on 11 October 2012.
  5. Population Distribution and Basic Demographic Characteristics 2010 பரணிடப்பட்டது 11 அக்டோபர் 2012 at the வந்தவழி இயந்திரம் Department of Statistics, Government of Malaysia (2011), Page 82
  6. 6.0 6.1 Refugees, United Nations High Commissioner for. "Refworld | 2011 Report on International Religious Freedom – Malaysia". Refworld (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-06-10.
  7. Gill, Savinder Kaur; Gopal, Nirmala Devi (2010-10-01). "Understanding Indian Religious Practice in Malaysia". Journal of Social Sciences 25 (1–3): 135–146. doi:10.1080/09718923.2010.11892872. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0971-8923. https://doi.org/10.1080/09718923.2010.11892872. 
  8. Raymond Lee, Patterns of Religious Tension in Malaysia, Asian Survey, Vol. 28, No. 4 (Apr., 1988), pp. 400-418
  9. Religious Freedom Report 2013 – Malaysia U.S. State Department (2014)
  10. Religious Freedom Report 2012 – Malaysia U.S. State Department (2013)
  11. Barbara Watson Andaya, Leonard Y. Andaya (1984). A History of Malaysia. Lonndon: Palgrave Macmillan. பக். 14. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-333-27672-8. 
  12. Zaki Ragman (2003). Gateway to Malay culture. Singapore: Asiapac Books Pte Ltd. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:981-229-326-4. 
  13. Sandhu (2010), Indians in Malaya: Some Aspects of Their Immigration and Settlement (1786–1957), Cambridge University Press, ISBN 978-0521148139

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மலேசியாவில்_இந்து_மதம்&oldid=3925534" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது