திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகம்
திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகம் བོད་མིའི་སྒྲིག་འཛུགས་ Bod mi'i sgrig 'dzugs / Bömi Drikdzuk | |
---|---|
நாட்டுப்பண்: கியால்லு | |
நிலை | நாடு கடந்த அரசாங்கம் |
தலைமையிடம் | 176215, தரம்சாலா, காங்ரா மாவட்டம், இமாச்சலப் பிரதேசம், இந்தியா |
அலுவல் மொழி | திபெத்திய மொழி |
சமயம் | திபெத்திய பௌத்தம் |
வகை | நாடு கடந்த அரசாங்கம் |
அரசாங்கம் | |
• சிகியோங | லோப்சாங சாஙகே |
• அவைத் தலைவர் | பேமா ஜுஙக்னே |
சட்டமன்றம் | திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகத்தின் நாடாளுமன்றம் |
உருவாக்கம் | 28 ஏப்ரல் 1959 |
நாணயம் | இந்திய ரூபாய் (நடைமுறையில்) (INR) |
திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகம் அல்லது நாடு கடந்த திபெத்திய அரசு (Central Tibetan Administration) (Tibetan: བོད་མིའི་སྒྲིག་འཛུགས་, Wylie: bod mi'i sgrig 'dzugs, THL: Bömi Drikdzuk, வார்ப்புரு:IPA-bo, translated as Exile Tibetan People's Organisation)[1] 1959-இல் திபெத் நாட்டை சீனா ஆக்கிரமித்த காரணத்தினால், திபெத்திலிருந்து வெளியேறிய 14-வது தலாய் லாமா தலைமையிலான திபெத்திய மக்களின் நாடு கடந்த அரசு மற்றும் நாடாளுமன்றம் இந்தியாவில் உள்ள இமாச்சலப் பிரதேசத்தில் அமைந்த காங்ரா மாவட்டத்தின், தரம்சாலாவில் 28 ஏப்ரல் 1959-இல் நிறுவப்பட்டது.
1959-இல் அமைக்கப்பட்ட நாடு கடந்த திபெத்திய அரசை, இந்தியா ஆதரித்தாலும், சீனா இதுவரை அங்கீகரிக்கவில்லை.[2]
உலகாளாவிய திபெத்தியர்களும், இந்தியாவில் அகதிகளாக அடைக்கலம் அடைந்துள்ள திபெத்தியர்களும் இந்த மைய நிர்வாகத்தை ஆதரிக்கின்றனர். இந்தியாவில் அடைக்கலம் அடைந்த திபெத்தியர்கள், குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு, வாக்கு செலுத்துவதன் மூலம் தங்களின் நாடு கடந்த திபெத்திய அரசின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களைத் தேர்வு செய்கின்றனர். [1] 11 பிப்ரவரி 1991 அன்று நாடு கடந்த திபெத்தி மைய நிர்வாக அரசு, 11 பிப்ரவரி 1991 அன்று நெதர்லாந்து நாட்டின் டென் ஹாக் நகரத்தில் செயல்படும் பிரதிநிதித்துவமற்ற நாடுகள் மற்றும் மக்கள் அமைப்பில் நிறுவன உறுப்பினரானது.[3][4]
14-வது தலாய் லாமா மைய நிர்வாகத்திற்கு ஆலோசனைகள் வழங்குவதுடன், திபெத்திய மக்களின் ஆன்மீகத் தலைவராக உள்ளார்.
