உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

தேயிலை குதிரை பாதை

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
தேயிலை குதிரை பாதையின் வரைபடம்

தேயிலை குதிரை சாலை (Tea Horse road) அல்லது சாமடாவ் என்பது (இப்போது பொதுவாக பண்டைய தேயிலை குதிரை சாலை அல்லது சாமகுடாவ் என அழைக்கப்படுகிறது) தென்மேற்கு சீனாவில் உள்ள சிச்சுவான், யுன்னான் மற்றும் திபெத் மலைகள் வழியாகச் செல்லும் வியாபாரப் பாதைகளின் வலையமைப்பாகும். [1] இது ஒரு தேயிலை வர்த்தக பாதையாகவும் இருந்தது. இது சில நேரங்களில் தெற்கு பட்டு சாலை அல்லது தென்மேற்கு பட்டு சாலை என்றும் குறிப்பிடப்பட்டது. மேலும் இது சீனா மற்றும் தெற்காசியாவை இணைக்கும் ஒரு சிக்கலான பாதை அமைப்பின் ஒரு பகுதியாகும்.

இதன் பாதைகளில், பாலங்கள், வழி நிலையங்கள், சந்தை நகரங்கள், அரண்மனைகள், அரங்கங்கள், ஆலயங்கள் மற்றும் கோயில்கள் உள்ளிட்ட ஏராளமான தொல்பொருள் மற்றும் நினைவுச்சின்ன கூறுகள் உள்ளன. வணிக நடவடிக்கைகளுக்கான பாதையின் முக்கியத்துவத்தைத் தவிர, இந்தியத் துணைக்கண்டம், திபெத் மற்றும் தென்மேற்கு சீனா ஆகியவற்றுக்கிடையே கலாச்சார பரிமாற்றத்திற்கு இது மிகவும் முக்கியமானது. குறிப்பாக, சீனாவிற்கும் தெற்காசியாவிற்கும் இடையில் பௌத்த மதம் பரவியது மிகவும் முக்கியமானது. [2]

வரலாறு

[தொகு]
தேயிலையைச் சுமந்து செல்லும் ஆண்கள், சிச்சுவான் மாகாணம், சீனா, 1908, ஏர்னஸ்ட் ஹென்றி வில்சன்

சிச்சுவான் மற்றும் யுன்னான் ஆகியவை உலகின் முதல் தேயிலை உற்பத்தி செய்த பகுதிகள் என்று நம்பப்படுகிறது. உலகில் தேயிலை சாகுபடியின் முதல் பதிவு கிமு 65க்கு முன்னர் செங்டூ மற்றும் யானுக்கு இடையில் சிச்சுவானின் மெண்டிங் மலையில் தேயிலை பயிரிடப்பட்டது என்று தெரிகிறது. யான் 20 ஆம் நூற்றாண்டு வரை தேயிலை வர்த்தகத்தின் முக்கிய மையமாக இருந்து வருகிறது. தேநீர் தவிர, செங்டூவிலிருந்து பட்டுப் பொருட்கள், குறிப்பாக சுஜின், தெற்காசியாவிற்கு இந்த சாலை வழியாக சுமார் 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு முதல் வர்த்தகம் செய்யப்பட்டது.

சுமார் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு முதல், தேயிலை குதிரை சாலை யுன்னானில் இருந்து மியான்மர் மற்றும் சிச்சுவான் மாகாணம் வழியாக மத்திய சீனாவுக்கும் வங்காளத்திற்கும் திபெத்துக்கும் ஒரு வர்த்தக இணைப்பாக இருந்தது. [3] [4] [5] [6] [7] தேநீர் தவிர, கழுதை வணிகர்கள் உப்பு எடுத்துச் சென்றனர். மக்கள் மற்றும் குதிரைகள் இருவரும் அதிக சுமைகளைச் சுமந்தனர். தேயிலை சுமப்பவர்கள் சில நேரங்களில் 60-90 கிலோவிற்கு மேல் சுமந்து சென்றனர். இது பெரும்பாலும் அவர்களின் உடல் எடையை விட அதிகமாக இருந்தது. [8] [9] [10] தேயிலை சுமப்பவர்கள் உலோகத்தாலான ஒரு அமைப்புடன் தேயிலையை சுமந்து சென்றனர். நடந்து செல்லும்போது சமநிலையாகவும், அவர்கள் ஓய்வெடுக்கும்போது சுமையை தாங்கவும் இது உதவியது. எனவே அவர்கள் தேயிலை மூட்டையை கீழே போடத் தேவையில்லை.(புகைப்படத்தில் உள்ளபடி).

