டின்(IV) குளோரைடு

டின்(IV) குளோரைடு
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர்s Tetrachlorostannane; Tin tetrachloride; Tin(IV) chloride
	வேறு பெயர்கள் சிடானிக் குளோரைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	7646-78-8 ; 10026-06-9 (pentahydrate)
ChemSpider	22707
EC number	231-588-9
	InChI
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	24287
வே.ந.வி.ப எண்	XP8750000
	SMILES
UN number	1827
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	SnCl4
வாய்ப்பாட்டு எடை	260.50 g/mol (anhydrous) ; 350.60 g/mol (pentahydrate)
தோற்றம்	colorless to slightly yellow fuming liquid
மணம்	acrid
அடர்த்தி	2.226 g/cm3 (anhydrous) ; 2.04 g/cm3 (pentahydrate)
உருகுநிலை
கொதிநிலை	114.15 °C (237.47 °F; 387.30 K)
நீரில் கரைதிறன்	decomposes (anhydrous) ; very soluble (pentahydrate)
கரைதிறன்	ஆல்ககால், பென்சீன், டொலுயீன், குளோரோபார்ம், அசிட்டோன், மண்ணெண்ணெய், CCl4, மெத்தனால், கல்நெய், CS2 இவற்றில் கரைகிறது.
ஆவியமுக்கம்	2.4 kPa
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	−115·10−6 cm3/mol
ஒளிவிலகல் சுட்டெண் (nD)	1.512
கட்டமைப்பு
படிக அமைப்பு	monoclinic (P21/c)
தீங்குகள்
பொருள் பாதுகாப்பு குறிப்பு தாள்	ICSC 0953
ஈயூ வகைப்பாடு	Corrosive (C)
R-சொற்றொடர்கள்	R34, R52/53
S-சொற்றொடர்கள்	(S1/2), S7/8, S26, S45, S61
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	டின்(IV) புளுரைடு; டின்(IV) புரோமைடு; டின்(IV) அயாேடைடு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	கார்பன் டெட்ராகுளோரைடு; சிலிக்கான் டெட்ராகுளோரைடு; செர்மானியம் டெட்ராகுளோரைடு; டின்(II) குளோரைடு; காரியம்(IV) குளோரைடு
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	verify (இது: /?)
	Infobox references

டின்(IV) குளோரைடு ஒரு கனிமச்சேர்மம் ஆகும். இதன் வாய்ப்பாடு SnCl₄. இது டின் டெட்ரா குளோரைடு அல்லது சிடானிக் குளோரைடு என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. அறைவெப்பநிலையில் நிறமற்ற திரவமாக உள்ளது. பிற சேர்மங்கள் தயாரிப்பதற்கு முன்னோடிப் பொருகளாகவும் உள்ளது.^[1]. இதனை முதன் முதலில் (1550-1616)ல் ஆண்ட்ரியசு லிபாவியசு (Andreas Libavius) என்பவர் கண்டறிந்தார்.

தயாரிப்பு[தொகு]

115 டிகிரி செல்சியஸ் (239 டிகிரி பாரன்ஹீட்) வெப்பநிலையில் டின் மற்றும் குளோரின் வாயு வினைபுரிந்து உருவாகிறது.

: Sn + 2 Cl2 → SnCl4

அமைப்பு[தொகு]

திட SnCl_4,கட்டமைப்பு

நீரேற்றம் பெற்ற டின் டெட்ராகுளோரைடின் பல வடிவங்கள் அறியப்பட்டுள்ளன. படிகமாக்கப்பட்ட பல்வேறு அளவுள்ள நீர் மூலக்வகூறுகளுடன் அனைத்து [SnCl₄(H₂O)₂] மூலக்கூறுகளும் ஒன்றாக இணைந்துள்ளன. கூடுதல் நீர் மூலக்கூறுகள் [SnCl₄(H₂O)₂] உடன் ஐதரசன் பிணைப்பு ^[2] மூலம் இணைந்துள்ளன. பென்டாஐதரேட்டுகள் பொதுவான ஐதரேட்டாகும்.^[3]

வினைகள்[தொகு]

நீரற்ற டின்(IV) குளோரைடு ஒரு லூயிஸ் அமிலம். அது அம்மோனியா, ஆர்கனோபாசுபீன்சு, மற்றும் பிற லூயிசு காரங்களுடன் கூட்டு விளைபொருட்களைத் தருகிறது. சிறிதளவு நீருடன் இதனைச் சேர்க்கும் போது அரைதிண்ம நிலை படிகமான பென்டாஐதரேட்டினைத் SnCl₄·5H₂O தருகிறது. இந்த திடப்பொருள் வெண்ணெய் டின் என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஐதரோகுளோரிக் அமிலத்துடன் சிக்கலான [SnCl₆]²⁻ இணைந்து உருவாகும் பொருள் எக்சாகுளோரோசிடானிக் அமிலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

பயன்கள்[தொகு]

SnCl₄ன் முக்கியமான பயன்பாடு ஆர்கனோடின் சேர்மங்கள் தயாரிப்பதற்கு முன்னோடிப் பொருளாக உள்ளதாகும். மேலும் அவை வினையூக்கிகள் மற்றும் பாலிமர் நிலைப்படுத்திகளாகவும்^[4] பயன்படுகின்றன. சால் ஜெல் செயல்முறை (குழைமக் கரிக்கண்ணாடி) மூலம் SnO2 பூச்சுகளை தயாரிப்பதற்கு பயன்படுகிறது. SnO₂ இன் நுண்ணுட்பம் வாய்ந்த படிகங்கள் இந்த முறையின் மூலம் சுத்திகரிப்பு செய்யப்பட்டு தயாரிக்கப்படுகிறது.

