பிரம்மச்சாரினி
| பிரம்மச்சாரினி | |
|---|---|
 பிரம்மச்சாரினி | |
| அதிபதி | கடும் தவம் செய்த தேவி, பக்தியும் தவத்திலும் சிறந்த பெண் தெய்வம் |
| தேவநாகரி | ब्रह्मचारिणी |
| வகை | துர்க்கை அவதாரம் |
| கிரகம் | கேது |
| மந்திரம் | दधाना करपद्माभ्यामक्षमालाकमण्डलू। देवी प्रसीदतु मयि ब्रह्मचारिण्यनुत्तमा॥2 |
| துணை | சிவன் |
| நூல்கள் | தேவி பாகவத புராணம், கீதை |
பிரம்மச்சாரினி (Brahmacharini; சமசுகிருதம்: ब्रह्मचारिणी) என்பர் தனது குருவுடன் மற்ற மாணவர்களுடன் ஆசிரமத்தில் வசிக்கும் அர்ப்பணிப்புள்ள மாணவியைக் குறிக்கிறது.[1] மகாதேவியின் நவதுர்க்கை வடிவங்களில் இரண்டாவது அம்சமாக இவர் இருக்கிறார்.[2] மேலும் நவராத்திரியின் இரண்டாம் நாளில் (நவதுர்க்கையின் ஒன்பது தெய்வீக இரவுகள்) வழிபடப்படுகிறாள். பிரம்மச்சாரினி தேவி பார்வதியின் அம்சமாகத் திகழ்ந்து, வெள்ளை நிற ஆடைகளை அணிந்து, வலது கையில் ஜெபமாலையையும் இடது கையில் கமண்டலத்தையும் ஏந்தியுள்ளார்.
சொற்பிறப்பியல்
[தொகு]பிரம்மச்சாரினி என்ற சொல் இரண்டு சமசுகிருத வேர்ச் சொற்களிலிருந்து உருவானது:
- பிரம்மா (பிரம்மம் என்பதிலிருந்து சுருக்கப்பட்டது), "ஒரு சுயமாக இருக்கும் ஆன்மா, முழுமையான யதார்த்தம், உலகளாவிய சுயம், தனிப்பட்ட கடவுள், புனித அறிவு" என்று பொருள். [3][4]
- சாரினி என்பது ஒரு சார்யா (चर्य) என்பதன் பெண்பால், இதன் பொருள் "ஆக்கிரமிப்பு, ஈடுபாடு, தொடர்தல், நடத்தை, நடத்தை, பின்பற்றுதல், உள்ளே செல்லுதல், பின்தொடர்தல்".[5]
வேத நூல்களில் பிரம்மச்சாரினி என்ற வார்த்தை புனிதமான மத அறிவைப் பின்தொடரும் ஒரு பெண்ணைக் குறிக்கிறது.[6]
புராணக்கதை
[தொகு]பல்வேறு கதையின் வெவ்வேறு பதிப்புகளின்படி, கன்னி பார்வதி சிவனை மணக்க முடிவு செய்கிறார். அவருடைய பெற்றோர் அவருக்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கின்றனர். ஆனால் அவர் சிவனை மணமுடிப்பதில் உறுதியாக இருந்து சுமார் 5,000 ஆண்டுகள் தவம் செய்கிறாள்.[7]
இதற்கிடையில், தேவர்கள் காதல் மற்றும் காமத்தின் இந்துக் கடவுளான காமதேவனை அணுகி, பார்வதி மீது சிவனிடம் ஆசையை உருவாக்கச் சொல்கிறார்கள். அவர்கள் தாரகன் என்ற அசுரனால் இயக்கப்படுகிறார்கள். அவனைச் சிவனின் குழந்தையால் மட்டுமே கொல்ல முடியும். காமதேவன் சிவனை ஆசை அம்பினால் எய்கிறார்.[8] சிவன் தனது நெற்றியில் உள்ள மூன்றாவது கண்ணைத் திறந்து காமனை எரித்து சாம்பலாக்குகிறார்.
சிவனை வெல்லும் நம்பிக்கையையோ அல்லது மன உறுதியையோ பார்வதி இழக்கவில்லை. பார்வதி, சிவனைப் போல மலைகளில் வாழத் தொடங்குகிறாள். மேலும் அவர் செய்யும் அதே செயல்களான துறவு, யோகி மற்றும் தவம் போன்றவற்றில் ஈடுபடுகிறாள். பார்வதியின் இந்த அம்சம்தான் பிரம்மச்சாரினி தெய்வத்தின் அம்சமாகக் கருதப்படுகிறது. அவருடைய துறவு நாட்டம் சிவனின் கவனத்தை ஈர்க்கிறது. அவரது ஆர்வத்தைத் தூண்டுகிறது. சிவன் பார்வதியினை மாறுவேடத்தில் சந்தித்து, தன் பலவீனங்களையும் ஆளுமைப் பிரச்சினைகளையும் கூறி அவளைத் தடுக்க முயல்கிறான்.[9] பார்வதி இதைக் கேட்க மறுத்து, தனது தீர்மானத்தில் உறுதியாக இருக்கிறாள்.
