சிலந்திபிடிபான்கள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
சிலந்திபிடிபான்கள்
சிறிய சிலந்திபிடிப்பான், அராக்னோதெரா லாங்கிரோஸ்ட்ரா
உயிரியல் வகைப்பாடு
திணை:
விலங்கு
பிரிவு:
முதுகுநாணி
வகுப்பு:
பறவை
வரிசை:
பசாரிபார்மிசு
குடும்பம்:
நெக்டாரினிடே
பேரினம்:
அரக்னோதீரா

தெம்மினிக், 1826
சிற்றினம்

உரையினை காண்க

சிலந்திபிடிபான்கள் (Spiderhunter) என்பன அரக்னோதீரா பேரினத்தைச் சேர்ந்த பறவைகள் ஆகும். இவை தேன்சிட்டு பறவை குடும்பமான நெக்டாரினிடேயின் ஒரு பகுதியாகும். தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்காசியாவின் காடுகளில் காணப்படும் இந்த பேரினத்தில் பதின்மூன்று சிற்றினங்கள் உள்ளன. இவை தேன்சிட்டு குடும்பத்தின் அதிக சிற்றினங்களைக் கொண்ட பேரினம் ஆகும். மந்தமான இறகுகள் மற்றும் நீண்ட வலுவான வளைந்த அலகுகளை இவை கொண்டுள்ளன. இவை பூந்தேன் மற்றும் சிறிய கணுக்காலிகல் என இரண்டையும் உண்கின்றன.

பரவலும் வாழிடமும்[தொகு]

மற்ற குடும்ப பறவைகளைப் போலல்லாமல், இவை மிகவும் பரவலாகக் காணப்படுகின்றன. சிலந்தி பிடிப்பான்கள் இந்தோ மலேயப் பகுதிகளில் மட்டுமே காணப்படுகின்றன. இவை இந்தியாவிலிருந்து கிழக்கே பிலிப்பீன்சு மற்றும் இமயமலை தெற்கே சாவகம் வரை காணப்படுகிறது. இவை மலாய் தீபகற்பம், சுமாத்திரா மற்றும் போர்னியோவில் அதிக அளவிலான சிற்றினப் பன்முகத்தன்மையைப் பெற்றுள்ளன. சிலந்தி பிடிபான்கள் பெரும்பாலும் வனப் பறவைகள், மழைக்காடுகள், எண்ணெய்த் தாவரங்கள் நிறைந்த காடுகள், சதுப்பு காடு, மூங்கில் காடு, இரண்டாம் நிலை காடு, வன விளிம்பு உட்ப்பட பல வகையான காடுகளில் ஆக்கிரமித்துள்ளன. கூடுதலாக, தோட்டங்கள் அல்லது தோட்டங்கள் போன்ற மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட வாழ்விடங்களில் பல சிற்றினங்கள் காணப்படுகின்றன. பெரும்பாலான இனங்கள் தாழ் நில சிற்றினங்கள், ஆனால் ஒயிட்ஹெட்டின் சிலந்திபிடிப்பான்மலை வாழ் சிற்றினமாகும்.

விளக்கம்[தொகு]

வாழைப்பழ மஞ்சரியை உண்ணும் வரி மார்பு சிலந்திபிடிப்பான்

சிலந்தி பிடிப்பான்கள் பொதுவாக 13 முதல் 22 செ.மீ. உடல் நீளமுடையன. கண்வளைய சிலந்திபிடிப்பான் தேன்சிட்டுகளில் மிகவும் பெரியவை. இவை 49 கிராம் எடையுடையன. சிலந்தி பிடிப்பானின் அலகு நீளமாகவும், தலையின் நீளத்தை விட இரண்டு மடங்கு நீளமாகவும், வளைந்ததாகவும், தடிமனாகவும் இருக்கும். நாக்கு இதன் நீளத்தின் பெரும்பகுதிக்கு ஒரு முழுமையான குழாயை உருவாக்குகிறது. இறகுகள் மற்ற பிரகாசமான நிறமுள்ள தேன்சிட்டுப் பறவைகளை விட மிகவும் மந்தமானவை. இரு பாலினருக்கும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும். மேலும் எந்தவிதமான மாறுபட்ட தன்மையும் இல்லை. பெரும்பாலான சிற்றினங்களின் மேற்புறம் ஆலிவ்-பச்சை நிறமாகவும், அடிப்பகுதிகள் மந்தமான வெள்ளை அல்லது மஞ்சள் நிறமாகவும் இருக்கும். பாதி சிற்றினங்களில் அடிப்பக்கங்கள் கோடுகளுடன் காணப்படும். மிகவும் வித்தியாசமான சிலந்திப் பிடிப்பானின் இறகுகள் ஒயிட்ஹெட்டின் சிலந்திபிடிப்பான் இறகுகள் ஆகும். இது அடர் பழுப்பு நிறத்தில் வெள்ளை நிற கோடுகள் மற்றும் பின்புறம் மற்றும் மஞ்சள் நிறத்தில் இருக்கும்.[1]

சிலந்திபிடிப்பானின் ஓசையானது எளிமையானவை. பொதுவாக ஒரு வெண்கல சிப் பாடலை உருவாக்கப் பலமுறை திரும்பத் திரும்ப ஒலிக்கும். சிறிய சிலந்திபிடிப்பான் ஓசை "இடைவிடாத சத்தமிடும் விசில்" வகையாகும்.[1]

உணவு மற்றும் உணவு[தொகு]

கோடுகளுடன் கூடிய சிலந்தி பிடிப்பான், மூடிய செம்பருத்திப் பூவின் பக்கவாட்டில் துளையிட்டு, பூவில் மகரந்தச் சேர்க்கை செய்யாமல் தேனைக் குடிக்கும். இது தேன் கொள்ளை எனப்படும் தந்திரம்.

சிலந்தி பிடிப்பான்கள் அனைத்துண்ணி ஆகும். இவற்றின் பெயர் குறிப்பிடுவது போல இவை சிலந்திகளை உண்ணும். மேலும் சிலந்திகளை அவற்றின் நூலாம்படை மையத்திலிருந்து பிரித்தெடுக்கும் திறன் கொண்டவை. இது ஒரு தந்திரமான செயலாகும். இவை கிரிக்கெட்டுகள், கம்பளிப்பூச்சிகள், பட்டாம்பூச்சிகள், எறும்புகள் மற்றும் பிற பூச்சிகள் உள்ளிட்ட பல்வேறு சிறிய கணுக்காலிகளை இரையாக உட்கொள்கின்றன. விலங்குகளின் இரையைத் தவிர, இவை பூக்களிலிருந்து தேனையும் உட்கொள்கின்றன. இவற்றின் குழாய் நாக்கு அலகின் மேல் தாடையின் மேற்புறத்திற்கு எதிராகத் தள்ளப்பட்டு, பின்னர் உள்ளேயும் வெளியையும் இழுக்கப்பட்டு, அழுத்த வேறுபாட்டை உருவாக்குகிறது. இச்செயல் அமிர்தத்தை வாயில் உறிஞ்ச அனுமதிக்கிறது.[1] சிலந்தி பிடிப்பான்கள் சில வகையான தாவரங்களின் முக்கிய மகரந்தச் சேர்க்கை செய்பவர்களாக இருக்கலாம். மேலும் சிலந்தி பிடிப்பான்கள் மகரந்தச் சேர்க்கை செய்யப்படும் தாவரங்கள் நீண்ட குழாய் மலர்களைக் கொண்டுள்ளன.[2] சிலந்திபிடிப்பான்கள் தேன் கொள்ளையிலும் ஈடுபடலாம். இது மகரந்தத்தால் தேய்க்கப்படாமல் தேனைப் பிரித்தெடுப்பதற்காகப் பூவின் பக்கத்தில் அலகினைச் செருகுவதை வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இவற்றின் பிராந்திய நடத்தை பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை. ஆனால் சில சிற்றினங்கள் தமக்குரிய வாழிடங்களைப் பாதுகாக்கும் தன்மை குறித்த ஆய்வுகளும் உள்ளன. சிலந்தி பிடிப்பான்கள் மற்ற தேன்சிட்டு பறவைகளைக் காட்டிலும் கூடிவாழும் தன்மை குறைவாகவே காணப்படும். மேலும் இவை பொதுவாகத் தனியாகவோ அல்லது இணையாகவோ காணப்படுகின்றன.[1]

இனப்பெருக்கம்[தொகு]

சிலந்தி பிடிப்பான்கள் தேன்சிட்டுக் குடும்பத்தில் உள்ள பெரும்பாலான பறவைகள் போல ஒருதுணை மணம்கொண்டவை என்று கருதப்படுகிறது. இவை மற்ற தேன்சிட்டுப் பறவைகளிலிருந்து தங்கள் கூட்டின் தன்மையில் வேறுபடுகின்றன. இவை தங்களின் கூடுகளை, பெரிய இலை ஒன்றின் அடியில், பொதுவாக வாழை இலை, சில சமயங்களில் பனை ஓலை அல்லது கிளைக்கு அடியில் தொங்கவிடுகின்றன. கூடுகளின் அமைப்பு மிகவும் மாறக்கூடியதாக இருக்கலாம். வரிச் சிலந்தி பிடிப்பான் எளிய கோப்பை வடிவ கூட்டினையும், மஞ்சள் காது சிலந்திபிடிப்பான் நீண்ட குழாய் வடிவ கூட்டினையும் நீண்ட அலகு சிலந்திபிடிப்பான் புட்டி வடிவ கூட்டினையும் அமைக்கின்றன. இலையின் அடியில் சிலந்தி வலை அல்லது தாவர இழை மூலம் கூடுகளைக் கட்டுகின்றன. கூடுகள் புல் மற்றும் இலைகளால் ஆனது. மென்மையான பொருட்கள் கூடுகளில் அடுக்குகளாக அமைக்கப்பட்டிருக்கும். கூடு கட்டுமானப் பணிகளை, இக்குடும்பத்தின் வழக்கம் போல், பெண் பறவை மட்டுமே மேற்கொள்ளும். இருப்பினும், மற்ற தேன்சிட்டுப் பறவைகளைப் போலல்லாமல், ஆண் மற்றும் பெண் இரண்டும் முட்டைகளை அடைகாக்கும். சிலந்தி பிடிப்பான்கள் இரண்டு அல்லது மூன்று முட்டைகளை இடும். இவற்றின் கூடுகள் சில சமயங்களில் காக்காக்களால் ஒட்டுண்ணியாக்கப்படுகின்றன.[1]

சிற்றினங்கள்[தொகு]

தேன்சிட்டுகளில் மிகவும் பெரியகண்வளைய சிலந்திபிடிப்பான்

இந்த பேரினத்தில் 13 சிற்றினங்கள் உள்ளன. அவை:[3]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 . 
  2. ↑ Sakai, Shoko; Kato, Makoto; Tamiji Inoue (1999). "Three pollination guilds and variation in floral characteristics of Bornean gingers (Zingiberaceae and Costaceae)". American Journal of Botany 86 (5): 646–658. doi:10.2307/2656573. பப்மெட்:10330067. 
  3. ↑ Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2019). "Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds". World Bird List Version 9.1. International Ornithologists' Union. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 January 2019.

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=சிலந்திபிடிபான்கள்&oldid=3514130" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது