உலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரை: திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
வரிசை 77: வரிசை 77:
* {{Flagdeco | பிரேசில் | 1889}} [[பிரேசிலிய இரண்டாம் குடியரசு | பிரேசில்]]
* {{Flagdeco | பிரேசில் | 1889}} [[பிரேசிலிய இரண்டாம் குடியரசு | பிரேசில்]]
* {{Flagdeco | பர்மா | 1948}} [[சுதந்திரத்திற்கு பிந்தைய சுதந்திரம் பர்மா, 1948-1962 | பர்மா]]
* {{Flagdeco | பர்மா | 1948}} [[சுதந்திரத்திற்கு பிந்தைய சுதந்திரம் பர்மா, 1948-1962 | பர்மா]]
* {{Flag | கனடா}}
* {{Flag | கனடா}} {{ref label|a|a}}<!-- ref/note used here because ((refn}} with group=lower-alpha was used in the infobox, and is not expected to be displayed until the Notes section is encountered below -->
* {{Flagdeco | சிலி}} [[குடியரசு குடியரசு (1925-1973) | சிலி]]
* {{Flagdeco | சிலி}} [[குடியரசு குடியரசு (1925-1973) | சிலி]]
* {{Flagcountry | சீன குடியரசு (1912-49)}}
* {{Flagcountry | சீன குடியரசு (1912-49)}}

09:33, 10 மே 2017 இல் நிலவும் திருத்தம்

அனைத்துலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரை
அனைத்துலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரையின் ஸ்பானிய மொழிப் பதிப்புடன் எலீனர் ரூஸ்வெல்ட்.
அனைத்துலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரையின் ஸ்பானிய மொழிப் பதிப்புடன் எலீனர் ரூஸ்வெல்ட்.
உருவாக்கப்பட்டது 1948
நிறைவேற்றம் டிசம்பர் 10, 1948
இடம் சைலட் மாளிகை, பாரிஸ்
வரைவாளர் ஜான் பீட்டர்ஸ் ஹம்பிரி (கனடா), ரேனே காசின் (பிரான்ஸ்), பி. சி. சாங் (சீனா), சார்லஸ் மாலிக் (லெபனான்), எலீனர் ரூஸ்வெல்ட் (ஐக்கிய அமெரிக்கா), மற்றும் பலர்
நோக்கம் மனித உரிமைகள்

உலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரை (Universal Declaration of Human Rights) என்பது, 1948 ஆம் ஆண்டில் பாரிசில் உள்ள சைலட் மாளிகையில் வைத்து, ஐக்கிய நாடுகள் பொதுச்சபையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ஒரு சாற்றுரை ஆகும். கின்னஸ் பதிவுகள் நூல், இதனை மிக அதிகமாக மொழிபெயர்க்கப்பட்ட ஆவணம் எனக் குறிப்பிடுகிறது. இச் சாற்றுரை இரண்டாம் உலகப் போரில் இருந்து பெற்ற பட்டறிவுகளிலிருந்து உருவானது. அத்துடன், ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் இயல்பாகவே உரித்தாக உள்ள உரிமைகள் பற்றிய உலகளாவிய வெளிப்பாடும் இதுவே. இச் சாற்றுரையில் 30 பிரிவுகள் உள்ளன. இவை பின்னர் உருவாக்கப்பட்ட அனைத்துலக ஒப்பந்தங்கள், பிரதேச மனித உரிமைகள் ஆவணங்கள், தேசிய அரசியலமைப்புச் சட்டங்கள், பிற சட்டங்கள் என்பவை மூலம் விரிவாக்கப்பட்டன. மனித உரிமைகள் அனைத்துலகச் சட்டவிதி, அனைத்துலக மனித உரிமைகள் சாற்றுரையையும்; பொருளியல், சமூக, பண்பாட்டு உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக ஒப்பந்தம், குடிசார் மற்றும் அரசியல் உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக ஒப்பந்தம் ஆகிய ஆவணங்களையும்; அதன் விருப்பத்தின் பேரில் கைக்கொள்ளக்கூடிய இரண்டு நடவடிக்கை விதிகளையும் உள்ளடக்கியுள்ளது.

