கொங்கணி மொழி கிளர்ச்சிகள்
கொங்கணி மொழி கிளர்ச்சிகள் (ஆங்கிலம்: Konkani language agitation) என்பது சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய காலத்தில் இந்திய மாநிலமான கோவாவில் (முன்னர் கோவா, தமன் மற்றும் தையூவின் ஒன்றியப் பிரதேசம்) நடந்த தொடர்ச்சியான போராட்டங்கள் ஆகும். இந்த போராட்டங்கள் கோவாவில் பல வெகுசன ஆர்ப்பாட்டங்கள், கலவரங்கள், மாணவர் மற்றும் அரசியல் இயக்கங்களை உள்ளடக்கியது. மேலும் இது மாநிலத்திலும் இந்திய குடியரசிலும் கொங்கணியின் அதிகாரப்பூர்வ அந்தஸ்தைப் பற்றியது.
வரலாறு[தொகு]
போர்த்துகீசியத்திற்கு முந்தைய மற்றும் போர்த்துகீசிய கோவா[தொகு]
ஆரம்ப காலத்திலிருந்தே, கோவா மீதான தொடர்ச்சியான படையெடுப்புகளால் கொங்கணி மொழியும் இலக்கியமும் பாதிக்கப்பட்டு வந்துள்ளன:
- 1312-1327 இல் தில்லி சுல்தான்களின் தலிவர் மாலிக் கபூர் மற்றும் அலாவுதீன் கில்சி மற்றும் முகம்மது பின் துக்ளக் .
- 1470 இன் பாமினி இணைத்தல், பின்னர் 1492 இல் பிஜப்பூரைச் சேர்ந்த சுல்தான் யூசுப் ஆதில் ஷா
- 1500 க்குப் பின்னர் போர்த்துகீசிய இயேசு சபை மற்றும் பிரான்சிஸ்கன் சபைகளால் இந்துக்களை துன்புறுத்துதல் மற்றும் மதமாற்றம் செய்தல்
கொங்கணிக்கு இறுதி மரண தண்டனை என்பது இந்தியாவின் போர்த்துகீசிய பிரதேசங்களிலிருந்து கொங்கணியை வேரறுக்க முயன்ற விசாரணை ஆகும். [1] போர்த்துகீசிய அதிகாரிகளுக்கும் உள்ளூர் மக்களுக்கும் இடையிலான தகவல்தொடர்பு மொழியான கொங்கனியின் பயன்பாடு மற்ற இந்து நடைமுறைகளுக்கு இடையில் மதவெறி என்று அறிவிக்கப்பட்டது. போர்த்துகீசியம் ஒரே மொழியாக அறிவிக்கப்பட்டது; பிரான்சிஸ்கன் சபைகளால் ஆதரிக்கப்படும் ஒரு நடவடிக்கை இது. இது அதிகாரப்பூர்வ தகவல்தொடர்புக்கான ஒரே மொழியாகவும், அரசாங்க வேலைகளுக்கு முன்நிபந்தனையாகவும் மாற்றப்பட்டது. [2]
1684 ஆம் ஆண்டில் ஒரு தேவாயாய ஆணை கொங்கணியில் இருந்து போர்த்துகீசிய மொழிக்கு மாற்றம் செய்யப்பட்டது. இந்த தோல்வியுற்ற மொழி கொள்கை 1761 ஆம் ஆண்டில் இராச்சிய அமைச்சர் (பிரதமர்) செபாஸ்டினோ ஜோஸ் தி கார்வால்கோ இ மெலோவால் ரத்து செய்யப்பட்டது. இது மார்க்வெசு தி போம்பல் என்று அழைக்கப்படுகிறது. நகரி மற்றும் கோய்கனடியில் கொங்கணி கையெழுத்துப் பிரதிகளும் இலக்கியங்களும் தீப்பிழம்புகளுக்கு இரையாகின. இது வெல்கர்களின் வெற்றியாளர்களிடமிருந்து கொங்கணியை அழிக்க வழிவகுத்தது. [3] இருப்பினும், கொங்கணி இந்து பெரும்பான்மை நோவர் வெற்றியாளர்களில் தப்பிப்பிழைத்து [4], பிரகடனத்திற்கு எதிராக கொங்கணியை வீட்டில் உபயோகிக்கும் ஒரு மொழியாக தொடர்ந்து பயன்படுத்தினார். புனித இந்து நூல்களின் மராத்தி மொழிபெயர்ப்புகளையும் அவர்கள் பயன்படுத்தினர். இதைத் தொடர்ந்து இந்து கோவில்களில் பணியாற்ற மராத்தி பேசும் பிராமணர்கள் வந்தனர். வரலாற்றில் இந்த அத்தியாயம் கோவாவின் இந்து மக்களிடையே கொங்கணியின் நிலைக்கான போராட்டத்தில் ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாகும். சரஸ்வத் பிராமணர்கள், கௌட் சரஸ்வத் மற்றும் பானப், தைவாஜ்னாக்கள், குடும்பிகள், கர்நாடகா, கேரளா மற்றும் மகாராட்டிரா ஆகிய நாடுகளுக்கு குடிபெயர்ந்த கத்தோலிக்கர்களிடமும் கொங்கணி உயிர் தப்பியது. போர்த்துகீசிய காலத்தில் கொங்கணி தனது தாயகமான கோவாவில் எந்த ஆதரவும் பெறவில்லை. அருட் தந்தை அக்னெலஸ் எப் எக்சு மாப்பி அவ்வப்போது எழுதிய புத்தகங்கள் 1622 இன் கொங்கணி இலக்கணம் பற்றிய புத்தகம் 1882 ஆம் ஆண்டில் அருட்தந்தை தாமஸ் இசுடீவன்சு ரோமானிய எழுத்துக்களில் வழங்கப்பட்டது.
கொங்கணியை இலக்கிய மொழியாக புத்துயிர் பெறுவதற்கான முதல் முயற்சி மும்பையின் மானுடவியல் சங்கத்தின் முன்னாள் துணைத் தலைவரான இராவ் சாகேப் முனைவர் வி.பி. சவான் தனது கொங்கண் மற்றும் கொங்கணி மொழி புத்தகங்கள் மூலம் [5] தேவநாகரி எழுத்துமுறையில் கொங்கணியை கொண்டு வந்தார்.
இந்திய இணைப்பிற்குப் பிறகு கோவா[தொகு]
1961 இல் கோவா இணைக்கப்பட்டது போர்த்துகீசியர்களின் வீழ்ச்சியையும் நிர்வாக நோக்கங்களுக்காக ஆங்கிலத்தின் எழுச்சியையும் கண்டது. கிறித்துவர்கள் மற்றும் இந்துக்கள் ஆகிய இரு கோவான்களும் தங்கள் குழந்தைகளை ஆங்கில நடுத்தர பள்ளிகளுக்கு அனுப்பத் தொடங்கினர். மராத்தி நடுத்தரப் பள்ளிகள் இந்து மக்களிடையே பிரபலமாக இருந்தன. சமசுகிருதத்திலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்ட இந்து வேதங்களை அணுகக்கூடிய மொழியாக மராத்தியை பயபக்தியுடன் பார்த்தார்கள். கொங்கணி ஒரு மராத்தி பேச்சுவழக்கு என்றும் கொங்கணி பேசுபவர்கள் மராத்தியர்கள் என்றும் ஒரு வாதம் வடிவம் பெறத் தொடங்கியது. கொங்கணி ஒலிப்பு வளர்ச்சியின் பழைய கட்டத்தை பாதுகாத்திருந்தாலும், நிலையான மராத்தியை விட பலவிதமான வாய்மொழி வடிவங்களைக் காட்டினாலும், [6] பேராசிரியர் அனந்த் ககாபா பிரியோல்கர் மற்றும் ஜான் லெய்டன் போன்ற ஐரோப்பிய மொழியியலாளர்கள் கொங்கணியை ஒரு மராத்தி பேச்சுவழக்கில் பார்த்தனர். இது ஒரு பொதுவான பிராகிருத மூலத்திலிருந்து கிளைத்தது.
செனாய் கோயம்பாப்[தொகு]
கொங்கணி ஓரங்கட்டப்படுவதால் ஏற்படும் ஆபத்து குறித்து அறிந்த, 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் கொங்கணியின் புத்துயிர் பெறுவதற்கான ஒரு தெளிவான அழைப்பை செனாய் கோய்பாப் என்று பிரபலமாக அழைக்கப்படும் வமன் வர்தேசாய் வவாவலிகர் வழங்கினார். அவரது வழிகாட்டுதலின் கீழ், ஒரு நிலையான இயக்கம் கட்டமைக்கப்பட்டு, கொங்கணி மக்கள் மத்தியில் ஒரு பொதுவான கலாச்சார அடையாளத்தை நிறுவுவதன் மூலம் கொங்கணி மொழி மற்றும் பாரம்பரியத்தை புத்துயிர் பெறுவதற்கான முயற்சி நடந்து வருகிறது.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ de Souza; Teotonio R. "The Goa Inquisition". பார்க்கப்பட்ட நாள் 11 March 2011.
- ↑ List of loanwords in Konkani
- ↑ coastal areas of Goa conquered at the beginning of the 16th century CE
- ↑ hinterland of Goa conquered at the beginning of the 18th century CE
- ↑ V.P. Chavan (1923). Konkan and the Konkani Language. India: Asian Educational Services.
- ↑ GRIERSON, GEORGE ABRAHAM, SIR. (1905). Linguistic Survey of India. Vol. VII. Indo-Aryan Family. Southern Group. Specimens of the Marathi language.. Calcutta: Office of the Superintendent of Government Printing, India. பக். 164.