கர்ணபாரம்
கர்ணபாரம் என்பது ஒரு சமஸ்கிருத நாடகமாகும். இந்நாடகம் பாசா என்பவர் எழுதிய ஓரங்க நாடகமாகும்.[1][2] மஹாபாரதத்திலுள்ள கர்ணனின் மனவோட்டத்தினைச் சொல்லும் வண்ணமும் கர்ணனின் பார்வையில் மாறுபட்ட முறையில் நாடகம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. சோகமான (கர்ணனின் மரணம்) பாகங்களை மேடையில் காட்டாதவாறு[3] வீரம்மிக்க, தாராளமான, நீதியுள்ள கர்ணன் போர்க்களத்தை நோக்கி சவாரி செய்வதை கர்ணபாரம் காட்டுகிறது.[4] இந்த நாடகத்தின் அடிப்படை மகாபாரதம் ஆகும்.
பிற வடிவங்கள்
[தொகு]கர்ணபாரம் கதையை ஒட்டி 13 நாடகங்களின் கையெழுத்துப் பிரதிகள் காணப்படுகின்றன. அவற்றுள் சில பாசா எழுதியதும் மாறுபட்ட கதையமைப்பினை உடையவை.[5] இந்த நாடகங்களின் மலையாள வரிவடிவம் 105 பனை ஓலைகளில் காணப்பட்டது. இது சுமார் 300 ஆண்டுகள் பழமையானது என்று நம்பப்படுகிறது. மகாமஹோபாத்ய டி. கணபதி சாஸ்திரி தனது கள ஆய்வின் ஒரு பகுதியாக கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள மணலிக்கரை[6] என்ற இடத்தில் தனது கள ஆராய்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக இந்த கண்டுபிடிப்பை மேற்கொண்டார். இது இப்போது திருவனந்தபுரம் நகரத்திற்குள் உள்ளது. இந்த கையெழுத்துப் பிரதிகளின் கண்டுபிடிப்பு 1909 ஆம் ஆண்டு தொடங்கியது. இதில் பத்து நாடகங்களும் பதினொன்றாவது நாடகத்தின் சில பகுதிகளும் காணப்பட்டன. இவற்றில் எதிலும் இதை எழுதிய ஆசிரியரின் பெயர் காணப்படவில்லை.[7] பின்னர் மேலும் இரண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. இதனால் நாடகங்களின் எண்ணிக்கையை 13 ஆக ஆனது.[8]
சுருக்கம்
[தொகு]பாசா எழுதிய நாடகங்களில் கர்ணபரம் மிகசிறிய நாடகமாகும்.[9] இந்த நாடகத்தின் முக்கிய கூறுகள்
- மங்கள ஸ்லோகம்
- முன்னுரை
- சிப்பாயின் நுழைவு
- கர்ணனின் மனச்சுமை
- பரசுராமரின் சாபம்
- கர்ணனால் உள்ளார்ந்த புத்திசாலித்தனத்தைக் கண்டறிதல்
- கவசம் மற்றும் குண்டல நன்கொடை
- விமலா சக்தியைப் பெறுதல்
- பாரத வாக்கியம்
ஆகியனவாகும்.[10]
நாடகம்
[தொகு]நாடகத்தின் காட்சியில் துரியோதனன் அனுப்பிய ஒரு சிப்பாய் கர்ணனுக்குப் போர்க்களத்திற்குச் செல்ல வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது என்று தெரிவிக்கிறான். கர்ணனின் முழு நடத்தைகளிலிருந்து கர்ணன் மிகுந்த வேதனையுடனும், வருத்தத்துடனும் நிரம்பியிருப்பதைக் காண்கிறான். ஒரு பெரிய போரின் இந்நாள் முரண்பாடானது எனக் கர்ணன் எண்ணினான். (ஸ்லோகம் -6). சமீபத்தில்தான் கர்ணன் தான் குந்தியின் (ஸ்லோகம் -7) மூத்த மகன் என்ற உண்மையை அறிந்திருந்தான். எனவே தான் கொல்லப்போவது எதிரிகளை அல்ல தன் சகோதரர்களை என எண்ணினான்.(ஸ்லோகம் -8) . தனது குருவின் சாபம் சம்பந்தப்பட்ட நிகழ்வையும் கர்ணன் நினைவு கூர்ந்தார். இந்த விஷயங்களைக் கர்ணனின் தேரோட்டியுமான சல்லியனிடம் அவர் விவரிக்கையில், இந்திரன் தோன்றி கர்ணனிடம் ஒரு பெரிய உதவியைக் கோருகிறான். இந்திரன் தன் அடையாளத்தை வெளிப்படுத்தாமல் ஒரு பிராமணரின் உடையில் இருக்கிறான். கர்ணன் அவனுக்குப் பல பொருட்களைத் தானமாக வழங்குகிறான், இவை அனைத்தும் இந்திரனால் மறுக்கப்பட்டன. கர்ணன் தனது கவசத்தையும் காதணிகளையும் வழங்கியதும் இந்திரன் ஏற்றுக்கொண்டு போய்விடுகிறான். "இந்திரன் உன்னை ஏமாற்றினான்!", என்று சல்லியன் கர்ணனிடம் கூறுகிறான். "இல்லை, இந்திரனை நான் ஏமாற்றினேன்" , என்று கர்ணன் பதிலளித்தார். கர்ணன் இந்திரனை எப்படி ஏமாற்றினான் என்று வாசகர் ஆச்சரியப்படுவதால் இது இந்நாடகத்தின் சிந்தனையைத் தூண்டும் பகுதி.[11]
இந்திரனுக்கு என்ன வேண்டுமானாலும் கொடுப்பதாகக் கர்ணன் வாக்குறுதி அளிக்கும்போது, இந்திரன் அவனுக்கு "மரணமில்லா நிலையை" கொடுக்க விரும்புவதாகச் சொல்கிறார். வழக்கமாக 'நீண்ட காலம் வாழ்க' எனும் வழக்கமான வாழ்த்தினை ஏன் வழங்கவில்லை என்று கர்ணன் ஆச்சரியப்படுகிறான். கர்ணன் எந்த நிபந்தனையின்றி, அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையுடன் கவச - குண்டலங்களைக் கொடுத்த சிறிது நேரம் கழித்து, பிராமணர் (இந்திரன்) அனுப்பிய ஒரு தூதர் வந்து, (பிராமணர்) இந்திரன் கொடுத்ததாக விமலா எனும் இலக்கினைச் சரியாகக் கொல்லும் ஆயுதத்தைக் கர்ணனுக்கு அளிக்கிறான். "நான் பரிசளித்ததிற்குப் பதிலாக எதையும் பெற ஒருபோதும் விரும்பவில்லை" என்று கர்ணன் வீரியமாகப் பதிலளிப்பார். ஆனால், "ஒரு பிராமணரின் (இந்திரன்) வேண்டுகோளின் காரணமாக" அதை வைத்திருக்குமாறு தூதர் வலியுறுத்துகிறார். கர்ணன் ஏற்றுக்கொண்டு சல்லியனிடம் அர்ஜுனன் நிற்கும் இடத்திற்குத் தனது ரதத்தை எடுத்துச் செல்லுமாறு சொல்கிறான். இவ்வாறு, நாடகம் துரியோதனனின் தூதருடன் தொடங்கி இந்திரனிடமிருந்து வந்த தூதர் சம்பந்தப்பட்ட ஒரு காட்சியுடன் முடிகிறது.
கர்ணன்
[தொகு]மகாபாரதத்தின்படி பண்டைய இந்தியாவின் மிகப் பெரிய வீரர்களில் கர்ணன் ஒருவர். அவர் அங்க நாட்டின் மன்னன். மகாபாரதத்தின்படி, அர்ஜுனனுடன் கர்ணன் இணைந்து உலகம் முழுவதையும் கைப்பற்றும் திறன் கொண்ட ஒரே போர்வீரர்கள்.
கர்ணனின் சித்தரிப்பு
[தொகு]குருக்ஷேத்ரா போருக்கு ஒரு நாள் முன்பு கர்ணனின் மன வேதனையை இந்த நாடகம் சித்தரிக்கிறது. கர்ணன் தனது கடந்த காலத்தையும் அவரது நம்பிக்கையையும் பற்றி நினைப்பதாகவும், பிறப்பு பற்றித் தெரியாத தெரியாத ஒரு மனிதனின் மரண வேதனையையும் இந்த நாடகம் முன்வைக்கிறது. ஒருபுறம் சமூக சக்திகள் கேலி செய்வதற்கும், போற்றுவதற்கும், மறுபுறம் விதியின் கேவலமான சவால்களுக்கும் இடையில் தனது இடத்தைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கும் கர்ணன் வீரத்திற்கும் பரிதாபத்திற்குரியவர்.
கதை
[தொகு]மகாபாரதப் போர்க்களத்தின் பதினொன்றாம் நாளிலிருந்து நாடகம் தொடங்குகிறது. சூரியனின் மகன் பெரிய போர்வீரன் கர்ணன், வலிமை மிக்கவனாகவும், சக்திவாய்ந்தவனாகவும் இருப்பதற்குப் பதிலாகப் போர்க்களத்தில் மனச்சோர்வடைந்து காணப்படுகிறான். இதற்கான காரணங்களை இந்நாடகம் பகுப்பாய்வு செய்கிறது.
