தெர்கா
தெர்கா (Terqa ) என்பது சிரியாவின் தெய்ர் எஸ்-சோர் மாகாணத்திலுள்ள மத்திய புறாத்து ஆற்றங்கரையில் உள்ள தெல் அஷாரா என்ற இடத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பழங்கால நகரம் ஆகும். இது நவீன ஈராக்கிற்கு 80 கி.மீ (50 மைல்) தொலைவிலும் தற்கால சிரியாவின் பண்டைய நகரமான மாரிக்கு வடக்கே 64 கிலோமீட்டர் (40 மைல்) தொலைவிலும் அமைந்துள்ளது. புது அசிரியப் பேரரசின்காலத்தில் இதன் பெயர் சிர்கு என மாறியது.
அமைவிடம்
[தொகு]தெர்கா, காபூர் ஆற்றின் முகத்துவாரத்திற்கு அருகில் அமைந்திருந்தது. இதனால் புறாத்து மற்றும் காபூர் ஆறுகளின் வர்த்தக மையமாக இருந்தது.[1] தெற்கே மாரி நகரமும், வடக்கே பாலிக் ஆற்றின் முகத்துவாரத்திற்கு அருகில் துட்டுல் (தெல் பியா) நகரமும் இருந்தது.. தெர்கா ஒரு பெரிய உட்பகுதியைக் கொண்டிருந்தது. பள்ளத்தாக்கில் ஒரே ஒரு அரசியல் முக்கிய மையம் மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பதால், தெர்கா எப்போதும் மாரிக்கு அடுத்தபடியாகவே இருந்தது. இப்பகுதியில் நீர் வளங்களுக்கும் நில சுரண்டலுக்கும் உள்ள பண்பு ரீதியான உறவுடன் வறண்ட/பாசனமற்ற நிலங்கள் அதிகம் இருந்தன.
வரலாறு.
[தொகு]
மெசொப்பொத்தேமியாவின் துவக்க வம்ச காலத்திலும் கூட இது ஒரு பெரிய நிறுவனமாக இருந்தபோதிலும், தெர்காவின் ஆரம்பகால வரலாறு குறித்து இன்னும் அதிகம் அறியப்படவில்லை. தாகன் என்பவர் தெர்காவின் முக்கிய கடவுள் ஆவார்.
ஆரம்பகால வெண்கலக் காலம்
[தொகு]மூன்றாம்-நான்காம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், எப்லா மற்றும் மாரி ஆகிய நகரங்கள் புறாத்து பிராந்தியத்தில் மேலாதிக்கத்திற்காக போட்டியிட்டன. மேலும் தெர்கா அக்காடியப் பேரரசின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வருவதற்கு முன்பு ஒரு போட்டித்திறன் மிக்க நகரமாகவே இருந்தது.
தெர்கா ஒரு பெரிய தற்காப்புச் சுவரைக் கொண்ட ஒரு நகர்ப்புற மையமாக இருந்தது. ஆனால் மாரியின் அரசியல் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் ஒரு மாகாண நகரமாகவே இருந்தது.[2]
ஆரம்பகால வெண்கலக் காலம் IVB இல், மூன்றாவது ஊர் வம்சத்திற்கு மாரியில் ஆளுநர்கள் இருந்தனர். அதில் தெர்காவும் அடங்கியிருந்திருக்கலாம்.
நடு வெண்கலம்
[தொகு]
கிமு 2-ஆம் ஆயிரமாண்டின் தொடக்கத்தில் இது மேல் மெசொப்பொத்தேமியாவின் அமோரைட் இராச்சியத்தின் சம்சி-அடாத் (கிமு 1808–1776 வரை) என்ற அரசனின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. அதைத் தொடர்ந்து மாரி நகரம் அமோரைட் ஆட்சியாளர் யக்துன்-லிமின் ஆட்சியிலிருந்து தொடங்கியது. அதன் ஆண்டு பெயர்களில் ஒன்று "மாரி மற்றும் தெர்கா நகர சுவர்களைக் கட்டிய ஆண்டு" எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மாரியின் கட்டுப்பாடு ஜிம்ரி-லிமின் (கிமு 1775 முதல் கிமு 1761 வரை) காலம் வரை தொடர்ந்தது. ஜிம்ரி-லிமின் ஒரு வருடப் பெயர் "ஜிம்ரி-லிம் தெர்காவின் டாகனுக்கு ஒரு பெரிய சிம்மாசனத்தை வழங்கிய ஆண்டு" எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
ஒரு மன்னரால் ஆளப்படாதபோது, தெர்கா ஒரு அடிமை நகர-மாநிலமாக இருந்தது. இது மாரி நகர ஆளுநரின் ஒரு கீழான அதிகாரியால் ஆளப்பட்டது.
