கூலி- பேகர் இயக்கம்
கூலி-பேகர் இயக்கம் (Coolie-Begar movement) என்பது 1921 ஆம் ஆண்டில் ஐக்கிய மாகாணங்களின் பாகேசுவர் நகரில் குமாவுன் பொது மக்களால் நடத்தப்பட்ட ஒரு வன்முறையற்ற இயக்கமாகும். இந்த இயக்கத்தின் வெற்றிக்குப் பிறகு 'குமாவுன் கேசரி' என்ற பட்டம் வழங்கப்பட்ட பத்ரி தத் பாண்டே இந்த இயக்கத்திற்கு தலைமை தாங்கினார். இந்த இயக்கத்தின் நோக்கம் கூலி-பேகரின் நடைமுறையை முடிவுக்குக் கொண்டுவர ஆங்கிலேயர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுப்பதாகும். மகாத்மா காந்தி, இயக்கத்தை புகழ்ந்து பேசும் போது, இதற்கு 'இரத்தமற்ற புரட்சி' என்று பெயரிட்டார்.
அறிமுகமும் காரணங்களும்[தொகு]
குமாவுனின் மலைப் பகுதிகளில் பயணிக்கும் பிரித்தானிய அதிகாரிகளின் சாமான்களுக்கு இலவச போக்குவரத்தை வழங்கும் குமாவுனின் மலைப் பகுதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள் 'கூலி பேகர்' சட்டத்தை பின்பற்ற கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர். [1] ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான கூலிகளைக் கிடைக்கச் செய்வது வெவ்வேறு கிராமங்களின் 'கிராமத் தலைவரின்' பொறுப்பாகும். [2] இந்த வேலைக்கு, ஒரு வழக்கமான பதிவு இருந்தது, அதில் அனைத்து கிராமவாசிகளின் பெயர்களும் எழுதப்பட்டு, அனைவரும் இந்த வேலையை மாறி மாறி செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. [3]
கிராமத் தலைவர்கள், நில உரிமையாளர்கள் மற்றும் பட்வாரிகளின் கூட்டு காரணமாக பொதுமக்களிடையே அதிருப்தி, மற்றும் கிராமத்தின் தலைவரும் பட்வாரிகளும் தங்கள் தனிப்பட்ட நலன்களிலிருந்து விடுபடுவதற்காக இந்த நல்லொழுக்கத்தை ஊக்குவிக்கத் தொடங்கியதால் மக்களிடையே பாகுபாடு அதிகரித்தது. சில நேரங்களில், மக்கள் மிகவும் அருவருப்பான விஷயங்களைச் செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தனர். குப்பைகளை எடுப்பது அல்லது ஆங்கிலேயர்களுக்கு துணி துவைப்பது போன்றவை. உள்ளூர்வாசிகள் ஆங்கிலேயர்களால் உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் சுரண்டப்பட்டனர். இறுதியில், இதை எதிர்த்து மக்கள் ஒன்றுபடத் தொடங்கினர்.
வரலாறு[தொகு]
சந்த் ஆட்சியாளர்கள், தங்கள் ஆட்சிக் காலத்தில், மாநிலத்தில் குதிரைகள் தொடர்பான வரியைத் தொடங்கினர். இது 'கூலி பேகர்' சுரண்டலின் ஆரம்ப வடிவமாக இருக்கலாம். இந்த நடைமுறை கூர்காக்களின் ஆட்சியின் கீழ் பரவலான ஆளுகை வடிவத்தை எடுத்தது. [4] ஆங்கிலேயர்கள் ஆரம்பத்தில் அதை முடித்திருந்தாலும், அவர்கள் படிப்படியாக இந்த முறையை மீண்டும் அமல்படுத்தியது மட்டுமல்லாமல், அதை அதன் வலிமையான வடிவத்திற்கு கொண்டு வந்தனர். [5] முன்னதாக இது பொது மக்கள் மீது அல்ல, ஆனால் நில உரிமையாளர்கள் அல்லது சேகரிப்பாளர்களிடமிருந்து வரி வசூலிக்கும் கூலி விவசாயிகள் மீது நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டது. எனவே, இந்த நடைமுறை நிலத்தை வைத்திருந்த குத்தகைதாரர்களை நேரடியாக பாதித்தது. ஆனால் உண்மை என்னவென்றால், இந்த பணக்கார நில உரிமையாளர்கள் மற்றும் நீதிபதிகள் தங்கள் அடிமைத்தனத்தின் பகுதிகளை நிலமற்ற விவசாயிகள், தொழிலாளர்கள் மற்றும் சமூகத்தின் பலவீனமான பிரிவினர் மீது விதித்தனர். அவர்கள் அதை நிபந்தனை ஊதியமாக ஏற்றுக்கொண்டனர். இதனால், உள்ளூர் மக்களின் எதிர்ப்பையும் மீறி இந்த நடைமுறை தொடர்ந்தது.
