ஐஓ (சந்திரன்): திருத்தங்களுக்கு இடையிலான வேறுபாடு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
உள்ளடக்கம் நீக்கப்பட்டது உள்ளடக்கம் சேர்க்கப்பட்டது
சி r2.7.3) (தானியங்கி மாற்றல்: pt:Io (satélite)
சிNo edit summary
வரிசை 44: வரிசை 44:
'''ஐஓ''' (''Io'', [[கிரேக்க மொழி|கிரேக்கம்]]: Ἰώ) என்பது [[வியாழன் (கோள்)|வியாழன்]] கோளின் நான்கு [[கலிலிய சந்திரன்கள்|கலிலிய சந்திரன்களில்]] மிக உட்புறமாக அமைந்துள்ள [[சந்திரன்]] ஆகும். இதன் விட்டம் 3,642 கிமீ. இது [[சூரியக் குடும்பம்|சூரியக் குடும்பத்தில்]] உள்ள சந்திரன்களில் நான்காவது பெரியதாகும். கிரேக்கத் தொல்கதைகளில் கடவுள்களின் அரசனான [[சூசு]] என்பவனின் மனைவி [[ஹீரா]]வின் தொன்மவியல் பாத்திரமான [[ஐஓ (தொன்மவியல்)|ஐஓ]] என்பதை ஒட்டி இப்பெயர் சந்திரனுக்கு சூட்டப்பட்டது.
'''ஐஓ''' (''Io'', [[கிரேக்க மொழி|கிரேக்கம்]]: Ἰώ) என்பது [[வியாழன் (கோள்)|வியாழன்]] கோளின் நான்கு [[கலிலிய சந்திரன்கள்|கலிலிய சந்திரன்களில்]] மிக உட்புறமாக அமைந்துள்ள [[சந்திரன்]] ஆகும். இதன் விட்டம் 3,642 கிமீ. இது [[சூரியக் குடும்பம்|சூரியக் குடும்பத்தில்]] உள்ள சந்திரன்களில் நான்காவது பெரியதாகும். கிரேக்கத் தொல்கதைகளில் கடவுள்களின் அரசனான [[சூசு]] என்பவனின் மனைவி [[ஹீரா]]வின் தொன்மவியல் பாத்திரமான [[ஐஓ (தொன்மவியல்)|ஐஓ]] என்பதை ஒட்டி இப்பெயர் சந்திரனுக்கு சூட்டப்பட்டது.


==ஐஓவின் எரிமலைகள்==
நானூறுக்கும் அதிகமான [[எரிமலை]]களைக் கொண்டுள்ள இச்சந்திரன் சூரியக் குடும்பத்தில் நிலவியல் ரீதியாக மிகவும் சுறுசுறுப்பான பொருள் ஆகும்<ref name="book">{{cite book|title=Encyclopedia of the Solar System|chapter=Io: The Volcanic Moon|author=Rosaly MC Lopes|publisher=Academic Press |year=2006|editor=Lucy-Ann McFadden, Paul R. Weissman, Torrence V. Johnson|pages=419–431 |isbn=978-0-12-088589-3}}</ref><ref name="Lopes2004">{{cite journal |title=Lava lakes on Io: Observations of Io’s volcanic activity from Galileo NIMS during the 2001 fly-bys |journal=Icarus |last=Lopes |first=R. M. C. |coauthors=''et al.'' |pages=140–174 |volume=169 |issue= 1|year=2004 |doi=10.1016/j.icarus.2003.11.013 |bibcode=2004Icar..169..140L}}</ref>.

