பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம்
Peroxydiphosphoric acid
பெயர்கள்
வேறு பெயர்கள்
பெராக்சிடைபாசுபாரிக் அமிலம்
இனங்காட்டிகள்
15593-49-4
ChEBI CHEBI:29284
ChemSpider 103142
InChI
  • InChI=1S/H4O8P2/c1-9(2,3)7-8-10(4,5)6/h(H2,1,2,3)(H2,4,5,6)
    Key: NUGJFLYPGQISPX-UHFFFAOYSA-N
  • InChI=1S/H4O8P2/c1-9(2,3)7-8-10(4,5)6/h(H2,1,2,3)(H2,4,5,6)
யேமல் -3D படிமங்கள் Image
பப்கெம் 115278
SMILES
  • OP(=O)(O)OOP(=O)(O)O
பண்புகள்
H4P2O8
வாய்ப்பாட்டு எடை 193.97 கி/மோல்
மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்
பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
Infobox references

பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம் (Peroxydiphosphoric acid) (H4P2O8) என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் பாசுபரசின் ஆக்சியமிலமாகும். இதனுடைய உப்புகள் பெராக்சியிருபாசுபேட்டுகள் எனப்படுகின்றன. அறியப்படும் இரண்டு பெராக்சிபாசுபாரிக் அமிலங்களில் பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம் ஒன்றாகும். பெராக்சியொருபாசுபாரிக் அமிலம் மற்றொன்றாகும்.

வரலாறு[தொகு]

பெராக்சிபாசுபாரிக் அமிலங்கள் இரண்டும் முதன்முதலில் 1910 ஆம் ஆண்டில் சூலியசு சுமிட்லின் மற்றும் பால் மாசினி ஆகியோரால் ஒருங்கிணைந்து தயாரிக்கப்பட்டு வகைப்படுத்தப்பட்டன. [1]பைரோபாசுபாரிக் அமிலத்துடன் உயர் செறிவிலுள்ள ஐதரசன் பெராக்சைடை சேர்த்து வினைபுரியச் செய்கையில் பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம் குறைவான அளவிலேயே கிடைத்தது. [2]

தயாரிப்பு[தொகு]

பாசுபாரிக் அமிலத்துடன் புளோரின் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்வதன் மூலம் பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம் தயாரிக்கலாம். இவ்வினையில் பெராக்சியொருபாசுபாரிக் அமிலம் உடன் விளைபொருளாக உருவாகிறது.

இச்சேர்மம் வணிக ரீதியாக கிடைப்பதில்லை. தேவைக்கேற்பவே தயாரிக்கப்பட வேண்டும். பாசுபேட்டு கரைசல்களை மின்னாற்பகுப்பு செய்து பெராக்சியிருபாசுபேட்டுகளைப் பெறலாம். [3]

பண்புகள்[தொகு]

பெராக்சியிருபாசுபாரிக் அமிலம் நான்கு புரோட்டான்கள் வழங்கும் அமிலமாகும். இதன் காடித்தன்மை எண்கள் pKa1 ≈ −0.3, pKa2 ≈ 0.5, pKa3 = 5.2 and pKa4 = 7.6 என அளவிடப்பட்டுள்ளன. [4]நீரிய கரைசல்களுடன் சேர்த்து சூடுபடுத்தும்போது பெராக்சியொருபாசுபாரிக் அமிலம் மற்றும் பாசுபாரிக் அமிலமாக விகிதச்சமமின்றி பிரிகிறது. [5]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. Schmidlin, Julius; Massini, Paul (1910). "Phosphormonopersäure und Überphosphorsäure". Ber. Dtsch. Chem. Ges. 43 (1): 1162–1171. doi:10.1002/cber.191004301195. https://zenodo.org/record/1426385. 
  2. Harald, Jakob; Leininger, Stefan; Lehmann, Thomas; Jacobi, Sylvia; Gutewort, Sven (2007). "Peroxo Compounds, Inorganic". Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley‐VCH Verlag. பக். 310–311. doi:10.1002/14356007.a19_177.pub2. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783527306732. 
  3. Riedel, Erwin (2004). AnorganischeChemie (6 ). Berlin/New York: de Gruyter. பக். 493. 
  4. Crutchfield, Marvin M.; Edwards, John O. (1960). "The Acidity and Complexes of PeroxydiphosphoricAcid". J. Am. Chem. Soc. 82 (14): 3533–3537. doi:10.1021/ja01499a015. 
  5. Kolditz, Lothar (1983). AnorganischeChemie. 1. Berlin: DeutscherVerlag der Wissenschaften. பக். 437.