தய் அலியன்
| தய் அலியன் | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | எலைன் ஐசக் மே 10, 1916 டிரினிடாட் |
| இறப்பு | பெப்ரவரி 9, 2006 (அகவை 89) பெய்ஜிங் |
| தேசியம் | சீன டிரினிடாடியன் |
| பணி | நடனக் கலைஞர், நடன ஆசிரியர், நடன இயக்குனர், நிறுவன இயக்குநர் |
| வாழ்க்கைத் துணை | யே கியான்யு |
தய் அலியன் (Dai Ailian) (பிறப்பு:1916 மே 10 - இறப்பு: 2006 பிப்ரவரி 9) இவர் ஓர் சீன நடனக் கலைஞராகவும், சீனாவின் நவீன நடன வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய நபராகவும் இருந்துள்ளார். இவர் டிரினிடாட்டில் வசிக்கும் ஒரு வெளிநாட்டு சீன குடும்பத்தில் 1916இல் பிறந்தார். [1] நடன ஆசிரியராகவும் கல்வியாளராகவும் இருந்த இவரது ஆண்டுகள் சீனாவுக்கு ஒரு தலைமுறை நடனக் கலைஞர்கள், நடன இயக்குனர்கள் மற்றும் கல்வியாளர்களை உருவாக்க உதவியது. இவர் சீனாவில் "சீன நவீன நடனத்தின் தாய்" என்று அழைக்கப்படுகிறார். [2]
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை[தொகு]
தய் அலியன் டிரினிடாட்டின் கூவாவில் மூன்றாம் தலைமுறை சீனக் குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவரது மூதாதையரின் தோற்றம் குவாங்டாங் மாகாணத்தில் சின்ஹுய் நகரில் இருந்தது. எலைன் ஐசக் என்ற இயற்பெயர் கொண்ட இவர் தனது குடும்பத்தின் சீன குடும்பப் பெயரை ஒருபோதும் அறிந்திருக்கவில்லை, ஏனெனில் இவரது தந்தைவழி தாத்தாவிற்கு டிரினிடாட் வந்தவுடன் ஐசக் என்ற குடும்பப்பெயர் வழங்கப்பட்டது. இவரது ஆசிரியர் அன்டன் டோலின் இவரது சீனப் பெயரைக் கேட்டபோது, இங்கிலாந்து செல்லும் வரை இவர் எலைன் ஐசக் என்ற பெயரையே பயன்படுத்தினார். இவரது தாயார் இவரது தந்தையின் புனைப்பெயரான ஆ தய்க்குப் பிறகு தய் என்ற குடும்பப்பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தார். [3] இசையை நேசித்த இவரது தாயின் மூலம் செல்வாக்கு பெற்ற இவர், மிகச் சிறியவராக இருந்த போதே நடனமாட விரும்பினார். இவர் தனது ஏழாவது வயதிலிருந்தே டிரினிடாட்டில் பாலே பயிற்சி பெறத் தொடங்கினார்.
1931ஆம் ஆண்டில், தனது 15ஆது வயதில், தய் அலியன் முன்னாள் பாரிஸை தளமாகக் கொண்ட ஒரு பயண பாலே நிறுவனமான பாலேஸ் ரஸ்ஸின் நடனக் கலைஞர் அன்டன் டோலின் கீழ் பாலே பற்றிய தனது ஆய்வை மேற்கொள்வதற்காக லண்டனுக்குச் சென்றார். அங்கு இவர் அலிசியா மார்கோவா என்பவருடன் நடனமாடினார். 1930களில் லண்டன் நகரம் முக்கிய பாலே திறமைகளுக்கான மையமாக இருந்தது. மேலும் இவர் இத்தாலியைச் சேர்ந்த என்ரிகோ செச்செட்டியின் முதன்மையான சீடரான மேரி ராம்பர்ட் மற்றும் மார்கரெட் க்ராஸ்கே ஆகியோரிடம் பாலேவைப் படித்தார். ஜெர்மன் நவீன நடனக் கலைஞர்களால் ஈர்க்கப்பட்ட இவர், அந்த காலகட்டத்தில் லண்டனில் கற்பிக்கும் சில நவீன நடனக் கலைஞர்களில் ஒருவரான லெஸ்லி பர்ரோஸ்-கூசென்ஸின் வகுப்புகளில் சேர்ந்தார். இவர் லண்டனுக்கு இடம் பெயர்ந்த பின்னர் ஜூஸ் நவீன நாடகப் பள்ளியில் முழு உதவித்தொகையில் நவீன நடனம் பயின்றார். ருடால்ப் வான் லாபன் உருவாக்கிய லாபனோடேஷன் உள்ளிட்ட கோட்பாடு மற்றும் நுட்பங்களை இவர் அங்கு கற்றுக்கொண்டார், பின்னர் இவர் சீனாவில் இதைப் பரப்புவுவதில் ஆர்வமாக இருந்தார்.. 1939 ஆம் ஆண்டின் இறுதியில் சீனாவிலிருந்து லண்டனை விட்டு வெளியேறும் வரை இவர் சீன மொழி பேசவில்லை இந்த காலகட்டத்தில், இவர் வரலாற்றுப் பாத்திரத்தின் விளக்கத்தின் அடிப்படையில் 1936இல் உருவாக்கிய "பேரரசருக்கு முன் யாங் கைஃபீயின் நடனம்" என்ற தனி நடனம் உட்பட பல படைப்புகளில் நடனமாடினார்.