நானூறுக்கும் அதிகமான [[எரிமலை]]களைக் கொண்டுள்ள இச்சந்திரன் சூரியக் குடும்பத்தில் நிலவியல் ரீதியாக மிகவும் சுறுசுறுப்பான பொருள் ஆகும்<ref name="book">{{cite book|title=Encyclopedia of the Solar System|chapter=Io: The Volcanic Moon|author=Rosaly MC Lopes|publisher=Academic Press |year=2006|editor=Lucy-Ann McFadden, Paul R. Weissman, Torrence V. Johnson|pages=419–431 |isbn=978-0-12-088589-3}}</ref><ref name="Lopes2004">{{cite journal |title=Lava lakes on Io: Observations of Io’s volcanic activity from Galileo NIMS during the 2001 fly-bys |journal=Icarus |last=Lopes |first=R. M. C. |coauthors=''et al.'' |pages=140–174 |volume=169 |issue= 1|year=2004 |doi=10.1016/j.icarus.2003.11.013 |bibcode=2004Icar..169..140L}}</ref>. ஐஓ (Io) சந்திரன் எமது சூரியக் குடும்பத்தில் பெருமளவு எரிமலைகளைக் கொண்டுள்ளது.
கலிலியோ அனுப்பிய ஐஓ சந்திரனின் மேற்பரப்புப் படம்
வியாழனின் இந்த சந்திரன் பூமியை விட 100 இற்கும் அதிக மடங்கு லாவாக்களை அதன் மேற்பரப்புக்கு வெளிவிடுகிறது. நாசாவின் கலிலியோ விண்கலம் அனுப்பிய தகவல்களின் அடிப்படையில் ஐஓ என்ற இச்சந்திரனின் ஓட்டில் உள்ள பெரும் கற்குழம்பு (மக்மா) கடலில் இருந்தே இந்த லாவாக்கள் வெளியேறுகின்றன எனக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள்.

இந்தக் கொப்புளிக்கும் வெப்பக் கிடங்கு கிட்டத்தட்ட 50 கிமீ தடிப்புள்ளதாக அறிவியலாளர்கள் [[சயன்ஸ்]] இதழில் தெரிவித்துள்ளனர்.


== மேற்கோள்கள் ==
== மேற்கோள்கள் ==

06:24, 10 திசம்பர் 2012 இல் நிலவும் திருத்தம்

ஐஓ
Io
கலிலியோ விண்கலம் எடுத்த படம்
கலிலியோ விண்கலம் எடுத்த படம். நடுப்பகுதியில் சற்று இடப்பக்கமாகத் தெரியும் கரும் பகுதி புரொமெத்தியசு என்ற சீறும் எரிமலை.
கண்டுபிடிப்பு
கண்டுபிடித்தவர்(கள்) கலிலியோ கலிலி
கண்டுபிடிப்பு நாள் சனவரி 8, 1610
பெயர்க்குறிப்பினை
வேறு பெயர்கள்ஜுப்பிட்டர் I
சுற்றுப்பாதை அண்மை முனைப்புள்ளி 420,000 கிமீ (0.002 807 வாஅ)
சுற்றுப்பாதை சேய்மை முனைப்புள்ளி423,400 கிமீ (0.002 830 வாஅ)
சுற்றுப்பாதையின் சராசரி ஆரம் 421,700 கிமீ (0.002 819 வாஅ)
மையத்தொலைத்தகவு 0.0041
சுற்றுப்பாதை வேகம் 1.769 137 786 நாள் (152 853.504 7 செ, 42 ம)
சராசரி சுற்றுப்பாதை வேகம் 17.334 கிமீ/செ
சாய்வு 2.21° (சூரிய வழியில்)
0.05° (வியாழனின் நிலநடுக்கோட்டுக்கு)
இது எதன் துணைக்கோள் வியாழன்
சிறப்பியல்பு
பரிமாணங்கள் 3,660.0 × 3,637.4 × 3,630.6 கிமீ[1]
சராசரி ஆரம் 1,821.3 கிமீ (0.286 பூமியினது)[1]
புறப் பரப்பு 41,910,000 கிமீ2 (0.082 பூமியினது)
கனஅளவு 2.53×1010 கிமீ3 (0.023 பூமியினது)
நிறை 8.9319×1022 கிகி (0.015 பூமியினது)
அடர்த்தி 3.528 கிராம்/செமீ3
நிலநடுக்கோட்டு ஈர்ப்புமையம்1.796 மீ/செ2 (0.183 g)
விடுபடு திசைவேகம்2.558 கிமீ/செ
சுழற்சிக் காலம் synchronous
நிலநடுக்கோட்டுச் சுழற்சித் திசைவேகம் 271 கிமீ/மணி
எதிரொளி திறன்0.63 ± 0.02[2]
மேற்பரப்பு வெப்பநிலை
   மேற்பரப்பு
சிறுமசராசரிபெரும
90 கெ110 கெ130 கெ[4]
தோற்ற ஒளிர்மை 5.02 (opposition)[3]
பெயரெச்சங்கள் Ionian
வளிமண்டலம்
பரப்பு அழுத்தம் புறக்கணிக்கத்தக்கது
வளிமண்டல இயைபு 90% சல்பர் டைஒக்சைட்டு

ஐஓ (Io, கிரேக்கம்: Ἰώ) என்பது வியாழன் கோளின் நான்கு கலிலிய சந்திரன்களில் மிக உட்புறமாக அமைந்துள்ள சந்திரன் ஆகும். இதன் விட்டம் 3,642 கிமீ. இது சூரியக் குடும்பத்தில் உள்ள சந்திரன்களில் நான்காவது பெரியதாகும். கிரேக்கத் தொல்கதைகளில் கடவுள்களின் அரசனான சூசு என்பவனின் மனைவி ஹீராவின் தொன்மவியல் பாத்திரமான ஐஓ என்பதை ஒட்டி இப்பெயர் சந்திரனுக்கு சூட்டப்பட்டது.

ஐஓவின் எரிமலைகள்

நானூறுக்கும் அதிகமான எரிமலைகளைக் கொண்டுள்ள இச்சந்திரன் சூரியக் குடும்பத்தில் நிலவியல் ரீதியாக மிகவும் சுறுசுறுப்பான பொருள் ஆகும்[5][6]. ஐஓ (Io) சந்திரன் எமது சூரியக் குடும்பத்தில் பெருமளவு எரிமலைகளைக் கொண்டுள்ளது. கலிலியோ அனுப்பிய ஐஓ சந்திரனின் மேற்பரப்புப் படம் வியாழனின் இந்த சந்திரன் பூமியை விட 100 இற்கும் அதிக மடங்கு லாவாக்களை அதன் மேற்பரப்புக்கு வெளிவிடுகிறது. நாசாவின் கலிலியோ விண்கலம் அனுப்பிய தகவல்களின் அடிப்படையில் ஐஓ என்ற இச்சந்திரனின் ஓட்டில் உள்ள பெரும் கற்குழம்பு (மக்மா) கடலில் இருந்தே இந்த லாவாக்கள் வெளியேறுகின்றன எனக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள்.

இந்தக் கொப்புளிக்கும் வெப்பக் கிடங்கு கிட்டத்தட்ட 50 கிமீ தடிப்புள்ளதாக அறிவியலாளர்கள் சயன்ஸ் இதழில் தெரிவித்துள்ளனர்.

மேற்கோள்கள்

  1. 1.0 1.1 Thomas, P. C.; et al. (1998). "The Shape of Io from Galileo Limb Measurements". Icarus 135 (1): 175–180. doi:10.1006/icar.1998.5987. Bibcode: 1998Icar..135..175T. 
  2. "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL Solar System Dynamics. சூலை 13, 2006. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-11-05.
  3. "Classic Satellites of the Solar System". Observatorio ARVAL. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-09-28.
  4. Rathbun, J. A.; Spencer, J.R.; Tamppari, L.K.; Martin, T.Z.; Barnard, L.; Travis, L.D. (2004). "Mapping of Io's thermal radiation by the Galileo photopolarimeter-radiometer (PPR) instrument". Icarus 169 (1): 127–139. doi:10.1016/j.icarus.2003.12.021. Bibcode: 2004Icar..169..127R. 
  5. Rosaly MC Lopes (2006). "Io: The Volcanic Moon". in Lucy-Ann McFadden, Paul R. Weissman, Torrence V. Johnson. Encyclopedia of the Solar System. Academic Press. பக். 419–431. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-12-088589-3. 
  6. Lopes, R. M. C.; et al. (2004). "Lava lakes on Io: Observations of Io’s volcanic activity from Galileo NIMS during the 2001 fly-bys". Icarus 169 (1): 140–174. doi:10.1016/j.icarus.2003.11.013. Bibcode: 2004Icar..169..140L. 

வெளி இணைப்புகள்

விக்கிசெய்தியில்

தொடர்பான செய்திகள் உள்ளது.


விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
ஐஓ
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

வார்ப்புரு:Link FA வார்ப்புரு:Link FA வார்ப்புரு:Link FA வார்ப்புரு:Link FA

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஐஓ_(சந்திரன்)&oldid=1274560" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது