தோசி மலை
தோசி மலை என்பது அழிந்து வரும் எரிமலையாகும். இது ஆரவல்லி மலைத்தொடரின் வடமேற்கு முனையில் தனியாக நிற்பதில் ஒரு பகுதியாகும். இதன் உயரம் சுற்றியுள்ள நிலத்திலிருந்து சுமார் 345 முதல் 470 மீட்டர் வரையிலும், கடல் மட்டத்திலிருந்து 740 மீட்டர் வரையிலும் வேறுபடுகிறது. இதற்கு மேலே கோயில், குளம், கோட்டை மற்றும் குகைகள் உள்ளன. ஆரவல்லி வீச்சு என்பது ஒரு பிரிகேம்ப்ரியன் மலானி என்ற பற்றவைக்கப்பட்ட பாறைகளின் தொகுப்பாகும். அவை 732 மா பிபி (தற்போதுலிருந்து மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு) தேதியிடப்பட்டுள்ளன. [1] [2]
இந்த மலையில் ஒரு முழுமையான எரிமலைக் குன்றின் அனைத்து இயற்பியல் அம்சங்களும் உள்ளன. இது தனித்துவமான எரிமலைப் பள்ளம், இன்னும் அதன் மீது எரிமலைக் குழம்பு படுத்து, மேலே இருந்து ஒரு சரியான கூம்பு காட்சியைக் கொடுக்கும்.
[ மேற்கோள் தேவை ]
அத்துடன் அரியானா மிகப் பண்டைய வேத மத தளங்களில் ஒன்றாக இருக்கிறது.
[ மேற்கோள் தேவை ]
இருப்பிடம்[தொகு]
தோசி மலை இந்திய மாநிலங்களான அரியானா மற்றும் ராஜஸ்தானின் எல்லையில் அமைந்துள்ளது. இதில் தெற்கே அரியானா பகுதி மகேந்திரகர் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. சிங்கனா சாலையில் உள்ள நர்னாலில் இருந்து 5 கிலோமீட்டர் (3.1 மைல்) வடக்கே ராஜஸ்தான் பகுதி சுன்சுனூ மாவட்டத்தில் உள்ளது.
தரை மட்டம் சுமார் கடல் மட்டத்திலிருந்து 900 அடிகள் (270 m), மலையடிவாரம் தரை மட்டத்திலிருந்து 900 அடி உயரத்தில் உள்ளது.
நிர்வாகம்[தொகு]
இந்த மலை தற்போது ராஜஸ்தான் மாநிலத்தின் சுன்சுனூ மாவட்டத்தில் உள்ள தோசி மற்றும் ஹரியானா மாநிலத்தின் மகேந்திரகர் மாவட்டத்தில் தானா மற்றும் குல்தாஜ்பூர் என்ற மூன்று கிராம பஞ்சாயத்துகளின் நிர்வாகத்தின் கீழ் வருகிறது. ஜூலை-ஆகஸ்ட் மாதங்களில் மழைக்காலங்களில் செயல்படும் மூன்று நீர்வீழ்ச்சிகளில் இந்த கிராமங்கள் அமைந்துள்ளன. மகாபாரத காவியத்தில் இந்த நீர்வீழ்ச்சிகள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் கிராமவாசிகள் மற்றும் விலங்குகளுக்கான ஒரு பழங்கால நீர் தேக்கமும் உள்ளது. [ மேற்கோள் தேவை ]
கோட்டை[தொகு]
தோசி மலையில் சுமார் 500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஹெமுவால் கட்டப்பட்ட கோட்டையின் எச்சங்கள் உள்ளன. 25 அடி (7.6 மீ) உயரமும் 40 அடி (12 மீ) அகலமும் செங்குத்தான சரிவுகளிலும் எரிமலையின் மேற்புறத்திலும் அடர்த்தியான சுவர்கள் உள்ளன. இடைக்காலத்தில் முஸ்லிம் படையெடுப்பாளர்கள் அடிக்கடி நடத்தும் தாக்குதல்களில் இருந்து மலையில் உள்ள பாரம்பரியத்தையும் ஆசிரமங்களையும் பாதுகாக்க இந்த கோட்டை கட்டப்பட்டது. பழைய கோயிலை மாற்றுவதற்காக, 1890 களில் பார்கவா சமூகத்தினரால் சியாவானா கோவிலின் மாதிரியாக ஒரு கோட்டை மலையின் பள்ளத்தில் கட்டப்பட்டது.
அனைத்து படிக்கட்டுகளும் கல் மற்றும் சுண்ணக்கலவையினால் குல்தாஜ்பூர் மற்றும் தானா பக்கங்களில் கட்டப்பட்டுள்ளன.
கோயில்கள் மற்றும் மத விழாக்கள்[தொகு]
குல்தாஜ்பூர் பக்கத்திலிருந்து மலையின் மேல் பாதியில் சிவ குண்டில் உள்ள கோயில்களைத் தவிர, மலையின் பள்ளப் பகுதியில் பல கோயில்கள் உள்ளன. இவற்றில் சியாவன கோயில், பள்ளத்தில் ஒரு சிவன் கோயில், மலையடிவாரத்தில் ஒரு தேவி கோயில், ராயல் விருந்தினர் மாளிகைக்கு அடுத்த ஒரு இராமர் கோயில் ஆகியவை உள்ளன. சியாவன கோயிலில் கோயிலின் கருவறையில் செகாவதி ஓவியங்கள் உள்ளன. ஒரு அடித்தளத்தை யாத்ரீகர்களுக்கு தர்மசாலையாக (ஓய்வெடுக்கும் இடமாக) பயன்படுத்தப்படுகிறது. மலையின் மற்ற கட்டுமானங்களில் புதுப்பிக்கப்பட்ட சந்திரக்கூப் உள்ளது.
பல்வேறு விழாக்கள் மற்றும் பிற சிறப்பு நாட்களில் மேளாக்கள் ஏற்பாடு செய்யப்படுகின்றன. சோம்வதி அமாவாசை நாளில் பலர் சரோவர்களில் புனித குளியலுக்காக ஒன்றுகூடுகிறார்கள் . 1890 களில் இருந்த ஒரு வரைபடம், ஜனனா காட்ஸ் என்று அழைக்கப்படும் பெண்களுக்கு தனித்தனி படித்துறைகள் இருந்ததைக் குறிக்கிறது. ஆனால் இப்போது அவை கைவிடப்பட்டுள்ளன.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Kochhar, Naresh,1983, Tusham ring comples, Bhiwani, India. Proc. Indian Natl.Sci. Acad.v.49A, pp.459-490
- ↑ Kochhar, Naresh, 2000 Attributes and significance of the A-type Malani magmatism, NW peninsular India. In M.Deb (ed.) Crystal evolution and metallogeny in northwestern Indian shield.Chapter 9, Narosa Publishing House, New Delhi