பின்னணி[தொகு]
1857 ஆம் ஆண்டு நடந்த சிப்பாய் கிளர்ச்சியின் போது குமாவுன் பகுதிக்கு நுழைவாயிலாக இருந்த ஹல்த்வானி, ரோகில்கண்ட்டின் கிளர்ச்சியாளர்களால் கைப்பற்றப்பட்டது. ஆரம்பகாலத்தில் கிளர்ச்சியை நசுக்குவதில் ஆங்கிலேயர்கள் வெற்றி பெற்றாலும், கிளர்ச்சியை அடக்குவதற்கான பதற்றம் அவ்வப்போது வெவ்வேறு வடிவங்களில் எதிர்ப்பை ஏற்படுத்தியது. [6] குமாவுன் காடுகளை ஆங்கிலேயர்கள் சுரண்டுவதில் அதிருப்தியும் இருந்தது. [1]
குமாவுன் பிரிவில் வசிப்பவர்களுக்கு 1913 இல் கூலி பேகர் கட்டாயமாக்கப்பட்டது. இது எல்லா இடங்களிலும் எதிர்க்கப்பட்டது; அல்மோராவில் பத்ரி தத் பாண்டே இயக்கத்தை வழிநடத்தினார். மற்ற தலைவர்களான அனுசுயா பிரசாத் பகுனா மற்றும் பண்டிட். கோவிந்த் வல்லப் பந்த் முறையே கார்வால் மற்றும் காசிபூரில் இயக்கத்தில் தீவிர பங்கு வகித்தனர். [7] தனது அல்மோரா அக்பர் என்ற இதழின் மூலம், பத்ரி தத் பாண்டே இக்கொடுமைக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கத் தொடங்கினார். [8] 1920 இல், காங்கிரசின் ஆண்டு மாநாடு நாக்பூரில் நடைபெற்றது. கூலி பேகர் இயக்கத்திற்கு மகாத்மா காந்தியின் ஆசி பெற, அமர்வில் கலந்து கொண்ட பண்டிட் கோவிந்த் வல்லப் பந்த், பத்ரி தத் பாண்டே, ஹர்கோவிந்த் பந்த், விக்டர் மோகன் ஜோஷி, ஷியாம் லால் ஷா உள்ளிட்ட பல தலைவர்கள் கலந்து கொண்டனர். [9] அவர்கள் திரும்பி வந்ததும், இந்த தீமைக்கு எதிராக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தத் தொடங்கினர்.
இயக்கம்[தொகு]
ஜனவரி 14, 1921 அன்று, உத்தராயணி திருவிழாவின் போது , இந்த இயக்கம் சரயு ஆறும் கோமதி ஆறும் சந்திக்குமிடத்தில் தங்கள் தளங்களை அமைத்தனர். [10] [11] [12] இந்த இயக்கம் தொடங்குவதற்கு முன், மாவட்ட நீதிபதி பண்டிட். ஹர்கோபிந்த் பந்த், லாலா சிரஞ்சிலால் மற்றும் பத்ரி தத் பாண்டே ஆகியோரிடம் விளக்கம் கேட்கப்பட்டது. ஆனால் அது அவர்களுக்கு எந்த பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தவில்லை. [13] இந்த இயக்கத்தில் பங்கேற்க, பல்வேறு கிராமங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் திருவிழா மைதானத்திற்கு வந்து, அதை ஒரு பெரிய நிகழ்ச்சியாக மாற்றினர். [14] மக்கள் முதலில் பிரார்த்தனை செய்ய பாகநாத் கோயிலுக்குச் சென்றனர். பின்னர் சுமார் 40 ஆயிரம் பேர் சரயு மைதானத்தில் கூடினர். ஊர்வலத்திற்கு முன்னால் ஒரு கொடியை ஏந்தி, "கூலி பேகரை முடிவுக்குக் கொண்டு வாருங்கள்" என்ற கூக்குரலுடன் சென்றனர். அதன்பிறகு, சரய் மைதானத்தில் ஒரு கூட்டம் நடைபெற்றது. மக்கள் அனைவரும் ஒரு சத்தியப்பிரமாணம் செய்து, அவர்களுடைய 'பதிவு பதிவேடுகளை' கொண்டு வந்த கிராமத் தலைவர்கள், இந்த பதிவேடுகளை சங்கமத்தில் பறக்கவிட்டு, பாரத மாதாவைப் புகழ்ந்து கோஷங்களை எழுப்பினர். [15]
அல்மோரா மாவட்டத்தின் அப்போதைய துணை ஆணையரும் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டார். அவர் கூட்டத்தின் மீது துப்பாக்கிச் சூடு நடத்த விரும்பினாலும், காவலர் படை இல்லாததால் அவர் பின்வாங்க வேண்டியிருந்தது.
