நகர் பிராமணர்கள்
| நகர் பிராமணர்கள் | |
|---|---|
.jpg) மேற்கிந்தியாவில் நகர் பிராமணர்கள் (1855-1862) | |
| மதங்கள் | இந்து சமயம் |
| மொழிகள் | குஜராத்தி, மால்வி மாடு, இந்தி, ஆங்கிலம் |
| நாடு | இந்தியா |
| மக்கள்தொகை கொண்ட மாநிலங்கள் | குசராத்து, ராஜஸ்தான் |
| பகுதி | மால்வா, மத்தியப் பிரதேசம், மும்பை, கொல்கத்தா |
| இனம் | இந்தியன் |
நகர் பிராமணர்கள் (Nagar Brahmin) என்பவர்கள் குசராத்தில் அதிகமாக காணப்படுகிறார்கள். மேலும், ராஜஸ்தான், மால்வா மற்றும் மகாராட்டிரா, மத்தியப் பிரதேசம், உத்தரபிரதேசம், பீகார் ஆகிய மாநிலங்களிலும் வடக்கில் அரியானா, கிழக்கில் மேற்கு வங்கம் மற்றும் தெற்கில் கர்நாடகா ஆகிய பகுதிகளிலும் இவர்கள் காணப்படுகின்றனர். வட இந்தியாவில், இவர்கள் ஆடிச்சியா, பர்தாய் மற்றும் பாராய் (பொதுவாக சௌராசியா என்று அழைக்கப்படுபவர்) துணை சாதிகளுடன் சேர்ந்து பயாஸ் பிராமண சமூகத்தை உருவாக்குகிறார்கள்.
தோற்றம்[தொகு]
நகர்களின் மிகப் பழமையான கணக்கு ஒரு இந்து மத புராணமான கந்த புராணத்தின் ஒரு பகுதியான நகர காண்டத்தில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.[1]
நகர் இளவரசர்கள்[தொகு]
ஒரு சில நகர் குடும்பங்கள் (சிறு) சுதேச மாநிலங்களின் தலைவர்களாக மாறின. குறிப்பாக குஜராத்தி தீபகற்பத்தில் கத்தியாவரின் சோரத் பிராண்த்: குபா மாநிலம் மற்றும் வசாவத் ஆகிய இரண்டிலும்.
சமூக அந்தஸ்து[தொகு]
1947இல் சுதந்திரம் பெற்ற உடனேயே, நடுத்தர வர்க்கத்தை உருவாக்கிய மற்றும் பாரம்பரியமாக " நகர்ப்புற மற்றும் தொழில்முறை " (மருத்துவர்கள், வழக்கறிஞர்கள், ஆசிரியர்கள், பொறியாளர்கள் போன்ற தொழில்களைப் பின்பற்றி வந்த இந்திய உயர் சாதியினரைப் பற்றி இந்தியாவில் வளரும் சங்கங்களின் ஆய்வு மையத்தின் முன்னாள் இயக்குனர் தி.எல்.ஷெத், இவர்களை பட்டியலிடுகிறார் . இந்த பட்டியலில் குஜராத்தைச் சேர்ந்த நகர் பிராமணர்கள் இருந்தனர் ; தென்னிந்திய பிராமணர்கள்; வட இந்தியாவைச் சேர்ந்த பஞ்சாபி கத்ரிகள், காஷ்மீரி பண்டிதர்கள் மற்றும் காயாஸ்தாக்கள் ; மகாராட்டிராவைச் சேர்ந்த சித்பவன்கள் மற்றும் சி.கே.பி.க்கள் ( சந்திரசேனியா காயாஸ்த பிரபாஸ்); புரோபாசி மற்றும் பத்ரலோக் வங்காளிகள்; முஸ்லீம் மற்றும் கிறிஸ்தவ சமூகங்களின் பார்சிகள் போன்றவர்கள். பி.கே.வர்மாவின் கூற்றுப்படி, "கல்வி என்பது இந்த அடுக்கு இந்திய உயரடுக்கை ஒன்றிணைக்கும் ஒரு பொதுவான நூலாகும்", மேலும் இந்த சமூகங்களைச் சேர்ந்த அனைத்து உறுப்பினர்களும் ஆங்கிலத்தைப் படிக்கவும் எழுதவும் தெரிந்திருந்தனர். இவர்கள் அனைவரும் பள்ளிக்கு வெளியே கல்வி கற்றவர்கள் ஆவர்.[2] [3]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Research in Sociology: Abstracts of M.A. and Ph. D. Dissertations Completed in the Department of Sociology, University of Bombay, Concept Publishing Company, 1989, p. 100
- ↑ Social Action, Volume 50. Indian Social Institute. 2000. p. 72.
- ↑ "D.L. Sheth".
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