திபெத் மீதான உரிமை[தொகு]
1951-ஆம் ஆண்டில் திபெத் நாட்டை சீனா ஆக்கிரமிப்பு செய்து தன் நாட்டின் ஒரு பகுதியாக அறிவித்தது. இதனால் திபெத்திய பௌத்த சமயத் தலைவரான தலாய் லாமாக்களின் கீழ் 700 ஆண்டுகள் தொடர்ச்சியாக இருந்த திபெத், சீனாவின் ஆக்கிரமிப்பில் சென்ற பிறகு, 1951-இல் தலாய்லாமா தனது சீடர்கள் மற்றும் பொதுமக்களுடன் இந்தியாவில் அடைக்கலம் அடைந்தார்.[5]

நிதியுதவிகள்[தொகு]
திபெத் விடுதலை நிதிக்கு உலகெங்கும் வாழும் திபெத்தியர்களிடமிருந்து நன்கொடைகள் மூலம் நிதியுதவி பெறுகிறது. மேலும் நாடு கடந்த திபெத்திய அரசு, தன் குடிமக்களுக்கு வழங்கும் பாஸ்போர்ட் எனும் பச்சை புத்தகத்திற்கு கட்டணம் வசூலிப்பதன் மூலம் நிதி பெறுகிறது.[6]சீனாவிடமிருந்து திபெத் விடுதலை பெறுவதற்கு, உலகெங்கும் உள்ள 18-வயது மேற்பட்ட திபெத்திய சமூகத்தினரிடம் நன்கொடையாக நிதி வசூலிக்கும் போது நீலப்புத்தகம் வழங்கப்படுகிறது. [6]
இந்தியா, ஐக்கிய அமெரிக்கா மற்றும் ஐக்கிய இராச்சியங்கள் மனிதாபிமான முறையில் திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகத்திற்கு நிதியுதவி வழங்குகிறது.[7][8][9]
ஆண்டுதோறும் திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகம் பெறும் நிதியில் 22 மில்லியன் டாலர்கள் ஆகும். அதில் 7 மில்லியன் டாலர்கள் அரசியல் மற்றும் நிர்வாகக் காரணங்களுக்காக செலவிடப்படுகிறது. [10]
தலைமையிடம்[தொகு]

நாடு கடந்த திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகம் மற்றும் நாடாளுமன்றம் இந்தியாவின் இமாச்சலப் பிரதேசம், தரம்சாலா நகரத்திற்கு அருகே மெக்லியாட் கஞ்ச் எனும் பகுதியை தலைமையிடமாகக் கொண்டுள்ளது. சீனாவின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள திபெத், திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகத்தின் ஆடசிப் பகுதியாகும். [11]
திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாகத்தின் கீழ் இந்தியாவில் மட்டும் 1,00,000 மேற்பட்ட திபெத்திய அகதிகள் வாழ்கின்றனர். இந்த திபெத்திய மக்களின் கல்வி மற்றும் சுகாதாரம் பணிகளில் ஈடுபடுவதுடன், திபெத்திய பண்பாட்டு நடவடிக்க்கைகளை ஊக்குவிக்கிறது.[12][13]
உட்கட்டமைப்பு[தொகு]

திபெத்தியர்களின் மைய நிர்வாக அமைப்பு, 1991-இல் நாடு கடந்த திபெத்திய அரசின் அரசியல் அமைப்பை வகுத்தது.[14] இதன் தலைமை நிர்வாகியான லோப்சங் சங்கை நாடு கடந்த திபெத்திய அரசின் அதிபராக உள்ளார். அதிபருக்கு உதவியாக 7 பேர் கொண்ட அமைச்சரவை உள்ளது.
அமைச்சரவை[தொகு]
- லோப்சாங் சாங்கே – அதிபர் (நாடு கடந்த திபெத் அரசு)
- வென் கர்மா கெலெக் யுதோக் – சமயம் & பண்பாட்டு அமைச்சர்
- சோனம் டாப்கியால் கோர்லாசாங் – உள்துறை அமைச்சர்
- கர்மா யேசி – நிதி அமைச்சர்
- பேமா யாங்சென் – கல்வி அமைச்சர்
- பாக்பாங் செரி லாப்ராங் - பாதுகாப்பு அமைச்சர்
- லாப்சாங் சாங்கே – தகவல் & வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர்
- சோக்கியாங் வாங்சூக் – சுகாதாரத் துறை அமைச்சர்
ஒப்பந்தங்கள்[தொகு]
2020-ஆம் ஆண்டு வரை, திபெத்திய அகதிகள் தொடர்பாக, திபெத்திய மைய நிர்வாக அமைப்பு, இந்திய அரசுடன் 45 ஒப்பந்தங்கள் செய்து கொண்டுள்ளது.[15][16]:120, 127–131[16]:120
வெளிநாட்டு உறவுகள்[தொகு]
திபெத்திய மைய நிர்வாக அமைப்பு, இறையாண்மையற்ற நாட்டின் பிரதிநிதியாக இல்லாதபடியால், இந்த அமைப்பை உலக நாடுகள் அங்கீகாரம் பெறவில்லை எனினும், இந்தியா, ஐக்கிய அமெரிக்க நாடு, ஐக்கிய இராச்சியம் போன்ற நாடுகளின் நிதியுதவிகள் பெறுகிறது.
