கூன் (செய்யுள் உறுப்பு)
செய்யுளில் வரும் அடிகளில் சில கூனன் போல் கூன் விழுந்து வரும். தொல்காப்பியம் இந்தச் செய்யுள் உறுப்புக்கு இலக்கணம் கூறுகிறது. தனி அசையோ, தனிச் சீரோ பாடலில் தனி அடியாக நிற்பது கூன் என்னும் கூனடி.
தொல்காப்பியம்[தொகு]
ஈரடியோ, மூவடியோ கொண்ட வஞ்சிப்பாவில் நேரசையோ, நிரையசையோ கூனடியாக வரும். [1] ஆசிரியப்பாவில் தனிச்சீர் கூனடியாக வரும்.
அவரே
கேடில் விழுப்பொருள் தருமார் பாசிலை
வாடா வள்ளியல் காடு இறந்தோரே [2] [3]
- இதில் ‘அவரே’ என்பது கூனடி.
யாப்பருங்கலம், யாப்பருங்கலக் காரிகை போன்ற யாப்பிலக்கண நூல்கள் இதனை வேறுபடுத்திக் காட்டவில்லை.[4]
மேற்கோள்[தொகு]
- ↑ அசை கூன் ஆகும் அவ்வயினான. (செய்யுளியல் 46)
- ↑ குறுந்தொகை 216
- ↑ சீர் கூன் ஆதல் நேரடிக்கு உரித்தே. (செய்யுளியல் 47)
- ↑
பொழிலே
இரவோர் அன்ன இருளிற்று ஆகியும்
நிலவோர் அன்ன வெண்மணல் ஒழுகியும்என்று தொடங்கி வரும் பாடலை யாப்பருங்கலம் மேற்கோள் காட்டுகிறது. இதில் [பொழிலே] என்னும் சொல் தொல்காப்பிய நெறியில் சொல்லப்போனால், கூனாக வருவதைக் காணலாம். இதனை ‘ஏந்திசை அகவல் ஓசை’ என்று குறிப்பிட்டு வெறுமனே விட்டுவிடுகிறது.