பாதுகாப்பு[தொகு]

உலக போரில் இரசாயண ஆயுத மாக சிடானிக் குளோரைடு பயன்படுத்தப்பட்டது. காற்றுடன் தொடர்பு ஏற்படும்போது ஒருவித எரிச்சலை உண்டாக்கக்கூடிய அடர்ந்த புகையை (ஆனால் இறப்பினை ஏற்படுத்தாத) உண்டாக்குகிறது. உலகப்போரில் டின்^[5] பற்றாக்குறை ஏற்பட்டபோது சிலிக்கான் டெட்ராகுளோரைடு மற்றும் தைட்டானியம் டெட்ராகுளோரைடு கலவைகள் பதிலிப்பொருளாக பயன்படுத்தப்பட்டன.

மேற்கோள்கள்[தொகு]

↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001) Inorganic Chemistry, Elsevier ISBN 0-12-352651-5
↑ Barnes, John C.; Sampson, Hazel A.; Weakley, Timothy J. R. (1980). "Structures of di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,4-dioxane(1/3), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-m-hydroxobis[aquatribromotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)], and cis-diaquatetrachlorotin(IV)". J. Chem. Soc., Dalton Trans. (6): 949. doi:10.1039/DT9800000949.
↑ Genge, Anthony R. J.; Levason, William; Patel, Rina; Reid, Gillian; Webster, Michael (2004). "Hydrates of tin tetrachloride". Acta Crystallographica Section C 60 (4): i47–i49. doi:10.1107/S0108270104005633.
↑ G. G. Graf "Tin, Tin Alloys, and Tin Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2005 Wiley-VCH, Weinheim. எஆசு:10.1002/14356007.a27_049
↑ Fries, Amos A. (2008). Chemical Warfare. Read. பக். 148–49, 407. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-4437-3840-9

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

v t e குளோரைடுகள்
HCl																	He
LiCl	BeCl₂											BCl₃ B₂Cl₄	CCl₄	NCl₃ ClN₃	Cl₂O ClO₂ Cl₂O₇	ClF ClF₃ ClF₅	Ne
NaCl	MgCl₂											AlCl AlCl₃	SiCl₄	P₂Cl₄ PCl₃ PCl₅	S₂Cl₂ SCl₂ SCl₄	Cl₂	Ar
KCl	CaCl CaCl₂	ScCl₃	TiCl₂ TiCl₃ TiCl₄	VCl₂ VCl₃ VCl₄ VCl₅	CrCl₂ CrCl₃ CrCl₄	MnCl₂	FeCl₂ FeCl₃	CoCl₂ CoCl₃	NiCl₂	CuCl CuCl₂	ZnCl₂	GaCl₂ GaCl₃	GeCl₂ GeCl₄	AsCl₃ AsCl₅	Se₂Cl₂ SeCl₄	BrCl	KrCl
RbCl	SrCl₂	YCl₃	ZrCl₃ ZrCl₄	NbCl₄ NbCl₅	MoCl₂ MoCl₃ MoCl₄ MoCl₅ MoCl₆	TcCl₄	RuCl₃	RhCl₃	PdCl₂	AgCl	CdCl₂	InCl InCl₂ InCl₃	SnCl₂ SnCl₄	SbCl₃ SbCl₅	Te₃Cl₂ TeCl₄	ICl ICl₃	XeCl XeCl₂
CsCl	BaCl₂		HfCl₄	TaCl₅	WCl₂ WCl₃ WCl₄ WCl₅ WCl₆	Re₃Cl₉ ReCl₄ ReCl₅ ReCl₆	OsCl₄	IrCl₂ IrCl₃ IrCl₄	PtCl₂ PtCl₄	AuCl AuCl₃	Hg₂Cl₂, HgCl₂	TlCl	PbCl₂, PbCl₄	BiCl₃	PoCl₂, PoCl₄	AtCl	RnCl₂
FrCl	RaCl₂		Rf	Db	Sg	Bh	Hs	Mt	Ds	Rg	Cn	Nh	Fl	Mc	Lv	Ts	Og
		↓
		LaCl₃	CeCl₃	PrCl₃	NdCl₂, NdCl₃	PmCl₃	SmCl₂, SmCl₃	EuCl₂, EuCl₃	GdCl₃	TbCl₃	DyCl₂, DyCl₃	HoCl₃	ErCl₃	TmCl₂ TmCl₃	YbCl₂ YbCl₃	LuCl₃
		AcCl₃	ThCl₄	PaCl₅	UCl₃ UCl₄ UCl₅ UCl₆	NpCl₄	PuCl₃	AmCl₂ AmCl₃	CmCl₃	BkCl₃	CfCl₃	EsCl₃	Fm	Md	No	LrCl₃

[Wiberg&Holleman-1] Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001) Inorganic Chemistry, Elsevier ISBN 0-12-352651-5

[2] Barnes, John C.; Sampson, Hazel A.; Weakley, Timothy J. R. (1980). "Structures of di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,4-dioxane(1/3), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-m-hydroxobis[aquatribromotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)], and cis-diaquatetrachlorotin(IV)". J. Chem. Soc., Dalton Trans. (6): 949. doi:10.1039/DT9800000949.

[3] Genge, Anthony R. J.; Levason, William; Patel, Rina; Reid, Gillian; Webster, Michael (2004). "Hydrates of tin tetrachloride". Acta Crystallographica Section C 60 (4): i47–i49. doi:10.1107/S0108270104005633.

[Ullmann-4] G. G. Graf "Tin, Tin Alloys, and Tin Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2005 Wiley-VCH, Weinheim. எஆசு:10.1002/14356007.a27_049

[5] Fries, Amos A. (2008). Chemical Warfare. Read. பக். 148–49, 407. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-4437-3840-9

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]