ஐக்கிய அமெரிக்க நாடு[தொகு]
1991-இல் ஐக்கிய அமெரிக்க நாட்டின் அதிபர் ஜார்ஜ் எச். டபிள்யூ. புஷ் திபெத்தை ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட நாடு என்றும், தலாய்லாமா மற்றும் திபெத்திய மைய நிர்வாக அமைப்பை நாடு கடந்த திபெத்திய அரசின் உண்மையான பிரதிநிதி என கூறியுள்ளார். [17].
1960-களில் ஐக்கிய அமெரிக்க நாட்டின் நடுவண் ஒற்று முகமை மூலம் 1.7 மில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் நிதியுதவியாகப் பெற்றுக் கொண்டதாக திபெத்திய மைய நிர்வாகம் 1998-இல் செய்தி வெளியிட்டது.[18]இந்நிதியைக் கொண்டு, சீனாவிற்கு எதிராக கொரில்லாப் போரை நடத்துவது ஆகும். [19]
பராக் ஒபாமா ஐக்கிய அமெரிக்காவின் அதிபராக இருக்கும் போது திபெத்திய மைய நிர்வாகத்தின் கொள்கைகளை ஆதரித்துப் பேசினார்.[20] [21] [22]
பன்னாட்டு அமைப்புகளில்[தொகு]
நெதர்லாந்தின் ஹேக் நகரத்தில் உள்ள அமைதி அரண்மனையில் செயல்படும் பிரதிநிதித்துவம் அற்ற நாடுகள் மற்றும் மக்களின் அமைப்பில் 11 பிப்ரவரி 1991 அன்று நாடு கடந்த திபெத்திய அரசு நிறுவன உறுப்பினரானது.
இதனையும் காண்க[தொகு]
- நாடு கடந்த அரசாங்கம்
- பிரதிநிதித்துவமற்ற நாடுகள் மற்றும் மக்கள் அமைப்பு
- நேபாள திபெத்தியப் போர் – (ஏப்ரல் 1855 - மார்ச் 1856)
- 14-வது தலாய் லாமா
- திபெத் (1912–1951)
- குயிங் ஆட்சியில் திபெத்
- லாசா உடன்படிக்கை
- திபெத் மீதான பிரித்தானியப் படையெடுப்பு, 1904
- திபெத் மீதான சீனாவின் படையெடுப்பு (1910)
- லாசா கலவரம்
- லாசா உடன்படிக்கை, 1904
- சிம்லா ஒப்பந்தம், 1914
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 "Central Tibetan Administration". [Central Tibetan Administration இம் மூலத்தில் இருந்து 3 August 2010 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100803041342/http://www.tibet.net/en/index.php?id=14.
- ↑ "外交部:中方从来不承认所谓的西藏"流亡政府"" (in zh-s). 中国西藏网. 18 March 2016 இம் மூலத்தில் இருந்து 29 September 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170929044336/http://www.tibet.cn/wap/news/focus/1458278498557.shtml. பார்த்த நாள்: 1 March 2020.
- ↑ Ben Cahoon. "International Organizations N–W". Worldstatesmen.org. http://www.worldstatesmen.org/International_Organizations2.html#UNPO.
- ↑ "Members". UNPO. http://www.unpo.org/members.php.
- ↑ "Tell you a true Tibet – Origins of so-called "Tibetan Independence"". National People's Congress of the People's Republic of China. 18 March 2009 இம் மூலத்தில் இருந்து 18 செப்டம்பர் 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20090918192109/http://www.npc.gov.cn/englishnpc/Special_NPC_Delegation/2009-03/18/content_1493948.htm.
- ↑ 6.0 6.1 "China: The 'Green Book' issued to Tibetans; how it is obtained and maintained, and whether holders enjoy rights equivalent to Indian citizenship (April 2006)". Immigration and Refugee Board of Canada. 28 April 2006. CHN101133.E. https://www.refworld.org/docid/45f1470c2.html.
