மூலதனம்

Is Capital Income? (1921) by George Howard Earle, Jr.

பொருளியலில், முதல் அல்லது மூலதனம் என்பது ஒரு தொழிலைத் தொடங்க அல்லது ஒரு பொருளியல் ஆக்கத்தை உருவாக்கப் பயன் படும் அடிப்படையான நிலம், பொருள், இயந்திரம், பணம், முதலியவற்றைக் குறிக்கும். இது பொருளியல் ஆக்கத்திற்கு நீண்ட பயன்பாட்டுக்குரிய ஒரு உற்பத்திக் காரணியாகக் கருதப்படுகின்றது.

மெய் மூலதனத்தை, பணம், அல்லது நிதி மூலதனத்தின் மூலம் வாங்கிக்கொள்ள முடியும். மூலதனம் என்பது பொதுவாக ஒரு தொழில் முயற்சியைத் தொடங்குவதற்கும் அதனைப் பேணுவதற்குமான நிதி வளத்தைக் குறிக்கும்.

ஒரு அடிப்படைக் கருத்தில், மூலதனம் என்பது எந்தவொரு உற்பத்தி செய்த பொருளை கொண்டும், அது பொருளாதார ரீதியாக பயனுள்ள வகையில் செயல்பட ஒரு நபரின் சக்தியை அதிகரிக்க முடியும் - ஒரு கல் அல்லது ஒரு அம்பு போன்ற பொருட்கள் ஒரு கற்காலமனிதனின் மூலதனமாக இருந்திருக்கிறது மற்றும் சாலைகள் ஒரு நகரின் மூலதனமாகும் . மூலதனம் உற்பத்தி செயல்பாட்டில் ஒரு உள்ளீடு. வீடுகள் மற்றும் தனிப்பட்ட தானியங்கிகள் பொதுவாக மூலதனமாக வரையறுக்கப்படுவதில்லை ஆனால் நீடித்த பொருட்களாக அவை விற்பனை செய்யப்படுவதில்லை, ஏனென்றால் அவை விற்பனை பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளின் உற்பத்தியில் பயன்படுத்தப்படவில்லை.

குறுகிய மற்றும் விரிந்த பயன்பாட்டு நோக்கில் மூலதனம்

செந்நெறிப் பொருளியலில், மூலதனம் என்பது மூன்று உற்பத்திக் காரணிகளில் ஒன்று. நிலம், உழைப்பு என்பன ஏனைய இரண்டுமாகும். பின்வரும் இயல்புகளைக் கொண்ட பொருட்கள் மூலதனங்கள் எனலாம்:

• இது வேறு பொருட்களைத் உற்பத்தி செய்வதற்குப் பயன்படுத்தப்படலாம்.
• இது, இயற்கையாக இருக்கும் நிலம் போலன்றி, உற்பத்தி செய்யப்பட்டதாகும்.
• மூலப்பொருட்களைப் போலவோ, இடைநிலைப் பொருட்களைப் போலவோ இல்லாமல், இது உடனடியாகப் பயன்படுத்தி முடிக்கப்படுவதில்லை.

வசதி கருதிய இந்த விளக்கங்கள் புதியசெந்நெறிப் பொருளியலிலும் சிறு மாற்றங்களுடன் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. மூலதனம் என்பது, உற்பத்திச் செயல்முறைகளில் பயன்படும், கருவிகள், கட்டிடங்கள், வாகனங்கள் போன்ற பொருட்களாகவே விளக்கப்பட்டுவந்தன.

சுமார் 1960 களிலிருந்து, பொருளியலாளர்கள் மூலதனத்தின் விரிந்த வடிவங்கள் தொடர்பில் கவனம் செலுத்தி வருகின்றனர். எடுத்துக்காட்டாக, கல்வி, திறமை ஆகியவற்றிலிடப்படும் முதலீடு, அறிவு மூலதனம் (knowledge capital) அல்லது மனித மூலதனம் ஆகியவற்றின் உருவாக்கம் என்று கருதப்படலாம், அறிவுசார் சொத்துக்களில் (intellectual property) இடப்படும் முதலீடு, அறிவுசார் மூலதனத்தின் (intellectual capital) உருவாக்கம் என்றும் நோக்கப்படலாம்.

மூலதனத்தின் நவீன வகைகள்

மூலதனத்தின் பண்புகள் பல்வேறு கோட்பாட்டு அல்லது பயன்பாடுகளின் அடிப்படையில் பொதுவாக பின்வரும் பிரிவுகளில் வகைபடுத்ப்படுகிறது:

• நிதி மூலதனம், கடமைகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது மேலும் அது வர்த்தகத்திற்கான பணமாக மாற்றம் பெற்று அது சட்டபூர்வமான நிறுவனங்களின் உரிமையாகிறது. இது நிதி சந்தைகளில் வர்த்தகம் செய்யப்படும் மூலதன சொத்துக்களின் வடிவத்தில் உள்ளது. அதன் சந்தை மதிப்பு முதலீடு செய்யப்பட்ட பணத்தின் வரலாற்று குவிப்பு அடிப்படையிலானது அல்ல. ஆனால் எதிர்பார்க்கப்பட்ட வருவாய் மற்றும் அதல் இருக்கும் அபாயத்தின் மூலமாக சந்தை மதிப்பீடு செய்யப்படுகிறது.
• இயற்கை மூலதனம், இது சூழலில் உள்ளார்ந்த மற்றும் மனித செல்வத்தை அளிப்பதை அதிகரிக்கிறது, எ.கா. மரங்கள்.
• சமூக மூலதனம், இது தனியார் நிறுவனத்தில் நல்லெண்ணம் ஒரு பகுதியாக கைப்பற்றப்பட்டுள்ளது அல்லது வியாபார குறி மதிப்பில், ஆனால் பொதுவான மனிதர்களுக்கு இடையேயான உறவுகளின் அடிப்படையில், ஊதிய இழப்பீட்டுக்கு ஊக்கமளிக்கும் செயல்களில் மதிப்பு உள்ளது.
• கற்பித்தல் மூலதனம், என்பது கல்வி கற்பித்தல் மற்றும் அறிவுசார் பரிமாற்றத்தின் அம்சமாக தனிநபர்கள் அல்லது சமூக உறவுகளில் உள்ளவை அல்ல, ஆனால் அதன் பரிமாற்றத்தில் உள்ளது .
• மனித மூலதனம், பொதுவாக சமூக, அறிவுறுத்தல்கள் மற்றும் தனிப்பட்ட மனித திறமை ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய பரந்த ஒன்றாகும்.

பொது மற்றும் தனியார் துறையின் கணக்கியல் இலக்குகள், நேர அளவுகள் மற்றும் கணக்கியல் ஆகியவற்றில் வேறுபடுகிறது. மூலதனத்தின் சில வடிவங்களின் உரிமையும் கட்டுப்பாடும் அதன்படி பொருளாதார தத்துவத்தில் வேறுபடுவதை நியாயப்படுத்தலாம். உள்கட்டமைப்பாக கருதப்படுகிற மற்றும் தெளிவற்ற அல்லது மோசமான கணக்கில் வழிகாட்டுதல்களில் உற்பத்தியை ஆதரிக்கக்கூடிய தெளிவான சொத்துகளின் மூலதனத்தை குணாதிசயப்படுத்த முயற்சிக்கும் ஒரு போர்வை வரையறை பொது மூலதனமாகும். நெடுஞ்சாலைகள், இரயில்வேக்கள், விமான நிலையங்கள், நீர் சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள், தொலைத்தொடர்புகள், மின்சார கட்டங்கள், ஆற்றல் பயன்பாடுகள், நகராட்சி கட்டிடங்கள், பொது மருத்துவமனைகள் மற்றும் பள்ளிகள், காவல், தீ, உள்ளிட்டவை தனியார் தொழில் உற்பத்தித்திறனை மேம்படுத்துவதற்காக பயன்படுத்தப்படும் அனைத்தும் அரசுக்கு சொந்தமான சொத்துகளின் மொத்த சொத்துக்களை இது உள்ளடக்குகிறது. பாதுகாப்பு, நீதிமன்றங்கள் மற்றும் இன்னும் பல. இந்த சொத்துக்கள் பலவற்றுடன் பகிரங்கமாகவோ அல்லது தனியார் ரீதியாகவோ இருப்பதால், இது சிக்கல் மிகுந்த வரையறையாகும் .

