சேம்சு இராம்சே மெக்டொனால்டு

இராம்சே மெக்டொனால்டு
மாண்புமிகு; இராம்சே மெக்டொனால்டு;
ஐக்கிய இராச்சியத்தின் பிரதமர்
	பதவியில்; 5 ஜூன் 1929 – 7 ஜூன் 1935
அரசர்	ஐக்கிய இராச்சியத்தின் ஐந்தாம் ஜோர்ஜ்
தனிநபர் தகவல்
கையொப்பம்

சேம்சு இராம்சே மெக்டொனால்டு (Ramsay MacDonald)(12 அக்டோபர் 1866 – 9 நவம்பர் 1937) என்பவர் ஐக்கிய இராச்சியத்தின் முதல் பிரதமராக இருந்தவர். இவர் தொழிற்கட்சியைச் சேர்ந்தவர். சிறுபான்மை தொழிலாளர் அரசாங்கங்களை 1924இல் ஒன்பது மாதங்கள் மற்றும் 1929-1931க்கு இடையில் வழிநடத்தினார். 1931 முதல் 1935 வரை, பிரித்தானியாவின் கன்சர்வேடிவ் கட்சி ஆதிக்கம் செலுத்திய தேசிய அரசாங்கத்திற்கு தலைமை தாங்கினார். மெக்டொனால்டை தொழிலாளர் உறுப்பினர்களில் சிலர் மட்டுமே ஆதரித்ததால், தொழிற்கட்சியிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார்.

மெக்டொனால்டு, கெய்ர் ஹார்டி மற்றும் ஆர்தர் ஹென்டர்சன் ஆகியோருடன் 1900இல் தொழிற்கட்சியின் மூன்று முக்கிய நிறுவனர்களில் ஒருவராக இருந்தார். இவர் 1914க்கு முன்னர் தொழிற்கட்சி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் தலைவராக இருந்தார். முதல் உலகப் போருக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்ததன் காரணமாக இவரது வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட ஒரு திருப்பத்திற்குப் பிறகு, இவர் 1922 முதல் தொழிலாளர் கட்சியின் தலைவராக இருந்தார். இரண்டாவது தொழிலாளர் அரசாங்கம் (1929-1931) பெரும் பொருளியல் வீழ்ச்சியால் ஆதிக்கம் செலுத்தியது. தங்கத் தரத்தை பாதுகாப்பதற்காக செலவுக் குறைப்புகளைச் செய்ய இவர் தேசிய அரசாங்கத்தை அமைத்தார். ஆனால் இன்வர்கார்டன் கலகத்திற்குப் பிறகு இதைக் கைவிட வேண்டியிருந்தது. மேலும் பொருளாதாரத்தை சரிசெய்ய "மருத்துவரின் ஆணையை" கோரி 1931இல் ஒரு பொதுத் தேர்தலை நடத்தினார். தேசிய கூட்டணி பெரும்பான்மையான இடத்தில் வென்றது. தொழிற்கட்சி பொது மன்றத்தில் சுமார் 50 இடங்களையேப் பெற்றது. இவர் 1935இல் பிரதமரானார். 1937இல் ஓய்வு பெறும் வரை பிரபுக்கள் சபையின் தலைவராக இருந்தார். அந்த ஆண்டின் பிற்பகுதியில் இறந்தார்.

அரசியல் செயல்பாடு[தொகு]

தொழிற்சங்க காங்கிரசு (டி.யூ.சி) தொழிலாளர் தேர்தல் சங்கத்தை (லீஏ) உருவாக்கி 1886 இல் லிபரல் கட்சியுடன் திருப்தியற்ற கூட்டணியை ஏற்படுத்தியது.^[1] 1892ஆம் ஆண்டில், பொதுத் தேர்தலில் எல்ஈஏ வேட்பாளருக்கு ஆதரவளிக்க மெக்டொனால்டு டோவரில் இருந்தார், இவர் நன்கு தோற்கடிக்கப்பட்டார். மெக்டொனால்ட் உள்ளூர் பத்திரிகைகளை கவர்ந்தார் ^[2] மற்றும் சங்கத்தின் வேட்பாளராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது, அவரது வேட்புமனு தொழிற்கட்சி பதாகையின் கீழ் இருக்கும் என்று அறிவித்தது.^[3] தொழிற்கட்சி லிபரல் கட்சியின் ஒரு பிரிவு என்று இவர் மறுத்தார், ஆனால் ஒரு அரசியல் உறவில் தகுதியைக் கண்டார். மே 1894 இல், உள்ளூர் சவுத்தாம்ப்டன் லிபரல் அசோசியேஷன் அந்தத் தொகுதிக்கான தொழிலாளர் எண்ணம் கொண்ட வேட்பாளரைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சித்தது. லிபரல் கவுன்சிலில் உரையாற்ற இரண்டு பேர் மெக்டொனால்டுடன் இணைந்தனர். ஆனால் அழைப்பை நிராகரித்தது, அதே நேரத்தில் லிபரல்கள் மத்தியில் வலுவான ஆதரவு இருந்தபோதிலும் மெக்டொனால்டு வேட்புமனுவைப் பெறத் தவறிவிட்டார்.^[4]