கர்ணன், தனது பிறப்பு, தனது சாதி மற்றும் தனது சமூக அந்தஸ்தைப் பற்றிக் கவலைப்படுகிறார். அவர் குந்தி மற்றும் சூரியனின் மகனா? சமுதாயத்தின் கேலிக்கூத்தும், புகழும், விதியும் கர்ணனை வடிவமைக்கின்றன. ஆண்கள் ஒருவருக்கொருவரைக் கொல்லும் போரின் அர்த்தமற்ற தன்மையால் சிறிது காலத்திற்குக் கர்ணன் காத்திருக்கிறார். தனது வெற்றி அல்லது தோல்வியைப் பொருட்படுத்தாமல், போரிடுவது எப்படியும் வீணாகும் என்பதை அறிந்து மனச் சஞ்சலமடைகிறார்.
கர்ணன் தனது குருவான பரசுராமர் கொடுத்த சாபத்தைப் பற்றி சல்லியனிடம் சொல்கிறார். இந்த அத்தியாயம் நிகழ்காலத்தின் கதைகளைக் கடந்த காலத்துடன் தொடர்புப்படுத்துவதன் மூலம் நிகழ்த்தப்படுகிறது. பரசுராமர் அறிவுறுத்தியபடி அஸ்திரமானது தேவையான நேரத்தில் சக்தியற்றதாகிறது.
பிராமணர் வேடமிட்ட இந்திரன் தெய்வீக கவசத்தையும் குண்டலத்தையும் தந்திரமாகக் கர்ணனிடமிருந்து எடுத்துச் செல்லும் சதித்திட்டத்தின் சூத்திரதாரி புத்திசாலித்தனமான கிருஷ்ணரால் என்பதைக் கர்ணன் புரிந்துகொண்டு தனது தலைவிதியை ஏற்றுக்கொள்கிறார். இந்திரனின் தூதர் விமலா என்ற சக்திவாய்ந்த ஆயுதத்தை வழங்குகிறார். இது பாண்டவர்களில் ஒருவரை அழிக்கக்கூடும். அர்ஜுனன் மற்றும் கிருஷ்ணரிடமிருந்து வந்த சவாலை ஏற்றுக்கொண்டு புத்துயிர் பெற்ற கர்ணன் இந்த இறுதி விதியை வீரமாகத் தொடர்கிறான். இத்துடன் பாசாவின் கர்ணபாரம் நாடகம் முடிவடைகிறது.
வியாசரின் மகாபாரதத்திலிருந்து விலகல்
[தொகு]இந்த நாடகம் அசல் மகாபாரதத்திலிருந்து சில முக்கிய காரணங்களுக்காகப் பல விலகல்களைக் கொண்டுள்ளது.[12]
- இந்த நாடகம் கர்ணனுக்கும் அவரது தேரோட்டி சல்லியனுக்கும் இடையிலான நட்பு உரையாடலால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது. சல்லியன் தொடர்ந்து கர்ணனிடம் பரிவு காட்டுகிறார். மேலும் அவரது நலன்களைப் பற்றியும் கவலைப்படுகிறார். பிராமணர் தோற்றமுள்ள அந்நியருக்குத் தனது கவசத்தையும் காதணிகளையும் கொடுக்க வேண்டாம் என்று கர்ணனை எச்சரிக்கிறார்.
- அசல் கதையில், ஷால்யா மன்னனாகவும், பாண்டவர்களிடம் அனுதாபமாகவும் இருந்தார். சல்லியன் தனது தேரை ஓட்டிச் சென்றால் மட்டுமே கெளரவ இராணுவத்தின் தளபதியாவேன் என கர்ணன் சொன்னார். துர்யோதனனின் வேண்டுகோளைச் சல்லியனால் மறுக்க முடியவில்லை. எனவே, ஒரு நிபந்தனையை விதிக்கிறான். அதன்படி, கர்ணன் அவனிடம் என்ன சொன்னாலும் அதற்குப் பதில் சொல்ல மாட்டேன். கர்ணன் அதை ஏற்றுக்கொள்கிறான்.
- போர்க்களத்தில் சல்லியன் தொடர்ந்து கர்ணனை விமர்சிக்கிறான். அவனுடைய தாழ்ந்த பிறப்பு மற்றும் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட பிற தோல்விகளை நினைவுபடுத்துகிறான். மஹாபாரதத்தின் கர்ணன் (கர்ணபர்வத்தில்) சல்லியனைக் கடுமையாக விமர்சித்தாலும் தைரியமாகப் போராடுகிறார். கர்ணபாரத்தில் சல்லியன் கர்ணனின் கூட்டாளியாகக் காட்டப்படுகிறான்.
- மஹாபாரதத்தில் சூரியன் கர்ணனின் தேரில் வந்து இந்திரனால் ஏமாற்றப்படவிருப்பதைக் கூறுகிறார். கர்ணபாரத்தில் கர்ணனுக்கு உறவினர் எவருமே உதவுவதில்லை.
- மஹாபாரதத்தில் இந்திரன் கர்ணனிடம் கவச குண்டலங்களைக் கேட்டுப் பெறுகிறான். கர்ணபாரத்தில் கர்ணன் ஒவ்வொன்றாகக் கொடுப்பதையெல்லாம் இந்திரன் மறுத்து கடைசியில் கவச குண்டலத்தைப் பெறுகிறான்.
- மஹாபாரதத்தில் இந்திரன் கவச குண்டலங்களைப் பெற்றதும் என்ன வேண்டும் என கர்ணனிண்டம் கேட்ட போது எதிரியைக் கொல்லும் வல்லமையுடைய ஆயுதத்தினைக் கர்ணன் கேட்பான். கர்ணபாரதத்தில் இந்திரன் கொடுத்தனுப்பும் விமாலா சக்தி ஆயுதத்தைக் கர்ணன் முதலில் மறுப்பான். எனது தருமத்தின் மீது ஆதாயம் பெற விரும்பவில்லை என கர்ணபாரத்தில் சொல்லுவதன் மூலம் கர்ணனின் படைப்பை அழகாகக் காட்டுகிறார் ஆசிரியர் பாசா
- மஹாபாரதத்தில் கர்ணனின் மன வேதனை ஆங்காங்கே சொல்லப்பட்டாலும் கர்ணபாரத்தில் அவை அதிகமாகத் தெளிவுபடுத்தப்படுகின்றன. கர்னபாரத்தில் தனது மன வேதனைகள் வாழ்வின் தோல்விகள் விதியை ஏற்றுக் கொள்ளுதல் என எல்லாவற்றையும் சல்லியனிடம் கர்ணன் சொல்லுகிறார்.
- மஹாபாரதத்தில் கர்ணன் பரசுராமரிடம் தான் ஒரு பிராமணர் என்கிறார். கர்ணபாரத்தில் பரசுராமரிடம் கர்ணன் தான் சத்திரியன் அல்ல எனச் சொல்கிறார்.
- வியாச பாரதத்தில் இந்திரனின் தோன்றுவது கர்ணபாரத்தில் இந்திரன் தோன்றும் 17 வது நாளுக்கு முன்னரே தோன்றும்.
நாடகத்தின் முக்கியக் காட்சிகள்
[தொகு]கர்ணனின் வேதனை
[தொகு]தனது சொந்த சகோதரர்களைக் கொல்ல வேண்டாம் என்ற தனது தாயின் வேண்டுகோளையும், அவரது குரு பரசுராமரின் சாபத்தையும் கர்ணனின் நினைக்கும் காட்சியில் அவர் கெளரவ இராணுவத்தின் தளபதியாக இருப்பதால், அவரது வாழ்க்கையில் போர் அவருக்குக் காத்திருக்கிறது. ஆனாலும், அவருடைய நிபுணத்துவமும் ஆயுதங்களும் எதுவும் அவரது விருப்பத்திற்கேற்ப பயன்தராது என்பதை அவர் அறிவார். இந்த விஷயத்தில் மரணம் தவிர்க்க முடியாதது, ஏனெனில் அவரது எதிரி வேறு யாருமல்ல, அந்தக் காலத்தின் மிகப் பெரிய வீரர்களில் ஒருவரான அர்ஜுனன். இந்த மனவோட்டத்தினைப் பிரதிபலிப்பது போல, அவரது குதிரைகள் மற்றும் யானைகளும் மந்தமான, பலவீனமானச் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. கர்ணனின் கதை முதல் சல்லியன் வரை, கர்ணனின் துயரத்தை உணர யாராலும் உதவ முடியாது. கர்ணன் எதற்காக தண்டிக்கப்பட்டார்? அவர் திருமணமாகாத குந்தியின் முதல் மகன் என்பது அவரது தவறா? ஒரு சூத்திர தேரோட்டி அவரை ஏற்றுக்கொண்டது அவரது தவறா? அவர் ஒரு க்ஷத்திரியர் அல்ல என்று தனது குருவிடம் சொன்னபோது அவர் உண்மையில் பொய் சொன்னாரா? உண்மையில், நியாயமற்ற தன்மையால் உலகின் நியாயமற்ற தன்மையை எதிர்கொள்வதை விட, கர்ணன் தன்னை ஒரு சிறந்த போர்வீரனாகவும், பரோபகாரனாகவும், கருணையுள்ளவனாகவும், நிபந்தனையின்றி, திரும்பி வந்த உதவிகளின் எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் மாற்றிக்கொண்டான். ஆனாலும், எதிரியின் குரு ஏன் அவரை ஏமாற்றி, அவரிடம் எஞ்சியிருந்த ஒரே பாதுகாப்பைக் கொள்ளையடித்தார்? அவரது உண்மையான அடையாளத்தை அங்கீகரிக்க மறுத்து, உலகம் அவருக்கு ஒப்புதல் அளிக்காதபோது, துரியோதனன் மட்டுமே அவருக்கு உதவியிருந்தார். கருணை காட்டிய ஒருவரிடம் உண்மையாக நடந்து கொள்வது தர்மம் அல்லவா? என்பன போன்ற காட்சிகள் கர்ணனின் மனவேதனையைக் காட்டும் காட்சிகளாகும்
விமலா சக்தி
[தொகு]கர்ணனிடமிருந்து அவனது உயிரைக் காக்கும் கவசத்தையும், அவர் பிறந்த காதணிகளையும் பெறும் இலக்கை நிறைவேற்றியதில் இந்திரன் ஆர்வமாக மகிழ்ச்சியடைகிறான். இந்திரன் இப்போது தனது யானை ஐராவதாவின் பின்புறத்தில் அமர்ந்து வானத்திலிருந்து அர்ஜுனனுக்கும் கர்ணனுக்கும் இடையிலான போரைப் பார்க்க ஆர்வமாக உள்ளார். ஆனால், அவர் தனது சொந்த வஞ்சகத்தின்மேரின் கவச குண்டலங்களைப் பெற்ற குற்ற உணர்ச்சியையும் அடைகிறார். எனவே விமலா என்று அழைக்கப்படும் கொடிய, ஒற்றை பயன்பாட்டு ஆயுதத்துடன் தனது தூதரை அனுப்புகிறார். கர்ணன் முதலில் அதை மறுக்கிறான், பின்னர் அதை ஏற்றுக்கொள்கிறான், ஏனென்றால் கர்ணன் இதற்கு முன்பு எந்த ஒரு பிராமணரின் வார்த்தையை மறுக்கவில்லை.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Dr.G.K.Bhat, 1947. The problem of Karnabhara. Bombay University
- ↑ Kashinath Pandurang Parab, 1924. The Malavikagnimitra of Kalidasa: with commentary of Katyavema (Ed.),(6th Ed.), P.4. Bombay
- ↑ P. C. Dave and S. J. Dave, 2012. Mahakavi Kalidasa Virachitam Karnabharam (in Gujarati). Saraswati Pustak Bhandar, Ahmedabad
- ↑ A. B. Keith, 1924. The Sanskrit Drama in its Origin, Development, Theory & Practice. P.110, Oxford University Press, Great Britain
- ↑ Bhat, G.K., 1954. ‘The problem of the Mahābhārata plays of Bhāsa’. Annals of the Bhandarkar Oriental Research Institute 35, 73–83
- ↑ Bhat, G.K., 1968. Bhāsa Studies. Kolhapur: Maharashtra Granth Bhandar
- ↑ Unni, N.P., 1978. New Problems in Bhāsa Plays. Trivandrum: College Book House
- ↑ Brückner, H., 1999–2000. ‘Manuscripts and performance traditions of the so-called “Trivandrum Plays” ascribed to Bhāsa: a report on work in progress’. Bulletin d’Études Indiennes 17–18, 499–549
- ↑ Bruckner, H. (?) Karnabhara - An Edition of the One-Act Play Ascribed to Bhasa Based on Three Manuscripts, [1] பரணிடப்பட்டது 2016-04-29 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Dave, P. C. and Dave S. J., 2012-13. Mahakavi Bhasa Virachitam: Karnabharam. Saraswati Pustak Bhandar, Ahmedabad (in Gujarati)
- ↑ P. C. Dave and S. J. Dave, 2012. Mahakavi Kalidasa Virachitam Karnabharam (in Gujarati). Saraswati Pustak Bhandar, Ahmedabad
- ↑ Dave, P. C. and Dave S. J., 2012-13. Mahakavi Bhasa Virachitam: Karnabharam. Saraswati Pustak Bhandar, Ahmedabad (in Gujarati)