உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

நெதர்லாந்தின் வரலாறு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

நெதர்லாந்தின் வரலாறு, வடமேற்கு ஐரோப்பாவில் வட கடலில் தாழ்வான நதி டெல்டாவில் கடலோர மக்கள் செழித்து வளர்ந்த வரலாறு.[1]

வரலாறு

[தொகு]

ரோமானியர் ஆட்சி

[தொகு]

ரோமானியப் பேரரசின் இராணுவமயமாக்கப்பட்ட எல்லை மண்டலத்தை உருவாக்கிய நான்கு நூற்றாண்டுகளில் பதிவுகள் தொடங்குகின்றன. இது மேற்கு நோக்கி நகரும் ஜேர்மனிய மக்களிடமிருந்து அதிகரித்த அழுத்தத்தின் கீழ் வந்தது.

ரோமானியரின் வீழ்ச்சி மற்றும் பிற ஆட்சி

[தொகு]

ரோமானிய சக்தி வீழ்ச்சியடைந்து இடைக்காலம் தொடங்கியபோது, மூன்று ஆதிக்கம் செலுத்திய ஜெர்மனிய மக்கள் இப்பகுதியில் ஒன்றிணைந்தனர், வடக்கு மற்றும் கடலோரப் பகுதிகளில் ஃபிரிஷியர்கள், வடகிழக்கில் லோ சாக்சன்கள் மற்றும் தெற்கில் ஃபிராங்க்ஸ். இடைக்காலத்தில், கரோலிங்கியன் வம்சத்தின் சந்ததியினர் இப்பகுதியில் ஆதிக்கம் செலுத்த வந்தனர், பின்னர் தங்கள் ஆட்சியை மேற்கு ஐரோப்பாவின் பெரும்பகுதி வரை விரிவுபடுத்தினர். எனவே நெதர்லாந்தின் பகுதி பிராங்கிஷ் புனித ரோம சாம்ராஜ்யத்திற்குள் லோயர் லோதரிங்கியாவின் ஒரு பகுதியாக மாறியது.

1433 ல், பர்கண்டி டியூக் லோயர் லோதரிங்கியாவில் உள்ள பெரும்பாலான தாழ்நிலப் பகுதிகளின் கட்டுப்பாட்டைக் கைப்பற்றினார்;அவர் நவீன பெல்ஜியம், லக்சம்பர்க் மற்றும் பிரான்சின் ஒரு பகுதியை உள்ளடக்கிய பர்குண்டியன் நெதர்லாந்தை உருவாக்கினார். ஸ்பெயினின் கத்தோலிக்க மன்னர்கள் புராட்டஸ்டன்டிசத்திற்கு எதிராக வலுவான நடவடிக்கைகளை எடுத்தனர், இது இன்றைய பெல்ஜியம் மற்றும் நெதர்லாந்து மக்களை துருவப்படுத்தியது.அடுத்தடுத்த டச்சு கிளர்ச்சி பர்குண்டியன் நெதர்லாந்தை ஒரு கத்தோலிக்க பிரெஞ்சு மற்றும் டச்சு மொழி பேசும் "ஸ்பானிஷ் நெதர்லாந்து" (நவீன பெல்ஜியம் மற்றும் லக்சம்பேர்க்கிற்கு ஒத்ததாக), மற்றும் வடக்கு "ஐக்கிய மாகாணங்கள்" என பிரிக்க வழிவகுத்தது.ஐக்கியம் மாகாணங்கள் டச்சு மொழி பேசும் மக்களைக் கொண்டிருந்தது மற்றும் அவர்கள் பெரும்பாலும் புராட்டஸ்டன்ட் இனத்தை சேர்ந்தவர்கள், இங்கு கத்தோலிக்கர்கள் சிறுபான்மையினர். இது நவீன நெதர்லாந்து ஆனது.

டச்சு பேரரசு

[தொகு]

டச்சு பொற்காலம் 1667 ஆம் ஆண்டில் அதன் உச்சநிலையைக் கொண்டிருந்தது, வர்த்தகம், தொழில், கலைகள் மற்றும் அறிவியல்கள் சிறந்த நிலையில் இருந்தன. உலகளாவிய பணக்கார டச்சு பேரரசு உருவாக்கப்பட்டது.[2] டச்சு கிழக்கிந்திய கம்பெனி தொழில் முனைவோர் மற்றும் வர்த்தகத்தின் அடிப்படையில் தேசிய வணிக நிறுவனங்களில் ஆரம்ப மற்றும் மிக முக்கியமான ஒன்றாகும். பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் போது, ​​நெதர்லாந்தின் சக்தி, செல்வம் மற்றும் செல்வாக்கு குறைந்தது.

மிகவும் சக்திவாய்ந்த பிரித்தானிய மற்றும் பிரெஞ்சு அண்டை நாடுகளுடனான தொடர்ச்சியான போர்கள் இப் பேரரசை பலவீனப்படுத்தின. நியூ ஆம்ஸ்டர்டாமின் வட அமெரிக்க காலனியை இங்கிலாந்து கைப்பற்றி, அதற்கு "நியூ யார்க்" என்று பெயர் மாற்றியது. ஒராங்கிஸ்டுகளுக்கும் தேசபக்தர்களுக்கும் இடையே அமைதியின்மை மற்றும் மோதல்கள் பெருகின.