இயற்கை மூலதனம் மற்றும் சமூக மூலதனம் ஆகியவற்றை விவரிப்பதற்கு தனி இலக்கியங்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. இத்தகைய சொற்கள், இயற்கை மற்றும் சமுதாயம் இருவரும் பாரம்பரிய தொழில்துறை உட்கட்டமைப்பு மூலதனமாக செயல்படுகின்றன என்று பரந்த ஒருமித்த கருத்தை பிரதிபலிக்கின்றன, அவை தங்களை வேறு மூலதனமான மூலதனங்களாக குறிப்பிடுவது முற்றிலும் பொருத்தமானதாகும். குறிப்பாக, பிற பொருட்களின் உற்பத்தியில் அவை பயன்படுத்தப்படலாம், உற்பத்தி செயல்முறையில் உடனடியாக பயன்படுத்தப்படாது மற்றும் மனித முயற்சிகளால் (உருவாக்கப்பட்டால்) மேம்படுத்தப்படலாம்.

அறிவுசார் மூலதனம் மற்றும் அறிவுசார் சொத்துச் சட்டத்தின் இலக்கியம் உள்ளது. எனினும், இது மூலதன முதலீட்டின் வழிமுறையையும், காப்புரிமை, பதிப்புரிமை (ஆக்கபூர்வமான அல்லது தனிப்பட்ட மூலதனம்) மற்றும் வர்த்தக முத்திரை (சமூக நம்பிக்கை அல்லது சமூக மூலதன) கருவிகளுக்கான சாத்தியமான வெகுமதிகள் ஆகியவற்றையும் பெருமளவில் வேறுபடுத்துகிறது.

பொருள்விளக்கம்

பொருளாதார நிபுணர் ஹென்றி ஜார்ஜ் செல்வத்தை மாற்றுவதற்கு பங்குகள், பத்திரங்கள், அடமானங்கள், உறுதிமொழி குறிப்புகள் அல்லது பிற சான்றிதழ்கள் போன்ற மூலதனம் உண்மையில் மூலதனம் அல்ல என்று வாதிட்டார்.ஏனென்றால் "அவர்களுடைய பொருளாதார மதிப்பு, மற்றொருவரின் வருவாயைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கு ஒரு வர்க்கத்தின் சக்தியைக் குறிக்கிறது." மற்றும் "அவர்களின் அதிகரிப்பு அல்லது குறைவு சமூகத்தில் உள்ள செல்வத்தின் தொகையை பாதிக்காது".

வெர்னர் சோம்பார்ட் மற்றும் மேக்ஸ் வெபர் போன்ற சில சிந்தனையாளர்கள், மூலதன கருத்துக்களை இரட்டை-நுழைவு கணக்கு புத்தகத்தில் தோற்றுவிக்கின்றனர், இதனால் இது முதலாளித்துவத்தில் அடிப்படையான கண்டுபிடிப்பு, சோம்பார்ட் "இடைக்கால மற்றும் நவீன வணிக நிறுவனத்தில்": மூலதனத்தின் கருத்து இந்த விஷயங்களைப் பார்க்கும் விதத்திலிருந்து பெறப்பட்டது; "மூலதனமானது, இரு-நுழைவு புத்தக பராமரிப்பில் ஒரு வகை என,முன் வைக்கப்படவில்லை என்று ஒருவர் சொல்லலாம் அல்ல்து மூலதனத்தை இலாபத்தை ஈட்டுவதற்கும் கணக்குகளில் நுழைவதற்கும் பயன்படுத்தப்படும் செல்வத்தின் அளவு எனவும் வரையறுக்க முடியும்."