உறுப்புரைகள்

  1. நாம் அனைவரும் சுதந்திரமாகவும் உரிமைகளில் சமமாகவும் பிறக்கிறோம்
  2. இன, நிற, பால், மொழி, சமய, அரசியல் கருத்து, தேசியம், சொத்து, பிறப்பு பாகுபாடு காட்டேதே
  3. வாழ்வு உரிமை
  4. யாரும் அடிமை இல்லை
  5. யாரும் சித்தரவதைக்கு உட்படலாகது
  6. எவ்விடத்திலும் ஒருவருக்கு உரிமைகள் உண்டு
  7. சட்டத்தின்முன் சமவுரிமை
  8. நியாமற்று தடுத்துவைக்கமுடியாது
  9. நீதியான வழக்குக்கான உரிமை
  10. குற்றம் நிரூபிக்கப்படும் வரை ஒருவர் நிரபராதி
  11. அந்தரங்க உரிமை
  12. நகர்வுச் சுதந்திரம்
  13. துன்புறுத்தலிலிருந்து புகலிட உரிமை
  14. தேசியத்துக்கான உரிமை
  15. திருமணம் குடும்பம் செய்ய சுதந்திரம்
  16. ஆதன உரிமை
  17. சிந்தனை சுதந்திரம், உள்ளுணர்வு சுதந்திரம், சமயச் சுதந்திரம்
  18. கருத்துவெளிப்பாட்டுச் சுதந்திரம்
  19. கூடல் சுதந்திரம்
  20. மக்களாட்சி உரிமை
  21. சமூக பாதுகாப்பு உரிமை
  22. தொழிலாளர் உரிமைகள்
  23. விளையாட, ஓய்வெடுக்க உரிமை
  24. உணவுக்கும் உறையுளுக்குமான உரிமை
  25. கல்விக்கான உரிமை
  26. பண்பாட்டு பங்களிப்பு உரிமை, ஆக்கவுரிமை
  27. நியாமான விடுதலை பெற்ற உலகு
  28. பொறுப்புகள்
  29. மனித உரிமைகளை யாரும் பறிக்க முடியாது
  30. இந்த உறுப்புரைகளை மீற எந்த நாட்டுக்கோ அல்லது நபருக்கோ உரிமை கிடையாது.

வரலாறு

முன்னோடிகள்

இரண்டாம் உலகப் போரின்போது கூட்டணி நாடுகள் நான்கு சுதந்திரங்களை - பேச்சு சுதந்திரம், மத சுதந்திரம், அச்சம் இல்லா சுதந்திரம் மற்றும் விரும்பும் சுதந்திரம் ஆகியவற்றை தத்தெடுத்தன. ஐக்கிய நாடுகளின் சாசனம் "அடிப்படை மனித உரிமைகள், கண்ணியம் மற்றும் மனிதவர்க்கத்தின் மதிப்பு ஆகியவற்றை உறுதிப்படுத்தியது" மற்றும் அனைத்து உறுப்பு நாடுகளையும் ஊக்குவிக்க "இனம், பாலினம், மொழி அல்லது மதம் போன்ற வேறுபாடு இல்லாமல் மனித உரிமைகள் மற்றும் அடிப்படை சுதந்திரங்கள் அனைத்திற்கும் உலகளாவிய மரியாதை வழங்க வேண்டும் என்றது." [1]

இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு, நாஜி ஜெர்மனியின் அட்டூழியங்கள் வெளிப்படையாகத் தோன்றினபோது, ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் சாசனத்தில் அது குறிப்பிட்டுள்ள உரிமைகளை வரையறுக்கவில்லை என்பதை உலக சமூகம் கருதிக்கொண்டது. [2][3] தனிநபர்களின் உரிமைகளை குறிப்பிட்ட ஒரு உலகளாவிய பிரகடனம், மனித உரிமைகள் மீதான சாசனத்தின் ஏற்பாடுகளுக்கு ஏற்புடையதாக இருக்க வேண்டும். [4]

உருவாக்கம் மற்றும் வரைவு

ஜூன் 1946 இல், ஐ.நா. பொருளாதார மற்றும் சமூக சபை பல்வேறு தேசிய மற்றும் அரசியல் பின்னணியில் இருந்து 18 உறுப்பினர்கள் கொண்ட மனித உரிமைகள் ஆணையம் நிறுவப்பட்டது. மனித உரிமைகள் ஆணையம், ஐ.நா.வின் ஒரு உறுதியான அமைப்பு, ஆரம்பத்தில் சர்வதேச உரிமைகள் என கருதப்பட்டதைத் தயாரிக்கும் பணியை மேற்கொண்டது. [5]

பிரகடனத்தின் கட்டுரைகளை எழுதுவதற்கு எலியனோர் ரூஸ்வெல்ட் தலைமையில் மனித உரிமைகள் வரைவுக் குழுவின் ஒரு சிறப்பு உலகலாவிய் பிரகடனத்தை ஆணையம் நிறுவியது. இரண்டு வருட காலப்பகுதியில் இரண்டு அமர்வுகளில் குழுவானது சந்தித்தது.

