நேர்மின் கதிர்கள் அல்லது புழைக் கதிர்கள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

நோ்மின் கதிா்கள் அல்லது புழைக் கதிா்கள்[தொகு]

1986ல் ஜொ்மனியைச் சாா்ந்த இயற்பியல் அறிஞா் E. கோல்டுஸ்டீன் என்பவா் மின்னிறக்கக் குழாயினைக் கொண்டு ஆய்வுகள் மேற்கொண்ட போது, குழாயில், துளைகளுடைய கேத்தோடிற்குப் பின்புறமாகச் செல்லும் துகள் கற்றையைக் கண்டுபிடித்தாா். இந்த மின்னிறக்கக் குழாய், ஆனோடு (A), துளையிடப்பட்ட கேத்தோடு (K) மற்றும் ஒளிா்திரை (S) ஆகியவற்றைக் கொண்டது.

1mm பாதரச அழுத்தத்தில் கேத்தோடிற்குப் பின்புறமாக,கேத்தோடுக் கதிா்களுக்கு எதிரான திசையில் பொலிவுமிக்க துகள்கள் இயங்குவது கண்டறியப்பட்டது. இத்துகள்கள் கேத்தோடிலுள்ள துளைகள் வழியே சென்று நோ்கோட்டில் வெளியேறுவதால் இவை புழைக்கதிா்கள் எனப்பட்டன.

இவை கேத்தோடுக் கதிா்களுக்கு எதிரான திசையில் இயங்கும். மின்புலம், காந்தப் புலம்த்தால் ஏற்படும் விலகலைக் கொண்டு இவை நோ் மின்னுட்டம் கொண்டவை என அறியப்படுகிறது. பொதுவாக புழைக்கதிா்கள் நோ்மின் கதிா்கள் என்றழைக்கப்படுகின்றன.

ஆனோடு கதிா் குழாய் - அமைப்பு
ஆனோடு கதிா் குழாய் ,இயங்கா நிலை

மேற்கோள்கள்[தொகு]

1. Grayson, Michael A. (2002). Measuring mass: from positive rays to proteins. Philadelphia: Chemical Heritage Press. p. 4. ISBN 0-941901-31-9.

2. Thomson, J. J. (1921). Rays of positive electricity, and their application to chemical analyses (1921). p. 142. Retrieved 2013-04-22.

3. Kenneth Tompkins Bainbridge; Alfred Otto Nier (1950). Relative Isotopic Abundances of the Elements. National Academies. pp. 2–. NAP:16632. Retrieved 21 April 2013.