பழைய பாபிலோனியப் பேரரசின் அம்முராபி (கிமு 1792- 1750) மாரியின் ஆட்சியாளரும் தனது முன்னாள் கூட்டாளியுமான ஜிம்ரி-லிம் (கிமு 1775-1761) மீது தாக்குதல் நடத்தியபோது 'மாரியின் வீழ்ச்சி' ஏற்பட்டது. மாரி அழிந்த பிறகு மத்திய இயூப்ரடீஸ் (புறாத்து) தெர்காவுக்கு மாற்றப்பட்டது.
பாபிலோனின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு கானா இராச்சியத்தின் முன்னணி நகரமாக தெர்கா மாறியது.
கிமு 15ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில், தெர்கா மிதானி இராச்சியத்தின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தது. மிதானி மன்னர்களான சௌசதத்ரா, சைதர்னா மற்றும் பரதர்னா ஆகியோரின் காலத்தில் மன்னர்கள் சினியாவும் கீஸ்-அத்து-வும் ஆட்சி செய்தனர்.
இரும்புக் காலம்
[தொகு]பின்னர், தெர்கா பாபிலோனின் காசிட் வம்சத்தின் அதிகார எல்லைக்குள் வந்தது. இறுதியில் புது அசிரியப் பேரரசின் எல்லைக்குள் வந்தது. அசிரிய மன்னர் இரண்டாம் துகுல்டி-நினூர்டாவின் (கிமு 890 முதல் 884 வரை) குறிப்பிடத்தக்க கல்வெட்டு ஒன்று தெர்கா அருகே கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.[3]
தொல்லியல்
[தொகு]தெர்காவின் பிரதான தளம் சுமார் 20 ஏக்கர் (8.1 ஹெக்டேர்) பரப்பளவையும் 60 அடி (18 மீ) உயரத்தையும் கொண்டுள்ளது. தெர்காவின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு எச்சங்கள் நவீன நகரமான அல்-ஆஷாராவால் மூடப்பட்டுள்ளன. இது அகழ்வாராய்ச்சிக்கான சாத்தியக்கூறுகளைக் கட்டுப்படுத்துகிறது. புறாத்து ஆறு மெதுவாக அதன் பாதையை மாற்றியதால், அசல் தளத்தின் பாதி பகுதி அரிக்கப்பட்டுவிட்டதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இந்த தளம் 1910 ஆம் ஆண்டில் ஜெர்மன் தொல்லியல் ஆய்வாளர் எர்ன்ஸ்ட் ஹெர்ஸ்ஃபீல்டால் சுருக்கமாக அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்டது.[4] 1923 ஆம் ஆண்டில், பிரான்சுவா துரோ-டாங்கின் மற்றும் பி. தோர்ன் ஆகியோரால் 5 நாட்கள் அகழ்வாராய்ச்சிகள் நடத்தப்பட்டன.[5]
இதனையும் காண்க
[தொகு]மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Buccellati (1992) Ebla and the Amorites
- ↑ Buccellati 1992:94
- ↑ H. G. Güterbock, A Note on the Stela of Tukulti-Ninurta II Found near Tell Ashara, JNES, vol. 16, pp. 123, 1957
- ↑ E. Herzfeld, Hana et Mari, RA, vol. 11, pp. 131-39, 1910
- ↑ François Thureau-Dangin and P. Dhorrne, Cinq jours de fouilles à 'Ashârah (7-11 Septembre 1923), Syria, vol. 5, pp. 265-93, 1924
குறிப்புகள்
[தொகு]- [1] G. Buccellati, The Kingdom and Period of Khana, Bulletin of the American Schools of Oriental Research, no. 270, pp. 43–61, 1977
- [2] Giorgio Buccellati, "Terqa Preliminary Report 2: A Cuneiform Tablet of the Early Second Millennium B.C", Syro-Mesopotamian Studies 1, pp. 135–142, 1977
- M. Chavalas, Terqa and the Kingdom of Khana, Biblical Archaeology, vol. 59, pp. 90–103, 1996
- A. H. Podany, A Middle Babylonian Date for the Hana Kingdom, Journal of Cuneiform Studies, vol. 43/45, pp. 53–62, (1991–1993)
- J. N. Tubb, A Reconsideration of the Date of the Second Millennium Pottery From the Recent Excavations at Terqa, Levant, vol. 12, pp. 61–68, 1980
- A. Soltysiak, Human Remains from Tell Ashara - Terqa. Seasons 1999-2001. A Preliminary Report, Athenaeum, 90, no. 2, pp. 591–594 2002
- J Tomczyk, A Sołtysiak, Preliminary report on human remains from Tell Ashara/Terqa. Season 2005, Athenaeum. Studi di Letteratura e Storia dell’Antichità, vol. 95 (1), pp. 439–441, soo7
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]| பன்னாட்டு | |
|---|---|
| தேசிய | |