ஐக்கிய நாடுகளின் செயலகத்தில் உள்ள மனித உரிமைகள் பிரிவின் பணியாளர் கனேடியன் ஜான் பீட்டர்ஸ் ஹம்ப்ரே ஐ, ஐக்கிய நாடுகள் பாதுகாப்பு சபையின் செயலர் மனித உரிமைகள் திட்டத்தில் வேலை செய்யுமாறு கேட்டுக்கொன்டார் மேலும் மனித உரிமைகள் திட்டத்தில் தலைமை வரைவாள்ர் என்றும் பிரகடனம் செய்யப்பெற்றார்.[6] ஹம்ப்ரே, அந்த நேரத்தில், ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் செயலகத்தில் மனித உரிமைகள் பிரிவின் இயக்குனராக புதிதாக நியமிக்கப்பட்டார்.[7]

வரைவுக் குழுவின் மற்ற நன்கு அறியப்பட்ட உறுப்பினர்கள் பிரான்சின் ரெனெ காசின், லெபனான் சார்ல்ஸ் மாலிக், சீனக் குடியரசின் சிங் சாங் (தைவான்),[8] ஹம்ப்ரே ஆணையத்தின் சட்டங்களின் ஆரம்ப வரைவு வழங்கினார்.

ஆலன் கார்ல்சன் படி, உலகளாவிய குடும்ப கலாச்சாரம் , பிரகடனத்தின் குடும்ப-சார்பு சொற்றொடர்கள் காஸின் மற்றும் மாலிக்கின் [கிறிஸ்தவ ஜனநாயக]] இயக்கத்தின் செல்வாக்கின் விளைவு ஆகும். [9] மே 1948 இல் குழு அதன் பணியை முடித்தவுடன், ஐக்கிய நாடுகள் மனித உரிமைகள் பற்றிய மனித உரிமை ஆணையம், பொருளாதார மற்றும் சமூக சபை, டிசம்பர் 1948 வாக்கில் வாக்களிக்கும் முன்னர் ஐ.நா. பொதுச் சபை மூன்றாவது குழு. இந்த விவாதங்களில் பல திருத்தங்கள் முன்மொழிந்தது.[10] பிரிட்டிஷ் பிரதிநிதிகள் இந்தத் முன்மொழிவால் மிகவும் விரக்தி அடைந்திருந்தன்ர் மேலும் இந்த முன்மொழிவு தார்மீக இருந்தது ஆனால் சட்டபூர்வமான கடமை இல்லை என்றனர். [11] (1976 ஆம் ஆண்டிர்கு பிறகு, சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் மீதான சர்வதேச உடன்படிக்கை நடைமுறைக்கு வந்தது, பிரகடனத்தின் பெரும்பகுதிக்கு சட்டபூர்வமான உரிமையை வழங்கியது.)

தத்தெடுப்பு

  • [ஆப்கானிஸ்தான் இராச்சியம்

அமைப்பு

சர்வதேச மனித உரிமைகள் தினம்

வெளி இணைப்புகள்

மேற்கோள்கள்

  1. "United Nations Charter, preamble and article 55". United Nations. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-04-20.
  2. Cataclysm and World Response in Drafting and Adoption : The Universal Declaration of Human Rights, udhr.org.
  3. "UDHR50: Didn't Nazi tyranny end all hope for protecting human rights in the modern world?". Udhr.org. 1998-08-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-07-07.
  4. "UDHR – History of human rights". Universalrights.net. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-07-07.
  5. Morsink 1999, ப. 4
  6. Morsink 1999, ப. 5
  7. Morsink 1999, ப. 133
  8. The Declaration was drafted during the Chinese Civil War. P.C. Chang was appointed as a representative by the Republic of China, then the recognised government of China, but which was driven from mainland China and now administers only Taiwan and nearby islands (history.com).
  9. Carlson, Allan: Globalizing Family Values, 12 January 2004.
  10. "Drafting of the Universal Declaration of Human Rights". Research Guides. United Nations. Dag Hammarskjöld Library. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-04-17.
  11. Universal Declaration of Human Rights. Final authorized text. The British Library. September 1952. http://www.bl.uk/collection-items/universal-declaration-of-human-rights. பார்த்த நாள்: 16 August 2015.