இந்த நேரத்தில், பிரகண்டாசுரன் என்ற அசுரன் தனது பத்து லட்சம் அசுரர்களுடன் பார்வதியைத் தாக்குகிறான். பார்வதி தனது தவத்தின் கடைசிக் கட்டத்தில் இருக்கிறார். மேலும் தன்னைத்தானே தற்காத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. பார்வதி உதவியற்றவளாக இருப்பதைக் கண்டு, இலட்சுமியும் சரசுவதியும் தலையிடுகின்றனர். ஆனால் அசுரர்கள் எண்ணிக்கையில் அதிகமாக உள்ளனர். பல நாட்கள் சண்டைக்குப் பிறகு, பார்வதிக்கு அருகில் உள்ள கமண்டலம் கீழே விழுகிறது. இதன் விளைவாக வரும் வெள்ளத்தில் அனைத்து அசுரர்களும் அடித்துச் செல்லப்படுகிறார்கள். கடைசியில், பார்வதி கண்களைத் திறந்து, நெருப்பை உமிழ்ந்து அரக்கனை எரித்து சாம்பலாக்குகிறாள்.
பிரபஞ்சத்தில் உள்ள அனைவரும் சிவனைத் தவிர, தேவி பார்வதி செய்த தவங்களால் ஈர்க்கப்படுகிறார்கள். கடைசியாகச் சிவன் பிரம்மச்சாரி வேடத்தில் பார்வதியை சந்திக்கிறார். பின்னர் அவர் பார்வதியிடம் பல புதிர்களைக் கொடுக்கிறார். அவற்றிற்கு பார்வதி சரியாகப் பதிலளிக்கிறார். பார்வதியின் அறிவு, அழகுக்காக அவளைப் பாராட்டிய பிறகு, பிரம்மச்சாரி அவளைத் திருமணம் செய்ய விரும்புவதாகத் தெரிவிக்கின்றார். பார்வதி வந்திருப்பது சிவன் தான், என்பதை உணர்ந்து ஏற்றுக்கொள்கிறார். சிவன் தனது உண்மையான வடிவத்தில் தோன்றி இறுதியாக அவளை ஏற்றுக்கொண்டு அவளுடைய தவங்களைக் கலைக்கின்றார். தவக்காலம் முழுவதும் பிரவதி பெல்பத்ரா மற்றும் ஆற்று நீரைப் பயன்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்.[10][11]
அவளுடைய இருப்பிடம் சுவாதிசுடான சக்கரத்தில் உள்ளது. [12] பிரம்மச்சாரினி என்பது திருமணமாகாததைக் குறிக்கிறது. வெள்ளை நிறம் தூய்மையைக் குறிக்கிறது.[13]
கோவில்கள்
[தொகு]- மா பிரம்மச்சாரினி தேவி துர்கா கோவில் உத்தரப் பிரதேச மாநிலம் பலியா, அனுமான் கஞ்ச் என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ளது.
விழாக்கள்
[தொகு]நவராத்திரியின் இரண்டாம் நாளில் பிரம்மச்சாரினி தேவி வழிபடப்படுகிறார்.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ McDaniel, June (2004). Offering Flowers, Feeding Skulls : Popular Goddess Worship in West Bengal: Popular Goddess Worship in West Bengal. Oxford University Press. pp. 106–107. ISBN 978-0-19-534713-5.
- ↑ Manohar Laxman Varadpande (2005), History of Indian Theatre: Classical theatre, Abhinav, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8170174301, page 54
- ↑ brahma Monier Williams Sanskrit Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
- ↑ Not to be confused with Brahmā or Brahmin
- ↑ carya Monier Williams Sanskrit Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
- ↑ brahmacArin Monier Williams Sanskrit Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
- ↑ David Kinsley, Hindu Goddesses: Vision of the Divine Feminine in the Hindu Religious Traditions (பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-0379-5), p. 41-46
- ↑ James Lochtefeld (2005), "Parvati" in The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, pp. 503-505, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8239-2287-1
- ↑ James Lochtefeld (2005), "Parvati" in The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, pp. 503-505, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8239-2287-1
- ↑ David Kinsley, Hindu Goddesses: Vision of the Divine Feminine in the Hindu Religious Traditions (பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-0379-5), p. 41-46
- ↑ James Lochtefeld (2005), "Parvati" in The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, pp. 503-505, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8239-2287-1
- ↑ "BrahmaCharini Devi".
- ↑ "Navratri Colours 2020: What are 9 Colours of Navratri, List of Nine Colours of Navratri and their significance". The Times of India. 16 October 2020.