தோ. வெ. வெங்கடாசல சாத்திரி
| தோ. வெ. வெங்கடாசல சாத்திரி | |
|---|---|
 முனைவர் தோ. வெ. வெங்கடாசல சாத்திரி | |
| பிறப்பு | 26 ஆகத்து 1933 கனகபுரா, பெங்களூர், பிரித்தானிய இந்தியாவின் மாகாணங்களும், ஆட்சிப் பகுதிகளும் |
| தேசியம் | இந்தியன் |
| துறை | கன்னடம் இலக்கியம், கன்னடம் இலக்கணம் (மொழியியல்), விமர்சனம், தொடுத்தல் |
| பணியிடங்கள் | உசுமானியா பல்கலைக்கழகம் –ஐதராபாத்து (இந்தியா), மைசூர் பல்கலைக்கழகம், |
| கல்வி கற்ற இடங்கள் | மகாராஜ கல்லூரி, மைசூர் |
| அறியப்படுவது | மகாகாவ்யலக்சணா (1969), சிறீவத்ச நிக\ண்டு (1971), முலுகநாடு பிராம்மணரு (2000), உதராச்சரிதரு உதட்டபிரசங்ககலு (2002), கன்னட சந்தோமிசே (2003), |
| விருதுகள் | கன்னட மாநில விருது (1988), கன்னட சாகித்ய அகாதமி விருது (1997), பாஷாசம்மன் (2002), ஆர்யபட்டா விருது (2006), பம்பா பிரசஸ்தி (2008) |
| துணைவர் | வெங்கடலட்சுமி |
கையொப்பம்  | |
| இணையதளம் T. V. Venkatachala Sastry | |
தோகெரே வெங்கடசுப்பசாத்திரி வெங்கடச்சால சாத்திரி (Togere Venkatasubbasastry Venkatachala Sastry) இவர் ஓர் கன்னட மொழி எழுத்தாளரும், இலக்கணவாதியும், விமர்சகரும், ஆசிரியரும் மற்றும் சொற்பொழிவாளரும் ஆவார். இவர் 100க்கும் மேற்பட்ட புத்தகங்களை எழுதியுள்ளார். மொழிபெயர்ப்புகள் மற்றும் கட்டுரைகள், வாழ்க்கை வரலாற்று ஓவியங்கள் மற்றும் வாழ்த்துத் தொகுதிகளின் தொகுப்புகளைத் திருத்தியுள்ளார். இவர் கன்னட சாகித்ய அகாதமி விருதைப் பெற்றுள்ளார். சாத்திரி என்பது கன்னட மொழி இலக்கணம் மற்றும் மீட்டர் அளவிலிருந்து அதன் பல்வேறு அம்சங்களில் ஒரு அதிகாரம் அதில் இவர் இரண்டு ஆயிரம் ஆண்டு கன்னட இலக்கிய வரலாற்றைப் பற்றி விரிவாக எழுதியுள்ளார்.
முலுகநாடு பிராமணரு என்ற இவரது புத்தகம் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியிலிருந்து முலுகநாடு சமூகத்தின் சமூகவியல் ஆய்வு ஆகும். அவர்களின் தோற்றம், இடம்பெயர்வு மற்றும் மேற்கத்திய கல்வியைத் தழுவுதல் ஆகியவற்றைக் கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. இது 50க்கும் மேற்பட்ட குடும்ப மரங்களுடன் அவர்களின் வரலாற்றை விரிவாக பதிவுசெய்கிறது. மேலும் சாதி ஆய்வுத் துறையில் முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. சாத்திரி மைசூர் பல்கலைக்கழகத்தில் கன்னடப் பேராசிரியராக இருந்தார். மேலும் 1994இல் ஓய்வு பெறுவதற்கு முன்பு "கன்னட ஆத்யாயான சம்ஸ்தே" வில் இயக்குநர் பதவியை வகித்தார்.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை[தொகு]
தோற்றம்[தொகு]
தொ. வே. வெங்கடச்சால சாத்திரி 1933 ஆகத்து 26 அன்று பெங்களூரு மாவட்டத்தின் கனகபுரா வட்டத்திலுள்ள அரோகள்ளி என்ற கிராமத்தில் பிராமண பெற்றோர்களான வெங்கடசுப்ப சாத்திரி மற்றும் சுப்பம்மா ஆகியோருக்குப் பிறந்தார். இவர் தெலுங்கு- பேசும் தென்னிந்திய முலுகநாடு பிரிவைச் சேர்ந்தவராவார். இவரது பெற்றோருக்கு சிறிதளவு கல்வி இருந்தது. இராமகிருட்டிண மடத்தின் பக்தர்கள் ஆவர். [1]
கல்வி[தொகு]
.jpg)
சாத்திரி தனது ஆரம்ப பள்ளிப்படிப்பை பெங்களூருக்கு அருகிலுள்ள கனகபுராவில் பயின்றார். 1947-48ல் தனது இடைநிலை படிப்பை முடித்தார். 1948 முதல் 1954 வரை மைசூர் பல்கலைக்கழகத்தில் இளங்கலை மற்றும் முதுகலை பட்டப்படிப்புகளைப் படித்தார். அங்கு ஆரம்பத்தில் யுவராஜா கல்லூரியில் சேர்ந்தார். மேலும் கன்னட பேராசிரியர்களான என்.அனந்தரங்காச்சார் மற்றும் உ. கே சுப்பராயாச்சாரின் செல்வாக்கின் கீழ் வந்தார். 1950 இல் மகாராஜா கல்லூரியில் கன்னடத்தில் இளங்கலை (கௌரவம்) படிப்பில் சேர்ந்தார். [2] இவரது கற்பித்தல் ஆசிரியர்களில் கே. வி. புட்டப்பா (குவெம்பு) "பம்பா பாரதம்" மற்றும் "இலக்கிய விமர்சனம்", டி. எல். நரசிம்மாச்சார் (இலக்கிய வரலாறு), எஸ். சிறீகாந்த சாத்திரி (கர்நாடகாவின் கலாச்சார வரலாறு) கே. வி. ராகவாச்சார் (கன்னட பாரம்பரியம் - "பசவராஜதேவர ராகல்"), என்.அனந்தரங்காச்சர் (கன்னட இலக்கணம் - "சப்தமனிதர்பனா"), டி. எஸ். சாமாராவ் (பசவரின் வசன சாகித்தியம்) மற்றும் பரமேசுவர் பட் (பாரதேச வைபவம்) போன்றோர் இருந்தனர். மைசூர் பல்கலைக்கழக நூலகம் மற்றும் மைசூர் ஓரியண்டல் ஆராய்ச்சி நிறுவனம் ஆகியவற்றிலிருந்து பண்டைய நூல்களைப் பயன்படுத்தி பம்பா, ரன்னா, முதலாம் ஹரிஹரர், நேமிசந்திரர், ராகவங்கர் மற்றும் குமார வியாசர் ஆகியவர்களை படித்தார். டி. எல். நரசிம்மாச்சாரின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் 1953–54ல் மைசூர் மகாராஜா கல்லூரியில் முதுநிலை கலை (கன்னடம்) பட்டம் பெற்றார்.
.jpg)
தொழில்[தொகு]
உசுமானியா பல்கலைக்கழகம்[தொகு]
சாத்திரி 1955 இல் கனகபுரா கிராமப்புற கல்லூரியில் விரிவுரையாளராக தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். 1957இல் பெங்களூர் புனித ஜோசப் கல்லூரிக்குச் சென்ற இவர் 1959 வரை அங்கு விரிவுரையாளராகத் தொடர்ந்தார். அதைத் தொடர்ந்து, 1959ஆம் ஆண்டில் ஆந்திராவின் ஐதராபாத்தில் உள்ள உசுமானியா பல்கலைக்கழகத்தில் விரிவுரையாளராக நியமிக்கப்பட்டார். அங்கு இவர் கன்னடத் துறைக்கு வடிவம் கொடுக்க கடுமையாக உழைத்தார். [3] பல்கலைக்கழகத்தில் கற்பித்தல் கடமைகளுக்கு மேலதிகமாக, பல பெண்கள் மற்றும் கலைக் கல்லூரிகளிலும் கற்பித்தார். இவர் "தெலுங்கு சாகித்ய அகாதமி" விவகாரங்களில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். இந்த ஆண்டுகளில் தனது "மகாகாவ்யலக்சனா" என்பதை ஒன்றிணைத்தார். இவர் உசுமானியா பல்கலைக்கழகத்தில் பணிபுரிந்த காலத்தில் சாஃபக்கிளீசுவின் நாடகங்களை "டிராக்கியா பெங்கால்" என்று மொழிபெயர்த்தார். பின்னர் இவர் எஸ்கிலஸ் எழுதிய "ப்ரோமிதியஸ் பவுண்ட்" ஐ கன்னட மொழியில் மொழிபெயர்த்தார். உசுமானியா பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்தபோது "சிறீவத்ச நிகண்டு" என்ற தலைப்பில் இவரது அகராதி உருவானது. மகளிர் கல்லூரியில் இருந்து பல்கலைக்கழக முதுகலை துறைக்கு மாற்றப்பட்ட பின்னர், டி. வி. வெங்கடச்சால சாத்திரி "கன்னட சந்தசு", கன்னட இலக்கணம் மற்றும் "சுக்திசுதர்ணவா" போன்ற தலைப்புகளை கற்பிப்பதில் ஈடுபட்டார். இந்த ஆண்டுகளில்தான் இவர் முனைவர் பட்ட ஆராய்ச்சி செய்யத் தொடங்கினார். இது இவரது முன்னாள் ஆசிரியரும் வழிகாட்டியுமான டி. எல். நரசிம்மச்சாருடன் இவரை நெருங்கியது. உண்மையில், டி. எல். நரசிம்மச்சார் "கன்னட நேமிநாதபுராண துலானாத்மகா" குறித்த முனைவர் பட்டத்தை பரிந்துரைத்தார். [4]
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ "T. V. Venkatachala Sastry – Biography". Dr S. Srikanta Sastri Pratisthana. Archived from the original on 2014-02-02. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-01-25.
- ↑ "ClassicalKannada". Government of India. Archived from the original on 2015-09-23. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-01-25.
- ↑ "T. V. V. Sastry". Deccan Herald. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-01-25.
- ↑ Sastry, T. V. Venkatachala. "Dr. T.V. Venkatachala Shastry". CulturalIndia.org. Archived from the original on 2014-01-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-01-27.