பிரெஞ்சு புரட்சிக்கு பின்

[தொகு]

1789 க்குப் பிறகு பிரெஞ்சு புரட்சி பரவியது, 1795-1806 இல் பிரெஞ்சு சார்பு படேவியன் குடியரசு நிறுவப்பட்டது.[3] நெப்போலியன் இதை ஹாலந்து இராச்சியம் (1806-1810) என ஒரு செயற்கைக்கோள் மாநிலமாக மாற்றினார், பின்னர் வெறுமனே ஒரு பிரெஞ்சு ஏகாதிபத்திய மாகாணமாக மாற்றினார்.[4] 1813-15ல் நெப்போலியன் வீழ்ச்சியடைந்த பின்னர், விரிவாக்கப்பட்ட "நெதர்லாந்தின் யுனைடெட் கிங்டம்" ஆரஞ்சு மாளிகையின் மக்கள் அரசர்களாக இருக்க இந்நாடு உருவாக்கப்பட்டது, பெல்ஜியம் மற்றும் லக்சம்பர்க் ஆகிய நாடுகளையும் இந்த அரசு ஆட்சி செய்தது.

சுதந்திர நாடு

[தொகு]

ஹவுஸ் ஆஃப் ஆரஞ்சு மன்னர் பெல்ஜியம் மீது செல்வாக்கற்ற புராட்டஸ்டன்ட் சீர்திருத்தங்களை விதித்தார். இது 1830 இல் மக்கள் அவர்களுக்கு எதிராக கிளர்ச்சி செய்ய வலியுறுத்தியது, இதனால் 1839 இல் நாடு சுதந்திரமானது. ஆரம்பத்தில் பழமைவாத காலத்திற்குப் பிறகு, 1848 அரசியலமைப்பு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதைத் தொடர்ந்து; நாடு ஒரு அரசியலமைப்பு மன்னருடன் நாடாளுமன்ற ஜனநாயகமாக மாறியது. நவீனகால லக்சம்பர்க் 1839 இல் நெதர்லாந்திலிருந்து தனியாக அதிகாரப்பூர்வமாக சுதந்திரமானது.

முதல் உலகப் போரின்போது நெதர்லாந்து நடுநிலை வகித்தது, ஆனால் இரண்டாம் உலகப் போரின்போது, ​​அது நாஜி ஜெர்மனியால் படையெடுக்கப்பட்டு ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது.பல ஒத்துழைப்பாளர்கள் உட்பட நாஜிக்கள் நாட்டின் யூத மக்கள் அனைவரையும் சுற்றி வளைத்து கொன்றனர். டச்சு எதிர்ப்பு அதிகரித்தபோது, ​​நாஜிக்கள் நாட்டின் பெரும்பகுதிக்கு உணவுப் பொருட்களைத் துண்டித்து, 1944-45ல் கடுமையான பட்டினியை ஏற்படுத்தினர். 1942 ஆம் ஆண்டில், டச்சு ஈஸ்ட் இண்டீஸ் ஜப்பானால் கைப்பற்றப்பட்டது[5] , ஆனால் இதற்கு முன்னர்; ஜப்பான் ஆசைப்பட்ட எண்ணெய் கிணறுகளை டச்சுக்காரர்கள் அழித்தனர். இந்தோனேசியா 1945 இல் நெதர்லாந்தில் இருந்து சுதந்திரம் அறிவித்தது, அதைத் தொடர்ந்து 1975 இல் சுரினாம் சுதந்திரம் அடைந்தது.

போருக்குப் பிந்தைய ஆண்டுகளில் விரைவான பொருளாதார மீட்சி (அமெரிக்க மார்ஷல் திட்டத்தின் உதவியுடன்) காணப்பட்டது, அதைத் தொடர்ந்து அமைதி மற்றும் செழிப்பு சகாப்தத்தில் ஒரு நலன்புரி அரசு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. பெல்ஜியம் மற்றும் லக்சம்பர்க், பெனலக்ஸ் ஆகியவற்றுடன் நெதர்லாந்து ஒரு புதிய பொருளாதார கூட்டணியை உருவாக்கியது, மேலும் மூவரும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் மற்றும் நேட்டோவின் நிறுவன உறுப்பினர்களாக மாறினர். சமீபத்திய தசாப்தங்களில், டச்சு பொருளாதாரம் ஜெர்மனியுடன் நெருக்கமாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் மிகவும் வளமானதாக உள்ளது. இந்த நான்கு நாடுகளும் ஜனவரி 1, 2002 அன்று மற்ற எட்டு ஐரோப்பிய ஒன்றிய உறுப்பு நாடுகளுடன் யூரோவை ஏற்றுக்கொண்டன.

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Netherlands
  2. Schama, Simon, The Embarrassment of Riches, Bath: William Collins & Sons, 1987. At p. 8: "The prodigious quality of their success went to their heads, but it also made them a bit queasy. Even their most uninhibited documents of self-congratulations are haunted by the threat of overvloed, the surfeit that rose like a cresting flood – a word heavy with warning as well as euphoria...But at the very least, the continuous pricking of conscience on complacency produced the self-consciousness that we think of as embarrassed."
  3. C. Cook & J. Stevenson, The routledge companion to European history since 1763 (Abingdon: Routledge, 2005), p. 66; J. Dunn, Democracy: A history (NY: Atlantic Books, 2005), p. 86.
  4. Palmer, R.R. "Much in Little: The Dutch Revolution of 1795," Journal of Modern History (1954) 26#1 pp. 15–35 in JSTOR
  5. "THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS DECLARES WAR WITH JAPAN". ibiblio. பார்க்கப்பட்ட நாள் 5 October 2009.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=நெதர்லாந்தின்_வரலாறு&oldid=3925309" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது