தோபா பத்தாக் மக்கள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
தோபா பத்தாக் மக்கள்
Toba people
Batak Toba
தோபா பத்தாக் ஆணும் பெண்ணும் பாரம்பரிய உடைகளை அணிந்துள்ளனர்
மொத்த மக்கள்தொகை
+ 4,100,000 (2020)
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
 இந்தோனேசியா:
வடக்குச் சுமாத்திரா = 3,000,000

வடக்கு சுமத்ராவிற்கு வெளியே: ரியாவு, பத்தாம், ஜகார்த்தா, சாவகம், கலிமந்தான், சுலாவெசி, பாலி,மற்றும் இந்தோனேசியாவைச் சுற்றி = 1,100,000 [1]

இந்தோனேசியாவிற்கு வெளியே:
 சிங்கப்பூர்  மலேசியா ஐரோப்பிய ஒன்றியம்  ஐக்கிய அமெரிக்கா

= + 1,100 [2]
மொழி(கள்)
தோபா படாக் மொழி, இந்தோனேசிய மொழி
சமயங்கள்
[கிறிஸ்தவம்] 97.8%, சுன்னி இசுலாம் 2%, மற்ற 0.2% [2][3]
தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள்
பத்தாக் மக்கள்

தோபா பத்தாக் மக்கள் (இந்தோனேசியம்: Suku Batak Toba அல்லது Halak Batak Toba; ஆங்கிலம்: Toba People அல்லது Toba Batak People) என்பவர்கள் இந்தோனேசியா வடக்கு சுமத்ராவில் வாழும் மிகப்பெரிய பழங்குடி மக்கள் ஆகும். பத்தாக் எனும் சொற்றொடர் பொதுவாக தோபா பத்தாக் மக்களைக் குறிக்கிறது.

தோபா சமோசிர் பிராந்தியம் (Toba Samosir Regency), உம்பாங் உசுந்துதான் பிராந்தியம் (Humbang Hasundutan Regency), சமோசிர் பிராந்தியம் (Samosir Regency), வடக்கு தபனுலி பிராந்தியம் (North Tapanuli Regency), டைரி பிராந்தியத்தின் (Dairi Regency) ஒரு பகுதி, மத்திய தபனுலி பிராந்தியம் (Central Tapanuli Regency), சிபோல்கா (Sibolga) மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் தோபா மக்கள்; காணப் படுகின்றனர். பத்தாக் தோபா மக்கள் சமோசிரில் பொதுவான பாரம்பரிய படக் கட்டடக்கலை பாணியில் கட்டடங்களை உருவாக்குகிறார்கள்.

பொது[தொகு]

தோபா ஏரியின் (Lake Toba) மேற்குப் பகுதியில் உள்ள உம்பாங் பகுதியில் 6,500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மனித செயல்பாடு இருந்ததாக தொல்பொருள் ஆராய்ச்சி கூறுகிறது. தோபா பத்தாக் மக்களின் மரபணு சோதனை, தோபா பத்தாக் என்பது வேறுபட்ட மரபணு கூறுகளைக் கொண்ட வெவ்வேறு வழித்தோன்றல்கள் என்பதைக் காட்டுகிறது.

தோபா பத்தாக் மக்களின் மூதாதையர்கள் பாமோசா, பிலிப்பீன்சு, தென்னிந்தியா, இந்தோசீனா (பர்மா, தாய்லாந்து, வியட்நாம், கம்போடியா) மற்றும் தென் சீனாவில் இருந்து ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இடம்பெயர்ந்த மக்கள்.

வரலாறு[தொகு]

பத்தாக் இராச்சியங்கள்[தொகு]

சிசிங்கமங்கராஜா வம்சத்தின் முத்திரை

படாக் மற்றும் டோபா படாக் மக்களின் வரலாற்றில் ஏராளமான ராஜ்ஜியங்களும் வம்சங்களும் இருந்தன. டோபா படாக் மக்களில் கடைசி வம்சம் சிசிங்கமங்கராஜா வம்சமாகும், இது சின்பெலா குலத்தைச் சேர்ந்த 'சிசிங்கமங்கராஜா' என்று அழைக்கப்படும் பன்னிரண்டு தொடர்ச்சியான பூசாரி மன்னர்களைக் கொண்டுள்ளது.படாக் இராச்சியம் பக்காராவில் அமைந்திருந்த காலத்தில், படக் இராச்சியத்தின் சிசிங்கமங்கராஜா வம்சத்தினர் ராஜா மாரோபட் என்ற பெயரில் நான்கு பகுதிகளாகப் பிரித்தனர், அவை:[4]

  • ராஜா மாரோபட் சிலிண்டுங்
  • ராஜா மாரோபட் சமோசிர்
  • ராஜா மாரோபட் ஹம்பாங்
  • ராஜா மாரோபட் தோபா

டச்சு காலனித்துவம்[தொகு]

டச்சு காலனித்துவம் மன்னர் XII சிசிங்கமங்கராஜாவின் தோல்வியுடன் தொடங்குகிறது, முப்பது ஆண்டுகால படாக் போரை முடிவுக்குக் கொண்டுவருகிறது. டச்சுக் காலனித்துவம் முறையாக ஓனாஃப்ஹங்கெலிஜ்கே படக்-லேண்டன் அல்லது 'தி ஃப்ரீ படக்-கன்ட்ரி' டச்சு ஈஸ்ட் இண்டீஸில் இணைக்கப்பட்டது மற்றும் 1910 இல் தபனுலி ரெசிடென்சியை உருவாக்கியது.

ஜப்பானிய ஆக்கிரமிப்பு[தொகு]

டச்சு ஈஸ்ட் இண்டீஸின் ஜப்பானிய ஆக்கிரமிப்பின் போது, தபனுலி ரெசிடென்சியின் நிர்வாகம் சிறிய மாற்றங்களைக் கொண்டிருந்தது

இந்தோனேசியா சுதந்திரத்திற்குப் பின்[தொகு]

சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, இந்தோனேஷியா அரசாங்கம் தபனுலியை வசிப்பிடமாக வைத்திருக்கிறது. டாக்டர். ஃபெர்டினாண்ட் லும்பன் டோபிங் முதல் தபானுலி குடியிருப்பாளராக ஆனார்.

1950 இன் முற்பகுதியில் இறையாண்மை மாற்றம்[தொகு]

950 களின் முற்பகுதியில் இறையாண்மை மாற்றத்தின் போது, வடக்கு சுமத்ரா மாகாணத்தில் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட தபனுலி ரெசிடென்சி நான்கு புதிய ரீஜென்சிகளாக பிரிக்கப்பட்டது.

தற்போது[தொகு]

டிசம்பர் 2008 இல், டபனுலி ரெசிடென்சி வடக்கு சுமத்ரா மாகாணத்தின் கீழ் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது. இந்த நேரத்தில், டோபா டோபா சமோசிர் ரீஜென்சி பிராந்தியத்தின் கீழ் பாலிகே அதன் தலைநகராக உள்ளது.

கலாசாரம்[தொகு]

தபனுலி ரெசிடென்சியில் புதிதாக மதம் மாறிய கிறிஸ்தவ டோபா குடும்பம்.

டோபா படாக் மக்கள் ஒரு தனித்துவமான கலாச்சாரத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். அவர்களின் கலாச்சாரத்தின் மைய அடித்தளம் 'தலிஹான் நா டோலு' ('மூன்று கால் அடுப்பு' என்று பொருள்) என்று அழைக்கப்படும் பழக்கவழக்கங்கள் அல்லது அடாத் ஆகும்.தோபா படாக் பொதுவாக ஒரு ஆணாதிக்க சமூகமாக கருதப்படுகிறது.

டோபா படாக் சமூகத்தில் ஆண்களின் பங்கு முக்கியமானது என்றாலும், பெண்களும் அவர்களது குடும்பங்களும் குடும்ப உறவுகளில் உயர்ந்த இடத்தைப் பிடிக்கும் 'ஹுலா ஹுலா' என்ற டோபா படக் கருத்தாக்கத்தின் இருப்புடன் பெண்களின் பங்கு மிகவும் முக்கியமானது. 19 ஆம் நூற்றாண்டில் டோபா படாக் மக்களின் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியதன் மூலம், கிறிஸ்தவம் டோபா மக்களின் வாழ்க்கையில் ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டிருந்தது,

தேவாலய நியமனம் டோபா படாக் வாழ்க்கையின் பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளை பாதித்தது.பாரம்பரிய டோபா படாக்கின் அடாட் விழாக்கள் பெரும்பாலும் ஞானஸ்நானம், உறுதிப்படுத்தல், திருமணம் மற்றும் அடக்கம் போன்ற சடங்குகளில் உள்ளன, அதே நேரத்தில் தேவாலய பாடல்கள், சங்கீதங்கள், பிரார்த்தனைகள் பெரும்பாலும் பாரம்பரிய இன டோபா படாக் விழாக்களில் ஈடுபட்டு அழைக்கப்படுகின்றன.[5]

டோபா படாக் மக்கள் 'மாங்கரன்டோ' என்ற வலுவான பாரம்பரியத்தைக் கொண்டுள்ளனர் அல்லது சிறந்த கல்வி, சமூக மற்றும் பொருளாதார வாய்ப்புகளைத் தேடுவதற்காக புலம்பெயர்ந்தவர்களாக மாறுகிறார்கள். டோபா மக்கள் டோபா பிராந்தியத்தில் வாழ எந்தக் கடமையும் இல்லை,

இருப்பினும் அவர்கள் டோபாவில் உள்ள அவர்களின் அசல் கிராமத்துடன் இணைக்கப்பட வேண்டும்.டோபா படாக் நபரின் அசல் கிராமம் அல்லது பயஸ் 'போனா பசோகிட்' என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஒரு டோபா படாக் நபர் தனது பிறப்பிடத்தை அவர்களின் பிறந்த இடங்களால் அடையாளம் காணவில்லை, மாறாக 'தானோ படக்' அல்லது 'தி படக் லேண்ட்' இல் உள்ள போனா பசோகிட் மூலம் அடையாளம் காண்பது பெரும்பாலும் ஆகும்.

படாக் மக்களின் நாட்டுப்புறக் கதைகளின்படி, படாக் மக்களின் முதல் மூதாதையர் சி ராஜா படக், அதாவது 'கிங் படக்' அல்லது 'படக் மன்னர்' என்று பொருள். இன்று சமோசிர் ரீஜென்சியின் தலைநகரான பங்கூரானிலிருந்து சுமார் 45 நிமிட பயணத்தில் புசுக் புஹிட் மலையின் சரிவில் அமைந்துள்ள சியாஞ்சூர் முலா கிராமம் எனப்படும் டோபா கிராமத்திலிருந்து அவரது தோற்றம் இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது.

டோபா குலங்கள் மற்றும் குடும்பங்கள்[தொகு]

ஒரு குடும்பப்பெயர் அல்லது குடும்பப் பெயர் (மார்கா) என்பது டோபா நபரின் பெயரின் ஒரு பகுதியாகும், இது அவர்கள் சேர்ந்த குலம் அல்லது குடும்பத்தை அடையாளம் காட்டுகிறது. படக் டோபா மக்கள் எப்போதும் குடும்பப்பெயர் அல்லது குடும்பப் பெயரைக் கொண்டுள்ளனர்.குடும்பப்பெயர் அல்லது குடும்பப் பெயர் தந்தையின் பரம்பரையிலிருந்து (தந்தைவழி) பெறப்பட்டது, அது தொடர்ந்து சந்ததியினருக்கு அனுப்பப்படும்.

பாரம்பரிய வீடு[தொகு]

டோபா மக்களின் பாரம்பரிய வீடு ருமா போலன் என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஐந்து அல்லது ஆறு குடும்பங்கள் வசிக்கக்கூடிய செவ்வகக் கட்டிடம் இது. ஒற்றைப்படை எண்களின் படிகளைக் கொண்ட வீட்டின் நடுவில் உள்ள படிக்கட்டு வழியாக ஒருவர் ரூமா போலானுக்குள் நுழையலாம் (ஒற்றை எண்ணிக்கை படிக்கட்டு என்றால் அடிமையின் சந்ததி, இரட்டைப் படிக்கட்டு என்பது அரசனின் சந்ததி என்று பொருள்).

ஒரு நபர் வீட்டிற்குள் நுழையும் போது, பாரம்பரிய வீட்டின் நுழைவாயிலில் உள்ள குறுக்குக் கற்றை தட்டுவதைத் தவிர்ப்பதற்காக ஒருவர் வணங்க வேண்டும். விருந்தினர்கள் வீட்டின் உரிமையாளரை மதிக்க வேண்டும் என்பது இதன் விளக்கம்.போலன் வீடுகள் மரத்தினால் செய்யப்படுகின்றன. வீட்டின் தளம் பலகைகளால் ஆனது. ரம்பியா இலைகளால் கூரை அமைக்கப்பட்டுள்ளது

படகு[தொகு]

டோபா படாக் மக்களின் பாரம்பரிய படகு சோலு ஆகும். இது ஒரு தோண்டப்பட்ட கேனோ ஆகும், அதன் பக்கத்தில் பலகைகள் இரும்புத் தட்டுகளால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. குறுக்கு இருக்கைகளில் ஜோடியாக அமர்ந்திருக்கும் ரோவர்களால் படகு இயக்கப்படுகிறது

சான்றுகள்[தொகு]

  1. Jacob Cornelis Vergouwen, Masyarakat dan hukum adat Batak Toba
  2. 2.0 2.1 Warneck, Johannes 1894a ‘Bilder aus dem Missionsleben in Toba’, Allgemeine Missions Zeitschrift, Beiblatt 7-14
  3. "Badan Pusat Statistik Kabupaten Toba Samosir". tobasamosirkab.bps.go.id.
  4. Julia Suzanne Byl (2006). Antiphonal Histories: Performing Toba Batak Past and Present. University of Michigan. 
  5. Julia Suzanne Byl (2006). Antiphonal Histories: Performing Toba Batak Past and Present. University of Michigan.

குறிப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=தோபா_பத்தாக்_மக்கள்&oldid=3759630" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது