பீனாக்சாந்தைன்

பீனாக்சாந்தைன்
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் பீனாக்சாந்தைன்
	வேறு பெயர்கள் 1,4-இருபென்சோதயாக்சின்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	262-20-4
ChemSpider	8862
	InChI InChI=1S/C12H8OS/c1-3-7-11-9(5-1)13-10-6-2-4-8-12(10)14-11/h1-8H; Key: GJSGGHOYGKMUPT-UHFFFAOYSA-N;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	9217
	SMILES c1ccc2c(c1)Oc3ccccc3S2;
UNII	BJC51V8XW8
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	C12H8OS
வாய்ப்பாட்டு எடை	200.26 g·mol−1
உருகுநிலை	52–56 °C (126–133 °F; 325–329 K)
கொதிநிலை	150–152 °C (302–306 °F; 423–425 K) (5 மி.மீ. பாதரசம் அழுத்தத்தில்)
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

பீனாக்சாந்தைன் (Phenoxathiin) C₁₂H₈OS என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் அடையாளப்படுத்தப்படுகிறது. இப்பல்லினவளையக் கரிமச் சேர்மம் இருபென்சோ ஆக்சாதையேன், டைபென்சோ ஆக்சாதையேன் என்ற பெயர்களாலும் அழைக்கப்படுகிறது. பீனாக்சாந்தைனின் மூலக்கூற்று எடை 200.25632 கிராம்/மோல் என்றும் இதன் சிஏஎசு குறியீட்டு எண் 262-20-4 என்றும் அறியப்படுகிறது.^[2]

பீனாக்சாந்தைனை பெராரியோ-அக்கர்மான் வினையின் மூலம் தயாரிக்கலாம். பெராரியோ வினை என்றும் இத்தயாரிப்பு முறை அழைக்கப்படுகிறது. அலுமினியம் குளோரைடு வினையூக்கியின் முன்னிலையில் இருபீனைல் ஈதரும் கந்தகமும் வினையில் ஈடுபட்டு பீனாக்சாந்தைன் உருவாகிறது.^[3]

பீனாக்சாந்தைனின் உருகுநிலை 52-56 பாகை செல்சியசு ஆகும்.^[1]

பயன்

பாலியமைடு, பாலியிமைடு போன்ற சேர்மங்கள் தயாரிப்பில் பீனாக்சாந்தைன் பயன்படுகிறது.^[4]

மேற்கோள்கள்

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 "Phenoxathiin". Sigma-Aldrich.
↑ The Chemistry of Phenoxathiin and its Derivatives. Clara L. Deasy Chem. Rev., 1943, 32 (2), pp 173–194 DOI: 10.1021/cr60102a001 Publication Date: April 1943
↑ Suter, C. M.; Maxwell, C. E. (1943). "Phenoxthin". Organic Syntheses. http://www.orgsyn.org/demo.aspx?prep=cv2p0485. ; Collective Volume, vol. 2, p. 485
↑ Mitsuru Ueoda; Tatsuo Aizawa; Yoshio Imai (1977). "Preparation and properties of polyamides and polyimides containing phenoxathiin units". Journal of Polymer Science: Polymer Chemistry Edition 15 (11): 2739–2747. doi:10.1002/pol.1977.170151119.

புற இணைப்புகள்

[SA-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 "Phenoxathiin". Sigma-Aldrich.

[2] The Chemistry of Phenoxathiin and its Derivatives. Clara L. Deasy Chem. Rev., 1943, 32 (2), pp 173–194 DOI: 10.1021/cr60102a001 Publication Date: April 1943

[3] Suter, C. M.; Maxwell, C. E. (1943). "Phenoxthin". Organic Syntheses. http://www.orgsyn.org/demo.aspx?prep=cv2p0485. ; Collective Volume, vol. 2, p. 485

[4] Mitsuru Ueoda; Tatsuo Aizawa; Yoshio Imai (1977). "Preparation and properties of polyamides and polyimides containing phenoxathiin units". Journal of Polymer Science: Polymer Chemistry Edition 15 (11): 2739–2747. doi:10.1002/pol.1977.170151119.

[1]

[2]

[3]

[4]