பாரம்பரிய பொருளாதாரத்தில், ஆடம் ஸ்மித் (Wealth of Nations, Book II, Chapter 1) மூலதனத்தை சுழற்றுவதில் இருந்து நிலையான மூலதனத்தை வேறுபடுத்திக் காட்டியது. ஒரு தயாரிப்பு உற்பத்தியில் பயன்படும் அசையும் சொத்துக்க்ள் முந்தியது கணக்கிடபடாமலும் (எ.கா. இயந்திரங்கள் மற்றும் சேமிப்பு வசதிகள்) பிந்தையது உற்ப்பத்தி செய்ய பயன்படுத்தப்பட்ட அசையும் சொத்துக்களை குறிக்கும் (எ.கா. மூலப்பொருட்கள் மற்றும் இடைநிலை பொருட்கள்).ஒரு நிறுவனத்திற்கு, இரண்டும் மூலதனத்தின் வகைகள்.

கார்ல் மார்க்ஸ் ஒரு வேறுபாட்டைச் சேர்க்கிறார் அது பெரும்பாலும் டேவிட் ரிகார்டோவோடு குழப்பிகொள்ளபடுகிறது.மார்க்சியக் கோட்பாட்டில். நிலையற்ற மூலதனம் தொழிலாளர் சக்தியில் முதலாளித்துவ முதலீட்டைக் குறிக்கிறது, உபரி மதிப்பின் ஒரே ஆதாரமாக இது கருதப்படுகிறது. இது "நிலையற்ற" என்று அழைக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் அது உற்பத்தி செய்யப்படும் மதிப்பிலிருந்து மாறுபடும் என்பதால், அது புதிய மதிப்பை உருவாக்குகிறது. மறுபுறம், நிலையான மூலதனம், உற்பத்தி மற்றும் உற்பத்தி இயந்திரம் போன்ற மனித அல்லாத காரணிகளில் முதலீட்டைக் குறிக்கிறது. மார்க்ஸ் உற்பத்தி செய்யும் பொருட்களுக்கு அதன் சொந்த மாற்றீட்டு மதிப்பை மட்டுமே பங்கிடுவதற்கு இது உதவும்.

முதலீடு அல்லது மூலதனக் குவிப்பு என்பது பாரம்பரிய பொருளாதார தத்துவத்தில், அதிக மூலதனத்தின் உற்பத்தி ஆகும். முதலீட்டுக்கு சில பொருட்கள் தயாரிக்கப்பட வேண்டும், ஆனால் அவை உடனடியாக நுகரப்படாமல், பிற பொருட்களை உற்பத்தி செய்ய மூலதன பொருட்களாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன. முதலீடு சேமிப்புக்கு நெருக்கமாக தொடர்புடையது என்றாலும், ஆனால் இது இரண்டும் ஒன்று இல்லை. கெயின்ஸ் சுட்டிக்காட்டியுள்ளபடி, சேமிப்பு என்பது தற்போதைய பொருட்களின் அல்லது சேவைகளில் ஒரு வருமானம் அனைத்தையும் செலவழிக்காது, முதலீடு ஒரு குறிப்பிட்ட வகை பொருட்களின் செலவினங்களைக் குறிக்கிறது, அதாவது மூலதன பொருட்கள்.

ஆஸ்திரியப் பொருளாதார பள்ளியின் வல்லுனர் யூஜென் வான் போம்-பவர்ஸ்க், உற்பத்தி செயல்முறைகளின் சுற்றுச்சூழல் மூலம் மூலதன தீவிரத்தை அளவிடப்பட்டதாகக் கூறினார். மூலதனமானது, உயர்மட்ட பொருள்களின் பொருட்களாக அல்லது நுகர்வோர் பொருட்களை தயாரிக்க பயன்படும் பொருட்களாகவும் வரையறுக்கப்பட்டு, எதிர்கால பொருள்களாக இருப்பதன் மூலம் அவற்றின் மதிப்பு பெறுகிறது.

மனித வளர்ச்சி கோட்பாடு மனித மூலதனமானது தனித்துவமான சமூக, முன்முயற்சி மற்றும் படைப்பு கூறுகளை உருவாக்குவதாக விவரிக்கிறது:

• சமூக மூலதனம் கட்டமைப்பின் மதிப்பு என்பது தனிநபர்களிடையே உள்ள உறவுகளின் நம்பிக்கையில் பொருளாதாரம் உள்ளது.
• தனிப்பட்ட தனிநபர் மூலதனம், பாரம்பரிய பொருளாதாரத்தின் படி தனிப்பட்ட மூலதனம் பொதுவாக தொழிலாளர் என்று அழைக்கப்படுகிறது.இது தனிநபர்களிடமிருந்து சமூகங்களினால் பாதுகாக்கப்படுகிறது, மேலும் தொழிலாளர்கள் பணத்திற்காக தொழிலில் ஈடுபடுவைக்கிறது.
• கற்ப்பித்தல் மூலதனம் கல்விசார் உணர்வுகளில் தனி நபர்கள் அல்லது அவர்களுக்கு இடையேயான சமூகப் பிணைப்புகளிலிருந்து வேறுபடுகின்றது. இந்த கோட்பாடு, மூன்று சுற்று வரி கணக்கின் அடிப்படையாகும், மேலும் பல்வேறு கோட்பாடுகள் சுற்றுச்சூழல் பொருளாதாரம், பொதுநல பொருளாதாரம் மற்றும் பசுமை பொருளாதாரம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அமைந்திருக்கிறது.

கேம்பிரிட்ஜ் மூலதன சர்ச்சை, மாசசூசெட்ஸ் எம்ஐடி, கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகம் ஆகியவற்றில் பொருளாதார வல்லுனர்களுக்கிடையே மூலதன அளவீடு ஒரு பிரச்சினையாக இருந்தது. கேம்பிரிட்ஜ், இங்கிலாந்து பொருளியல் வல்லுநர்கள் ஜோன் ராபின்சன் மற்றும் பியோரா சார்பா ஆகியோர், 'மூலதன பொருட்கள்' என்ற பரம்பரையற்ற பொருள்களை ஒருங்கிணைப்பதற்கான அடிப்படை இல்லை என்று கூறுகின்றனர்.

அரசியல் பொருளாதார நிபுணர்கள் ஜொனாதன் நிட்சன் மற்றும் ஷிம்ஷோன் பிச்லர் ஆகியோர் மூலதனம் ஒரு உற்பத்தி நிறுவனமாக இல்லை என்று கருத்து தெரிவித்திருக்கிறார்கள், ஆனால் நிதியியல் மற்றும் மூலதன மதிப்புகள் இலாபங்களை தாங்கிக் கொள்ளும் பரந்த சமூக நிகழ்வுகளில் உரிமையாளர்களின் சார்பான அதிகாரத்தை அளவிடுகின்றன.

மேலும் படிக்க

• Boldizzoni, F. (2008). "chapters 4-8". Means and ends: The idea of capital in the West, 1500-1970. New York: Palgrave Macmillan. 
• Hennings, K.H. (1987). "Capital as a factor of production". The New Palgrave: A Dictionary of Economics. v. 1. பக். 327–33.