பின்விளைவு[தொகு]
இந்த இயக்கத்தின் வெற்றிக்குப் பிறகு, மக்கள் பத்ரி தத் பாண்டேவுக்கு 'குமாவுன் கேசரி' என்ற பட்டத்தை வழங்கினர். மக்கள் இயக்கத்தை ஆதரித்தது மட்டுமல்லாமல், கண்டிப்பாக அதைப் பின்பற்றி, இந்த நடைமுறைக்கு எதிராக தொடர்ந்து எதிர்ப்புத் தெரிவித்தனர். இதன் விளைவாக, சபையில் ஒரு மசோதாவைக் கொண்டுவருவதன் மூலம் பாரம்பரியத்தை முடிவுக்குக் கொண்டுவர அரசாங்கம் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டது. [16] [17] மகாத்மா காந்தி இந்த இயக்கத்தில் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டார். மேலும், 1929 இல் பாகேசுவருக்கும் கௌசானிக்கும் வருகை தந்தார். [18] [19] மேலும், சனுந்தாவில் காந்தி ஆசிரமத்தையும் நிறுவினார். இதற்குப் பிறகு, யங் இந்தியாவில் இந்த இயக்கம் பற்றி காந்திஜி எழுதினார். "அதன் விளைவு முடிந்தது, அது இரத்தமற்ற புரட்சி" என்று குறிப்பிட்டார். [20]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 Coolie Begar and Forest Dissent.
- ↑ Dainik Jagran 13 January 2016
- ↑ Dainik Jagran 13 January 2016
- ↑ Pathak 1991
- ↑ Pathak 1991
- ↑ Dainik Jagran 17 May 2013
- ↑ Amar Ujala 10 September 2016
- ↑ Amar Ujala 15 August 2016
- ↑ Dainik Jagran 17 May 2013
- ↑ The Times of India 3 January 2015
- ↑ Amar Ujala 12 January 2014
- ↑ The Tribune 14 January 2014
- ↑ Dainik Jagran 13 January 2016
- ↑ Amar Ujala 12 January 2014
- ↑ Dainik Jagran 17 May 2013
- ↑ Amar Ujala 12 January 2014
- ↑ Amar Ujala 15 August 2016
- ↑ The Times of India 3 January 2015
- ↑ Dainik Jagran 13 January 2016
- ↑ The Times of India 3 January 2015
குறிப்புகள்[தொகு]
- Pathak, Shekhar (1 September 1991). "The begar abolition movements in British Kumaun" (in en). The Indian Economic & Social History Review 28 (3): 261–279. doi:10.1177/001946469102800302. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0019-4646.
- "Coolie Begar and Forest Dissent". www.uou.ac.in (in ஆங்கிலம்). Uttarakhand Open University. Archived from the original on 21 July 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 July 2017.
- "Struggle against 'kuli beggar' was launched on Uttarayani". The Tribune (Pithoragarh). 14 January 2014. http://www.tribuneindia.com/news/uttarakhand/community/struggle-against-kuli-beggar-was-launched-on-uttarayani/183569.html.
- "Uttarayani fest to bring Kumaon, Garhwal together". தி டைம்ஸ் ஆஃப் இந்தியா. TNN (Almora). 3 January 2015. http://timesofindia.indiatimes.com/city/dehradun/Uttarayani-fest-to-bring-Kumaon-Garhwal-together/articleshow/45744879.cms.
- "काशीपुर में चलाया था स्वराज आंदोलन" (in hi). Rudrapur: Amar Ujala. 10 September 2016. http://www.amarujala.com/uttarakhand/udham-singh-nagar/swaraj-movement-was-launched-in-kashipur.
- "1857 के गदर से आई कुमाऊं में क्रांति की लहर" (in hi). Almora: Dainik Jagran. 17 May 2013. http://www.jagran.com/uttarakhand/almora-10401645.html.
- "रक्तहीन क्रांति का मूक गवाह है सरयू बगड़" (in hi). Bageshwar: Dainik Jagran. 13 January 2016. http://www.jagran.com/uttarakhand/bageshwar-13438992.html.
- "कुली बेगार उन्मूलन का माध्यम बना उत्तरायणी मेला" (in hi). Bageshwar: Amar Ujala. 12 January 2014. http://www.amarujala.com/uttarakhand/bageshwar/Bageshwar-70475-114.
- "कुली उतार आंदोलन ने से मिली थी नई ऊर्जा" (in hi). Bageshwar: Amar Ujala. 15 August 2016. http://www.amarujala.com/uttarakhand/bageshwar/porter-was-removed-from-the-new-energy-movement.