ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் III
| ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் III | |
 ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் III (மாதிரி வடிவம்) |
|
| தரவுகள் | |
|---|---|
| இயக்கம் | Heavy-Lift Launch System |
| அமைப்பு | இஸ்ரோ |
| நாடு |  இந்தியா |
| அளவு | |
| உயரம் | 42.4 m |
| விட்டம் | 4.0 m |
| நிறை | 630,000 கிலோகிராம் |
| படிகள் | 2 |
| கொள்திறன் | |
| Payload to LEO | 10,000 கிலோகிராம்[1] |
| Payload to GTO |
4,400 கிலோகிராம் [1][2] |
| ஏவு வரலாறு | |
| நிலை | மேம்பாட்டு நிலையில் |
| ஏவல் பகுதி | சதீஸ் தவான் விண்வெளி மையம் |
| முதல் பயணம் | Scheduled for 2009[2][3] |
| Boosters (Stage 0) - S-200 | |
| No boosters | 2 |
| Engines | 1 திட எரிபொருள் |
| Thrust | 7698 கிலோ நியூட்டன் |
| குறித்த உந்தம் | 269 வினாடிகள் |
| எரிநேரம் | 108 வினாடிகள் |
| எரிபொருள் | திட எரிபொருள் |
| First Stage - L-110 | |
| Engines | 2 விகாஸ் |
| Thrust | 1,600 கிலோ நியூட்டன் |
| குறித்த உந்தம் | 300 sec |
| எரிநேரம் | 220-230 வினாடிகள் |
| எரிபொருள் | UDMH + N2O4 |
| Second Stage - C-25 | |
| Engines | 1 ICE |
| Thrust | 200 கிலோ நியூட்டன் (20 Tf) |
| குறித்த உந்தம் | 450 வினாடிகள் |
| எரிநேரம் | 720 வினாடிகள் |
| எரிபொருள் | LOX/LH2 |
ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் III (The Geosynchronous Satellite Launch Vehicle Mark III) ஒரு செயற்கைக்கோள் ஏவுகணை ஆகும். இஸ்ரோ (ISRO)வினால் தயாரிக்கப்பட்ட இது ஒரு முறை மட்டுமே ஏவும் மீளப்பாவிக்க இயலாத வகை செலுத்து வாகனம் ஆகும்.[4][5] 5 ஜூன் 2017 அன்று 17:28 மணியளவில் இந்தியாவின் சதீஸ் தவான் விண்வெளி மையத்திலிருந்து ஜிசாட்-19 (GSAT-19) செயற்கைக் கோளுடன் விண்ணில் ஏவப்பட்டது.[6] இந்தச் செலுத்து வாகனத்தின் மூலம் புவிநிலைச் சுற்றுப்பாதைக்குச் செயற்கைக் கோள்களைச் செலுத்த இயலும். மேலும் விண்வெளிக்கு மனிதர்களை அனுப்பவும் இயலும். இச்செலுத்து வாகனத்தின் மூன்றாவது அடுக்கில் கடுங்குளிர் இயந்திரம் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதன் மூலம் அதிக எடையுடையவற்றை உந்தித் தள்ள இயலும்.[7][8]
வரலாறு[தொகு]
ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் III செயற்கைக்கோளின் மேம்பாட்டுப் பணிகள் 2000 ஆண்டுகளில் தொடங்கப்பட்டு முதல் ஏவுதல் 2009 - 2010 என திட்டமிடப்பட்டது. பல்வேறு காரணிகளால் திட்டமிட்டபடி ஏவ இயலாமல் போனது.[9] 15 ஏப்ரல் 2010 ஜி. எஸ். எல். வி மார்க் II செலுத்து வாகனத்தின் மேலடுக்கு கடுங்குளிர் இயந்திரம் சரியாக இயங்காமல் தோல்வியடைந்ததும் தாமதத்திற்கான காரணங்களில் ஒன்றாகும்.[9]
கடுங்குளிர் இயந்திர மேம்பாடு[தொகு]
1987 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அரசு இன்சாட்-2 வகை செயற்கைக் கோள்களை விண்ணில் செலுத்த அனுமதி அளித்தது. இவ்வகை செயற்கைக்கோள்களின் எடை 2 டன்களுக்கும் அதிகமாக இருந்ததால் புவிநிலைச் சுற்றுப்பாதைக்குச் செயற்கைக் கோள்களைச் செலுத்த கடுங்குளிர் இயந்திரம் தேவையானதாக இருந்தது. ரஷ்யாவிடமிருந்து இவ்வகை இயந்திரங்களை வாங்க செய்யப்பட்ட ஒப்பந்தம் அமெரிக்காவின் எதிர்ப்பால் தடைசெய்யப்பட்டது.[10] இதன் காரணமாக ரஷ்யாவின் வடிவமைப்பில் உள்நாட்டிலேயே கடுங்குளிர் இயந்திரம் தயாரிக்கப்பட்டது.[11]
ஒப்பீட்டு செலுத்து வாகனங்கள்[தொகு]
ஜி.எஸ்.எல்.வி மார்க் III செலுத்து வாகனத்தை கீழ்க்கண்ட செலுத்து வாகனங்களுடன் ஒப்பிடலாம்,
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 http://www.bharat-rakshak.com/SPACE/space-launchers-gslv.html
- ↑ 2.0 2.1 http://www.isro.org/rep2007/Space%20Transporation.htm
- ↑ http://landwarfareindia.org/index.php?action=master&task=168&u_id=28
- ↑ "Cryogenic rocket engine has been developed from scratch: Isro chief".
- ↑ "India launches 'monster' rocket".
- ↑ "India's heaviest rocket, GSLV Mk-III, successfully launched" (in en). NewsBytes. https://www.newsbytesapp.com/timeline/India/7657/44658/gslv-mark-iii-india-s-heaviest-rocket.
- ↑ "Indian Space Research Organisation preparing for three more PSLV launches". English: The Hindu (2011-04-29). பார்த்த நாள் 15 July 2011.
- ↑ GSLV MkIII, the next milestone : Interview: K. Radhakrishnan Frontline 7 February 2014
- ↑ 9.0 9.1 "India's GSLV Mk-3 First Flight Pushed Back to April 2014" (4 April 2013). மூல முகவரியிலிருந்து 10 April 2013 அன்று பரணிடப்பட்டது. பார்த்த நாள் 19 December 2014.
- ↑ How ISRO developed the indigenous cryogenic engine
- ↑ "GSLV Mk III breaks Isro's jinx of failure in debut rocket launches".