- ↑ Fiona McConnell, Rehearsing the State: The Political Practices of the Tibetan Government-in-Exile, p. 138
- ↑ Namgyal, Tsewang (28 May 2013). "Central Tibetan Administration's Financial Viability". Phayul இம் மூலத்தில் இருந்து 27 செப்டம்பர் 2017 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20170927113832/http://www.phayul.com/news/article.aspx?id=33499. பார்த்த நாள்: 27 September 2017.
- ↑ Central Tibetan Administration. "Department of Finance". http://tibet.net/department/finance/.
- ↑ Backman, Michael (23 March 2007). "Behind Dalai Lama's holy cloak". The Age. http://www.theage.com.au/news/business/behind-dalai-lamas-holy-cloak/2007/05/22/1179601410290.html.
- ↑ "Map of Tibet". http://tibet.net/map-of-tibet/.
- ↑ "India: Information on Tibetan Refugees and Settlements". United States Bureau of Citizenship and Immigration Services. 30 May 2003. IND03002.ZNY. https://www.refworld.org/docid/3f51f90821.html.
- ↑ "Dangerous Crossing". The International Campaign for Tibet. 2003 இம் மூலத்தில் இருந்து 13 June 2008 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20080613165802/http://savetibet.org/documents/pdfs/2003RefugeeReport.pdf.
- ↑ Staff. "Constitution: Charter of the Tibetans in Exile". Central Tibetan Administration இம் மூலத்தில் இருந்து 27 January 2010 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100127164356/http://www.tibet.net/en/index.php?id=15.
- ↑ Punohit, Kunal (24 September 2020). "Tibetan SFF soldier killed on India-China border told family: 'we are finally fighting our enemy'". South China Morning Post. https://scmp.com/week-asia/politics/article/3102744/tibetan-sff-soldier-killed-india-china-border-told-family-we-are. பார்த்த நாள்: 24 September 2020. "Choglamsar, one of more than 45 “settlements” – special colonies for Tibetan refugees – constructed by the Central Tibetan Authority (CTA), the Tibetan government-in-exile and Indian authorities."
- ↑ 16.0 16.1 Pulman, Lynn (1983). "Tibetans in Karnataka". Kailash 10 (1–2): 119–171. http://himalaya.socanth.cam.ac.uk/collections/journals/kailash/pdf/kailash_10_0102_04.pdf.
- ↑ Goldstein, Melvyn C., The Snow Lion and the Dragon, University of California Press, 1997, p. 119
- ↑ "World News Briefs; Dalai Lama Group Says It Got Money From C.I.A.". The New York Times. 2 October 1998. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F3061EF73E5C0C718CDDA90994D0494D81&n=Top%2fReference%2fTimes%20Topics%2fPeople%2fD%2fDalai%20Lama.
- ↑ Conboy, Kenneth; Morrison, James (2002). The CIA's Secret War in Tibet. Lawrence, Kansas: Univ. Press of Kansas. பக். 85, 106–116, 135–138, 153–154, 193–194. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-7006-1159-1.
- ↑ His Holiness the Dalai Lama and Former US President Barack Obama Meet in Delhi, Call for Action for World Peace, (2017), https://tibet.net/his-holiness-the-dalai-lama-and-former-us-president-barack-obama-meet-in-delhi-call-for-action-for-world-peace/ பரணிடப்பட்டது 2020-11-03 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Tenzin Gaphel, His Holiness arrives in Washington for annual National Prayer Breakfast, (04 February 2015), https://tibetexpress.net/1051/his-holiness-arrives-in-washington-for-annual-national-prayer-breakfast/
- ↑ David Jackson, Obama praises Dalai Lama at prayer breakfast, USA TODAY, (05 February 2015), https://usatoday.com/story/news/politics/2015/02/05/obama-national-prayer-breakfast-dalai-lama/22914569/
ஆதாரம்[தொகு]
- Roemer, Stephanie (2008). The Tibetan Government-in-Exile. Routledge Advances in South Asian Studies. Abingdon, Oxon: Routledge. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780415586122.