இந்த வர்த்தக வலையமைப்பினூடாகவே, தேயிலை முதன்முதலில் சீனா மற்றும் ஆசியா முழுவதும் அது தோன்றிய இடத்திலிருந்து, யுன்னானில் உள்ள சிமாவோ மாகாணத்திற்கு அருகிலுள்ள புவர் மாகாணத்திற்கு பரவியது என்று நம்பப்படுகிறது. [11]

சீன தேயிலைக்கான திபெத்திய குதிரைவண்டிகளின் பொதுவான வர்த்தகம் காரணமாக இந்த பாதை தேயிலை குதிரை சாலை என்ற பெயரைப் பெற்றது. இது சொங் வம்சத்திலிருந்தே ஏற்பட்டிருக்கவேண்டும். வடக்கில் போரிடும் நாடோடிகளை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு சீனாவுக்கு உறுதியான குதிரைகள் முக்கியமானவை. [12]

எதிர்காலம்

[தொகு]

21 ஆம் நூற்றாண்டில், தேயிலை-குதிரை சாலையை இணைக்க செங்டூ முதல் லாசா வரை ஒரு இரயில் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. மக்கள் சீனக்குடியரசின் 13 வது 5 ஆண்டு திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இந்த திட்டமிடப்பட்ட இரயில் பாதை சிச்சுவான்-திபெத் இரயில்வே என்று அழைக்கப்படுகிறது; இது காங்டிங் உள்ளிட்ட பாதையில் உள்ள நகரங்களை இணைக்கும். இது மக்கள் நலனுக்கு பெரும் நன்மையைத் தரும் என்று அதிகாரிகள் கூறுகின்றனர். [13]

கலைக் காட்சிகள்

[தொகு]

மேலும் காண்க

[தொகு]

குறிப்புகள்

[தொகு]
  1. Forbes, Andrew, and Henley, David: Traders of the Golden Triangle (A study of the traditional Yunnanese mule caravan trade). Chiang Mai. Cognoscenti Books, 2011.
  2. Williams, Tim, Lin, Roland Chih-Hung and Gai, Jorayev. Final Technical Report on the results of the UNESCO/Korean Funds-in-Trust Project: Support for the Preparation for the World Heritage Serial Nomination of the Silk Roads in South Asia, 2013–2016.
  3. "Horse Corridor in Heaven". Shambhalatimes.org. 2010-01-18. Archived from the original on 2014-07-08. Retrieved 2011-11-18.
  4. "Tea-Horse Route". Chinatrekking.com. Retrieved 2011-11-18.
  5. "The road line of the ancient tea-and-horse trade road". Yellowsheepriver.com. Archived from the original on 2013-10-29. Retrieved 2011-11-18.
  6. "Richness, Diversity and Natural Beauty on the Tea Horse Road". English.cri.cn. Archived from the original on 2018-11-25. Retrieved 2011-11-18.
  7. "Strange Brew:The Story of Puer Tea 普洱茶". Retrieved 2011-11-28.
  8. "Between Winds and Clouds: Chapter 2". Gutenberg-e.org. 2007-12-04. Retrieved 2014-08-22.
  9. "Holiday". Weeklyholiday.net. Archived from the original on 2013-06-15. Retrieved 2014-08-22.
  10. "History and Legend of Sino-Bangla Contacts". Bd.china-embassy.org. Archived from the original on 2016-03-04. Retrieved 2015-05-19.
  11. Forbes, Andrew, and Henley, David, 'Pu'er Tea Traditions' in: China's Ancient Tea Horse Road. Chiang Mai, Cognoscenti Books, 2011.
  12. Jenkins, Mark (May 2010). "The Tea Horse Road". National Geographic. Archived from the original on 2017-11-16. Retrieved 2020-05-24.
  13. http://news.cntv.cn/2015/08/13/ARTI1439458357250340.shtml

மேலும் படிக்க

[தொகு]
  • Forbes, Andrew ; Henley, David (2011). China's Ancient Tea Horse Road. Chiang Mai: Cognoscenti Books. ASIN B005DQV7Q2
  • Forbes, Andrew ; Henley, David (2011). Traders of the Golden Triangle. Chiang Mai: Cognoscenti Books. ASIN B006GMID5
  • Freeman, Michael; Ahmed, Selena (2011). Tea Horse Road: China’s Ancient Trade Road to Tibet. Bangkok: River Books Co, Ltd. ISBN 978-974-9863-93-0.

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]
விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Ancient tea route
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=தேயிலை_குதிரை_பாதை&oldid=3688854" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது