நஜ்மா சவுத்ரி
| நஜ்மா சவுத்ரி | |
|---|---|
 2012ஆம் ஆண்டில் சவுத்ரி | |
| தாய்மொழியில் பெயர் | নাজমা চৌধুরী |
| பிறப்பு | 26 பெப்ரவரி 1942 சில்ஹெட், அசாம் மாகாணம், பிரித்தானியாவின் இந்தியப் பேரரசு |
| இறப்பு | 8 ஆகத்து 2021 (அகவை 79) டாக்கா, Bangladesh |
| தேசியம் | வங்கதேசி |
| பணி | கல்வி சார் பணி |
| செயற்பாட்டுக் காலம் | 1962–2008 |
| அறியப்படுவது | வங்கதேசத்தில் பெண் கல்வியை நிறுவியதில் முன்னோடி |
| வாழ்க்கைத் துணை | மைனுர் ரெசா சவுத்ரி |
| விருதுகள் | எகுசே படக் (எகுசே பதக் விருதுகள் (2000–09)#2008 |
| கல்விப் பின்னணி | |
| கல்வி நிலையம் |
|
| கல்விப் பணி | |
| துறை | பெண்கள் கல்வி |
நஜ்மா சவுத்ரி (Najma Chowdhury) (26 பிப்ரவரி 1942 - 8 ஆகஸ்ட் 2021) ஒரு வங்கதேசக் கல்வியாளர். அவர் வங்கதேசத்தில் பெண் கல்வியை நிறுவுவதில் முன்னோடியாக இருந்தார். இவர் 2000 ஆம் ஆண்டில் டாக்கா பல்கலைக்கழகத்தின் பெண்கள் மற்றும் பாலின ஆய்வுகள் துறையை நிறுவினார். [1] 1996 ஆம் ஆண்டில் அரசாங்கத்தின் முதல் ஆலோசகர் ஆவார். [2] 2008 ஆம் ஆண்டில் ஆராய்ச்சிக்காக வங்கதேசத்தின் இரண்டாவது மிக உயர்ந்த குடிமை விருதான எகுசே படக் விருது இவருக்கு வழங்கப்பட்டது [3]
ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி[தொகு]
சவுத்ரி 1942 ஆம் ஆண்டில் பிப்ரவரி 26 ஆம் நாள் சில்ஹெட்டில் பிறந்தார். இமாமுசமான் மற்றும் அமிருன்னேசா கதுனின் முதல் இரண்டு குழந்தைகள் இறந்த பிறகு இவர் மூன்றாவது குழந்தையாகப் பிறந்தார். இவரது தாயார் அமுருன்னேசா கத்துன் ஒரு இல்லத்தரசி ஆவார். இவருடைய தந்தை சdத்ரி இமாமுஜமான் ஒரு கட்டுமானப் பொறியியலாளராக இருந்தார். இவருடைய ஆரம்பப் பள்ளி படிப்பு அசாமில் தொடங்கியது. பின்னர் பிரித்தானிய இந்தியாவில் தொடர்ந்தது. பின்னர் இவர்களின் குடும்பம் கிழக்கு பாகிஸ்தானின் டாக்காவிற்கு குடிபெயர்ந்தது. இவருடைய தந்தைக்கு இந்தியா பிரிட்டனிடமிருந்து சுதந்திரமடைந்து கிழக்கு பாகிஸ்தான் இந்தியாவிலிருந்து பிரிந்தபோது ஒரு புதிய வேலை கிடைத்தது. [4]
சவுத்ரி டாக்காவில் உள்ள பித்யா மந்திர் பள்ளியில் மூன்றாம் வகுப்பில் சேர்க்கப்பட்டார். பின்னர் நான்காம் வகுப்பில், அவர் ராஜ்ஷாஹியில் உள்ள பிஎன் பெண்கள் பள்ளியில் சேர்க்கப்பட்டார். இவர் 1956 ஆம் ஆண்டில் கம்ருன்னேசா பெண்கள் பள்ளியில் தனது எஸ்எஸ்சி நுழைவுத் தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றார். இவர் கிழக்கு பாகிஸ்தான் இடைநிலைக் கல்வி வாரியத்தில் பெண்கள் தர வரிசையில் எட்டாவது இடத்தைப் பிடித்தார். இவர் டாக்காவின் ஹோலி கிராஸ் கல்லூரியில் மேல்நிலைப் படிப்பில் தேர்ச்சி பெற்றார். கிழக்கு பாகிஸ்தான் உயர்நிலைக் கல்வி வாரியத்தின் தகுதி பட்டியலில் அவர் ஒன்பதாவது இடத்தைப் பிடித்தார். [4]
இவர் டாக்கா பல்கலைக்கழகத்தில் அரசியல் அறிவியலில் பட்டப்படிப்பு மற்றும் முதுகலை பட்டப்படிப்பை முடித்தார். இவர் தனது முனைவர் பட்ட ஆராய்ச்சிக்காக ஐக்கிய இராச்சியத்திற்குச் செல்வதற்கு முன் பங்களாதேஷ் பீடருக்காக கிட்டார் வாசித்தார்.
தொழில்[தொகு]
கல்விசார் பணி[தொகு]
1963 ஆம் ஆண்டில் டாக்கா பல்கலைக்கழகத்தில் அரசியல் அறிவியல் துறையில் விரிவுரையாளராக சவுத்ரி தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். 1966 ஆம் ஆண்டில், தனது முனைவர் பட்ட ஆராய்ச்சிக்காக இலண்டன் பல்கலைக்கழகத்தில் ஓரியண்டல் மற்றும் ஆப்பிரிக்க கல்வி பள்ளிக்கு காமன்வெல்த் உதவித்தொகை பெற்றார். இவர் 1972 ஆம் ஆண்டில் வங்கதேசத்திற்குத் திரும்பினார். 1984 முதல் 1987 வரை அரசியல் அறிவியல் துறையின் தலைவராக இருந்தார். இவர் துறைத்தலைவராக இருந்த போது, பாடத்திட்டத்தில் பெண்கள் அதிகாரம் மற்றும் வளர்ச்சி தொடர்பான படிப்புகளை அறிமுகப்படுத்தினார். பல்கலைக்கழகத்திற்குள் ஒரு பெண்கள் கல்வி தொடர்பான ஒரு ஆய்வு மையத்தையும் இவர் நிறுவினார்.
சவுத்ரி 1988 ஆம் ஆண்டில் மினசோட்டா பல்கலைக்கழகத்தில் வருகை தரும் அறிஞராக மூன்று மாதங்கள் ஃபுல்பிரைட் ஃபெல்லோஷிப்பின் கீழ் பணியாற்றினார். இவர் அரசியல் விஞ்ஞானி பார்பரா ஜே. நெல்சனின் நண்பர் ஆவார். இந்த இருவரும் 1994 ஆம் ஆண்டில் யேல் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ் வெளியிட்ட உமன் அண்ட் பாலிடிக்ஸ் வேர்ல்ட்வைட் என்ற புத்தகத்தைத் தொகுத்தார்கள். [5] இந்த புத்தகம் 1995 ஆம் ஆண்டில் விக்டோரியா ஷக் விருதை வென்றது. [6] அமெரிக்க அரசியல் அறிவியல் சங்கம் இந்த புத்தகத்தை 1994 ஆம் ஆண்டிற்கான சிறந்த புத்தகம் என்று அழைத்தது. [7]
இவர் 1978 மற்றும் 1986 ஆம் ஆண்டுகளில் ஐக்கிய நாடுகள் பொதுச் சபையில் வங்கதேசத்தின் பிரதிநிதியாக பணியாற்றினார். இந்த காலகட்டத்தில் அவர் 1980 ஆம் ஆண்டில் பெல்கிரேடில் நடந்த யுனெஸ்கோ பொது மாநாட்டின் பங்கேற்பாளராக இருந்தார். 1985 ஆம் ஆண்டில் நைரோபியில் பெண்கள் உலக மாநாடு மற்றும் 1995 இல் பெய்ஜிங்கில் பெண்கள் குறித்த நான்காவது உலக மாநாடு ஆகியவற்றிலும் பங்கேற்றார். இவர் 2000 ஆம் ஆண்டில் டாக்கா பல்கலைக்கழகத்தில் பெண்கள் மற்றும் பாலின ஆய்வுகள் துறையை நிறுவ உதவினார். சவுத்ரி 2003 ஆம் ஆண்டில் பேராசிரியராக இத்துறையில் சேர்ந்தார். பின்னர் தலைவராக பணியாற்றினார். அவர் பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராகவும் இருந்தார். மகளிர் அதிகாரமளித்தல் மற்றும் மேம்பாட்டு ஆய்வுகளுக்கான அவரது பங்களிப்புகளின் மூலம் அவர் வங்கதேசப் பெண்களுக்கு ஒரு உத்வேகமாக கருதப்பட்டார்.[8] வங்கதேசத்தின் அரசியல் நிறுவனங்கள் மற்றும் கொள்கை வகுக்கும் அமைப்புகளில் பெண்களின் பங்களிப்பை விவரித்த 2010 ஆம் ஆண்டில் வெளியானன மாங்குரோவ்ஸ் அண்டு மான்ஸ்டர்ஸ் புத்தகம் மகளிருக்கு கொள்கை உருவாக்கம் தொடர்பான அமைப்புகளில் ஓரங்கட்டப்பட்டது மற்றும் விளிம்பு நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது குறித்து ஆராய்ந்தது. இரண்டு பதின்ம ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக நாட்டின் அரசத் தலைவராக பெண்கள் இருந்தபோதிலும், பெண்களின் பங்கேற்பின் முரண்பாடான தன்மையை ஆராய இதைப் பயன்படுத்தினார். [9] இவரது ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களுக்குள் முறையான பாகுபாட்டை மேலும் ஆய்வு செய்தது. இந்த ஆய்வில் தொழில் மற்றும் கலாச்சாரங்கள் சார்ந்து வர்க்கப் பிரிவுகள் முழுவதும் பெண்களுக்கு சாதகமற்றதாக இருந்தது. [10]
அரசியல் மற்றும் இலாப நோக்கமற்றது[தொகு]
1996 ஆம் ஆண்டில் முஹம்மது ஹபிபுர் ரஹ்மான் தலைமையிலான முதல் இடைக்கால அரசாங்கத்தில் சவுத்ரி ஆலோசகராகப் பணியாற்றினார். அவர் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மற்றும் சமூக நலத்துறை, தொழிலாளர் மற்றும் மனிதவள அமைச்சகத்தில் பணியாற்றினார். மகளிர் சர்வதேச பெண்கள் அமைப்பின் தலைவராகவும் , மனித மேம்பாட்டு அறக்கட்டளையின் நிறுவன உறுப்பினராகவும் இருந்தார்.