நவீன சீன நடனத்தின் ஸ்தாபனம்[தொகு]
1937 ஆம் ஆண்டில், ஆங்காங்கை தளமாகக் கொண்ட சீனா பாதுகாப்பு அமைப்பிற்கான நிதி திரட்டுவதற்காக சீன பிரச்சாரக் குழு ஏற்பாடு செய்த லண்டன் நிகழ்ச்சிகளில் தய் நடனத்தை நிகழ்த்தினார். இது சுன் இ சியன் மனைவி சூங் சிங்-லிங் தலைமையில் இருந்தது . [4] ஜப்பானிய சீனாவின் படையெடுப்பின் போது எட்கர் ஸ்னோ எழுதிய ரெட் ஸ்டார் ஓவர் சீனா புத்தகத்தைப் படித்த பிறகு, 1940இல் சூங்கின் உதவியுடன் ஆங்காங்கிற்குப் பயணம் செய்தார். ஆங்காங்கில் இருந்தபோது, ஜப்பானிய படையெடுப்பிற்கு எதிரான போர் முயற்சிகளுக்கு நிதி திரட்டுவதற்காக 1941 சனவரியில் ஈஸ்ட் ரிவர் என்ற தனது நிகழ்ச்சியில் நடனமாடினார். ஜப்பானால் ஆங்காங் தாக்கப்பட்ட பின்னர், இவர் சீனாவின் பிரதான நிலப்பகுதிக்குச் சென்றார். அங்கு இவர் தொண்டு நிகழ்ச்சிகளில் பங்கேற்றார் . மேலும் சீன நாட்டுப்புற நடனங்கள் மற்றும் ஓபராக்களைப் படித்தார். தி டிரம் ஆஃப் தி யாவ் பீப்பிள் மற்றும் தி ஓல்ட் பிக்கிபேக்கிங் தி யங் போன்ற நாட்டுப்புற மரபுகளின் அடிப்படையில் இவர் நடனங்களை உருவாக்கினார். நடனங்களை உருவாக்குதல், நடனமாடுவது, நிகழ்த்துவது தவிர, சீனா முழுவதும் நடனத்தையும் கற்றுக் கொடுத்தார்.
1949ஆம் ஆண்டில் சீன மக்கள் குடியரசு நிறுவப்பட்ட பின்னர், புதிய நடன நிறுவனங்களை உருவாக்குவதற்கான உந்துதலில் தய் அலியன் இருந்தார். 1949ஆம் ஆண்டில் இவர் மத்திய பாடல் மற்றும் நடனக் குழுவின் துணை இயக்குநராகப் பெயரிடப்பட்டார். 1954ஆம் ஆண்டில் இவர் புதிய பெய்ஜிங் நடன அகாத்மியின் முதல்வரானார். [4] சீனாவின் மத்திய பாலேவின் இயக்குநராகவும் ஆலோசகராகவும் பணியாற்றினார். மேலும் சீன நடனக் கலைஞர்கள் சங்கத்தின் துணைத் தலைவராகவும் இருந்தார்.