விருதுகள்[தொகு]
2008 ஆம் ஆண்டில் ஆராய்ச்சியில் சிறந்த பங்களிப்பிற்காக வங்கதேசத்தின் இரண்டாவது மிக உயர்ந்த குடிமை விருதான எகுசே படேல் விருதினைப் பெற்றார். 2007 ஆம் ஆண்டில் பல்கலைக்கழக மானியக் குழுவால் "ரோகேயா நாற்காலி" வழங்கப்பட்டது.
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை[தொகு]
சவுத்ரி 1961 ஆம் ஆண்டில் மைனூர் ரெசா சவுத்ரியை மணந்தார். மைனூர் ரெசா சவுத்ரி அந்த நேரத்தில் டாக்கா பல்கலைக்கழகத்தில் ஆங்கிலத் துறை மாணவராக இருந்தார். பின்னர் அவர் வங்கதேசத்தின் தலைமை நீதிபதியாக ஆனார் . இவர் 2004 ஆம் ஆண்டில் இறந்தார். இந்த தம்பதியருக்கு லாமியா சவுத்ரி மற்றும் புஷ்ரா ஹசீனா சவுத்ரி ஆகிய இரண்டு மகள்கள் இருந்தனர். இவர்களில் இரண்டாமவர் தாக்கா பல்கலைக்கழகத்தின் சர்வதேச உறவுகள் துறையின் ஆசிரியராக இருந்தவர் ஆவார்.
சவுத்ரி 8 ஆகஸ்ட் 2021 அன்று டாக்காவில் உள்ள ஒரு மருத்துவமனையில் கொரோனா பெருந்தொற்றால் இறந்தார். இவருக்கு வயது 79. [8] இவர் டாக்காவில் உள்ள பனானி கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ "Workshop on gender begins". The Daily Star. 25 February 2007. http://archive.thedailystar.net/2007/02/25/d70225062291.htm. பார்த்த நாள்: 10 October 2016.
- ↑ "Spotlight on former caretaker advisors". bdnews24.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 October 2016.
- ↑ "9 get Ekushey Padak 2008". The Daily Star. 19 February 2008. http://archive.thedailystar.net/newDesign/cache/cached-news-details-24015.html.
- ↑ 4.0 4.1 Shiropa, Touhida (4 December 2010). "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்" (in bn). Prothom Alo (Dhaka) இம் மூலத்தில் இருந்து 12 அக்டோபர் 2016 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20161012035956/http://archive.prothom-alo.com/detail/date/2010-12-04/news/113158. பார்த்த நாள்: 12 October 2016.Shiropa, Touhida (4 December 2010). [Life of works]. Prothom Alo (in Bengali). Dhaka. Archived from the original பரணிடப்பட்டது 2016-10-12 at the வந்தவழி இயந்திரம் on 12 October 2016. Retrieved 12 October 2016.
- ↑ "Women and Politics Worldwide". yalebooks.com. Yale University Press. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 October 2016.
- ↑ Schwartz, Larry. "American Political Science Association Victoria Schuck award". web.mnstate.edu. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 October 2016.
- ↑ Correspondent, Dhaka University; bdnews24.com. "Najma Chowdhury, an Ekushey Padak-winning professor, dies of COVID at 79". bdnews24.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 August 2021.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ 8.0 8.1 Rubel, Sirajul Islam (9 August 2021). "Prof Najma Chowdhury passes away". The Daily Star (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 August 2021.Rubel, Sirajul Islam (9 August 2021). "Prof Najma Chowdhury passes away". The Daily Star. Retrieved 9 August 2021.
- ↑ 1942-, Caudhurī, Nājamā (2010). Of mangroves and monsters : women's political participation and women's studies in Bangladesh. http://worldcat.org/oclc/837790838.
- ↑ "Of Mangroves and Monsters: Women's Political Participation and Women's Studies in Bangladesh". Pathak Shamabesh (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 August 2021.