இந்த காலகட்டத்தில் இவரது கலைப் பாதை விரிவடைந்தது. 1950களின் முற்பகுதியில், இவர் சீனாவில் உருவாக்கப்பட்ட முதல் பாலே: டோவ் ஆஃப் பீஸ் என்ற பாலே நடனத்தில் ஈடுபட்டார். மேலும் அதன் முன்னணிக் கலைஞராகவும் இருந்தார். இவர் உருவாக்கிய சீன பாரம்பரிய நடனங்களைப் பற்றிய ஆய்வுகளின் அடிப்படையில் இவர் உருவாக்கிய வலுவான தேசிய சுவையுடன் நடனங்கள் இவரது வர்த்தக முத்திரையாக மாறியது. [4] குறிப்பாக 'தாமரை மலர்களின் நடனம் ( சென்சி நாட்டுப்புற நடனத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது) மற்றும் பறக்கும் அப்சரஸ் ( மொகாவோ கற்குகைகளால் ஈர்க்கப்பட்டவை) ஆகிய இரண்டு நடனக்களும் உள்நாட்டிலும் வெளிநாட்டிலும் பாராட்டுகளைப் பெற்றன. மேலும் உலக இளைஞர் விழாவில் தங்கப் பரிசும் வழங்கப்பட்டன. இந்த இரண்டு நடனங்களும் 1990களில் அதிகாரப்பூர்வ நடன அமைப்புகளால் 20ஆம் நூற்றாண்டின் சீன நடனத்தின் பாரம்பரியம் என நியமிக்கப்பட்டன.
கலாச்சாரப் புரட்சியின் போது (1966-1976), பாரம்பரிய நடன நிகழ்ச்சிகளும் சில நாட்டுப்புற நடனங்களும் சீனாவில் அனுமதிக்கப்படவில்லை. புரட்சி முடிந்ததும், 1980களில் சீனா உலகிற்குத் திறந்தது, தய் மீண்டும் சீன நடன வட்டத்தில் செல்வாக்கு பெற்றார் மற்றும் சர்வதேச நடன சமூகங்களில் தீவிரமாக இருந்தார். சீனாவில் கற்பிப்பதற்காக புகழ்பெற்ற நடனக் கலைஞர்களான ருடால்ப் நூரேவ் மற்றும் மார்கோட் ஃபோன்டைன் ஆகியோரை அறிமுகப்படுத்தினார். மேலும் இவர் உலகெங்கிலும் உள்ள சீன நடனக் கலைஞர்களையும் ஊக்குவித்தார். [4] 1980களில் தொடங்கி, சீன நடனக் குழுக்களை சர்வதேச நடனப் போட்டிகளுக்கு அழைத்துச் சென்றார். இதுபோன்ற பல சர்வதேச நிகழ்வுகளில் நடுவராகப் பணியாற்றினார். மேலும் பல சர்வதேச நடன மன்றங்களிலும் கலந்து கொண்டார். 1982ஆம் ஆண்டில், யுனெஸ்கோவிற்குள் உள்ள ஒரு அமைப்பான சர்வதேச நடனக் குழுவின் துணைத் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். மேலும் 2006 பிப்ரவரி 9, அன்று இவர் இறக்கும் வரை ஒவ்வொரு ஆண்டும் பாரிஸில் அதன் சபைக் கூட்டங்களில் கலந்து கொண்டார்.
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை[தொகு]
1940ஆம் ஆண்டில் ஆங்காங்கிற்கு வந்த சிறிது காலத்திலேயே தய் தனது முதல் கணவரான ஓவியர் யே கியான்யுவை சந்தித்தார். இவர்கள் 1941 சனவரியில் சோங்கிங்கில் திருமணம் செய்து கொண்டனர், [5] இருப்பினும் இவர்கள் 1956இல் விவாகரத்து செய்தனர். பின்னர் இவர் மறுமணம் செய்து கொண்டார். 1941ஆம் ஆண்டில், தய் ஆங்காங்கில் ஒரு அறுவை சிகிச்சைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார். அது இவருக்கு மலட்டுத்தன்மையையும், தனக்கென்று சொந்தமான குழந்தைகளைப் பெற முடியாமல் போனது.
தய் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் தனிமையில் இருந்தார். மேலும் 1982ஆம் ஆண்டில் தனிமையாக உணர்ந்தீர்களா என்று கேட்டபோது கூறினார்: "வாழ்க்கை அதன் ஏற்ற தாழ்வுகளுடன் சுவாரஸ்யமானது. நான் எப்போதும் அதில் ஆக்கிரமித்துள்ளேன். எனவே தனிமையை உணர எனக்கு நேரமில்லை. " [4]
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Biographical dictionary of Chinese women: The Twentieth Century, 1912-2000. https://books.google.com/?id=XOGdnCPJSOMC&pg=PA118#v=onepage&q&f=false.
- ↑ "Chinese Modern Dance". Cultural China. Archived from the original on 2013-12-03.
- ↑ Revolutionary bodies : Chinese dance and the socialist legacy.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 "Dai Ailian, a Legendary Ballerina". China.org.cn. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-02-03.
- ↑ Richard, Glasstone (2007). The story of Dai Ailian : icon of Chinese folk dance, pioneer of Chinese ballet. Alton, Hampshire. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781852731182. இணையக் கணினி நூலக மையம்:212755515.